Nu het eenmaal in gebruik is blijkt het een supergezellig en handig huisje. De kinderen slapen in de tent omdat ze dat leuker vinden, maar een ontbijtje op het bed van mama smaakt natuurlijk prima met zo'n tv aan je voeten.
Martin is er nu ook. Hij bracht de grote tent mee waarin ze elk hun eigen slaapgedeelte hebben, die staat nu ook overeind en heeft wonderwel dezelfde kleuren als het huisje.
De kinderen hebben al vriendjes gemaakt in de haven, die vermaken zich daar prima en vinden zo langzamerhand makkelijk zelf hun weg in het dorp, dat is ook het leuke natuurlijk en ze doen nu dezelfde dingen die Silvia ook deed toen ze zelf zo oud was. Vooral om en nabij de haven en de dijk is het goed toeven voor de kinderen.
Joop was in de tijd dat onze kinderen dezelfde leeftijd hadden als de kleinkinderen nu, actief in de jeugdcommissie van de Watersportvereniging, zij hadden een Optimist, waarmee ze bij goed weer zelf konden zeilen. Wij hadden toen ook een zeilboot, lang geleden allemaal, maar het watersportgebeuren is Silvia toch wel een beetje in het bloed blijven zitten.
Na de regen van afgelopen nacht was het vandaag prima weer en bij Camping Duin en Strand een drukte van jewelste bij het wisselen van de wacht.
Er ging iets mis vanmorgen en zoals altijd was dat natuurlijk mijn schuld. Ik kan er ook niets aan doen, maar dat heb ik blijkbaar in me, het aansturen van ongelukken, misvattingen, noem het allemaal maar op. Zodoende was ik al vroeg aan de wandel en toen kwam ik ook nog deze kaart tegen, waarop dat beertje ook al niet al te vrolijk kijkt, hij lag denk ik niet voor niets in de berm. Ik heb hem maar niet eens gelezen.
Daarna ging het wel weer goed hoor en ging ik lekker naar de kapper voor een verfje en een knipbeurt.
De kinderen vermaakten zich in de haven met het vangen van krabben en ander ongedierte ;)
De Oemoemenoe is inmiddels ook aangemeerd in de haven, maar daarover morgen waarschijnlijk meer.
Didi dit en Didi dat en niet naar binnen en niet springen, het is wel een aandachtvraagster nu. Ze wil spelen en de kinderen ook wel, maar ja, niet te wild, want dan is het weer eng.
Ik probeer haar maar zoveel mogelijk bij me te houden en vanmiddag hebben we heerlijk een flink stuk gewandeld samen. Lekker gezwommen ook, 't was prachtig weer.
Sil is een beetje aan het uitvogelen wat ze allemaal zoal kunnen doen de komende weken, want er komen ook nog een paar vrienden, dus het is wel zaak dat ze wat kunnen ondernemen, want een hele dag hier in de tuin hangen is niet de bedoeling natuurlijk, daar wordt niemand vrolijk van. Dus als iemand nog suggesties heeft...
Levi wil graag leren surfen, maar dat is gewoon erg duur. Het zou al fijn zijn als hij een oude plank van iemand kon lenen of huren, zodat Martin het hem kan leren, maar ja, kom er maar eens aan...
Yara wil graag een paar keer paardrijden, dat is te doen. Ook wil ze best eens een paard uit de buurt borstelen, dus als iemand met een paard dit leest....
't Begint bijna op een zware bevalling te lijken en dat is het ook wel een beetje, maar het einde lijkt nu echt in zicht. Gisteren maakte ik een filmpje, maar dat was vandaag alweer verouderd, vandaar vandaag even snel overnieuw en dan hoop ik dat morgen die wybertjes echt op hun plaats komen, dan kan hij als het goed is binnenkort door Sil en aanhang in gebruik worden genomen. Ik hoop dan wel op wat zonniger weer eigenlijk...
Vanmorgen klusten we nog wat aan de hut. Ik zette nog eens wat in de grondverf, Joop timmerde nog een beetje en zodoende is het nog steeds geen tijd voor de wybertjes. Nog even geduld dus. De nieuwschierigen onder jullie kunnen ze hier alvast bekijken.
Nou en toen gingen we daarna een rondje doen, ik had op buienradar gekeken en het zag er best aardig uit, er was zelfs af en toe een stukje blauw. Eenmaal onderweg werd het donkerder en donkerder en wij gingen alsmaar harder lopen om de bui voor te blijven, wat natuurlijk niet lukte en we binnen de kortste keren zeiknat waren en hoewel we misschien nog maar een kilometer van huis waren heb ik toch Joop maar even gebeld, want een kilometer is dan best nog ver.
De dag begon met broodjes van de camping, gelukkig hoef je daarvoor niet in een tentje te zitten zoals zovelen.
Ik wandelde een flink stuk door de polder en bleef toch grotendeels droog, het was nog vroeg, de meeste regen kwam later pas. Joop was druk met zijn duiven, volgende week alweer de laatste vlucht geloof ik. Hij heeft in elk geval al een derde prijs te pakken en ik vandaag weer een bloemetje, al was het maar een kleintje. En het was echt pannenkoekenweer.
Als je van je spullen af wilt hoef je ze maar aan de straat te zetten ben ik sinds vandaag achter. Een papiertje erop met 'gratis' en het is weg voor je er erg in hebt.
Het is een bende na de bouw, overal staat wat. Spullen die misschien te gebruiken waren, van ver meegebracht en achteraf niet gebruikt worden, wat moet een mens ermee. Ik had al wat dingetjes op het prikboord gezet, maar daar kwam weinig tot geen reactie op. Vandaag met het mooie weer dacht ik, ik zet eens het e.e.a. aan de straat. Een matras en een tv om te beginnen. Ik ging een rondje doen en was benieuwd of er toen ik weer thuiskwam nog iets stond. Alles weg! Dat is mooi dacht ik en sleepte samen met Mark het bankje van Sil naar voren dat veel te groot was voor in de hut. Er stopte al iemand toen ik er nog bij stond. Dat was zodoende ook binnen de kortste keren verdwenen. Er lag nog een heel grote Grand Foulard en een heleboel kussentjes, daar wilde ik nog wel iets voor hebben, je hoeft tenslotte niet alles zomaar weg te geven. Maar ja, dan lukt het niet zo 1, 2, 3. Gelukkig kon ik die, toen ik ze binnen ging halen bij de buuv kwijt, die krijgt ze dan weer wel voor niets natuurlijk, dan blijft het tenslotte in de familie.
We wandelden ver, daar waren we aan toe na de bui van gisteren en nu maar weer wachten op de volgende bui.
