We blijven even in de verjaardagen, vandaag wordt Yara elf.
Ze wordt mooier en mooier en dan dat prachtige haar waar wij allemaal erg jaloers op zijn. De puberteit komt er aan, met alles wat daarbij hoort. Kleine meisjes worden nu eenmaal groot.
Eindelijk ook weer eens een zonnetje vandaag. Tijd om weer wat in de tuin te doen, dat is nodig en ook wat onderhoud aan het huis, Joop keek er zo naar uit. Maar eenmaal bezig valt het alles mee, dat is altijd zo met van die klussen waar je tegenop ziet. We brachten ook nog een beetje rommel naar de stort en ik wandelde nog een rondje, kortom een gewone maandag, met een vrolijk randje, dat dan weer wel.
Aan het eind van de middag toch nog een grotendeels droog rondje kunnen wandelen, de zon kwam er zelfs nog even door. Op het grote parkeerterrein stond de helicopter van Prince klaar voor een vliegrondje boven Beachboom.
Vanavond gingen we gezellig even uit eten bij Salud, we hadden nog iets te vieren. Eenmaal weer thuis schudde ik nog eens wat aan de pruimenbomen, eentje is er nu zowat leeg. Joop maakte intussen het kacheltje aan en zo zaten we toch nog even buiten.
Half tien wordt het alweer donker, de dagen gaan duidelijk korten. Er scheurden auto's, er was vuurwerk of waren het toch pistoolschoten, geknal in elk geval. Er scheen een wazig maantje en op de achtergrond hoorden we het geluid van Beachboom. Ik hoorde paarden lopen, of was het er maar eentje, wel een raar geluid vond ik, zo in het donker.
Ik heb zo langzamerhand weer genoeg van al die onrust. Van mij mag al het gespuis naar huis en de rust weerkeren in ons durp. Hopelijk krijgen we nog een lange rustige nazomer.
Er moet nog een paar keer geroerd worden om de suiker op te lossen en daarna wordt het alleen maar lekkerder als het goed is. Deze keer heb ik de pitten laten zitten, ze geven blijkbaar extra smaak.
Morgen Beachboom op de Brouwersdam. Ik zal er niet te vinden zijn, dat is niet zo mijn muziek, maar voor de liefhebbers zijn er nog wel kaarten verkrijgbaar. Hopelijk werkt het weer wat mee.
Vandaag kreeg ik van Humraj het raport van Rita het zusje van Rabin een trotse papa natuurlijk, want het is een pienter meisje zo blijkt, kijk maar eens!
Gisteren heb ik het gezeefd en de suiker, de rest van de gist en de enzymen toegevoegd en nu staat het in de kelderkast. Ik vraag me alleen af of ik het helemaal af moet dekken of juist niet, ik hou het bij het laatste, want een speciaal gistding heb ik niet natuurlijk. 't Smaakt al heel lekker.
Inmiddels staan er alweer twee grote volle schalen, wat zal ik daar weer eens mee doen. Nog meer wijn, of ook nog maar een paar potten op de brandewijn. Ook lekker natuurlijk. En de boom is nog lang niet leeg hoor.
Donaterus hebben inmiddels mail gehad van Joop en die plaats ik zoals altijd ook weer hier.
Hallo beste donor vrienden van Rabin in Pokhara.
Hierbij het laatste rapport van Rabin. Zoals jullie kunnen zien zijn de resultaten bijzonder goed. Hij scoort boven de 80% en staat daar mee op de 6e plaats in zijn klas. Een heel goed resultaat. Zoals voorgaande schooljaren scoort hij nu ook weer het hoogst met de wiskunde vakken. Maar zelfs zijn zwakste punt altijd, zijn eigen taal ( Nepali) scoort hij nu toch ook een 7,15.
Omdat zijn moeder en zijn kleine zusje Rita nu ook in Pokhara wonen in een 3 kamer appartementje kan Rabin nu ook bij zijn moeder wonen en is dus niet meer intern op de school. Mijn voorwaarde was wel dat, wanneer hij thuis zou gaan wonen, zijn resultaten er niet onder mochten lijden. Zijn jonge zus, zij is nu 6 jaar, zit nu ook op dezelfde school en ik denk dat het voor hem ook een stimulans is omdat zij ook graag naar school gaat met goede resultaten en hij zal niet onder willen doen t.o.v. zijn zusje.
Hij laat mij weten via de email dat hij dankbaar is dat hij deze goede opleiding kan volgen en dat zijn donateurs hem daartoe in de gelegenheid hebben gesteld. Hij dankt jullie allemaal voor jullie bijdrage.
Toch zijn er een aantal donateurs in de loop van de tijd afgehaakt wat natuurlijk jammer is. Maar ik hoop dat we met z’n allen toch kunnen bijdragen dat Rabin zijn school kan afmaken. Het schoolgeld voor dit schooljaar heb ik inmiddels overgemaakt.
Gelukkig hebben wij geen vakantie. Ik hoopte bijna dat het zou gaan plenzen, dan had ik toch niet voor niets een regenbroek en jas aangedaan. Maar nee hoor geen spatje gehad, nat was ik wel, van het zweet.
Teveel pruimen is niet goed voor eens mens merk ik nu, maar ja, dat is met alles waar 'te' voor staat.
Met de wijn gaat het wel goed geloof ik, die rijst bijna de pan uit.
Vanmorgen toch maar begonnen de pruimen te pellen en te ontpitten om een lekker wijntje van te maken, tenminste dat hoop ik dan hè, dat het dat wordt.
Het recept zag er niet al te moeilijk uit, gist ligt gewoon in de supermarkt, alleen die pecto-enzymen vond ik wel wat moeilijk. Ik zocht en vroeg en belde eens wat in de rondte en uiteindelijk bleken ze het bij de Wijnhoeve in Dreischor te hebben. Wel een grootverpakking, dus ik heb voor de rest van mijn leven genoeg. Het was ook niet echt nodig volgens hem, een keertje spugen voldoet ook, maar ja dat is toch wel een beetje raar. En ritjes naar Dreischor vind ik altijd errug leuk, dus ik was al onderweg naar die winkel.
Dit huisje, waar het winkeltje in is, daar heb ik nog gespeeld. Mijn opa van Felius heeft er gewoond, ik denk pas na de ramp. Ik weet dat ik er eerder was in die kamer waar ik vanmiddag weer stond en dat we buiten speelden, maar vraag me niet wanneer.
Als toegift doe ik dan altijd een rondje door de polders van Zonnemaire en Dreischor.
Het toeval wil dat Sil ook zo'n rondje deed vandaag en een foto voor haar geboortehuis maakte. Daar achterin die kamer zijn onze dochters allebei geboren. Toen ze een maand of zes was verhuisden we naar Zierikzee.
