Allebei vroeg op pad vanmorgen, ik op weg naar de papavers, Joop naar Scharendijke voor een kopje koffie bij Salud. Mijn rondje was niet zo heel lang (6,5km), met in mijn achterhoofd dat ik verder niet meer zou lopen vandaag, een mens moet ook niet overdrijven. Het fietsen gaat Joop steeds beter af, zegt hij zelf, het kost hem minder moeite en rusten onderweg is er niet meer bij, behalve voor een kopje koffie dan, maar dat heet pauze.
Na koffie en een boterham reed ik ook weer maar eens om wat boodschappen op Scharendijke, het lijstje met de broodnodige dingen lag al klaar en ik vergat het niet deze keer. Een praatje hier en daar en dan ben je zo een uur verder, Joop was dan ook nergens meer te bekennen, sterker nog, toen ik thuiskwam was hij daar ook alweer.
Een rustige middag verder, lekker zitten kleuren met het raam open.
Wisselend bewolkt noemen ze dat, of hier en daar een bui, dat kan ook. Mooi is het zeker, vooral als het droog blijft natuurlijk. Ik heb weer genoten vanmorgen, negen kilometer in de benen en zeker fijn om dat 's morgens gelijk al te doen merk ik nu. gewoon na de koffie gelijk de deur uit.
En dan klik ik maar wat in de rondte, zeker in dit seizoen met dit weer valt er genoeg te klikken.
Het is niet mijn streven de prachtigste foto's te maken. Natuurlijk valt de één mooier uit dan de andere maar vooral bij zo'n wandeling gaat het mij meer om de sfeer en het laten zien van wat ik zie.
En dan heb ik nog de hele middag om een beetje te rotzooien, lekker buiten koffie en thee en gewoon wat dingen doen die nu eenmaal moeten.
Wil je de rest van de foto's ook zien dan kan dat op Instagram en af en toe op Facebook.
Lekker pasta gemaakt vanavond, goed gelukt! Koken lukt ook de ene keer beter dan de andere. Ik kijk tegenwoordig voor het slapen gaan vaak filmpjes over koken, best leerzaam en misschien als je maar vaak genoeg kijkt....
Omdat het zo warm is overdag maak ik lekker 's morgens al een flinke wandeling, als het er dan niet meer van komt de rest van de dag, heb ik dat in elk geval maar te pakken.
Mooie foto's gemaakt vind ik zelf, dat is ook waar ik het voor doe natuurlijk, twee vliegen in één klap eigenlijk drie, want thuis ook weer iets te doen en ook weer lekker aan het kleuren.
Vanavond was de laatste les van de fotocursus. We begonnen met z'n tienen en er waren er nog vijf over, dat is wel jammer natuurlijk, al vind ik een klein clubje wel veel gezelliger.
Er was er gelukkig eentje zo attent geweest iets lekkers te kopen en een kaart waarop we allemaal iets schreven voor de docent, geen moment aan zoiets gedacht, want hij had het goed gedaan ondanks de corona toestanden.
Bij deze mijn dank en de best gelukte blur foto van hem van vorige week toen hij voor ons heen en weer fietste.
Sinds een paar weken staan er een stuk of vijf bijenkasten onder aan de Binnendijk. Die mvrouw heeft een hele grote tuin, dus ze dacht zeker 'kom, laat ik eens wat bijen(kasten) uitnodigen'.
Geen bloemetje in de buurt te bekennen, ze staan tussen de bomen, die bijen zijn denk ik een beetje boos want ik ben al twee keer aangevallen nu, vanmorgen weer.
Het is dan zomaar 1 (één) bij hoor en ik loop bovenop de dijk, 's morgens in de vroegte, te genieten, en dan komt er zo'n rotzak rond mijn hoofd draaien. Niet op een paar meter afstand of zo, nee hij komt gewoon naar me toe en is van plan me dood te steken, zo voelt dat. Kortom ik kom voorlopig niet meer op de Binnendijk. Dat zullen dan wel rondjes Stoofweg worden. Gelukkig zijn de kersen bijna op.
In de Bosweg beginnen de papavers te bloeien, een prachtig gezicht en in de Korteweg de aardappels, het wordt een feestelijke boel buiten. Goed dat ik wat foto's maakte, want even niet die kant. (zie boven)
Toen we zaterdag op het terras bij de Smisse zaten, waar je nu trouwens heel luxe best ver uit elkaar kunt zitten als je dat wilt, zag ik al dat er bij de buurman (welke buurman, zou Joop zeggen), vanuit huis de achterbuurman, maar vanaf het terras gewoon de buurman, die daar pas woont, allemaal schilderijtjes (dacht ik) voor het raam stonden, maar het blijken tegels te zijn.
Lekker vroeg op pad vanmorgen, het zou warm worden en in de middag zouden we naar Janny en Freek gaan, daar zou dan ook niet veel van een rondje komen.
Ik maakte weer wat foto's onderweg, het was heerlijk rustig. Het haventje van Bommenede voor Freek, hij zag het niet goed op het fototoestelschermpje en is altijd benieuwd of het er druk is omdat ze daar zelf vaak met de boot lagen.
