Wat een fijne zonnige dag! Ik begon na het ochtendrondje met het verpotten van mijn asperage plant, dat was nog een heel karwei want om te beginnen zitten die dingen helemaal vergroeid met de pot. Natuurlijk is het allemaal gelukt en had ik vier mooie stekken voor Mir, die wilde ze graag. De mijne kan nu ook weer een tijdje vooruit.
Even weggebracht naar de kapsalon en even naar de winkel, ik had alleen brood nodig dus daar liep ik op af, maar bij de kassa werd ik er wel op gewezen dat ik geen karretje had, zelf had ik er niet eens aan gedacht. Mensen worden alsmaar makkelijker, karretjes worden niet meer schoongemaakt, handen niet ontsmet, ikzelf betrap me er ook steeds vaker op. We worden te makkelijk met z'n allen.
Vanmiddag keek ik eens bij de tulpen die beginnen te bloeien, alleen de paarse zijn al goed open, maar het begin is er.
Bij Lillo zat er een vogel in het riet, hij bleef zitten, ik zoomde in en maakte een foto, ik zag niet wat het was, nu ben ik daar toch niet goed in maar eenmaal thuis bij het bekijken ervan zag ik de witte vlek.
Mooi hè. Een blauwborst, nog nooit gezien en veel groter dan een roodborst.
Joop heeft geen last van de vaccinatie gehad alleen een wat stijve bovenarm.
Vandaag een jaar geleden overleed Didi en dat valt na een jaar nog steeds niet mee, dus ja, daar was ik mee bezig vandaag, dat zit dan in je hoofd en je bent er verdrietig door en het is koud en rotweer, niet dat dat er iets mee te maken heeft, maar dat is ook niet leuk en beïnvloedt ook je humeur.
Door de kou en vanmorgen regende het zelfs had ik ook geen zin naar buiten gaan, maar vanmiddag deed ik wel een wandelingetje in de zon en zoveel mogelijk met windje mee en ik keek bij de meerkoetjes met de camera in de aanslag wan ze zijn altijd zo snel weg, ik wist natuurlijk al dat er minstens één kuiken was.
Het waren er inmiddels vier en nog vier eieren, dat wordt een drukte van jewelste in dat nest.
Ik wilde ook niet te lang blijven staan want die beestjes worden daar erg onrustig van natuurlijk.
Zulke dingen gaan makkelijker als je geen hond bij je hebt, dat realiseer ik me ook, maar Didi was zo'n schatje en ik denk nog elke dag aan haar.
Joop heeft de eerste prik te pakken en zo te zien is hij er erg blij meer. Wij krijgen Pfizer. Eerst was ik van plan mee te gaan om te zien of ik ook geprikt kon worden, maar mijn afspraak staat voor over 11 dagen en dat is ook al snel. Anders krijg je weer gedoe met afspraken afzeggen, ik vond het de moeite niet waard en ging ondertussen een stukje wandelen.
Best koud vandaag maar een beetje op de wind gelet zodat ik niet al teveel tegenwind had, dat lukte aardig.
Bij het broedende meerkoetje keek ik eerst eens voorzichtig over de rand en ja hoor ze zat er nog en maakte eigenlijk ook geen aanstalten om weg te vluchten.
Ik ging wat dichterbij en keek eens beter...
En kijk toch eens, ik vind het elk jaar weer zo prachtig, breeduit over het spul, maar eentje piepte er onderuit, of misschien was er nog maar eentje dat kon ik zo niet zien natuurlijk. Ik ben maar weer snel verder gelopen.
Gisteren kreeg ik een brief van Betsy met daarin een paar kaarten van werk van haarzelf en haar man.
Ik vond ze zo leuk dat ik besloot ze in te lijsten, ook omdat ik perfect passende lijstjes had. Vergeten een foto vooraf te maken van de kaarten, dus het weerspiegelt een beetje, maar bij de link staan genoeg andere foto's.
Betsy schildert zelf niet meer omdat ze erg slecht ziet en zoals ze zelf zegt 'als je slecht ziet gaat alles langzamer' dus ze zal er waarschijnlijk ook geen tijd meer voor hebben. Jaap schildert nog elke dag op zijn inmiddels 94 jarige leeftijd.
Vierennegentig zijn en elke dag nog lekker kleuren, dat wil ik ook wel. Er komt dan inmiddels wel iemand om het huishouden te doen en het eten wordt ook thuisgebracht. Wandelen kan ik nog goed, wel iets minder ver natuurlijk en Joop doet nog dagelijks een rondje op zijn driewieler.
Ik denk dat het haar veel moeite heeft gekost deze kaart te schrijven.
Joop trok er vanmorgen eerst op uit op de fiets om een houtboor van 3,4mm te scoren, dat soort spul hadden we pas allemaal opgeruimd want wanneer gebruik je nu nog een boor van die maat, nou nu dus en volgende keer hebben we er gewoon weer een. De kastjes hangen laat de mussen maar komen, ze zijn hier toch al kind aan huis om te badderen.
