Mijn Teva's zijn versleten en dit model is niet meer verkrijgbaar, ook niet iets wat erop lijkt, dus ik keek eens verder en vorig jaar wist ik al dat ik eens bij Keen zou gaan kijken.
Vandaag kwamen mijn bestelde schoenen binnen. Ik had net zeven kilometer gelopen dus mijn voeten hadden een goed pasformaat. Ze waren te klein, niet al te, maar wel te. Die zijn dus al retour. De kleur die ik eigenlijk wilde was in mijn maat nog steeds niet in voorraad, dus ja toch maar wachten dacht ik en ik keek nog eens even verder rond in 'de winkel'.
En ik zag nog andere leuke, eigenlijk beter voor mijn voeten, minder bandjes, dus ook minder knelpunten, maar wel bandjes op de goed plek. En die heb ik nu besteld, met kortingscode, die toch uiteindelijk wel verrekend zou worden mailde Barbara me. Het zijn niet de goedkoopste en ik heb nu twee paar gekocht, maar ja dat komt wel goed denk ik dan.
Je kunt dan denken 'wat een gedoe', maar een winkel daar moet je al naar toe, dan ga je zitten passen, te klein, 'nee mevrouw we hebben alleen deze maat nog, maar misschien kunnen we hem nog bestellen, dan pas je wat anders, zit voor geen meter, kleur verkeerd, te kort te breed en dan neem je toch maar wat nog het beste zit op dat moment.
Keen is hier in de buurt niet te koop en zou dat al zo zijn dan hebben ze maar een paar modellen en is net jouw maat van het leukste model niet in voorraad. Ik zie echt heel veel voordelen in het thuiswinkelen hoor, je hebt ook veel meer keus!
Nu maar weer afwachten.
Lekker gewandeld vandaag. Mir kwam op de thee en Joop kreeg zijn gerepareerde (nieuwe motor) fiets weer terug.
De merels? hadden er een behoorlijke bende van gemaakt vanmorgen, er zat blijkbaar iets lekkers in die bak. Er hangen hier geen bolletjes, nootjes en pindakaas, ik ga er van uit dat vogels erg goed in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, dat blijkt maar weer. Met de vorst vul ik wel bakken met water als dat nodig is.
Dat moest ik wel even opruimen natuurlijk. De zon scheen vandaag, het was lekker buiten en ik haalde wat zakken potgrond. Daar stonden ook prachtige anemonen en die kon ik natuurlijk niet laten staan. Mooie stevige plantjes.
Ik haalde ook de koffieplant naar beneden en pluisde de plantjes uit elkaar, ik heb nu een hele koffieplantage. De potgrond was wel heel erg koud geloof ik, dat is even schrikken als je uit zo'n warm potje komt, maar dat komt wel weer goed, ze staan nu weer lekker binnen.
De anemonen heb ik een beetje verdeeld, zodat er overal wat vrolijks is en de nepbloemen kunnen weer naar zolder.
Wat een plaatjes en wat een kleuren, prachtig!
De geraniums heb ik maar weer even bij elkaar gezet en afgedekt want er komt weer wel wat vorst aan komende nachten, het is nog lang geen lente ook al willen we dat graag.
Niet gewandeld vanmiddag zodoende, ik had hier mijn handen vol aan.
Sinds gisteren zit er een 'vuiltje' in mijn oog, heel vervelend zeker als je ook bijna niet geslapen hebt. De nachten zijn zwaar de laatste dagen, ik steek het erop dat de maan uren recht naar binnen schijnt met alleen een dun gordijntje ertussen. Hij is dan wel afnemend maar toch, uren lig ik te draaien en te keren met elk half uur de slagen van de kerkklok. Vannacht zal het wel weer lukken dat kan bijna niet anders.
Het was koud vandaag, wel een ochtendrondje al stond ik te tollen op mijn benen, maar van die kou knap je dan wel wat op. In de loop van de dag eigenlijk steeds beter, ook mijn oog wordt wat minder vervelend.
