Er was wel even zon vanmorgen, maar de rest van de dag toch meest bewolkt.
Na de koffie ruimde ik de tuin verder op, nu waren de planten aan de beurt voor een controlebeurt, dood spul eruit en of ze niet al te droog werden, hier en daar wat knipwerk en je ben weer zo een uur verder.
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke. Druk onderweg, al zou je dat op de foto niet zeggen. Op zulke wegen wordt je dan vaak de berm in geduwd. Automobilisten willen niet graag de berm in, dus moet jij er maar in met je smalle banden. Hier liggen de betonnen bobbels nog gelijk met het asfalt, meestal liggen ze nog een stukje lager ook. Verder was het heerlijk fietsweer natuurlijk.
De boiler bevalt prima, het zijn twee tanks van 25ltr, maar met één tank kunnen we makkelijk allebei douchen, dus we gebruiken er nog maar één. Die ander kan aangezet worden als het nodig mocht zijn.
De voorbereidingen voor de uitbreiding van de meterkast zijn ook al gemaakt, het is nu wachten op de Delta. En omdat we nu toch bezig zijn gaan we gelijk maar door om ook het koken elektrisch te gaan doen. Het gasgebruik daarvoor is minimaal maar alle beetjes helpen en ooit moet het toch een keer gebeuren.
Heerlijk weer weer vandaag. Ik waste en droogde, blaasde met de bladblazer want er valt wel erg veel spul uit de wingerd nu en daar kan ik met de bezem niet komen. Twee minuutjes maar hoor de rest deed ik met de bezem.
Joop viel midden in het dorp met de fiets. Er was zo'n grote gemeenteauto, voor het legen van de glasbakken of zoiets en die moest eigenlijk achter hem blijven, maar hij passeerde toch en er was een stoeprand die Joop niet goed zag want hij had zijn zonnebril op. Hij raakte de stoeprand en viel in het gras. Eerst leek er niets aan de hand, maar nu lijkt er toch iets met zijn ribben te zijn...
Gisteren plaatste ik een soortgelijk foto op facebook omdat ik het wel apart vond dat de bloemen (jacobskruiskruid) in de dode stammen bloeien.
Nou en dan komen de commentaren hoor, net of ik niet weet dat dat spul giftig is en dat paarden het heus niet eten als het in de wei staat, maar dat het pas gedroogd in het stro gevaarlijk wordt omdat ze het niet ruiken.
Wat kan ik daar nou aan doen? Ik heb geen paard, ik vind het prachtige gele bloemetjes en zo in die stam nog prachtiger.
Er is zoveel giftig spul waar we voor uit moeten kijken, zoveel dingen waar we voor op moeten passen, was het alleen maar het Jacobskruiskruid!
Vanmiddag lekker gefietst. Er stond wel veel wind, maar een rondje boodschappen was te doen, met als beloning een haring, ook voor Joop want die had ook al hard gefietst. Schoongemaakt terwijl je wacht en als koelelement koop ik dan altijd een emmertje heerlijke vissoep.
In haring zit ook vast heel veel gif. Er wordt zoveel rommel geloosd in de zee, dat drijft ook zomaar overal rond. Als we alles eens wisten. Gelukkig smaakten ze nog prima en we moeten toch ergens aan doodgaan.
Een ouwetje uit de begin jaren zeventig. We woonden pas in plan west in Zierikzee waar we de eerste bewoners waren in de Zijpestraat. Maar daar gaat het nu even niet over.
Het gaat nu even over mijn haar. Ik was vandaag weer eens bij de kapper, dat was alweer een tijdje geleden, want ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik pak ook weleens zelf de schaar hoewel ik natuurlijk een prima kapstertje heb. Ik was bang dat het nu een beetje scheef was na de laatste keer. Gelukkig begrijpt mijn dochter me, zij knipt ook altijd haar eigen haar, want dat kan niemand anders zo goed als zij natuurlijk.
Vroeger deed ik dat ook allemaal zelf, ook dat van Joop en de kinderen, geld voor een kapper hadden we niet (over), daar deden we liever iets anders van en ik kon het prima. We hadden daar nog niet eens een tuinstoel.
De dia's had ik eerst stofvrij moeten maken voordat we ze lieten digitaliseren, dat ziet er niet uit zo, jammer.
Vanmorgen vroeg goot het nog pijpenstelen, ik moest even wachten voordat ik de deur uit kon en nam voor de zekerheid nog maar een paraplu mee.
Daarna wat gefrobel met foto's voor de jarige Heleen, dat vind ik altijd leuk om te doen. Bloemetje en kaart gebracht en komende week ga ik weleens kijken of er nog taart over is.
Vanmiddag een heerlijke wandeling in de zon en in de wind.
Petten dragen heb ik opgegeven, ik vind het allemaal maar niets, ik heb nog nooit iets gedragen om haar, hoofd of huid te beschermen en zo gerimpeld ben ik daar toch ook niet van geworden. In de zon gaan zitten of liggen bakken zoals je vroeger deed doe ik al lang niet meer. Dagelijks een likje dagcreme dat is alles.
De slager verpakt zijn vlees tegenwoordig anders, zo is het al een paar keer voor gekomen dat we eigenlijk iets anders aten dan de bedoeling was. Joop merkt daar natuurlijk niets van als ik het niet vertel, maar omdat we gisteren al een schnitzel aten en vandaag alweer, legde ik het maar even uit. "Het staat er toch op" zei hij, ja dat is zo, maar als ik heen en weer loop heb ik mijn bril niet op en ik zie toch wat erin zit....
Er was vooral wind en dat kwam eigenlijk best goed uit. Bij het maaien op het land komt altijd heel veel stof vrij en dat werd nu mooi in één keer weggeblazen, al heb ik er eigenlijk weinig zien maaien vandaag.... misschien waaide het te hard
Het was heel helder met af en toe een wolkenband. De parasols in de tuin konden niet open en eigenlijk had ik er weinig erg in dat het toch heel heet was voor de planten, je moet toch overal op letten tegenwoordig.
Vanmorgen eerst de straat eens aangeveegd, want ze komen dan van de gemeente wel het trapje en de onderkanten van de dijk maaien zodat het begaanbaar blijft, maar de stroresten laten ze liggen en dat waait dan allemaal naar mijn stoep.
Het roten zorgt ervoor dat de vezels in het vlas loskomen van de houtachtige bestanddelen in de plant. Dit gebeurt onder invloed van water, en kan naar gelang de gekozen methode enkele uren tot enkele weken in beslag nemen. Van het dauwroten, waarbij vlas langdurig op het land ligt uitgespreid, tot roten in koud water. Van warm water, waarbij het proces twee of drie dagen in beslag neemt, tot het chemisch roten, waarbij het in vier tot zes uur klaar is.
In 2010 maakte ik dit filmpje., zo deden ze het vroeger.
Er valt ook over vlas van alles te vinden op het wereldwijde web.
Eigenlijk let ik nooit op de prijzen, ik gebruik dit soms en als het op is koop ik nieuwe. Afgelopen week vroeg ik me toch af waar die hoge totaalprijs van de boodschappen door kwam. Niet alleen door de boter natuurlijk, maar het viel me wel op.