Na al het gepriegel, want dat is het best, wilde ik ook weer eens lekker erop los krassen gewoon even hatseflats en huppekee en klaar! Best ook nog het bekijken waard vind ik, zo'n leuk kleurrijk huis.
Minder kleurrijk is het huis van de buren en er moet nog veel aan gebeuren, maar je woont dan wel tegenover ons aan de andere kant van de oprit, wie wil dat nu niet. Het is te koop sinds vandaag.
Vandaag is Yara jarig. Ze kreeg o.a. een fiets om lekker te fietsen met haar baby, nu nog veilig binnensbuiks bij haar, maar straks lekker in de buitenlucht. Ik kreeg een foto van het complete plaatje maar liever niet hier, het zij zo en natuurlijk heb ik nog wel een andere foto van Yara op de fiets. Lekker puh!
of van een lekker krassende Yara net als oma vandaag! Ze heeft het van geen vreemde.
Donderdagmiddag aan begonnen en nu net klaar. Tweeeneenhalve dag dus, want ik doe niet veel anders op het ogenblik.
Vanmorgen nog wel een rondje gedaan maar vanavond pas ik even. Ik ga zo lekker buiten zitten met een zak chips, die ligt al sinds mijn verjaardag naar me te lachen elke keer als ik dat kastdeurtje open doe en nu ga ik hem opeten, of toch een flink deel ervan.
Na alweer een heerlijke kleurdag vanavond nog een fijne wandeling door de polder. Ik vind het prima zo en vermaak me best al valt er dan natuurlijk weinig te vertellen.
Eigenlijk zouden we morgen naar Nijkerk gaan om eens bij Yara haar nieuwe woning te kijken en haar buikje te bewonderen, maar daar zien we toch maar van af. Een lange autorit heen en ook weer terug en tussendoor gewoon alles heet en opgefokte automobilisten, we hebben het uitgesteld naar een latere datum want er moet tussendoor ook nog gewerkt worden natuurlijk.
En deze zag ik vanavond achter de dijk verdwijnen toen ik weer bijna thuis was van mijn wandeling.
En nu nog even buiten zitten bij de opkomende maan.
Eigenlijk wilde ik op de fiets even naar Zierikzee vanmorgen, maar ik vond de ochtendwandeling al warm zat.
In Zierikzee reed er een rondrijwagen met twee paarden, best heet ook voor die beesten, maar misschien deed ze maar af en toe een ritje en stonden ze tussendoor lekker in de schaduw, niet te snel oordelen.
Ook ging ik weer even langs bij de Vitamineschuur.Daar hebben ze natuurlijk vitaminen, maar ook heerlijke kaas en daar ging ik voor. Pas ontdekt omdat iemand me erop wees, ik reed daar altijd maar voorbij.
Verder weer voor de open ramen zitten kleuren. Rond etenstijd moeten ze dicht dan komt ook daar de zon. En nu staat alles weer fijn open.
De tekening is de moeite van het in het groot bekijken waard vind ik...
Na het ochtendrondje en de koffie gelijk maar om vis op Brouw, want zo rond een uur of elf begint het haring schoonmaken en kibbeling bakken voor de toeristen al en sta je zo een half uur in de rij. Nu was ik nog mooi op tijd.
Onderweg kwam ik langs de akkerranden, ik had het er laatst ook al over geloof ik, dat je daar bloemen mag knippen als je een plukbon hebt. Ik wist dat niet en nu is het mooie er wel vanaf. Als je geen plukbon hebt mag je trouwens ook knippen en dan nadien doneren.
Daarna naar mijn kleurkamertje, daar is het de hele dag heerlijk toeven. Joop fietste al vroeg en lost onderweg de kookplaat problemen op, het is niet zoals hij dacht dat het was, dus moet het anders, maar dat komt goed. De kookplaat is inmiddels gearriveerd.
Niets is onmogelijk alleen het onmogelijke duurt iets langer.
Olivia is niet meer, maar wat hebben we een leuke herinneringen aan haar.
Natuurlijk deed ze veel meer dan alleen Grease, maar voor mij is het toch het eerst die film waar ik aan terugdenk. Wij hadden een videoband met die film, ik denk dat die wel een paar honderd keer bekeken is, of tenminste toch honderd!
Meiden van ongeveer tien met rode wangen op de bank en moeders erbij ook ik vond het een geweldig leuke film.
Dus nog even een fragmentje hoor, RIP Olivia en bedankt!
Het viel gelijk op toen ik vanmorgen op de dijk kwam, zoveel vliegtuigstrepen! Dat heeft alles met condens te maken, dat weet ik wel, maar zoveel vond ik toch wel bijzonder en ik greep naar mijn fototoestel dat niet op zijn vertrouwde plekje zat.
Het overkomt me eigenlijk nooit, mijn tasje is niet compleet zonder en dat was nu zo. Nog maar net onderweg en ik belde Joop of hij een stukje en ik een stukje, dat scheelde weer...... en dat deed hij gelukkig want je weet natuurlijk nooit wat je tegenkomt.
En alweer een tekening klaar. Dat lijkt snel maar dat is het niet want die van gisteren plaatste ik laat.
Als ze klaar zijn moet ik er eerst altijd even aan wennen en dat duurde bij die vorige best lang, maar nu vind ik hem zeker de moeite waard en moet ik weer aan deze wennen, al vind ik deze op de een of andere manier beter, of makkelijker eigenlijk, ook voor anderen.
