Lekker vroeg op stap weer, al is half negen eigenlijk al te laat zeker als je iets verder wilt. Weer een boel foto's gemaakt van ons prachtige eiland, ik krijg er nooit genoeg van.
Een rondje Noordgouwe. Maandag ging ik naar het noorden, gisteren naar het westen en vandaag naat het zuiden. Morgen eens kijken of ik in de vroegte Dreischor aan kan doen en dan ben ik wel een beetje klaar met die vroege lange ochtendrondjes, ze missen me vast op het 'gewone' rondje, de hondjes dan toch.
Dit is meneer Johannes Vijverberg. Ik heb dat even opgezocht want zulke dingen kan ik dus absoluut niet onthouden.
Hij was onderwijzer en heeft veel boeken en plaatjesalbums op zijn naam staan. Vooral over vogels, die hij met zelf gebouwde camera's fotografeerde.
Meneer Vijverberg heeft ook al een rode zakdoek om zijn nek, dat is mode tegenwoordig, ze hangen ook in vlaggenmasten, aan autspiegeltjes, overal kom je ze tegen. De omgekeerde Nederlandse vlag is echt uit hoor, dat is zooo juli...
Vanmorgen las ik een colum waar ik me wel in kan vinden. Ik ben niet zo van de politiek en ik volg het al helemaal niet, het gaat bij mij meer om het gevoel en zij beschrijft dat prima.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na twee heerlijke weken in Frankrijk waarin de enige kranten die we zagen waren gedrukt op vellen waarin de baguettes waren gehuld, reden we opgetogen ons eigen land weer binnen. Een van de eerste dingen die we zagen was een confederatievlag, hangend aan een viaduct.
We waren ze bijna vergeten, de asociale boeren die ons land al maanden terroriseren. De hooibalen en asbesthopen die op snelwegen werden gedumpt, de bedreigingen van mensen die dat moesten opruimen, de intimidaties bij een minister thuis, de honderd oude knotwilgen die uit boosheid werden gekapt, de gierwagen met mest die werd leeggekiept in een natuurgebied. En eerder de deur van een provinciehuis die werd kapot gebeukt, het politiepaard dat met een trekker omver werd gereden. Zo idioot als ze het zelfs in het land van Gele Hesjes en eeuwige stakingen nog nooit hebben meegemaakt.
En dan sla je een krant open en dan lees je dat onze bestuurders, die al die tijd toch al niet verder kwamen dan ‘oei’ en ‘foei’, een voor een terugkrabbelen uit het stikstofbesluit. Ofwel: zwichten voor terreur.
Want dat is het, terreur. Niks boerenprotesten, gewoon zuiver terreur. Boeren die zich laten opjutten door extreemrechtse randdebielen en intussen doen alsof de rest van het land niks te vreten heeft als zij hun ordinaire veestapel moeten inkrimpen. Terwijl iedereen intussen weet dat verreweg het meeste voedsel naar het buitenland gaat, zodat de zwaar gesubsidieerde boeren nog meer geld verdienen.
Het moet anders, zoveel is inmiddels wel duidelijk, en het kan ook prima anders. Dat laten biologische boeren al jaren zien. Die staan ook niet met vlaggen op viaducten, die werken gewoon. Hun dieren staan niet klem in kooien, zij lopen gewoon vrij rond. Er zijn er zelfs die hun kalfjes bij de moeder laten drinken. Kan dus best.
Het romantische beeld van een boer met een stukje land en een stal met een paar koeien is inmiddels achterhaald. Boeren zijn ondernemers. En ondernemen betekent dealen met wetten en regels die veranderen, en je daar aan houden. Dat geldt trouwens óók voor bestuurders die ze bedenken.
Colum Wendy Wagenmakers
PZC 24-08-2022
Vanmorgen deed ik een rondje richting Brouwershaven voordat het te warm werd, ik ben er net als Jan helemaal klaar mee en van tekenen komt ook al niets, ik heb geen rust.
Na dat rondje is er dan koffie en ontbijt en nieuws en nog meer koffie en andere dingen die even moeten en tussendoor loopt de temperatuur alweer op. Al moet ik zeggen dat het vandaag wel meeviel er was af en toe bewolking en dat scheelt echt een jas...
