Kijk, zo ziet Joop er er nu uit, er komt geen licht door het glas, alleen van de zijkanten.
We moeten er allebei aan wennen. Joop om mee te kijken, al ziet hij zo het best, en ik om naar te kijken. Met het matte glas zag ik nog wel twee ogen.
Gisteren was een rotdag, voor mij tenminste, maar we waren allebei niet erg vrolijk. Ik zie gewoon hoe hij ermee aan het tobben is, dan weer de bril af, dan weer een oog dichtknijpen, hij ziet mij ook niet altijd even goed, het is ook niet leuk als ik een vlek ben...
Als we 's morgens wandelen zet hij zo'n fietsbril op anders traant dat oog. Ik probeer dan onderweg vaak dingen, of hij ook ziet wat ik zie een sproeimachine op het land bv, waar hij na veel zoeken dan alleen de sproeiers van ziet, of even later de tractor die erboven zweeft (hij heeft dan niet zijn gewone bril op).
Maar zoals iemand vorige week nog zei: 'Tel je zegeningen en koester dat wat er nog wel gaat.' al valt dat niet altijd mee. (Ik krijg ook weleens mails als reactie op blogs van mensen die liever anoniem reageren of dat gewoon makkelijker vinden, dat mag ook).
Gisteravond toen ik mijn blog schreef was ik vooral boos en verdrietig en eigenlijk wil ik dan zoveel meer zeggen, wat ik dan eerst ook doe en daarna begint het grote schrapwerk, dus van dat hele blog klopt eigenlijk niets meer, maar dat weten jullie dan weer niet gelukkig.
Vanmorgen regende het, maar vanmiddag heb ik heerlijk bijna 10km gewandeld. Het was warm!
De koeien zijn overdag gewoon lekker buiten en liggen hier te wachten tot ze gemolken gaan worden denk ik, ik zag tenminste allemaal volle uiers.
Omdat mijn email een beetje hapert en ik weet eigenlijk niet waarom nog meer, keek ik eens in de map 'algemeen', waar ik emails opsla omdat ik ze even wil bewaren. Nooit geweten wat daar allemaal nog inzit, gewoon mailtjes van bijna twintig jaar geleden. En zo leuk ook!
Reacties op mijn blog, iemand uit Noord Spanje die iets over honing wil weten. Oude mailtjes van lieve mensen en ook mailtjes van mij met reacties daarop.
Zoals Keith uit Toronto. Ik durf nu niet meer te mailen, hij leest vast niet meer mee, geboren in 1950 betekent wel nog drie jaar jonger dan ik... misschien toch eens proberen als mijn mail weer verzendt...
Zulke dingen hebben voor mij best veel waarde, dat klinkt best stom en dat ben ik ook, maar daar kan ik ook niets aan doen.
Soms lijkt het nutteloos dingen te bewaren, maar als je ze maar lang genoeg bewaard krijgen ze vanzelf waarde. Digna weet daar alles van en ik ook wel hoor, maar soms doe je het ook onbewust, zoals die mails.
Onder de ochtendwandeling begon de kerkklok op het dorp te luiden, ik vond het raar, zou er iets aan de hand zijn, zo vroeg al begraven is toch ook niet gewoon... het is de kerkklok zei Joop en ondertussen was hij ook op Brouw gaan luiden, en ik maar denken dat het maandag was ..
Het bleef eigenlijk een vreemde dag, met emoties waar ik ook al niets aan kan doen, soms heb je van die dagen. Gelukkig scheen de zon en kon er lekker gewandeld worden.
De foto is van okt. 2005 waar ik voor het eerst mijn egeltje zag.
Ik zat vandaag nog eens te zoeken op 'jeuk' en kwam terecht bij 'ouderdomsjeuk'. Dat zal het zijn en ik ben heus niet de enige: Meer dan de helft van alle personen van boven de 60 jaar hebben in meer of mindere mate last van jeuk. Nooit geweten.
In plaats dat de dokter dat dan meteen zegt.
Mijn bloed is onderzocht de zalf helpt niet of nauwelijks, dus ik zal het ermee moeten doen. Hooguit met voeding misschien iets proberen, al eet ik niet anders dan anders. Wel de laatste maanden van die volle Griekse yoghurt, nadat Joop uit Nepal kwam, want daar kreeg hij ook pap en ik lust dat ook best, daar ben ik mee gestopt en ook weer minder kaas, want daar at ik de laatste tijd ook best veel meer van. Ik heb geen idee en probeer maar wat. Het is gelukkig ook nog niet zo dat ik er gek van wordt en niet over mijn hele lijf.
Vanmiddag klaarde het op en heb nog heerlijk gewandeld!
Het was een natte boel vanmorgen, volop miezer, dat vind ik ook geen pretje dus we wachtten tot het wat doger was.
Gisterochtend maakte ik deze foto's, oud spul, maar het zag er prachtig uit zo met die hooiwagen. Geen merk of nummer bord te vinden, ze zal er niet meer mee op de straat komen denk ik, maar nu stond hij daar te pronken, alleen erg donker weer voor leuke foto's.
Gelukkig scheen vanmiddag de zon alweer en konden we weer fijn naar buiten.
Weer een tekening klaar, hij hangt al, samen met nog eentje waar ik nog niet mee gepronkt had.
Hier begon het ook alweer donker te worden, een dag is niks.
De kerkklok sloeg half acht vanmorgen, ik lag te wachten tot het acht uur zou zijn, vroeg zat, Joop snurkte nog. Het duurde lang, ik klikte mijn lampje eens aan, was het warempel al vijf voor negen!
Het regende een paar druppels, reden genoeg voor Joop om niet mee te gaan. Ik ging gewoon, met paraplu want geen wind maar die had ik zowat niet nodig.
