Filmpje van eergister maar wat ingekort, dat was tegelijk een goeie oefening want zulke dingen doe je gewoon te weinig om er handigheid in te krijgen.
Onze tuin van 40 vierkante meter. Ik heb toch in die paar jaar een hoop groen en bloemen verzameld en de mooiste moet nog gaan bloeien. De knoppen staan op springen.
Geen zin om te wandelen vanmorgen, het was me al te warm. De bananen waren op dus ik besloot even naar Noordgouwe te fietsen. Eenmaal onderweg was dat best lekker en omdat mijn ochtendthee ook bijna op was fietste ik gelijk maar door richting Zierikzee.
Dat bleek geen goed plan, ik had pal tegen en er stond best behoorlijk veel wind. Eind van de Groeneweg ging ik links in plaats van rechts en keerde weer terug richting Noordgouwe. Ik kocht bananan en nog wat meer, er was nog niemand en eenmaal weer thuis had ik toch 10 km op de teller.
Vanmiddag fietsten we samen naar Dreischor om een ijsje bij de IJsmuts, heerlijk ijs! We aten het daar op het gemakje op en fietsten weer terug. Nog eens tien kilometer op de teller.
Toch lekker in beweging geweest zodoende, ondanks de hitte.
We hebben de Gardena buitendouche weer neer gezet en daar springen we af en toe onder, lekker verfrissend.
Een heerlijke stille morgen vanmorgen, op een paar wielrenners na was er nog niemand te bekennen. Ik wandelde een rondje van bijna zeven kilometer want ik verwachtte dat het vanmiddag wel te warm zou zijn en dat was ook zo. Vanavond blijf ik ook thuis. Ik vind dit erg vermoeiend weer
Na de middag, het was al half twee en ik dacht dat iedereen nu wel op het strand zou liggen, reed ik naar de vleesboerderij, op een kipfileetje en een stukje gehakt na was alles zo'n beetje op.
Nou dat had ik mooi mis, maar ze doen het daar uitstekend vind ik. Er mogen niet meer dan tien mensen in de winkel, er staat een tafel met ontsmettingsspul, er zijn mondkapjes en iedereen loopt dezelfde route. Het duurt wat langer maar ik vind zoiets keurig geregeld. Ik kan weer even vooruit.
Daarna keutelde ik nog wat in de tuin. Ik vermaak me prima op die veertig vierkante meter. Het filmpje dat ik maakte doe ik morgen over. Op Scharendijke deed ik dat ook vaak als ik dacht dat de tuin en de vijver nu wel erg mooi waren, dan kon ik daar 's winters nog eens naar kijken.
Hier is het ook leuk en fijn en minder bewerkelijk al mis ik soms wel het gekwaak.
Dit is de Korteweg, daar kom ik normaal gesproken elke dag minsten wel één keer doorheen. De Korteweg is pas voorzien van een nieuw wegdek wat eigenlijk helemaal nog niet nodig was, maar goed, we kunnen er weer jaren tegenaan.
Het verschil met de berm was nogal erg groot geworden wat elkaar passeren met de auto bijna onmogelijk maakte, dus dat is opgevuld met aarde en dat hebben ze weer ingezaaid met koolzaad... of iets anders geels, maar dat belooft wat de komende tijd! Het wemelt er nu al van de koolwitjes en zo hebben we tot lang in het najaar een kleurrijke berm denk ik zomaar.
Vanmiddag weer een rondje. Het was druk in de polder met boeren die heen en weer sjeesden met machines en trekkers, het is duidelijk oogsttijd, tenminste wat de uien en de tarwe betreft en het vlas wordt ook gemaaid, al ging de machine die ik aan het filmen was stuk. Er stond daar ook wel erg veel onkruid.
Prachtige wolkenluchten onderweg.
Een praatje hier, een praatje daar, een filmpje, een fotootje, ik kwam niet ver vanmiddag. Dat hoeft ook niet, het buiten zijn op zich is al lekker genoeg.
En nu wordt het weer warm. Van mij hoeft het niet, want wandelen in de hitte is niet fijn.
Het was mijn bedoeling om vroeg op te staan want ik had weer een aardig boodschappenlijstje. Half zeven wakker, dat was me nog te vroeg dus ik draaide nog eens om en ja hoor... natuurlijk is het dan gelijk kwart over acht.
Als een speer uit bed (bij wijze van spreken dan hè) en gelijk in de auto gesprongen (hahaha) om kwart voor negen reed ik de parkeerplaats op en druk dat het was! Nog een parkeerplaats vrij dat wel en er stond iemand bij de deur, er waren 'schone' karretjes en ik 'deed' mijn lijstje. Het meeste was er en de bewaardingen nam ik dubbel, zoals koffie en tandpasta en ook maar wc papier al stond dat nog niet op mijn lijstje.
De groente en fruit liep ik voorbij want er zou een groenteboer op de markt in Brouwershaven staan. En jawel een hele kar vol met heerlijke verse groente en fruit. Wekelijks op dinsdag van acht tot twee, die ga ik onthouden.
Eenmaal thuis weer alles een plekje geven en toen was er eindelijk koffie, met een lekkere peacankoek natuurlijk. Joop brengt appelflappen mee en ik notenkoeken.
Joop ging fietsen daarna en ik scharrelde nog wat en ging daarna ook een heerlijk wandeling maken. Prachtig helder weer, zon en wolken, tien kilometer verder was ik weer thuis.
Kopje thee en Joop ging naar de kaakchirug om te kijken of er nog plek was voor een implantaat.
