Vroeg op vanmorgen, je denkt dat het kwart over acht is, de tijd die we normaal ongeveer opstaan maar dan is het plots nog maar kwart over zeven. Dat duurt weer even voor dat allemaal rechtgebreid is.
Op de Veerdijk was het weer mooi nevelig, gelukkig heb ik altijd mijn fototoestel bij me.
Daarna keken we even op Haamstede bij Miriam die druk in haar huisje aan het werk is, samen met haar vriendin die een handje helpt, ze schieten uh... lekker op. Joop hing nog wat lampen op en ik had soep meegenomen.
Vanmiddag een rondje door de polder van Dreischor.
"Straks komen we Ria nog tegen" zei de Scharendijkse die een rondje op de fiets deed met haar man.
"Daar komt ze..." zei hij en we maakten even een gezellig praatje.
Zo en dan ga ik nu weer maar 'lekker door met mijn lekker onbelangrijke dingen zodat ik niet bij mezelf hoef te kijken... dat is lekker veilig allemaal...' misschien moet ik eens wat meer boeken lezen.
Wat een genot vandaag! Waar ik ook kwam iedereen zat of bewoog lekker in de zon en ik zit er nu in elk geval lekker van te gloeien.
Vanmorgen eerst naar Zuidbos om verse spullen voor een pompoensoepje, dat heb ik net gemaakt en er lekker van gegeten. Joop zit ergens bij een prijsuitreiking twee uur te eten en dan gaat het vooral om veel... er zijn er die scheppen wel drie keer hun bordje vol... en dan nog toetjes. Allemaal lekker hoor, maar daar had ik geen zin in. Ik ga elk jaar één keer mee, dat vind ik genoeg.
Ik maakte een heerlijke wandeling in mijn trui, zonder jas en dat was best nog warm.
Mijn muis was overleden vanmorgen, dat kan de batterij zijn natuurlijk maar ik nam ook gelijk maar een nieuwe mee en dat was maar goed ook, want toen de nieuwe batterij erin zat deed hij het nog niet.
Ik deed ook wat aan de verlichting want wit licht vind ik niet mooi en zeker nu de lampen weer meer aan gaat valt dat steeds op. Joop ziet zulke dingen niet eens.
Verder kwam ik leuke stoelkussentjes tegen, de vorige waren al flink geslonken en donkerbruin, deze zijn weer lekker dik en licht.
En zo ben ik toch steeds nog bezig dingen wat aan te passen of gewoon een beetje zoeken wat leuker is en nu ook boven het laatste kamertje wat gezelliger te maken zodat ik daar komende winter weer wat kan fröbelen.
Het bovenste cyclaampje is al van vorig jaar, er komen allemaal nieuwe kleintjes bij en begint nu ook te bloeien net als de Helleborus, leuk!
Vanavond aten we een hapje bij Salud. Eerst gezellig even aan de bar, het is toch leuk weer even oude dorpsgenoten te zien. Ik at daarna heerlijke tongetjes, Joop ging voor de hertenbiefstuk, wilde winterkost.
'Ik wil eigenlijk wel even door het Gangetje' zei ze toen we na het wandelen bijna thuis waren. Herinneringen lagen daar, iets met zoenen...
We hebben weer gelachen en onszelf gespiegeld, af en toe is dat even nodig om te weten wie we ook alweer zijn en hoe het komt dat we doen zoals we doen, iets met genen...
Er zijn bij ons geen anderen meer voor handen om dat te doen.
De mannen weten het nu ook weer, want die hebben het ook niet altijd makkelijk met die van Feliesjes, je zal er maar mee getrouwd zijn.
De herfst met bijbehorende kleuren duurt nog wel even, het is zeker met zon of mist erbij prachtig overal.
Ik was even op Scharendijke om te zien of alles nog een beetje in orde was, Joop doet dat meestal maar een vrouw kijkt toch weer anders, dus sinds lang was ik weer eens binnen. Het ruikt lekker naar hout als je binnenkomt, dat wat ik zelf niet meer rook ruik ik nu weer wel.
Alles was nog goed, niet al teveel dode beesten en spinnewebben dus ik hoefde weinig te doen. De tuin was ook mooi herfstig.