Daarna moesten er alweer boodschappen gedaan worden, het schip met geld was binnen, dus dan kunnen de voorraden weer aangevuld, voordat alles weer duurder wordt, niets is meer zeker.
Ik verwisselde de expostie-vlag weer voor de 'gewone' huisvlag en haalde het papier van de deur, de kans is verkeken, volgend jaar misschien weer, maar ik denk haast van niet.
Een paar bekenden keken even, natuurlijk staan ze ook overal op het www., want ik vind het erg leuk om ze te laten zien. De meeste vind ik zelf erg leuk, ik ben er trots op en in het echt zijn ze nu eenmaal echt mooier.
Komende winter misschien wat nieuwe lijsten aanschaffen, zo jammer dat die centenman maar één keer per maand voorbij komt en dan nu met onzekere tijden voor de deur, niemand weet toch waar we aan toe zijn...
Eindelijk weer eens weer om wat te doen buiten.
Maar eerst een lange ochtendwandeling want in de middag een wandeling in de zon leek me nog te warm.
Vanmiddag rommelde ik lekker rond het huis. Rondom geveegd en vooral 'onkruid' uit de stoep gestrokken. Ik merkte dat het makkelijk ging, nog zwakke plantjes die na de regen van vorige week weer probeerden op te krabbelen denk ik.
De boel is weer netjes dus nu kan ik weer rustig gaan kleuren, ik moet daarbij niet het gevoel hebben dat er nog van alles moet gebeuren.
Nog even over gisteren en dan hou ik er echt over op. Het lijkt misschien allemaal erg dramatisch maar dat is het zeker niet hoor, we hebben vooral ook veel lol samen en zo onze eigen grapjes zoals iedereen dat wel heeft
Humor is een groot goed, het ontspant en maakt alles wat lichter.
Vandaag weer lekker gewandeld, er was wind en dat is heerlijk na al die hitte. Ook al wordt het komende week weer heet, zoals ze beloven, dan nog zullen de ochtenden en de avonden alweer wat frisser zijn.
Zat ik andere jaren om deze tijd alweer aan een breiwerkje te denken.... dat heb ik nu totaal niet. Dat komt denk ik omdat het gekleur me toch wel veel in beslag neemt, mijn schouders daar totaal geen problemen mee hebben en ik het heerlijk vind om boven op mijn kamertje te zitten. Breien moet dan weer op de bank en ik heb nog truien zat. Verder zijn ze natuurlijk ook gewoon te koop, al wacht ik daar nog maar even mee, voorlopig loop ik nog in mijn hemd.
Vooral gekleurd vandaag want hij moest af vond ik, dat heb je soms en er moest best nog veel, maar het is gelukt.
Gisteravond had ik een verhaaltje op Facebook gezet over de MD van Joop, dat adviseren ze dan van die Macula vereniging om je problemen openbaar te maken, dat is bij hem vooral die vlek waardoor hij soms gezichten niet ziet, ook dat van mij niet en omdat alles ook nog vervormd worden mensen onherkenbaar.
Nu was het herkennen van mensen toch al nooit zijn sterkste punt, maar meestal kwam dat na een paar woorden van mij wel weer boven. Onder het fietsen ben ik er niet bij, hij deed dan vaak nog moeite toch nog te ontdekken of het een bekende was die hij tegenkwam, maar dat heeft hij opgegeven, dat kost teveel moeite. Op een terras is dat ook vaak lastig, als ik dan een naam zeg weet hij het nog niet, dan moet ik het ook nog eens uit gaan leggen en niet te zacht praten want anders moet ik het nog een keer herhalen ook zodat iedereen mee kan genieten. Samen ergens zitten is gewoon niet leuk meer, omdat hij èn niet goed ziet en slecht hoort.
Nu ja samen een ijsje gaan eten gaat nog wèl en samen thuis hebben we het ook (meestal) best gezellig.
Vanmiddag ben ik weer even naar Brouwershaven geifietst om een harinkje te happen.
Joop was met het NAH (ja dat ook nog) naar het Bevrijdingsmuseum in Nieuwdorp, er was eerst een vergadering.