Nooit gedacht dat ik ooit nog eens zo blij zou zijn met mijn kunstgebit, wat al jaren klikt op acht implantaten. Het was even een gedoe maar ik ben wel overal vanaf.
Nou en toen was het alweer bijna tijd om te gaan koken.
Eerst even de gamaakte foto's bekijken en klaarmaken om ergens te plaatsen.
Heerlijke pasta gemaakt, opgeruimd en klaar voor de avond.
Er was een filmpje ergens dat iemand blij begroet werd door haar hond. Hoe honden dan doen, alles is blij aan dat beest van kop tot het puntje van hun staart en zo bewegen ze dan ook, blij!
"Man man, zo blij dat ik je zie! Waar was je nou! Ik heb je zo gemist!"
Ook al was je maar vijf minuten weg...
Dat mis ik.
Joop maakt het niets uit als ik thuiskom of wegga, we roepen iets bij het gaan of komen, die kijkt niet eens op van zijn puzzel.
Niemand is nog blij om mij te zien, zo voelde dat bij dat filmpje en dat vlak voor het slapen gaan. En vanmorgen weer een mevrouw die maar u tegen me blijft zeggen, dat wil ik ook niet, ik ben geen u. Ze had ook medelijden, dat is erg lief natuurlijk, ik had haar nog niet gesproken nadat Didi er niet meer is.
Meestal gaat het wel, maar dan zie ik soms ineens weer die zwarte hobbel onder de trap liggen, of ergens anders, of ik wacht tot ze komt als ik naar de auto loop en onder het wandelen draai ik honderd keer om.
Ooit zal het wel een beetje slijten, maar voorlopig mis ik haar nog elke dag. Kilometers vol verdriet.
Vanmorgen na de ochtendwandeling gelijk weer aan de gang met mijn archief. Het geïmporteerde Blogger gedeelte mèt foto's blijkt maar uit iets meer dan een jaar te bestaan en het is leuk om te doen want er waren foto's die ik kwijt was en dat betrof iemand die inmiddels is overleden. Dan is het best fijn zoiets weer terug te vinden en te lezen, ze had het zo naar haar zin gehad toen.
Weer om buiten te zitten was het niet, veel teveel wind, dus vanmiddag nog maar een rondje richting Dreischor. Meeuwesweg bevalt me goed, auto's komen daar niet en fietsers eigenlijk ook niet, ik ben er nog weinig mensen tegengekomen, het is ook maar een weggetje van een kilometer of zo.
Prachtige wolkenluchten vanmiddag.
Na het wandelen nog even op het terras bij de Smisse gezeten, dat was wel uit de wind en gezellig druk.
Er zijn Zonnemaire t-shirts verkrijgbaar, ik heb er inmiddels een en Joop ook, de juiste maat vinden was nog even een gedoe, maar ik heb hem gevonden hoor, ik pas er helemaal in, tieten en al.
Bij het blog van gisteren vergat ik te vermelden dat dat Levi was in de stoel van Joop mèt afstandsbediening en ik in een jurk (tamelijk zeldzaam) met mijn nieuwe camera. Het is ook leuk om te kunnen constateren dat mijn foto's in de loop de jaren wel beter geworden zijn, zonder cursus natuurlijk, ik kan alles zelf.
Ik wwet niet meer hoe het kwam, meestal, wil ik iets laten zien, of zelf ergens naar kijken, dus ik dook nog maar eens in mijn archief.
Oh ja, ik zocht eigenlijk iets uit 2001 en wat ik daar over schreef toen om het gevoel van toen nog eens naar boven te halen. Maar nee, mijn blogarchief beslaat nu eenmaal niet mijn hele leven, maar slechts de laatste zeventen jaar en dat was nog niet in 2001.
Wel kwam ik genoeg anders tegen en ik keek weer eens bij 2003 het jaar waarin ik mijn eerste compact camera kocht zogenaamd voor mijn verjaardag.
Maar ja de foto was weer eens niet te zien en ik keek eens verder dan mijn neus lang was. Er was een mapje, waar veel van die toen gebruikte foto's staan, dus ik begon maar eens en als je eenmaal bezig bent gaat het steeds makkelijker.
Juli 2003 is weer compleet met foto's, maar verder ziet het er nog niet erg netjes uit en ik krijg dat denk ik ook niet meer voor elkaar omdat het niet ooit in Pivot gepost is maar in Blogger en van daaruit weer gekopieerd naar hier.
Maar goed 1 maand is compleet, ik was een paar uurtjes bezig alles bij elkaar genomen een uur of drie, maar met het tempo op het laatst moet een maand in twee uur kunnen, dat is 24 uur per blogjaar, keer 17=400, gedeeld door 3 (per dag) het zou dus in 133.333 dagen moeten kunnen lukken. (zal wel niet kloppen want de laatste jaren zijn wel goed natuurlijk)
Dat gaat dus niet lukken, maar ik ga het wel proberen te doen en trek daar gewoon een jaar voor uit eens kijken hoever ik kom, tot volgend jaar om deze tijd. Ik vind het toch de moeite waard.
Oude exen, vrienden, toestanden, ik haal absoluut geen dingen weg, want ook die hoorden er toen bij.
Het was regenachtig vandaag, dan zijn zulke klusjes ook leuk natuurlijk, al moet je het ook niet te lang achter elkaar doen heb ik gemerkt want dan ga je fouten maken.
Lekker gewandeld vanmiddag, de pruimen waren op dat kwam goed uit want ik had ook geen gepast geld.
En zo is er alweer een dag voorbij, we aten zuurkool vanavond, met spekjes, dat moest ook weer eens op en is met dit weer best te pruimen.