We deden even samen boodschappen op Scharendijke, mijn mondkapje begint te stinken, ik zal toch nog nieuwe aan moeten schaffen. Even langs de boekhouder, onze belastingaangifte is al gedaan, dat is niet meer zo spannend tegenwoordig.
Vanmiddag weer een rondje met Paule, nog steeds erg koud, zeker met tegenwind in de Schapenweg, op weg weer naar huis was het aangenamer, Joop had ondertussen ook gefietst. Nog steeds op zijn leenfiets. Die van hem is terug naar de fabriek vanwege het licht dat het niet doet
10-07-1989 / Zelfplukkers in een kas met frambozen van J.M. Geluk te Schuddebeurs
Zo leuk als er dan opeens op zo'n historische pagina waar je lid van bent familie voorbij komt. De rechtse twee zijn zussen van de vader van Joop, tantes dus. De voorste met bril was jaren de buurvrouw van mijn ouders en later die van Joop en mij. Zij is altijd in het huis aan de van der Bijlstraat blijven wonen en was dus 18 jaar mijn buurvrouw.
Door die tante hebben Joop en ik elkaar leren kennen, omdat hij daar weleens logeerde met zijn broertje. "Die rotjongetjes zijn ook weer bij de buren", zei ik dan tegen mijn moeder. Beide tantes zijn heel erg oud geworden, nog net geen honderd geloof ik.
Joop mailde de foto naarzijn nicht, (dochter van de tante) die inmiddels ook al vierentachtig is. Dat weet ik omdat ze net belde. Zo leuk dat je dan door zo'n foto weer even contact hebt. Eigenlijk zouden we dat meer moeten doen denk je dan, gewoon even een praatje want het klinkt ook gelijk zo heel vertrouwd.
Voor mij was het vooral een winkeldag. Ik winkel best graag online vooral als ik iets nodig heb, maar het ging vooral om sandalen en natuurlijk dwaal je dan weleens af.
Na een slapeloze nacht, tot klokslag zes uur geen oog dicht gedaan, daarna nog even weggesukkeld, vreselijk. En waar het aan ligt mag Joost weten. Ik weet wel dat zo'n gevalletje met zo'n man als gisteren niet goed voor me is, daar loop ik me dan daarna over op te winden en dat ik het zeker op mijn blog ga zeten en wat vertel ik er dan bij, kortom het houdt me continue bezig, ik zoek zelfs op internet wie daar dan wel mag wonen. Er wordt wel een nieuwe woning gebouwd begreep ik. Zulke dingen kan ik niet hebben. Of ik er ook van wakker lig weet ik niet.
Ik was dus allesbehalve fit vandaag. Joop voelde zich ook niet fit, wel goed geslapen maar hij liep te kuchen en besloot naar de teststraat te rijden. Nu kucht hij heel zijn leven al, maar ja je weet het niet in deze tijden en beter maar geen risico. Geen pretje zei hij en nu maar 48 uur wachten. Hij heeft wel gefietst vanmiddag op de leenfiets, zijn eigen fiets is nog steeds bij de fietsenmaker vanwege het licht dat het niet doet, daar moet een expert bij komen.
Geen wandeling vanmorgen, wel vanmiddag een rondje met Paule waarbij ik de schaapjes zag en de bloeiende forsythia in de tuin van Rosemarie.
Update: Inmiddels uitslag van de test = negatief dan weten we dat ook weer.
Wat een fantastische dag alweer! Alles bij elkaar 15km gelopen.
Vanmorgen eerst met de jongens van DVC zitten chatten, de wimpel die ik voor Mir wilde bestellen had nogal wat voeten in de aarde en achteraf bleek dat helemaal niet nodig, het zat gewoon verkeerd in mijn hoofd, dat kan gebeuren natuurlijk maar het gaf wel een hoop extra rompslomp met kleurnummers.