Even genoeg over gebreken, ze gaan toch niet meer over.... en erover zeuren helpt ook al niet.
Eindelijk kan er 's middags weer eens een rondje gedaan worden, er valt niet zoveel te zien, maar ik kwam wel deze mini-appeltjes tegen. Ik wist dat ik afgelopen voorjaar foto's van de bloesem genomen had, dus dit is het geworden in de brandende zon en bijna met zonder water. Mooi!
Er zat ook weer wat leven in de lucht, buien maar ook blauw, het spikkele wat toen ik van huis ging, onderweg was het heerlijk en de laatste tweehonderd meter werd ik kletsnat. Lekker!
Ik kan zo hier en daar niet reageren, jammer maar ik wacht nu wel tot het weer werkt hoor. Als er niets staat ging het niet. Sjoerd, John, Jeanne en Jan.
Sinds mei heb ik al jeuk op mijn rug. In juni keek Janny er eens naar, die zag niets bijzonders, aan Joop hoef ik het niet te vragen want die ziet niet zoveel meer, dus ik ging vanmorgen eens naar de dokter. Vreselijk vind ik dat altijd want ik kan dan niet zeggen dat ik verschrikkelijke jeuk heb, dat ik constant loop te krabben en de vellen erbij hangen want zo is het niet. Wel elke dag regelmatig behoorlijk jeuk maar er valt mee te leven.
In de tijd dat het begon begon ik ook met de vitamine D tabletten schoot me gisteravond te binnen en ik googelde eens en wat staat er bij 'teveel vit.D' juist, jeuk. Dat moest het zijn. Afspraak voor vandaag stond al.
Volgens de dokter bestond dat niet, dat kan, er stond ook bij in zeer uitzonderlijke gevallen, nou dat kan ik dan toch zijn dacht ik nog. Ik slikte ook nog het verkeerde pilletje waarvan ik dacht dat het tegen de jeuk was, maar blijkbaar alleen bij allergie.
Daar zat ik dan weer met mijn goeie gedrag, dokter keek naar mijn rug en zag wat uitslag, droog, en ik krijg vaseline om te smeren en de prednison zalf die ik al had helpt ook maar die mocht ze niet geven blijkbaar, dat mag je niet teveel gebruiken. Eerst de halve tube die ik nog heb maar opmaken.
Ze stuurde me ook door naar de bloedprikpost, om te kijken of ik ergens allergisch voor ben, maar dat duurt een paar dagen.
Joop belde met de dokter. Hij kan nog steeds niet liggen van de pijn 's nachts sinds hij gevallen is en er toch waarschijnlijk ribben zijn gekneusd of gebroken. Overdag weinig tot geen last, fietsen, lopen en zitten geen probleem, alleen bij hoesten en liggen dus. Zes tot acht weken zei de dokter, dat wist hij al natuurlijk, maar ja...
Vanmiddag ging hij ook nog even naar de opticien of die misschien nog iets kon doen om beter te zien op de een of andere manier, maar hij zal er aan moeten wennen, al valt dat niet mee natuurlijk. Het laatste klusje is gedaan en ik hoop zo dat alles in één keer goed zit, maar dat weten we pas over een paar weken.
Het is een heel verhaal, maar dat moest even.
Verder worden de aardappels gerooid, is een zak hondenvoer gewoon in één keer acht euro duurder en fietsten we samen om een ijsje in Brouw vanmiddag.
De foto maakte ik vijftien jaar geleden om vanavond te plaatsen.
Inmiddels heeft het heerlijk geregend, 35mm wist vanmiddag iemend me te vertellen en er is alweer iets meer.
De polder is lekker opgefrist en gelukkig gaat het niet gepaard met hevige hagel- en slagregens maar zijn het gewoon ouderwetse buiten.
Veel bomen worden al geel, het wordt een vroege herfst en hopelijk blijven de blaren nog een tijdje hangen, geel zijn ze ook mooi, dus om storm zitten we voorlopig niet verlegen.
Enkel een middagrondje en verder wat gekleurd.
Eindelijk weer eens tijd voor kroten en speklapjes.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 753-760 van 7870 |
Volgende Pagina »