Joop belde nog wel met vivara.nl want hij had een set van drie besteld net als op de foto, maar nee je moet dan nog wel aangeven waar het gat moet, er was één huisje ook beschadigd, dus al met al tot nu toe geen overweldigend succes.
Ik wil niemand jaloers maken hoor maar het was alweer heerlijk weer. De temperatuur blijft een beetje achter maar de wind was in elk geval gaan liggen. Vanmiddag weer een rondje met het hondje.
Verder druk met was en huis geweest, maar er strubbelt iets, een rib of zo, ik weet het niet, ik tilde iets op en toen knapte of verschoof er iets, een paar dagen voelde ik al iets nadat ik de potten voor de nachtvorst binnen had gezet. Hopelijk is het morgen weer over.
Inspectie van het vlas, het komt al op, maar dat kunnen ze toch ook gewoon uit de verte zien, ik zag het ook.
Nog erg koud vandaag maar gelukkig veel minder wind en toen vanmiddag het zonnetje erbij kwam voelde je het zomaar aangenamer worden.
Het was helder en er waren mooie wolken.
Bloeiende bomen overal, al zijn er ook alweer veel uitgebloeid of kapot gewaaid.
Aan de een nog geen bloesempje te bekenen terwijl de ander ineens losbarst.
Pruimen!
Eerst maar genieten van de bloesem, dan komen daarna de pruimen vanzelf wel weer.
Vanmiddag kwamen de vogelhuisjes, we hebben alleen nu een probleem want bij elk huisje zit het gat aan dezelfde rechterbuitenkant en we wilden ze eiigenlijk net als op de foto, maar ja we proberen het nu maar zelf op te lossen. Gat dicht en een nieuw gat erin.
Even wat warmer weer en de bomen zitten weer vol witte bloemen, elk jaar weer prachtig.
Vanmorgen geen rondje het was me echt te koud en te winderig, daarom vanmiddag wat verder, ik moet toch aan mijn kilometers komen en inmiddels was er af en toe wat zon, wel nog erg koud.
Eerst maar een flink stuk tegen de wind in dan had ik dat vast maar gehad.
Deze fietser betrapte me er op dat ik een meerkoet van zijn nest jaagde, waar bemoeit hij zich mee, er mag ook niks meer.
De eigenaar van de Smisse is ook al op zijn vingers getikt vanwege het organiseren van een wandelingetje door het dorp. Afgelopen zondag was het weer, zelfs de krant plaatste een stukje, zo leuk vond iedereen het. Gaat de gemeente alles weer verpesten, laten ze bordjes weg gaan halen bij de graven.
Inmiddels had ik zijwind en liep schuil achter de dijk dat scheelt een hoop wind.
Ik passeerde het monument op de Schenkeldijk, er hing een krans aan elk monument.
5 april 1945 werd de B24-M |10-FO 44-50747 met Amerikaanse bemanning neergehaald boven Brouwershaven. Het moment van de crash werd vastgesteld op 8.40uur.
Weer de bocht om en toen had ik windje mee.
Hier vond ik nog een meerkoetje en die bleef lekker zitten, het nest was ook iets verder van de weg en meer tussen het riet.
Nog een keer de bocht om en ik was weer bijna thuis.
Ruim 7km in anderhalf uur, Joop had intussen alweer een kopje koffie op.
Het was een fijne wandeling zo zonder hondje, wat ik anders altijd op woensdag doe, maar het waaide te hard vond zijn bazinnetje en ik weet ook dat hij het echt niet leuk vindt in de storm. Vrijdag beter.
Is het niet vanwege corona of andere ongemakken, binnenzitten zullen we, nu weer vanwege sneeuw en hagelbuien. Wel vroeg op want Joop had een afspraak bij de kaakchirurg. Het vorige keer geplaatste implantaat was niet aangeslagen dus dat moet opnieuw, ondertussen ben je maanden verder en voordat er weer een kies staat bijna een jaar, dat moet toch sneller kunnen zou je denken. Deze afspraak was nog maar om te kijken of het alweer kon....nu weer een afspraak voor het plaatsen.
Daarna reden we naar Scharendijke, Joop naar de kapper en ik ondertussen naar de winkel, ik zie toch steeds vaker mensen zonder monkapjes waardoor ik ook de neiging krijg het maar niet op te zetten, zeker als het niet druk is vind ik het zo'n onzin. Maar goed we wachten nog even op de prik, ik kijk er naar uit (not).
Tussendoor zitten kleuren, maar na het avondeten kreeg ik toch aandrang even de frisse lucht in te gaan voor een klein rondje, volgens de radar zou het even moeten kunnen tussen de buien door, ik waagde de sprong.
Tot halfverwege de drie kilometer ging het goed en intussen had ik meewind, niets aan de hand een heerlijk avondrondje.
