Vanwege dierendag een overdosis Didi en ondergetekende.
De trui in beeld. Deze keer wat minder groot dat is fijn voor onder de winterjas, dat propt niet zo. Ik had ook maar vijf bollen van elke kleur en in strepen had ik geen zin, dus lostte ik het zo op en maasde de love, peace en happiness afbeeldingen er op voor de aardigheid. Zo'n trui heeft niemand.
Didi is vandaag op de kop af negen jaar bij ons en hopelijk blijft dat nog even zo. Ze begint de dag altijd lui, op het gemak wakker worden en na de thee gaan we dan de dijk op en kijken we hoever we vandaag komen.
's Middags een flinke wandeling met daarna wat lekkers.
's Avonds meestal nog een rondje rond het dorp en halfverwege de avond gaat de deur dicht als ze in haar mand ligt. Wij zijn van de vaste gewoontes dat bevalt het best.
Vanmorgen twee wortels uit Joop zijn hoofd gepeuterd door de kaakchirurg. Het was net oude kaas zei hij, ze brokkelden steeds af een heel gedoe dus, maar het zit er weer op. Hij moet dan ook dagen van te voren al stoppen met de bloedverdunners anders wordt het een bloedbad. Twee achterste kiezen waar één impantaat voor terug komt volgend jaar.
De pijn valt mee tot nu toe en ik heb pap gehaald vanmiddag, dat krijgt hij anders nooit.
Terwijl hij weg was heb ik gestofzuigd, of stof gezogen kies maar wat, dan hoefde ik daarna geen herrie meer te maken. Mijn trui afgemaakt en heerlijk gewandeld, zo en dan tot eind december ongeveer, ik ben voor.
Het wordt nu ook hersft in mien tuun, de wingerd wordt rood en de trompetbloem geel, er zijn nog bloemen, het is een fleurige boel en wat was het heerlijk vandaag!
Lekker gewandeld en de trui afgebreid en in elkaar genaaid, nu ga ik er nog iets leuks mee doen, denk ik, als het lukt. Dat wordt nog een verrassing.
Mir kwam ook gezellig even op de koffie, ze had een vrije dag. Een lekker lang weekend mag ook weleens als je niet op vakantie gaat vond ze en gelijk heeft ze.
Ik kwam weer langs de schaapjes vandaag en nu kwamen ze me weer wel al blatend tegemoet. Didi vinden ze ook leuk en Didi de schapen ook, tot op zekere hoogte. Op het eind kwam daar abrupt een eind aan en of het nu de schrik was of iets anders, maar er gebeurt daar toch iets raars met dat ene 'schaap'.
Na mijn ochtendwandelingetje ging ik eens bij Mir op de koffie in Haamstede, dat komt er eigenlijk bijna nooit van, meestal komt ze hier even buurten of ik in de kapsalon. Dat moeten we eens vaker doen vonden we.
Vanmiddag nog een wandeling, het wordt alweer wat frisser, lekker hoor, bodywarmertjesweer.
De schapen waren wat levendiger vandaag. Blauwe luchten met witte wolkjes, met zonnetje mee en zonnetje tegen. Niet veel beleefd een dag is zo voorbij.
Joop was een dagje uit vergaderen vandaag, ergens verweg.
Ik ontkalkte het koffieapparaat, het is een fijn apparaat ook al maakt het veel lawaai, ik ben er zuinig op.
Verder wandelden we een rondje en eind van de middag was het wel weer tijd voor een wijntje.
Oja en ik breide best veel. Deze trui wil ik eerst af en dan weer kleuren, heel de winter kleuren... bij wijze van spreken dan hè, dat komt er toch niet van ook al zou ik het willen.
Gisteren was het zo leuk. Ze kwamen me allemaal al hollend en al blatend tegemoet, als ik bèèh-de bèèh-den ze terug, we hadden een hele conversatie. Vandaag lagen ze te kauwen, er kwam geen stom woord uit.
Het was niet heel de tijd zo donker als op de foto's, er was ook zon en een zelfgemaakt advocaatje bij de buurvrouw, net zo geel als het boerenwormkruid en bijkomende leuke gedachten aan vroeger als mijn moeder zelf advocaat maakte.
Slecht geslapen en een vervelende droom.
Het was hoog water het kwam tegen de duinen aan en die waren heel steil, er viel bijna niet te lopen. Ik wilde naar boven, want daar liep ook iemand maar dat ging niet en het zou nog kilometers duren zei Joop, die ook niet omhoog kwam, wat een getob... gelukkig werd ik even later gewoon in bed wakker.
Het was druk bij de rotteperenboom vanmorgen, wespen vooral, maar ook vlinders die lusten ook wel een rot peertje.
Niet ver gewandeld, geen zin, te warm, genoeg smoezen.
Ik haalde de stalen van het zeil eens bij Paauwe om te kijken hoe het zou staan en dat was mooi, ik kan niet wachten. Eind oktober hebben we afgesproken of zoveel eerder als mogelijk.
Joop ging even naar de kapper vanmiddag, ik reed eens mee en wandelde naar de PLUS. Natuurlijk liepen we even 'ons' bruggetje op, Didi keek eens waarom het hek niet open ging en ik gluurde wat verder maar zag niet veel. De notenboom staat er nog, netjes geknipte bosjes, niet veel veranderd op een doorkijk naar achteren na.
Raar om daar te lopen, ik kreeg geen joechei gevoel en eigenlijk wilde ik gauw weer weg. Het brood dat ik altijd heb was ook al op, de wijn en bananen niet. Misschien wordt het eens tijd voor een andere bakker.
Ina heeft de operatie goed doorstaan en is ook alweer uit bed geweest. Stevige pijnstillers en veel slapen daar komt het de eerste dagen op neer denk ik zo.
