Hartelijk Gefeliciteerd!

Rustig aan

Alweer heerlijk weer vandaag. We hadden een rustdag en deden van die karweitjes die bij het gewone dagelijkse leven horen, zoals naar de gemeentelijke afvalbakken om het plastic, glas en papier weg te brengen. Lekker op het gemak boodschappen doen in Zierikzee en de vernieuwde AH bekijken. Een veel ruimere opzet, maar geen Pan Pan kaas meer (wel plakjes maar die hoef ik niet) en mijn koffie lag ook niet meer in de schappen. Ach ja, het went wel weer en de verse producten lijken toegenomen. Het zelf scannen kon ik ook nog niet vinden, maar dat blijkt er wel te zijn.

We liepen een rondje over de markt en ik kocht een heerlijke Italiaanse ijs. We gingen even bij Joke langs die morgen jarig is, we rookten lekker een sigaretje buiten op de stoep en zij maakte de foto van Didi en mij. Jammer genoeg vergat ik een foto van haar te maken maar daar zit ze zelf vast niet mee, ik wel, dus dat doen we de volgende keer.

Op de terugweg naar huis belde Yara, ze had DMC splijtgaren nodig en dat heb ik nog wel een paar strengetjes te liggen uit mijn wolwinkeltijd. Het bleek dat ze vandaag voor de zesde keer aan haar oog is geopereerd, ik wist het niet, slordigheidje van Sil, maar ja die heeft het ook druk.

Joop was vorige week al bij de dokter er zijn foto's gemaakt en hij heeft ribben gekneusd of gebroken, dat kunnen ze niet goed zien. Vanmorgen moest hij even terug voor de bloeduitslag, iets wat al langer speelt met zijn nieren en wat ze toch goed in de gaten willen houden omdat hij een hoefijzernier heeft, dus eigenlijk maar eentje.

Slopen en wederopbouw

"En wat vind je er nou van?" vroeg Bart gisteren bij het tuincentrum.  Zo zie je elkaar 50 jaar niet en zo kom je elkaar ineens regelmatig tegen. Hij kijkt ook weleens hier en had gelezen over mijn 'gevalletje Krijn Karelsweg'. 

En ik moet zeggen, ik vind het prachtig! Dezelfde stijl, een paar dakkapellen meer, aangepast aan deze tijd, maar heel mooi gedaan. Daar kan meneer van der Weide van bovenaf met genoegen naar kijken.

En nu maar hopen dat meneer Gakeer dat over een tijdje ook kan, dat zou mooi zijn.

Op Ellemeet wordt ook volop gesloopt. Huurhuizen waar de meeste bewoners nog met plezier in woonden worden gesloopt voor mooiere en dus duurdere en of dat nu allemaal zin heeft weet ik ook niet. 

Ik ruimde de laaste resten van de caravan en we sloegen paaltjes waar de blokhut ongeveer moet komen, het stukje tot de voorste paaltjes wordt terras. We laten het even bezinken, want draaien kan ook nog en dan naast de kleine caravan, alleen zitten de aansluitingen dan weer verkeerd... wat een luxe problemen hè.

Webloggen stimuleert

Het gisteren gestartte nieuwe tuinproject is inmiddels afgerond. Het weer was niet dat je zei, ik ga eens lekker in de tuin aan de slag, maar ik weet het nu zeker..... webloggen stimuleert.

Ik ging eerst naar het tuincentrum, nu met de auto, om nog eens te kijken naar de rozen. Er stonden er nog maar drie van degene die ik misschien wilde hebben, en daar wordt een mens hebberig van natuurlijk, want wacht je nog een dag dan zijn ze misschien allemaal wel verdwenen, dus ik deed er maar gelijk twee in mijn wagentje. Het zijn dus de gele Golden Showers geworden:

GOLDEN SHOWERS Weinig klimrozen bloeien zo gemakkelijk en continu als deze plant. Grote, halfgevulde bloemen in een goudgele kleur die verbloeit naar crème, met zijn aangename geur. 

Dat moeten we hebben natuurlijk, ik vind geel wèl mooi en geniet elk jaar ook van mijn grote gele bos Hypericum.

Daarna nog een rekje uitgezocht want het betonijzer was verhuisd naar de caravan. De ijzerwaren leken mij weer te veel op het betonijzer, dat wilde ik niet , hout was duur en dat zou ook niet mooi staan tegen de groene planken, dus de keus was wat dat betreft gauw gemaakt, ik ben nu eenmaal gek op bamboe en deze waren makkelijk te vervoeren en met een electriciteitsdraadje ook zo weer vastgemaakt. joechei Ria blij!

Daarna een rondje met het hondje en eenmaal thuis eigenlijk niet zoveel zin meer om te gaan planten, maar ja, het was best nog vroeg, en wat moest ik dan loggen, ik kon als het klaar was dan nog mooi een fotootje maken... dus...

