Gelukkig was de zon er weer eens vandaag, dat scheelt toch zo heel veel in hoe je je voelt, de temperatuur in huis en het wandelt een stuk gezelliger.
We waren wel laat vanmorgen, want sinds het gordijn is het een stuk donkerder in de slaapkamer en het wordt ook later licht, maar gelukkig was de dag nog niet om.
Gewandeld en vanmiddag even naar de PLUS, dat was het. Ik kleurde en Joop deed andere dingen.
Weer een vierluik klaar en inmiddels ook al verkocht. Leuk!
Gisteravond voelde ik een scheurtje in mijn gebit en daar blijf je dan maar met je tong aan voelen, ik lag er ook alweer wakker van vannacht en toen ik vanmorgen met de loupe van Joop keek zag ik dat het toch echt een scheurtje was en ik besloot vandaag gelijk maar even naar 4Dental te rijden.
Toen we op het punt stonden een ochtendrondje te gaan doen zei ik dat tegen Joop en we besloten gelijk maar naar Vlissingen te rijden. Joop ging mee want ik ben dan altijd bang dat er iets gebeurt als ik geen gebit in heb.
Wat ik al gedacht had gebeurde, ik moest mijn tandjes inleveren en eind van de middag kon ik er weer om, vervelend, want je komt dan de rest van de dag ook de deur niet meer uit. Gelukkig regende het heel de dag.
De tandenman vond het bijzonder toen ik het verhaal vertelde van de verloren tand die ik er nu twee jaar geleden zelf in had gelijmd omdat het met kerst gebeurde, ons slijmvlies schijnt alle lijm op te lossen, dat van mij niet dus.
Vanmiddag weer even heen en weer om het op te halen, keurig gepolijst, zonder scheurtje, heel fijn, ook weer gebeurd, ging alles maar zo snel.
Niet gelopen en toch versleten. Vermoeiend zulke dagen.
"En, ga je nog iets leuks doen vandaag?" De bijna dagelijks terugkerende vraag van Inge als we haar 's morgens tegenkomen met Beppie. En dan bedoelt ze natuurlijk Joop en ik.
Maar we moesten toch maar eens samen naar de markt in Goes en dat deden we vandaag.
We gingen ook al een keertje naar Rotterdam. Volgende keer Middelburg hebben we afgesproken.
Goes is een leuk stadje, het was markt en we doolden al kletsend maar wat rond, gingen af en toe eens ergens binnen, koffie met lekkers om even wat op te warmen en weer verder. We hadden niet echt iets nodig, dat scheelt.
Eenmaal thuis eerst even bijkomen en vanmiddag toch nog maar even de polder in, een dag zonder polder dat kan eigenlijk niet hè.
Vanmorgen was ik even bij de dokter want ik heb een ganglion. Dat wist ik ook niet dat het zo heet, maar sinds vanmorgen dus wel. Ik dacht ze maakt even een sneetje en wipt het balletje eruit en klaar is Ria, maar het is gel en er zitten peesjes die beschadigd kunnen worden. Voorzichtigheid geblazen dus, want het is wel mijn kleurhand, maar die bobbel zit ook niet lekker.
Nou dat had ik gedroomd natuurlijk, dat is een karweitje voor de plastisch chirurg, de dokter heeft er wel bij gezet dat het liefst gelijk gebeurt als ik kom en dat ik niet drie keer terug hoef zoals Joop.
Ze keek me gelijk even na op ongerechtigheidjes, zonneschade wat echte schade kan worden en ik kreeg een nieuw zalfje voor de jeuk, een wat zwaardere, die ik eerder kreeg geven ze ook aan babies en die hielp niet.
Eventjes afwachten maar. Verder ook druk met de was, vanmorgen scheen de zon nog, maar dat veranderde al snel. Wel een tijdje buiten maar daarna naar binnen, daar blijven we lenig bij, dat heb je bij een droger ook niet.
Deze wulpse dame ontsproot gisteravand aan mijn potloden, ik had daar verder niets mee te maken hoor.
Als tegenhanger kwam er vandaag deze tevoorschijn Geen idee of het werkelijk een tegenhanger is, voor hetzelfde geld is het een macro ergens van...
Lekker bezig geweest, daar gaat het maar om en niets lijkt wat het is.
Kacheltje aan, muziekje erbij, best fijn, maar even naar buiten tussendoor was me te nat.
Eind van de middag kwam Mir gezellig even langs. De pot schafte zuurkool met worst dat kunnen we met een paar graadjes minder wel gebruken en onder het eten bespraken we het nieuws, ook weleens leuk.
