Klein feestje weer vandaag, op de dag van die eerste zoen die we natuurlijk nooit vergeten, nu alweer 57 jaar geleden. Dat tellen gaat gewoon maar gestaag door.
Half acht wakker en uit bed, ik besloot toch maar even naar de PLUS te rijden. De winkel was nog niet open en er stond een rij van ik schat een meter of dertig. Het was wel relaxed, mensen zijn allemaal net wakker natuurlijk, dus ik schoof aan voornamelijk voor de wijn en krentenbollen en tegelijkertijd ook nog maar wat andere dingen natuurlijk.
Toen eenmaal de winkel open was schoot het wel lekker op hoor, kwart over acht was ik binnen, voordeel is wel dat er geen lange rijen bij de kassa staan, dat is dan bij de Spar op Brouw weer anders. Bij de visboer was nog niemand, dus ik nam ook nog maar een lekker harinkje mee voor onder de parasol.
Joop fietste nog een rondje en ik wandelde ook nog maar eigenlijk was het te laat en te warm. De rest van de dag zaten we meest onder de parasol, Joop maakte af en toe de tegels nat en elk uur gingen we even onder de koude douche, tot een uur of een was het uit te houden, daarna werd ik er niet goed van.
Ik wilde boven gaan zitten, waar het meestal toch nog wel uit te houden is met de ramen open maar op een gegeven moment werd ik er echt helemaal gek van, zo benauwend warm!
Toen de zon achter de boom van de buurvrouw verdwenen was werd het wat draaglijker er stak ook een windje op en nog wat later zelfs bewolking. Nu nog, heerlijk! Het is denk ik wel tien graden kouder!
Nou, daar kan je toch zomaar verliefd op worden en ik was dat toen al een tijdje want het was niet zijn eerste brommertje, dit is geloof ik een Batavus en daarna kwam de Zundapp.
Redelijk vroeg met mijn wandelhondje een rondje gedaan, het werd alweer bijna te warm.
Verder de hele dag in en om het huis bewogen.
Een wasje of wat en een beetje vegen, ik kan slecht de hele dag zitten en in kleuren heb ik ook geen zin. Ik sta in de #overlevingsmodus de #wanneerkomtereeneindaandievreselijkehitte stand. Al heb ik niet te klagen hoor, het is lekker onder de parasols en onder de boom van de buurvrouw, de pizza's werden weer bezorgd dus ik hoefde niet te koken.
We hebben nog eten en drinken genoeg, dus boodschappen doe ik ook niet, ik kijk wel uit!
Heerlijk met een windje erbij vanmorgen. Ik had me voorgenomen rustig aan te doen vandaag, want van dat warme weer word je ook moe en lusteloos, ik tenminste wel.
Vanmiddag was het ook nog lekker, een beetje sluierbewolking en nog steeds dat fijne windje, dus toch nog maar een rondje al was de sluierbewolking na een tijdje verdwenen.
Verder een wasje en een beetje hangen.
Het was ook best een spannende dag want Ina (u weet wel, mijn lieve sterke schone zus) onderging gisteren voor de derde keer zo'n zware operatie.De tweede was in 2018.
Drie doen ze eigenlijk nooit, maar omdat ze elke keer er zo goed doorheen komt en naderhand weer zo snel opknapt durfden ze het aan en inmiddels hebben we vernomen dat de operatie voorspoedig is verlopen. En nu maar hopen en duimen dat driemaal scheepsrecht is, want nog een keer zo'n operatie zit er niet meer in en sinds de eerste zijn we inmiddels toch vier jaar verder natuurlijk. Vier jaar waarin ze toch volop van het leven en haar pasgeboren kleindochter heeft genoten.
En nu maar duimen voor nog heel veel gewonnen gezonde jaren!
Gisteren nog knop en vandaag de eerste bloem van de Tibouchina . Er zullen er nog veel volgen want het boompje zit er vol mee.
Vanmorgen een rondje en vanmiddag naar Brouwershaven, voor een boodschap en een ijsje, want daar had ik zin in. Alles bij elkaar een kilometer of veertien. Ik was blij dat ik thuis was, want het wel steeds warmer al was er een fijn windje.
