Als je van je spullen af wilt hoef je ze maar aan de straat te zetten ben ik sinds vandaag achter. Een papiertje erop met 'gratis' en het is weg voor je er erg in hebt.
Het is een bende na de bouw, overal staat wat. Spullen die misschien te gebruiken waren, van ver meegebracht en achteraf niet gebruikt worden, wat moet een mens ermee. Ik had al wat dingetjes op het prikboord gezet, maar daar kwam weinig tot geen reactie op. Vandaag met het mooie weer dacht ik, ik zet eens het e.e.a. aan de straat. Een matras en een tv om te beginnen. Ik ging een rondje doen en was benieuwd of er toen ik weer thuiskwam nog iets stond. Alles weg! Dat is mooi dacht ik en sleepte samen met Mark het bankje van Sil naar voren dat veel te groot was voor in de hut. Er stopte al iemand toen ik er nog bij stond. Dat was zodoende ook binnen de kortste keren verdwenen. Er lag nog een heel grote Grand Foulard en een heleboel kussentjes, daar wilde ik nog wel iets voor hebben, je hoeft tenslotte niet alles zomaar weg te geven. Maar ja, dan lukt het niet zo 1, 2, 3. Gelukkig kon ik die, toen ik ze binnen ging halen bij de buuv kwijt, die krijgt ze dan weer wel voor niets natuurlijk, dan blijft het tenslotte in de familie.
We wandelden ver, daar waren we aan toe na de bui van gisteren en nu maar weer wachten op de volgende bui.
Afschuwelijk weer vandaag, het is volgens mij geen minuut droog geweest.
Joop en ik hebben vanmorgen de kast in de hut in elkaar gezet, daarna waren de onderdeeltjes voor de geiser er, dus die doet het nu ook. Joop heeft hem al uitgeprobeerd vanmiddag.
Ik was al lekker aan mijn breiwerkje begonnen afgelopen week en vandaag weer een stukje opgeschoten.
Vanmiddag kwamen Joke en Wim gezellig even langs, van hun kreeg ik deze kleurige vrolijke bol, in allemaal mijn kleurtjes. Hij is prachtig om zomaar neer te leggen, voorlopig blijft hij heel.
Leuke kaart van mijn zus en schoonzus, een paar telefoontjes en dat was het dan weer.
Allemaal hartelijk bedankt voor de reacties en felicitaties, zo voelde ik me toch een beetje feestelijk!
't Gaat sneller en sneller lijkt het wel.
Morgen of vandaag, in elk geval de 14de, alweer een jaartje ouder, ik hou het op 46 deze keer, 't is leuk omdraaien.
Foto kwam vanavond binnen met de mail, hij is een paar maanden geleden al gemaakt door Conny van de zwartkopschapen, dus dat kwam goed uit.
Het einde is in zicht. Vanmiddag hadden ze ineens de klapstoeltjes weer bij de Lidl, dus dat was boffen. We houden het even bij het oude tafeltje, dat is lekker stevig en met een vrolijk tafelzeiltje ziet het er al heel anders uit. Ik wilde het eerst schilderen maar dat lijkt me niet handig. Beter af en toe een nieuw zeiltje. Vanmiddag kwam ik nog een kast tegen op het prikbord, die gaan we morgen halen en dan is het er wel, wat de spullen betreft. Nog een deur hier en een afwerklatje daar, buitenlampje ophangen en oja, een platte tv voor aan de wand, deze is veel te dik. Dus als iemand nog iets te staan heeft ter overname dan houden we ons aanbevolen.
En dan is het een riant onderkomen. Als de stoeltjes ingeklapt zijn kan het blauwe bankje een kwartslag draaien voor vier slaapplaatsen en als er maar twee nodig zijn gewoon één van de bankjes uitklappen, een tafel ga ik daar niet neerzetten.
"De wybertjes zijn geschilderd hoor, die kunnen er ook aan".
"Nee, die doe ik nog niet, die bewaar ik voor het laatst".
Ik zit hier nu al een uur en het wil maar niet vlotten.
Hopelijk komt er morgen meer uit mijn vingers.
Toedeloe!
We deden vanmiddag een rondje door het 'langt van de ôôge bôômen'.
Het viel eigenlijk een beetje tegen, want bij ons in Zeeland, was het veel zonniger.
Kijk zo zit ik dan wat links en rechts en vooral rechtuit wat foto's te schieten, die spiegel had ik niet eens gezien.
Door de Achterstraat, over dijkjes en binnenweggetjes, dat is het leukst, want we hebben geen haast.
Didi raakt het ook aardig gewend, al wil ze nog weleens tussenin komen zitten, op de leuning tussen onze stoelen, dat past niet en dat mag ook niet, ze heeft een hele achterbank voor zichzelf.
"Waarom neem je nou je Tom Tom mee?"
"Dan weet ik waar ik ben...."
Eerst de gordijntjes klaar gemaakt vanmorgen, het ziet er erg leuk uit. Daarna Joop nog even geholpen met de kast, maar toen vond ik het toch wel weer eens tijd voor een rondje met het hondje. Lekker door de polder, al is het wel druk overal.
Eenmaal weer thuis eindelijk de pruimen gekrent, veel te laat natuurlijk, maar met de wind van vandaag hadden de takken het wel zwaar te verduren, er zat niets anders op. Een emmer vol met een kop erop, zonde hoor, van al die lekkere pruimpjes.
Tussen het bouwen door, had Joop het druk met zijn duifjes, 't gaat goed! Hij denkt zelfs dat hij in de prijzen valt dit jaar, misschien wel kampioen!
Kijk daar in de verte zit hij te roepen, "duifjes mijn duifjes, roekoe roekoe!"
Eén gordijntje hangt en het is maar goed dat ik het zo gedaan heb. Rails met haken had niet gekund, die zijn te lang en waren blijven steken op het kozijn. Plooitjes erin en daarna de ringetjes met de hand erop naaien, het is niet anders. Nog 51 17 0 ringetjes, met stevig garen dus dat schiet wel op hoor.
Dit is ook de laatste foto die ik met mijn toestel maakte. Kijk maar eens goed rechtsboven, daar zit een donkere vlek, ik zag hem al eerder deze week. Hetzelfde probleem als met mijn vorige toestel. Iets meer dan een jaar geleden heb ik deze gekocht, dus de garantie was vervallen, gelukkig had ik de extra verzekering er bij genomen. Twee keer heen en weer naar Zierikzee, want ik was het garantiebewijs vergeten en nu is het onderweg. Ik ben benieuwd. Ik kreeg een leentoestel mee, een Sony-cybershot, maar dat ziet er allemaal zo plastic uit en is ook nog roze, dus ik heb mijn oude maar weer tevoorschijn gehaald. Die doet het ook nog gewoon, alleen zitten daar ook vlekken op. Geen foto's van blauwe luchten dus, of ik moet daar die Sony voor gebruiken. Hopelijk duurt het niet al te lang.
Joop is met de kast begonnen waar de geiser in moet komen te hangen. We mopperen op alles en iedereen, soms gaat het even goed en zijn we opgewekt, maar er hoeft maar even iets mis te gaan en het is weer foute boel, kortom aan het eind van ons latijn. De dakplaat hebben we er samen opgelegd, loeizwaar en mijn trapje kantelde door het gewicht naar achteren, 'duwen' riep Joop en het duizelde me allemaal, maar hij lag erop!
We hebben ons voorgenomen nooit meer zo'n grote klus te doen.
"Als het klaar is verbrand ik mijn hamer!"
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4945-4952 van 8003 |
Volgende Pagina »