Het voetbal dat geen voetbal meer mag zijn, het grensoverschrijdende gedrag van Jan en alleman, het is allemaal te erg voor woorden en wij waren het alledrie eens over de vertrutting van de maatschappij (dat heb ik niet zelf verzonnen)
Journalisten die nergens anders op uit zijn dan zoveel mogelijk mensen de goot in te helpen, hardwerkende mensen die willen moeten presteren, een goed programma willen moeten maken, een programma waarin vooral zoveel mogelijk moet.
Ik begrijp het hoor, dat je dan niet af en toe, maar gewoon dagelijks op je tenen loopt en je geduld verliest. Ik vond het knap en toch elke dag weer leuk om naar te kijken, ook al was het tempo razendsnel !
Maar we treden niet in details, al trek ik zo langzamerhand mijn neus op bij het woord grensoverschrijdend.
Hoe zit dat met die journalisten eigenlijk? Zijn die niet grensoverschrijdend bezig?
Koud hè!
Dat valt toch even tegen, al wandelen we natuurlijk stug door 's morgens. Vanmorgen kwamen we zelfs niemand tegen, dat was wel heel raar.
Ik had een huishoudelijke dag vandaag, niet echt heel erg, maar toch even stof verzamelen van boven naar beneden terwijl Joop naar Zierikzee was, dan kan ik lekker lawaai maken met de stofdoek en zuiger, schuiven met dingen je wilt niet weten wat een lawaai dat allemaal maakt.
En er was alweer een was, die ik aan het rek buiten hing, al na de middag en ik sta eigenlijk versteld hoeveel het dan nog droogt op zo'n sombere middag. Vanavond na het eten zette ik die met rek en al in de keuken, ik denk dat het morgenochtend droog is in elk geval het meeste.
Eind van de middag nog een rondje alleen, nog steeds erg koud.
Spruitjes met een kipburger die ik nooit koop maar die in het pakket zaten, lekker met een croquant korstje.
Geen foto's gemaakt, dus dan maar even eentje van vorige week, dan moet ik wel eerst even kijken of ik die al geplaatst heb, dat weet ik dan niet meer, net zo min als ik nog weet of ik nu één of twee weken geleden mijn bed verschoonde. (gelukkig heb ik een blog)
Als je al niet neerslachtig was dan wordt je het van dit weer wel. We deden wel een rondje vanmorgen, dat was nog redelijk droog, maar daarna kwam het niet meer goed.
Eind van de middag dacht ik dat het wat opklaarde dus toch nog even een frisse neus gehaald waarbij ik behoorlijk nat werd, maar ik was er wel van opgeknapt!
Verder zocht ik naar jassen, in een paar dagen tijd zijn ze zowat op, tenminste die ik zoek voor Joop. Niet zo'n hele dikke want die heeft hij, maar zo'n softshell net als ik heb. Voordeel is wel dat ze steeds goedkoper worden, ze willen ervan af. Gelukkig vond ik nog een blauwe in de goede maat. Joop houdt van blauw, dat is makkelijk alleen lastig als het er niet is.
De resterende tijd kleurde ik nog een plaatje klaar en maakte er weer een luikje van.
Ik hoop dat het snel januari is, of februari dat mag ook...
Le Beaujolais est arrivee! Jammer dat de dag toch een beetje anders liep dan verwacht want mijn planning was om daar met Janny een glaasje op te drinken.
Ik had twee flesjes gekocht, dat wordt ook steeds minder en keus was er al helemaal niet, maar daar reden we dus mee naar Numansdorp plus de beloofde tekening voor Willy de nicht van Joop, die ook in Numansdorp woont.
Rond de middag reden we weg, er was regen en wind, somber weer. We wandelden naar Willy waar we heel gezellig een tijdje zaten te kletsen, toen nog even naar de puzzelwinkel, maar onderweg kwamen we nog twee kletskousen tegen, zo begon het al te schemeren toen we weer bij Freek aankwamen die thuis was gebleven.
We besloten gelijk maar weer richting huis te rijden, want in het donker rijden doen we niet meer, dat is niet meer fijn verantwoord als Joop rijdt. Ik kan dat nog wel op het eiland of eens naar Goes, maar naar Numansdorp komt wel een keer, niet in de spits en met donker weer voor de eerste keer. Ik ben dat gewoon niet meer gewend.
We hadden nog wel eerst koffie met gebak gedronken hoor en ondertussen was de nieuwe rollator van Freek gearriveerd. Als je duizelt en soms niet meer zeker op je benen staat kan je maar beter iets bij de hand hebben. Twee dames hadden hem bij een controle ziekenhuisbezoek van Janny weten te overtuigen, als je op je 83ste valt kan je soms ineens veel verder van huis zijn dan met een rollator.
Op oudere leeftijd geldt zekerheid voor alles en gelukkig kunnen we er nog om lachen.
