's Morgens grijs en nattig en in de middag steeds zonniger met daarbij een flinke portie wind en gewoon een zomers temperatuurtje. We zijn weer lekker uitgewaaid in elk geval.
Verder lekker zitten kleuren, want om buiten te zitten was het toch net iets te winderig.
We moeten het er maar mee doen, de virussen waaien zodoende wel over. Gewoon lekker buiten blijven met z'n allen. Hoe zou het eigenlijk met de ventilatie in supermarkten gesteld zijn? Ventilatie is toch heel iets anders dan airco, maar dat zal in onze spiksplinternieuwe Plus toch wel goed geregeld zijn neem ik aan.
Voorlopig heb ik even niets nodig en voor vers ga ik naar een boer of Zuidbos.
Ik ben nog niet kinds hoor, maar ik moest er aan denken. Ik had hier in Zonnemaire in de vakanties soms ook een schipperskind vriedinnetje, haar opa en oma woonden vlak bij ons, daar logeerde ze dan soms en dan speelden we samen, zo'n zestig jaar geleden.
Een miezerige dag vandaag, dus ik bleef binnen vanmorgen, nergens voor nodig om naar buiten te gaan... nu ja wat boodschappen moesten er nog wel gedaan worden maar dat kon met de auto gelukkig en waar ik al bang voor was gebeurde, het was errug druk. Veel jongeren die zich nergens iets van aantrokken en alleen maar bezig waren met wat ze NODIG hadden.
Ik was bij de PLUS en had een briefje gemaakt dat ik ook nog had meegenomen, dus ik deed niet een extra rondje door andere paden, nam alleen wat ik nodig had en maakte dat ik wegkwam. Ik had ook het idee dat er veel teveel winkelwagentjes stonden, maar ook een hoop van die rolmandjes en gewone draagmandjes, kom maar binnen hoor mensen er is genoeg, ook om het in te dragen.
En dan heb ik het toch niet naar mijn zin, Joop ook niet dus we gingen lekker een rondje doen. Joop op de fiets en ik op mijn schoenen. Heerlijk! Nog wat fotomateriaal voor thuis, dat maakte alles weer goed.
Al met al, ondanks de regen en de winkelprikkels toch best een fijne dag.
Helemaal links op de foto de bloemen waarvan ik de laatste dagen een foto plaatste. Ze zijn nu wel over hun hoogtepunt heen en er komen er nog wel een paar, maar wat ik wil laten zien is dat als je ze zo ziet staan ze eigenlijk niets voorstellen. Dit staat aan de zijkant van de garage.
De bakken aan de voorkant zijn eigenlijk het hele jaar leuk, ze wisselen met de seizoenen en tot nu toe loopt dat leuk op, nooit gedacht dat ik daar zoveel plezier aan kon beleven. Daar bij de eendjes aan de voorkant komt er een kruipertje door de stenen heen, daar komen prachtige paarsblauwe bloemetjes in, ik laat ze lekker groeien.
Nog een beetje geveegd vanmorgen na het wandelen en de geraniums verzorgd, ik zou tenslotte visite krijgen was me gisteravond beloofd.
We waren het tweede bezoekje al van Janny en Freek deze dag en ze vinden het dan wel lekker om even te wandelen en omdat ik beloofd had met Paule te wandelen vanmiddag kwam dat best goed uit, zo kon Janny ook eens kennis maken.
Heerlijk utgewaaid daar mankeerde het niet aan vandaag en bovendien weer eens even lekker gekletst en gelachen met mijn grote zus.
Een grijze boel vanmorgen, maar gelukkig niet zo koud. Ik loop nu het rondje ook weleens andersom als dat voor de wind gunstiger is. Didi wilde altijd gelijk rechsaf als we de deur uitstapten. Honden hebben ook zo hun gewoontes.
Daarna veegde ik vooral. De proppers van afgelopen maandag hadden er een behoorlijke bende van gemaakt, want wel alles maaien, maar niks vegen schiet niet op en het leek ook allemaal mijn kant op te waaien, wat natuurlijk niet zo is want het lag overal.
Ach ja het is weer aan de kant en ik was wat in beweging. Gelijk de uitgebloeide campanula ook maar eens grondig opgeruimd en ook de parkeerplaatsen van de buren, want die vinden het wel best zolang de auto past ;)
Nou en toen hadden we vanmiddag opeens weer dit.
Ik liep langs de eigenaar van het dode paard en hij wist al lang dat het moest gebeuren, kreupel aan de achterkant en nu ook aan de voorkant, het ging niet meer. Er komt nu een Tinker bij zei hij, dat zijn wat kleinere paardjes. Dan zijn ze weer met z'n drietjes.
Daarna kwam ik voorbij Paule, het wandelhondje. Hij blafte dus ik keek even om hem wat lekkers te geven, het vrouwtje kwam ook en ik moest zitten en wat drinken en ja, ze heeft veel te vertellen, maar ik wilde ook nog even mijn rondje af maken, dus ik was blij toen er een ander wandelvriendinnetje iets kwam halen.
Het kwam even ter sprake, maar die kinderen gaan natuurlijk na de vakantie weer naar school. Ik hoop niet dat ze van me verwacht dat ik heel veel en op vaste tijden met Paule ga wandelen, want geen hond meer geeft mij ook meer vrijheid voor andere dingen, zoals wat verdere wandelingen en misschien ook eens ergens anders, foto's maken. Ik heb een vinger gegeven en hopelijk verwacht ze nu niet als vanzelfsprekend mijn hele hand.
Ik mis Didi, niet alleen een hond.
UPDATE:
Voor Dhyan, de Proppers in beeld. In opdracht van de gemeente houden ze de straten onkruidvrij, maaien de dijk en houden de trapjes begaanbaar, zulke dingen. Dat had ik erbij moeten zetten natuurlijk.