Druk

Jaren hadden deze mensen zo rustig onder aan de dijk een tweede woning. De dijk is de laatste jaren al flink in drukte toegenomen en nu hebben ze sinds een paar jaar ook nog eens een flink vakantiepark naast de deur gekregen. En zo verandert er zo langzamerhand toch wel een boel natuurlijk. Allemaal voor de dagelijkse boterham van de eilandbewoners, want zo nuchter ben ik dan ook weer wel. 

Ik begon vanmorgen aan een nieuw tuinproject. De struiken waren voor het grootste deel dood en omdat ik geen zin had in rigoureus snoeien en dan maar afwachten of er nog wat van kwam, heb ik de hele boel weggehaald. De stronken zijn er inmiddels uit, ik heb zelfs mijn kettingzaag nog even gebruikt, maar met het betonijzer erachter was dat niet echt handig. Het betonijzer heb ik bij de klimmers van de caravan gezet, ik had nòg een paar stukken dus daar kan de boel ook opgebonden worden. 

Op deze plek wil ik een paar klimrozen zetten met een nieuw rekje erachter. De groene planken laat ik natuurlijk gewoon staan, die zijn nog goed. Via Twitter kreeg ik een paar tips van Willem, vandaar dat ik vanmiddag maar eens naar het tuincentrum in Renesse ben gelopen. Geen enkele van de tips was voorradig, dus ik zoek nog even verder. Een gele of een witte lijkt me wel erg mooi, dus als er nog iemand een tip heeft, graag!

Voorbij

De orchideeën komen alweer op, elk jaar ben ik weer benieuwd of ze er wel weer zullen zijn. Af en toe doe ik even een rondje door de tuin om te kijken. 't Gaat hard! Lekker weer ook vandaag, de zon scheen vanmiddag ook nog een tijdje al was het niet zo warm als gisteren.

Dit is weer zo'n zondag waarop ik het best wel eens mis, het even aanwaaien bij elkaar zo aan het eind van de middag voor een borrel,  lekkere wijntjes drinken, onverwacht doorzakken, eten wat er voor handen is, een jarenlange ongedwongen vriendschap. 

Zo komt aan alles ooit een eind, of je nu wilt of niet, niets blijft wat het is...

Kampioentjes

Vandaag was de eerste wedstrijd van de duivenvereniging. Nou dat was spannend hoor, Joop had er veel werk van gemaakt, de duifjes vertroeteld en verzorgd tot en met, ik werd er bijna jaloers van. En dan maar wachten tot ze terug komen nadat ze gelost zijn natuurlijk. Gelukkig was het er prachtig weer voor, lekker met een bakje koffie in de ochtendzon en al heel snel hoorde ik hem opgetogen met zijn goeroe bellen, zelfs die was hij voorbij. Eerste dus, met nog een paar andere hele goeie, zijn dag kon niet meer stuk.

Ik plantte intussen de klimmers bij de caravan, vulde de tochtgaten op met stammetjes en spande draadjes zodat ze wat houvast hebben, daar zullen er nog wel een paar bij moeten maar voorlopig kunnen ze vooruit.

Een heerlijke dag met als afsluiting een roseetje en een biertje op ons eigen terras. Jammer dat het daarna zo ging waaien, het stokbroodje hebben we zodoende maar weer binnen opgegeten.

Heus

Soms heb je van die dagen dat het niets lijkt te worden en of dat dan met het been te maken heeft waarmee je uit bed stapt weet ik niet, volgens mij is dat altijd dezelfde maar misschien heb ik even niet goed opgelet vanmorgen. 

Rotweer, Didi wilde niet eten, de vloer was vies en ik bleef maar achter die pc hangen, vooral om spelletjes te spelen. Dat komt er van als je geen verplichtingen hebt natuurlijk en vrijwilligerswerk (nu stop ik ermee hoor de P.) doe ik ook al niet, soms zou je je bijna schuldig gaan voelen.

Na de middag is het toch nog aardig goed gekomen hoor, Didi en ik wandelden wel bijna drie uur, op het gemak en af en toe een fotootje, want echt veel kilometers waren het ook al niet, tenminste niet de kilometers die je in die tijd al stevig doorstappend zou kunnen lopen.

Zodoende zijn de boompjes nog niet geplant, al heb ik er wel over nagedacht, soms is het ook beter niet alles hals over kop te doen, want ik heb nu bedacht dat het onder die caravan door toch behoorlijk tocht en daar kunnen boompjes ook niet goed tegen, dus daar moet ik ook maartregels tegen treffen. Ik heb al aan Joop gevraagd of hij niet een beetje kan zakken door de wielen wat in te graven, maar dat vond hij geen goed plan want dan past het trapje niet meer, de bandjes leeg laten lopen was om dezelfde reden ook geen goed plan...

Nu is het natuurlijk wel zo dat bandjes op den duur poreus worden hè...