Joop was op stap, een overleg in Kruiningen, dat valt mee.
Deze kwam ik ook nog tegen onderweg, hij of zij kon grote sprongen maken.
Alweer gefietst. Eerst naar de groentenboer op Brouw vanmorgen, waar mijn betaalpas het gewoon nog deed maar even later in de Spar heel de kassa van streek bracht, inclusief de kassiere. Resetten, opnieuw proberen, de rij werd langer en langer. Contant geld had ik ook niet dus ja, dan moest Joop straks maar even langsfietsen met zijn pas.
Maar wat ze dan zeggen slaat helemaal nergens op.
"Het ligt echt aan uw pas hoor, uw pas is pas in een magnetisch veld geweest mevrouw, misschien wel van uw telefoon...." (in zulke situaties stel ik het wel op prijs dat ze me u en mevrouw noemen, je wordt toch al als een dom schaap behandeld met hun rare smoezen).
Afijn, de krentebollen en de koekjes zijn binnen, want veel was het niet,
Vanmiddag lekker gewandeld, het was nog niet te warm gelukkig, ik zie erg op tegen de hitte van komende week, maar misschien valt het mee, als de wind zo een beetje uit de frisse hoek blijft waaien, het is tenslotte al augustus... bijna herfst....
Vandaag weer een rondje met mijn wandelhondje gedaan. De kinderen en kleinkinderen zijn weer naar huis, bazinnetje geniet weer van de rust rondom haar huis en Paule was best blij me weer te zien.
Het was regenachtig en er hingen buien in de lucht maar toch deden we een fijn rondje. We hebben afgesproken dat ik twee keer in de week kom, de dagen hoor ik nog dat maakt me niet veel uit, maar dan weten we allebei een beetje waar we aan toe zijn en aanpassen kan altijd natuurlijk.
Hij is wel braaf. Ik had dat net gezegd toen hij een hap van iets smerigs nam, "LOS!" riep ik dan altijd tegen Didi en dat deed ze dan ook. Nu riep ik het ook, maar er gebeurde niets... arm beest hij verstaat ook geen nederlands denk ik, alhoewel hij me wel lief aankeek toen ik zei dat hij braaf was.
Zondagmorgen en weer fijn vroeg aan de wandel met het idee van, 'kan het vanmiddag niet vanwege de warmte dan heb ik dit toch maar te pakken'. Joop stapte op de fiets en kwam weer eens met appelflappen thuis, mijn boterhammen sla ik dan maar over.
Het werd niet warm en de wind was zelfs fris, maar vanmiddag toch nog maar een klein rondje. Ik doe dan gewoon lekker een trui aan over mijn gevoelige botten, want die kunnen absoluut niet tegen koude wind. Natuurlijk kom ik dan wel mensen tegen die bijna niks aan hebben.
Het was toch weer zo'n verkleeddag. Ik heb nu eenmaal niets met kleren, je moet ze aan om het niet te koud te krijgen en ze moeten vooral lekker zitten en kleuren vind ik dan ook soms nog wel belangrijk al is dat meestal zwart, of grijs, rood, blauw, groen, best veel dus, maar al jaren hetzelfde, ik hou nu eenmaal niet zo van veranderingen.
We zouden nog even naar de Smisse waar Lou en Bruijnes aan het zingen waren, maar ja dan moet ik wel even uit mijn Adidas broek en toch maar een trui want de wind was nog koud en dat vind ik dan lastig.
Gezellig even een wijntje gedronken op het terras en even bijgepraat met Paul en Muriel en Lou.
We worden allemaal ouder en het is leuk elkaar af en toe even te zien.
Filmpje van eergister maar wat ingekort, dat was tegelijk een goeie oefening want zulke dingen doe je gewoon te weinig om er handigheid in te krijgen.
Onze tuin van 40 vierkante meter. Ik heb toch in die paar jaar een hoop groen en bloemen verzameld en de mooiste moet nog gaan bloeien. De knoppen staan op springen.