De spanning stijgt, want zoals elk jaar ben ik natuurlijk erg nieuwschierig naar mijn cadeautje. Als ik nu maar kan slapen...
Alweer een jaartje ouder morgen/vandaag de 14e, als je zin hebt in een stukje van de overheerlijke taart die Heleen voor me bakte kom je maar langs, wees er vroeg bij want op=op
En zodoende ging ik er ook nog maar eens even voor zitten vanmiddag, op het bankje bij de Korteweg met de zelfontspanner en voor de leukigheid een dubbele versie hier.
Net klaar met het wisselen van de tekeningen kwamen ze al, nog lang geen drie uur dus ik was nog niet visiteklaar. Silvia kampeert een paar nachtjes op Renesse met een paar vriendinnen en zodoende kwamen ze even op de koffie. Met bloemen, alvast voor mijn komende verjaardag. We kletsten even gezellig en weg waren ze alweer.
Na een woelige nacht vanmorgen wel gelopen, maar vanmiddag na nog maar eens wat boodschappen bij de Lidl waar nog steeds de afwastabletten niet zijn aangevuld, gewoon even een middagdutje gedaan zoals oude dames betaamt.
Een salade gemaakt en nog een avondrondje gelopen. Daarna hebben we nog even op het terras bij de Smisse gezeten en een wijntje gedronken.
De onderste bloem zit weer in de cactus van Kees, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat dat een rode wordt, ik ben erg benieuwd.. en als ik zo naar die andere kijk ziet die er ook heel anders uit.
Nieuwe tekening.
Omdat de meerderheid er toch nogal sceptisch tegenover staat (ik had niet anders verwacht) ga ik niet verder in op mijn bezoek aan de Andere Wereld van afgelopen week. Ik wil wel zeggen dat het me goed heeft gedaan en dat ik van plan ben binnenkort weer te gaan. En wie weet als ik het eens onder woorden kan brengen...
Het heeft vooral ook hiermee te maken en als je niet anders kan zeggen dan 'iedere gek heeft nu eenmaal zijn gebrek' of zoiets, zeg dan maar niets.
Het zit diep en er zijn me dingen overkomen, zo ligt het kort gezegd en dan is het fijn praten met iemand die weet hoe het zit. Die schouder is echt maar bijzaak.
Langzamerhand klaarde het op vandaag.
Lekker gewandeld gekleurd en gewassen.
De slak heb ik na de foto in de berm gegooid en de vlinder viel bij thuiskomst een beetje tegen, net als de witjes van dinsdag. De vleugels hebben flink te verduren gehad door de vele wind van de laatste tijd en zijn behoorlijk versleten.
Het is druk overal, heel veel fietsers.
Het wil niet erg zomeren, maar ik vind het eigenlijk best zolang het niet regent en stormt,
Ik kleurde vooral, hoewel ik eigenlijk nergens iets kleurigs aan vind.
Vanmorgen stonden ze van Omroep Zeeland op de stoep, een spelprogramma en of ik een vlag had, of een idee voor een vlag, ze waren getipt door mededorpsbewoners. Een vlag had ik en ook de tekening, meer kon ik niet aandragen. De vlag namen ze mee.
Ze maakten er dit van, opdracht geslaagd neem ik aan.
Een donkere dag die begon met regen. Ik deed nog eens wat boodschappen bij de Lidl maar de helft van wat ik nodig had was op, veel schappen waren leeg... heel vervelend. Ik kwam wel een oude bekende tegen waar ik even mee heb staan kletsen, dat was erg leuk.
Bij de vleesboerderij was er iemand die me aansprak: 'jie bin toch Ria van Felies?' ze had wel een bekend gezicht maar verder wist ik het niet. 'Ik zie't an je huzicht, je lieken op je voader', ja hoor dat zal dan wel dacht ik, die maar het liefst op mijn moeder wil lijken. Ze woonde vroeger vlakbij ons op de Boogerdweg, vandaar dat ik het niet meer wist, ik was net uit de luiers.
Vanmiddag was het droog en deed ik toch nog een klein rondje. Na gisteren even kalm aan want mijn goede schoenen hebben Janny en Freek meegenomen die zijn bij de schoenmaker, die ik nu aandoe zitten eigenlijk net iets te krap.
Ik heb heerlijk geslapen afgelopen nacht, misschien door de lange wandeling, of misschien door mijn bezoek aan de grot, wie zal het zeggen. Mijn schouder is in 1 keer niet over natuurlijk, dat had ik ook niet verwacht, dat zou te mooi zijn voor iets waar ik al jaren mee loop. Maar het was wel heel fijn, ik heb er een goed gevoel aan overgehouden, het heeft me opgelucht. Ik ga zeker nog eens, het kan zijn dat de schouder dan ook minder pijnlijk wordt, ook kan dat nu nog het geval zijn zei Ed. Dat merk ik dan vanzelf. Het is ook niet zo dat ik dat de hele dag door voel, zo erg is het ook weer niet gelukkig.
Vandaag is het alweer twee jaar geleden dat Joke overleed.
tijd vliegt
tijd heelt
vaak hebben we tekort
maar soms staat hij even stil...
Er werd me gevraagd of ik misschien vanmiddag die kant op moest, dat moest ik niet, maar het leek me wel een leuke wandeling vandaar! Vijf kilometer heen en terug moest kunnen.
Ik belde aan en ja hoor, wat ik al verwachtte gebeurde, 'Hee Ria!' Geweldig toch dat Facebook, ook al vinden veel mensen van niet. Ga zitten, kopje thee? Nou daar was ik best aan toe en we kletsen gezellig en op het moment dat ik dacht om maar weer eens op te stappen vroeg ik of ik misschien eens een afspraak kon maken voor in de grot, want mijn schouders en mijn gemoed... ik zag het wel eens zitten, wie weet hielp het.
Dat kon. En omdat het leek of hij alle tijd had vroeg ik of het misschien nu gewoon kon, ik was er nu toch... en ook dat ging. Wel even eerst de kachel aan want het was er koud. Ik voelde me de hele tijd al erg op mijn gemak en dat veranderde ook niet daar beneden, integendeel.
We praatten gezellig verder en ik vroeg me af wanneer de sessie eens zou beginnen maar alles op het gemak.
Mijn klachten werden aangepakt onder leiding van... natuurlijk is het allemaal wat wazig, trance healing wat wil je, maar ik voelde me er goed bij. Na afloop nog een kopje thee en nog wat napraten in het erg gezellige tuinhuis.
En toen nog die 5km terug, heerlijk! Al glimlachend de polder door samen met oma Maria dat wist ik inmiddels ook. Nu maar afwachten hoe mijn schouders zich vannacht gedragen en vooral hoe ik morgenochtend wakker word.
Een erg fijne overwacht bijzondere dinsdagmiddag, daar in die Andere Wereld.
Na de schreeuw nu maar een juichpose, ik probeerde er in elk geval iets vrolijkers van te maken, wat niet altijd lukt. Het is geen weer om buiten te zitten dus ik kleur en wandel.
Wel af en toe even een rondje door de tuin, waar de lampionnetjes al beginnen te kleuren, zo leuk! Bloemetjes ook nog genoeg, dat worden veel lampionnen komend najaar en winter. Leuk!
En dit is de ui van Kees. Hij plantte er een paar jaar geleden een paar in het strookje grond achter de schutting, daar is er nog eentje van over blijkbaar en die gaat nu bloeien, net als op het land zag ik vanmiddag, maar die zitten nog geen twee jaar in de grond hoor, dat is een sneller soort.