Familie eend bij Kijkuit.
Ondertussen fietste Joop en begin van de middag reden we naar Numansdorp. Freek wordt komende donderdag 82 en om een huis vol visite te vermijden gingen we nu alvast.
Gezellig gekeuveld en toch nog even de beentjes gestrekt, het was ook wel erg warm uit de wind.
Janny heeft een coronaknotje, dat gaat weer over en ik nog steeds een rooie kop, dat komt nooit meer goed.
Dit was toch wel een erg mooi cadeautje op de zondagmorgen. De knop zat er al een tijdje en meestal duurt het bij de eerste erg lang, maar deze floepte zomaar open. Het is ook de enige voorlopig want ik zie nog weinig knoppen, het is een laatbloeier. Hij knapt helemaal op dit jaar, een grotere pot en ook nieuwe grond zullen daar wel aan toe bijdragen. En hij is natuurlijk de Pauwlonia Tomentosa!
Mooie wolkjes vanmorgen en nog lekker rustig.
Ik wandelde op het nieuwe asfalt van de Korteweg, met een enorm hoogteverschil naar de berm. 'Hier moet je nu ook geen tegenligger tegenkomen" zei ik tegen de anders zo stille man die een beetje aan het schoffelen was. Hij begon terug te praten, ik schrok er gewoon een beetje van. En niet zomaar een woord of twee, nee hoor, gewoon een paar zinnen, we hadden een soort van gewoon gesprekje. Grappig.
Dit lag op het bankje bij de Schapenweg. Er lag ook een hoop plastic dat ik niet zomaar kon laten liggen dus ik raapte het op en zou wel zien waar ik het kon dumpen, het spelletje liet ik liggen. Gelukkig stapte bij de volgende boerderij net de heer des huizes naar buiten en ik vroeg of ik mijn gevonden rommel bij hem in de afvalbak mocht doen en dat mocht. Ze hebben kinderen dus ik vroeg ook of ze misschien het spelletje vergeten waren, maar nee, hij herkende het niet uit mijn beschrijving.
Ik had ook beter moeten weten want er staat Schapenweg op, het komt vast ook daar vandaan, dat lijkt me logischer. Geen boter kaas en eieren maar wat dan? Ik ken deze versie niet.
Vanmiddag nog een keer hetzelfde rondje, ik had niet zoveel puf vandaag, waarbij ik een paar oude bekenden ontmoette, gezellig aan het fietsen op hun tachtigste, wel met hulpmotor maar toch! We maakten een praatje.
Joop zijn laatste puzzel was klaar dus die fietste naar Zierikzee voor een nieuwe en ik deed eens een rondje met mijn nieuwe wandelhondje. Het was wel even wennen hoor en echt zin had hij ook niet hij was al uit geweest en nu weer al, ook dat is wennen.
Maar zijn vrouwtje was blij dat ik kwam, dus daar gingen we en het eerste stukje moet ik echt trekken, eenmaal van de dijk af ging het al wat beter. Ik was ook zijn naam vergeten, maar we kwamen iemand tegen die hem herkende, dus toen wist ik het weer. Pouwle of Pauwle zo spreek je het uit tenminste.
Het is wel een stevig hondje, iets groter dan een Jack Russel denk ik en hij heeft een onderbeet wat een beetje vreemd gezicht is. Hij is wel lief geloof ik, we hadden tenminste al wel contact.
We deden best een aardig rondje en hier gaan we op huis aan, dat weet hij natuurlijk.
Fijn dat het goed ging in elk geval.
Vanmiddag fietsten Joop en ik eens samen naar Brouwershaven, er is nieuwe haring en daar hadden we zin in. We aten ze thuis op en omdat vis nu eenmaal moet zwemmen liepen we snel naar de Smisse voor een biertje. Heel gezellig zitten kletsen met Bolus en zijn vrouw. Bolus blogde vroeger ook en zo hebben we elkaar leren kennen.
Als klap op de vuurpijl werd een tijdje later de wekelijkse pizza thuisbezorgd.
Dat was al met al toch wel een erg leuke dag! Zonnetje erbij. Ik heb genoten!
We waren al vroeg op vanmorgen. Joop omdat hij een paar doosjes bijen die al een paar dagen in de garge stonden te zoemen weg moest brengen, ergens in Brabant en ik omdat ik geen oog dicht had gedaan. Ziek van het draaien en keren en pijnlijke schouders, ik wist niet meer hoe ik liggen moest.
Joop stapte in de auto en ik in de polder, de stille polder. Het was heerlijk!
Bloemen, beesten, bijen en de zon.
Ik knapte er zowaar een beetje van op en thuisgekomen had ik weer een toestel vol foto's bij de koffie, ook fijn!
De bijen die Joop naar Brabant bracht worden vevoerd naar Ameland. In de boxen zitten darren die bevrucht moeten worden en om dan een raszuivere moer te krijgen moeten ze naar Ameland. Als ze dan terugkomen hebben de bijtjes een nieuwe koningin.