Gelukkig kwam het allemaal goed en kon de fout nog voor het bedrukken voorkomen worden, mede dankzij het leuke contact via de chat. Ik vind dat soms erg handig en Jan Willem en Sieco hebben me heel vriendelijk geholpen. Die zullen soms ook wel gedacht hebben...
Daarna een rondje door de polder richting Dreischor en Schuddebeurs. Ik had net bovenstaande foto gemaakt toen er een auto vol in de remmen ging en net zo hard weer achteruit kwam. Het raampje ging naar beneden en er werd me niet al te vriendelijk gevraagd waarom ik een foto van ZIJN huis nam.
Nou dan zeg je niet dat dat is omdat het er nogal verwaarloosd uit ziet, er lag geen pan meer op het dak, dus ik zei maar dat ik het een mooi huis vond, dat was het ook zeker geweest en zal het wellicht ook wel weer worden. Dat vonden er blijkbaar meer zei hij, er worden zeker vaker foto's gemaakt, ik loop daar anders nooit, ken het hele huis niet.
Ik voegde eraan toe dat ik geen kwade bedoelingen had. 'Hoe heet je', vroeg hij nog, ik noemde mijn naam en hij keek de twee bloedjes aan die naast hem zaten, of ze het maar even voor papa wilden onthouden want dat zou hem vast niet lukken. Zo leer je je kinderen fatsoenlijk om te gaan met anderen.
Als je niet wilt dat anderen zien wat voor bende het bij je huis is moet je er een muur omheen zetten en als je een slecht geweten hebt ook.
Toen heb ik ook nog maar een foto van het huis van de buurman gemaakt, ik was nu toch bezig. Die bouwt gewoon een nieuwe.
Toch maar gelijk naar buiten vanmorgen ook al zag het er niet erg aantrekkelijk uit maar met gisteren nog in gedachten kon het toch zo erg niet zijn, dacht ik..
Dat viel behoorlijk tegen, ik stapte flink door om warm te blijven en snel aan de koffie te ztten.
Daarna maakte ik nieuwe mapjes 2021 aan op mijn extra fotoschijven en zorgde dat alles weer netjes in het archief kwam. Ik weet hoe onzinnig het is want alles ligt gewoon hier op mijn kamertje en bij brand is alles weg, behalve alles wat bij Photobucket staat. Die schijven zijn meer voor de kinderen, die allicht nooit meer naar die prachtige natuurfoto's kijken, maar goed, ze zijn er wel.
De volgende serie reisfoto's van Joop is uit 2003, de reis ging toen naar BC Churen Himalvan 22 september tot 20 oktober. De reis dat we nog bijna geen contact hadden, we belden af en toe als hij in de bewoonde wereld was.
Het was mijn eerste blogjaar, dus mijn belevenissen tijdens die vakantie kon ik ook teruglezen (en jullie dus ook), al is dat eerste blogjaar wel wat verwarrend omdat ik het later overzette uit Blogger per week.
Ik kreeg veel bezoek en breide truitjes voor de kleinkinderen die toen nog klein waren, ook toen al zeurde ik over mijn schouder en of het maar niet al teveel pijn mocht gaan doen. Daarna heb ik best nog veel truien gebreid, dus ik heb vanmiddag mijn breiwerkje ook maar weer opgepakt, koud buiten en knus binnen.
Joop zijn fiets kreeg een beurt en omdat zijn licht het niet deed en ze het zo snel niet konden vinden kreeg hij een ruilfiets mee, maar hij vond het blijkbaar ook geen weer om te fietsen.
De foto's van het reisverslag van Joop staan hier en hieronder
Ik plaats ze ook rechtstreeks op facebook dus daar kan je ze eventueel ook bekijken.
Verhalen van Joop blijven uit, maar vragen mag altijd natuurlijk.
