Nu na gisteren de tuin zelf weer toonbaar was begon ik vanmorgen met het vertroetelen van de planten. Veel waren er veel te nat, er moesten wat dingen verplant of bij elkaar, grotere pot... het is al met al nog geen feest wat bloemen betreft maar dat komt vanzelf, we houden moed erin, ik koop niks.
De tibouchina heb ik zo langzamerhand opgegeven, hij staat er nog wel, maar ik heb twee stekken die het goed doen, dus ik heb me voorgenomen niet de hele zomer tegen dat dode ding aan te blijven kijken, ook met planten = weg weg.
Ondertussen fietste Joop.
Na de middag zaten we na alle corona ellende weer eens even lekker op het terras met een wijntje en we aten er wat bij. De mossels waren heerlijk en de Franse Hamburger van Joop mocht er ook zijn, hij komt nog net boven het mosselpannetje uit. Ik ben niet zo van het fotograferen van eten.
Geen wandeling vanmorgen, ik ben gelijk in de tuin begonnen waar het een grote bende was na de stormen van afgelopen tijd en de afgevallen bloeiwijzen van de esdoorn van de buurvrouw.
En allereerst moest de klimop, ook van de buurvrouw, geknipt worden zodat hij niet mijn kant op komt kruipen, dit met toestemming van de buuv natuurlijk, ik zet het er maar bij.
Daar was ik uren zoet mee, alles weer van zijn plek en gelijk de planten geordend en dingen weggegooid, alles aangeveegd, mosjes vantussen de tegels gepulkt... versleten was ik.
Vanmiddag een rondje met het hondje waar ik onderweg deze mannelijke bruine kiekendief tegenkwam, een nogal grote vogel en hij kwam af en toe recht op me af.
Een druk dagje in de zon zodoende, maar vanmiddag weer flink veel wind van zee, nog geen kortebroekenweer hoor.
Joop kreeg onder het fietsen een telefoontje dat zijn bril klaar was. Toevallig reed hij net in de buurt van Zierikzee, dat kwam mooi uit. Rood, met een zwart wit randje erin verwerkt, erg leuk, al zie je dat op zo'n foto niet goed. Even wennen weer voor hem.
Voor mij was het een wat mindere dag, ik voelde me niet ok na de prik van gisteren, beetje hoofdpijn, beetje onbestemd gevoel, ik heb maar wat gehangen en in de zon gelegen (lekker warm) en na de middag toch nog een rondje gelopen. De vogeltjes floten wel maar ik zag ze niet, ik hoorde wel de nachtegaal zei mijn vogelapp. maar ook die zag ik niet.
Hier zie je het zwart witte randje beter, kleurt mooi bij zijn grijze haar en maakt de hele boel wat sprekender.
Verder geen foto's vandaag, alleen Joop, ook weleens leuk toch?
Vanmorgen voor de tweede keer geprikt, ik heb nu een coronavaccinatiekaart! Een papier waarop staat wanneer ik ben ingeent en waarmee. Meer niet. Opslaan op je telefoon, zeiden ze zodat je het overal gelijk kunt laten zien, samen met je id-kaart.
Joop had zijn vaccinatieboekje meegenomen omdat dat de laatste keer niet gedaan werd, nu weer wel, dus dat is ook in orde. Wij kunnen gaan feesten, als we dat zouden willen.... over twee weken.
Ik had er weer een slapeloze nacht van, dat was vorige keer ook al zo, gelukkig voelde ik me vandaag niet zo gebroken als toen. Van de vaccinatie ook geen last, zelfs mijn arm doet nog geen zeer.
Daarna deden we een paar boodschappen en vanmiddag wandelde ik een rondje, nog steeds in de kou.
De margrieten bloeien. Een stuk dijk staat er helemaal vol mee.
Op de bovenste foto's het Zeeuws knoopje, ook een prachtig blommetje, vast plantje.
Vanmorgen vertelde iemand mij dat de boeren in elk geval nog steeds blij zijn met de regen, dat is mooi, dan is er tenminste nog iemand blij mee.
Het was wel grotendeels droog hoor vandaag, maar koud en vanmiddag weer steeds meer wind.
Geen weer voor leuke foto's ook, niets nieuws te zien. Ik zocht eens in het archief naar de mei maanden. En dan toch af en toe kom ik 2006 tegen waarvan ik de hele maand mei kwijt ben, dat vind ik best erg vooral in het begin, maar ja, kwijt is kwijt, weg, foetsie! Niets meer aan te doen.
Maar kijk eens begin juni 2006 een hele dijk vol klaprozen en de bomen waren nog niet omgezaagd, wat een feest!
Ik vond het erg leuk om te doen en hoewel ik van de andere opa en oma ook foto's heb ga ik daar toch nog even niet aan beginnen. Nu weer op de fantasietoer, dat hoeft tenminste nergens op te lijken
Opa was werd geboren in Zonnemaire Een gezin van zestien kinderen woonde in de schuur aan de Oprit, 4 tweelingen en 8 enkelingen, veel kinderen stierven vroeg of al bij de geboorte. Toen hij trouwde met mijn oma gingen ze op Serooskerke wonen, waar hij een wagemakerij begon. Ze kregen een zoon die aannemer werd en een dochter, mijn moeder. Wagens werden toen niet meer gemaakt. De zoon zette het bedrijf van mijn opa voort. Opa ging met pensioen en niet veel later overleed hij. Omoe die altijd ziekelijk was en van alles mankeerde werd oud.
Ze werd 28 mei 1886 geboren, overmorgen 135 jaar geleden.
In de zomervakantie logeerden we altijd een week met de hele familie op Serooskerke, dat was een feest voor mijn zus en mij. En nu zie ik dat ik het origineel van die foto niet meer heb, tijd voor een nieuwe.
Dan nog even het weer van vandaag. Weinig regen, veel wolken, wind en koud! Vooral dat laatste.
Wind, regen en wolken zijn lang zo erg niet bij een graad of twintig, om maar eens bescheiden te beginnen.
Er komt geen eind aan al de regen, we hebben nu wel genoeg gehad hoor een mens zou er depressief van raken. Het ging nog wel vanmorgen, het spikkelde een beetje, maar ja, het is tijd voor ZON! Over een week of vier hebben we de langste dag alweer....
Ik begon aan omoe vandaag. Ik was eergisteren al begonnen maar die mislukte. Omoe heeft niet zoveel sprekende dingen als opa, maar deze lukt al wel iets beter, ik maak hem in elk geval af als er niets ernstigs gebeurt.
En toen was het plots half drie. 'Het is droog, de zon schijnt, ik ga lopen. Ga je mee!' riep Joop En dat troffen we toch maar mooi tussen de buien door, er was zon, het werd warm, we deden zelfs onze jas uit!
Hier zitten de reigers aan de overkant van de plas, daar zitten ze vaak, maar eigenlijk te ver weg voor een mooie foto
Ik scharrelde eens wat in 'de tuin' vandaag. De gezaaide klaprozen konden nu wel ergens een plekje krijgen, ik heb er veel te veel, want ik zaaide gelijk het hele zakje, erg stom natuurlijk, niet bij nagedacht.
Net als het gemengde zaad, de oostindische kers en de malva, veel teveel van alles.
Daarna nog een rondje door de polder van Noordgouwe.
De Lammetjes kwamen vrolijk naar me toe gelopen, we hebben gezellig even staan blaten.