Hier had ik het ook over ze maar jullie kunnen ook niet alles onthouden natuurlijk.
Grotendeels droog vanmorgen. We zouden bezoek krijgen dus lekker vroeg even op stap. Gelukkig was het dode paard weg.
Ed (de broer van Joop) en zijn vriendin waren een weekje op stap met de nieuwe camper. Nu ben ik toch helemaal vergeten een foto te maken, maar hij is prachtig hoor (de nieuwe camper), alles dr op en dr an, een Ford.
'Vort met de Ford' vind ik eigenlijk wel een toepasselijke naam, vind je ook niet Ed? Gelukkig nòg een familielid dat meeleest.
Nadat we gezellig een tijdje hadden bijgepraat, gingen ze weer op stap. Joop moest ook weg en inmiddels was het weer behoorlijk opgeklaard, ik deed nog een rondje want er waren prachtige wolkenluchten.
De tekening heb ik gisteravond afgemaakt, dit is een hele snelle, zondagavond aan begonnen en achter elkaar klaar, ook niet erg precies gekleud, hij moest er gewoon even uit.
Ed had ik ooit een tekening beloofd dus die hebben ze vanmorgen ook uitgezocht, die komt binnenkort in Spanje te hangen. Best trots!
We hadden een lekke band vandaag. Zo blij dat het Joop overkwam en niet ik toen ik boodschappen deed in Zierikzee. Ik word toch altijd al zenuwachtig van al die piepjes en zeker als ik dan niet begrijp wat er aan de hand is. We hebben geen reservewiel, verkeerde zuinigheid natuurlijk, maar goed wel een VW pech lidmaatschap. Even later stonden ze voor de deur want Joop was nog net thuisgekomen. De auto is opgehaald en de band gerepareerd en vanavond is Joop alweer op stap naar Wychen, tsja...
Vanmorgen in de miezer met mijn wandelhondje gewandeld, jammer want zodoende kwamen we niet zover, maar hij had lekker gepoept en geplast en toch bijna 3km in de pootjes.
Daarna boodschappen bij de Lidl waar het een bende was, veel te druk en veel boos kijkende winkelende mensen.
Verder binnen gebleven en gekleurd, heel de dag de ene regenbui na de andere, maar gelukkig is de wind wat gaan liggen.
Geen foto's gemaakt en ik keek eens bij wat er tien jaar geleden aan de hand was.
Didi was bijna een jaar, het was erg heet en ze had net het zwemmen onder de knie, heerlijk om weer te zien, tenminste voor mij.
Donkere boel vanmorgen, storm en af en toe wat druppels regen, maar ik waagde het erop en dan is het daarna gewoon fijn dat je het even gedaan hebt en smaakt de koffie dubbel zo lekker en Mir deed ook eind van de morgen gezellig nog een bakje mee.
Joop had een rustdag wat fietsen betreft, die vertrok half de middag om de bevruchte koninginnen op te halen.
Toen hij wegreed was het nog steeds somber, maar ik besloot om toch nog maar een rondje te doen.
Bij de Dijkhuisjes lag er een afgedekt dood paard. Ze lopen daar nog niet zo lang, ik schrok behoorlijk want het paard daarvoor was in de sloot gevallen en ik had al aan de eigenaar gevraagd of dat toch ook weer niet kon gebeuren, maar nee. Er liep wel iemand dus ik vroeg wat er gebeurd was. Het paard mankte en liep op drie benen zei hij, zodoende was het afgemaakt. Ik heb geen verstand van paarden, maar vraag me toch af of dat dan per se moet. De bruine is dood. De andere twee kwamen hinnekend naar me toe, alsof ze het wilden vertellen, want dat deden ze anders nooit.
Daar wordt een mens weer niet vrolijk van natuurlijk, maar het lopen ging lekker en ik besloot nog een extra stukje aan mijn rondje te plakken. Hoe verder ik kwam, hoe lichter het werd, op het eind kwam zelfs de zon erdoor.
Mijn eigen vlas bloeit nu ook. Op het land is het zo goed als uitgebloeid en verschijnen de zaadbolletjes al, maar dit is mijn vlas!
De boer had flink gemorst met het zaad en daar heb ik een handje van opgeraapt en toen ik thuiskwam in de bloembak gestrooid. De komende jaren ben ik denk ik wel verzekerd van af en toe eens een paar vlasbloemen.
Veel wind vandaag, maar toch lekker gewandeld, al was het wel weer zo'n gemis-dag, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen. Dat je anderen met hun hond bezig ziet en je je afvraagt waar die van jou is... ik moet er nog erg aan wennen. Achterom kijken doe ik ook nog steeds, of is dat nu om te zien of er verkeer aan komt?
Nog maar een foto van de mooie bloem, of liever gezegd het mooie bloemetje, het is maar klein, soms lijkt het op een foto meer dan het is, zoals eigenlijk alles op foto's meer lijkt dan het is tegenwoordig.
Of is dat met het hele internet, de hele wereld aan de gang? Alles wordt uitvergroot, het normale leven zoals het altijd was is niet goed genoeg meer, het moet groter en meer, dramatischer, anders maakt het geen indruk meer.
Ik was eigenlijk wel tevreden met hoe het altijd ging, dan was er hier weer eens wat aan de hand en dan daar en zolang het maar niet al te dichtbij kwam vond ik het best.
Eigenlijk wil ik het ook allemaal niet weten, het internet is de pest en de hele wereld is besmet. De een roept nog harder dan de ander dat het zus of zo moet en er is niemand die het echt weet natuurlijk, we zijn allemaal maar mensen.