Joop ging naar de opticien, het 'dichte' brilleglas was binnen, wat hij eerst had was mat en liet nog licht door waardoor zijn beeld soms wazig werd. Onder het lopen 's morgens als ik iets zag en vroeg of hij het ook zag was dat heel verschillend. Altijd eerst zoeken waar en dan zag hij soms maar de helft van wat ik zag, of het middenstuk zweefde er een stukje boven, alles vertekende nogal.
Nu maar eens kijken hoe dit bevalt, de waas is in elk geval weg en hij lijkt tevreden, 'ik zie gewoon alles hoor' .
Vanmiddag liep ik weer om groente op Noordgouwe, het was heerlijk. Onderweg belde de naaister dat het slaapkamergordijn klaar was dat ze van het restant van de gordijnen in de kamer genaaid had. Gelijk maar opgehaald, nu nog ophangen...
Op de Beleef Zonnemaire dag kon hij niet komen, maar beloofde wel binnenkort eens te komen kijken en dat was vanmiddag.
Ed Dijst was here!
Een gezellig bezoekje, hij bracht een paar stekjes voor me mee en bewonderde mijn tekeningen. Ook hij dacht, tot ik die foto plaatste, dat de tekeningen klein waren.
Mooie complimenten die me alweer sterken in het geloof dat dat wat ik maak best bijzonder is en dat ik groei en dat heus niet alles even mooi is weet ik ook maar al te goed.
Kortom, ik ben weer een paar centimeter gegroeid.
Dit is dan weer een kleintje 21x21
Wat een heerlijke dag alweer en er komen er nog meer! Joop loopt nog steeds mee 's morgens. 'Al' die hondjes die netjes voor me komen zitten voor een koekje, het is ook leuk en gezellig.
Vanmiddag liep ik weer naar Brouwershaven en ik verheugde me onderweg al op een harinkje. Het was er best druk voor Brouwse begrippen. De Duitsers hebben twee weken herfstvakantie en daarna Nederland nog een week, dus erg rustig is het voorlopig nog niet op Schouwen.
Joop was weer naar het MD cafe op Nieuwerkerk er zou een spreker komen maar er was trammelant met het openbaar vervoer en zodoende mochten de nieuwe leden zich voorstellen en hield hij een praatje met nog iemand anders.
Zo aan zijn gezicht te zien had hij dat best leuk gevonden. Hij is ook in te huren hoor om te vertellen over zijn reizen bijvoorbeeld en hoe het zo gekomen is.
Ik weet het niet heel zeker, maar ik heb het nu eindelijk eens opgezocht en er is niet veel verschil, maar dit op de foto's is mosterd. Het lijkt heel erg op koolzaad, maar ik denk dat dit gele mosterd is.
Mooi hè. En het ruikt ook lekker, zeker vanmiddag in de zon.
"Zullen we dan toch nog maar een hondje nemen..." zei Joop vorige week ineens. Ik schrok ervan want zoiets had ik totaal niet verwacht: "...het wordt wel stil in huis en we kunnen nu toch niet meer zo makkelijk weg". Dat vond ik een beetje raar, want zo vaak gingen we al niet weg en als we gingen dan namen we de honden mee.
De bedoeling zou dan een klein hondje zijn, zoiets als zijn broer heeft.
In het begin was ik best enthousiast. Maar ook als je je leven lang honden hebt gehad blijft het opvoeden een hoop moeite kosten. Honden hebben ook allemaal hun eigen karakter.
In mijn omgeving heb ik op het ogenblik een paar voorbeelden, het lukt wel met heel veel energie en er gebeuren dingen waar ze niet op gerekend hadden ook wat gezondheid betreft.
Mij was het in elk geval al snel duidelijk, nee! Ten eerste wil ik niet zo'n mormel waar je al snel een hele avond mee op schoot gaat zitten en ten tweede, gezelligheid maak je zelf, daar neem je geen hond voor.
Het uitlaten zou voor het grootste deel weer op mij neerkomen, in het donker ziet Joop zowat niks, als het licht is wel maar zo'n hondje is klein en ik zag hem al regelmatig languit in de kamer liggen omdat hij over Poekie gestruikeld was, mezelf ook trouwens.
Als ik boven zit te kleuren, wat ik heel vaak doe (ongezellig, daar voel ik me best weleens schuldig over) zou ik toch ook weer de neiging hebben wat vaker naar beneden te lopen om te kijken of alles goed ging en of Poekie niet aan de nieuwe dure gordijnen, of mijn schoenen lag te knagen, want ook dat hoort en ziet Joop niet en hoort nu eenmaal bij een pup. Didi heeft van ongeveer zes paar teenslippers de bandjes doorgeknauwd en de gordijnen op mijn kamertje.
En waarom vertel ik dit nu allemaal, want ik was het eerst niet van plan, het duurde maar een middagje of zo en toen wist ik het al. Dat komt omdat Hanscke twijfelt en natuurlijk weet ze wat ik vertel al lang maar toch.. zo kon ik mijn ei ook nog even kwijt.
Ik kan haar ook nog het verhaal vertellen van een ouder stel met een hond dat er een pup bij nam. Toen de pup een jaar of twee was overleed de eerste hond , weer een jaar later het baasje, bazinnetje is nu dus erg blij dat ze nog iets heeft, maar of je daar dan zo blij van wordt. (Hier speelt groot leeftijdsverschil bij de partners wel een rol.)
Mocht ik nog getwijfeld hebben dan weet ik het nu zeker, geen hond(je) meer voor mij! Ik heb zoveel nieuwe hondenvriendjes en vriendinnetjes.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 753-760 van 7924 |
Volgende Pagina »
