Kwart over zes rolden we uit bed vanmorgen, want eindelijk was het zover. Hij had er last van en het werd groter dat bobbeltje op zijn middelvinger. Ja hoe zet je een middelvinger, want dat is het toch echt, op de foto, nou zo ongeveer. Het was al tot en met onderzocht en nu zouden ze het er vanmorgen in Vlissingen uit halen. Ik mocht mee voor het terug rijden en bleef lekker in de auto zitten wachten met de digitale krant en zo en het was ook binnen een uur gebeurd. Half tien waren we weer thuis. Anders kom ik dan ongeveer thuis van mijn ochtendrondje.
Van zo'n ochtend ben ik dan best uit mijn doen. Ik had er ook over gedroomd dat we op de fiets gingen en dat het erg druk was met fietsers onderweg die allemaal naar CAS (concertatsea) gingen, maar we waren wel op tijd! De dokter was er ook nog maar net want het kraagje van zijn jasje zat niet goed. Ik weet niet of het toen al gebeurd is, want de volgende dag moesten we weer terug. We gingen toen op de brommer, die had Joop al klaar gezet, want dat fietsen duurde toch te lang, ik vond het eng want het was jaren geleden dat ik brommer had gereden, hoe dat afgelopen is weet ik niet want toen moesten we eruit om over een half uurtje in de auto te stappen...
We reden de oude vertrouwde weg die ik jaren regelmatig naar de tandarts heb gereden. Ik vertelde op de terugweg mijn droom aan Joop en hij zei dat de zuster zijn kraagje ook goed had gedaan toen ze de mitella om deed.
Vanmiddag heerlijk gewandeld, met halfverwege een harinkje.
In plaats van een ochtendwandelingetje deed ik eerst maar de wekelijkse boodschappen bij de PLUS voordat de CAS drukte zou losbarsten. Daar was nu gelukkig nog niets van te merken, ik was zo klaar.
Daarna maakte ik de tekening van gisteravond af. Ik had zitten draaien, dat werkt ook heel ontspannend en het schiet lekker op. Ik hoop niet dat ik al teveel verveel met de tekeningen, maar dat is wat ik nu graag en veel doe in plaats van de tuin die me jaren in beslag nam. Ook leuk maar die tijd is geweest en ik ben erg blij dat ik me hier zo mee vermaak, samen met de foto's en het gewandel kom ik de dagen wel door.
Daarna nam ik ook het huis nog even onderhanden, kortom, ik ben er klaar voor, al weet ik nog niet wat.
Toen ik toch ook nog maar een rondje deed zag ik dit! Dat paard loopt daar misschien al een jaar, of nog langer en ik heb het nog nooit gezien, misschien zie je het ook alleen als hij zo staat, geen idee maar ik zag een hoofd, een wit hoofd, maar dat was niet zijn echte hoofd. Heel apart.
Er was sluierbewolking en er was wind! Het was heerlijk, lekker gewandeld ook! Met een ruime omweg naar de groenteboer, waar tegenwoordig ook picknicktafels staan en verpakt ijs verkocht wordt. Dus daar nam ik een lekker dorstlessend ijsje.
Vanmorgen eerst een tekening af gemaakt, eentje waar ik weer blij mee ben, dat scheelt nogal eens, maar we blijven oefenen natuurlijk, veels te leuk.
Komend weekend is er weer CAS, dus mocht je deze kant uit willen komen en niet voor CAS, is het wel iets om rekening mee te houden. Het eiland is dan overvol, overal fietsende en lopende mensen waar anders nooit mensen fietsen of lopen.
Toen we op Scharendijke woonden ging ik altijd wel een paar keer bij het opbouwen kijken met Didi, deze foto's zijn van 2010. Geen idee of de opbouw elk jaar hetzelfde is, ik heb het idee dat het steeds groter wordt.
Bij een gunstige wind konden we in de tuin meeluisteren, dat is er hier niet meer bij. Maar sinds een paar jaar is er ook de live stream, daar wil ik dan nog weleens naar kijken.
Voor iedereen die er heen gaat, veel plezier alvast!
We staan behoorlijk in het nieuws vandaag met de windhoos die over ons eiland trok en in Zierikzee de meeste schade aanrichtte. Mensen zijn dakloos, een dode, gewonden, vreselijk. In het nieuws zijn steeds de huizen die hun dak kwijt zijn te zien, maar in de binnenstad is ook erg veel schade. Je zal het maar weer treffen dat het net jou overkomt.
Hier ging het ook even flink tekeer, grote hagelstenen die een hoop kabaal maakten op de Velux ramen, de zonnecollectoren en de koekoek, wat een herrie, maar alles bleef heel gelukkig.
Joop was aan het fietsen en kon schuilen, eerst in een hokje met wat andere fietsers later nog eens in een schuur.
Ik was gelukkig nog niet onderweg, al scheelde dat niet veel, maar zo kon ik nog wel de cactus in volle bloei even voor de hagelstenen behoeden.
Ik heb maar even een filmpje van you tube geplukt voor degenen die het nog niet gezien hebben.
'Kijk naar Cees' zeiden veel mensen toen Didi pas dood was, met andere woorden 'neem maar gewoon weer een hond'. Cees wordt bijna eenennegentig en loopt en fietst nog elke dag met zijn hondje, maar dat is wel uitzonderlijk en hoewel de mensen steeds ouder worden heb ik niet de indruk dat de honden dat ook doen, raar eigenlijk.
Ik wandelde naar de Spar, het was heerlijk, niet al te warm en toen ik net thuis was kwam Miriam aanrijden op haar nieuwe fiets. Helemaal happy! Ze fietste al steeds naar de kapsalon op haar gewone fiets, maar toen Joop op vakantie was mocht ze die van hem gebruiken en daarna wilde ze er ook wel een. Een mooie stoere fiets! Dat scheelt een hoop benzine.
Een dampende polder na alle regen van afgelopen nacht, want er viel toch behoorlijk wat naar mijn idee en de boeren waren er ook vast weer blij mee.
Het voelde wat benauwder vandaag ondanks dat de zon niet altijd scheen, het lekkere windje van gisteren was weg. Ik heb, op de boodschappen na, niets gedaan. Ik moest echt een beetje van mijn uitsloverij van gisteren bekomen.
Er zijn van die bomen die je elke dag ziet en soms vallen ze ineens op door iets, dat je denkt 'even een foto'.
Op Instagram kwam hij in het overzicht boven de boom van de tekening, dat vind ik dan wel grappig om te zien.
Natuurlijk is het niet dezelfde, ik heb hem ook niet nagetekend, maar een overeenkomst is er wel, ook door het gras
En dit was hem vanavond, toen ik nog een rondje deed.