En nee, ik wil niet meer terug ...
Miriam kreeg vandaag de sleutel van haar nieuwe stek en Joop hing alvast wat lampen op. Intussen had ik ook mijn laatste rolgordijn binnen gekregen voor het kamertje aan de voorkant, dus dat kon dan mooi daarna opgehangen worden... het hangt we leven nog en op een boortje na is er niets gebroken, verder zeg ik maar niets.
Joop komt zuchtend uit bed en gaat er zuchtend weer naar toe, het valt niet mee allemaal, maar als geduld noten is dan hebben we nog zoveel ...
Ze zijn heerlijk Kees, zoveel zal ik er wel nooit meer aan mijn boompje hebben.
Net weer terug van ons avondwandelingetje, we hebben verlichting tegenwoordig want in het donker valt zo'n zwarte hond ook niet echt op natuurlijk.
's Avonds doe ik nu het donker is een rondje rond het dorp en gluur overal eens naar binnen. Zo ontdek ik soms waar mensen die ik overdag tegen kom nu eigenlijk wonen en verder is het natuurlijk gewoon leuk. Grote lege kamers met wel twintig brandende schemerlampen waar niemand zit en niet toevallig zomaar één avond. Mensen die altijd in de keuken zitten achter kun kleine telefoonschermpje, het is vaak overal hetzelfde. En dan zijn er ook nog die gewoon de boel dicht doen, net als wij.
En dan bijna thuis even zwaaien naar een silhouet in een kamer, waar dan ook altijd een arm de lucht in gaat.
Het was weer heerlijk wandelweer vandaag, lekker veel buiten geweest, we moeten het er nog maar een beetje van nemen.
Vorige week kreeg ik van de achterbuurvrouw, waar ik toen pas kennis mee gemaakt had de foto's die ze gemaakt had van de afbraak van de schuur.
Op de plaats waar ons huis nu staat stond nog een ander hok blijkbaar, de muur daarvan is blijven staan en aan onze kant afgewerkt met de houten planken.
Het waren asbest plaatjes op het dak dus die moesten verwijderd worden door de mannen in witte pakken, beter maar dat ze weg zijn, maar ik kan me ook het ongenoegen van de buurvrouw wel voorstellen, die het zonde vond van de afbraak van de schuur.
Ik zou denk ik ook tegen zijn geweest en ergens was ik dat toch wel, ook al woonde ik hier (nog) niet (meer), ik vond het ook zonde van die mooie schuur.
Maar nu we hier wonen, wat we in die tijd nog helemaal niet van plan waren, vind ik het toch wel fijn dat dit huis hier gebouwd is.
En zo is het nu.
De muur is inmiddels mooi begroeid met klimop aan de kant van de buurvrouw en de boom is in die paar jaar ook flink gegroeid, we zijn het erover eens dat het beter is dat hij gerooid wordt, want dat groeien dat gaat nog wel even door en het is niet één boom maar het zijn er wel drie.
Niemand is er eigenlijk blij mee. De schaduw is af en toe natuurlijk best fijn, maar daar zijn ook parasols voor.
Als er nog meer mensen zijn die foto's gemaakt hebben van de afbraak van de schuur wil ik ze graag hebben.
Voor wie het nog niet in de gaten had, we waren even weg...
Gistermorgen vertrokken we naar Kees en Truus in Limburg om te proosten op de verjaardag van Kees begin deze maand en ook op die van Iris want vandaag zouden ze het vieren.
Gistermiddag maakten we al een fijne wandeling in de Limburgse zon.
Mooie vergezichten, het is toch weer heel anders dan Schouwen en natuurlijk kwamen we de typisch Limburgse dingen tegen zoals de vakwerk huizen en kapelletjes.
Vanmorgen versliepen we het, het bleef maar donker daar, want ja als niemand de rolluiken naar boven doet wordt het nooit dag. Gelukkig werd er beneden steeds harder gerommeld, die dachten natuurlijk ook dat we nooit meer wakker werden.
Het was wat mistig maar na het ontbijt trokken we er alweer op uit voor een heerlijke en vooral ook mooie wandeling. Zulke prachtige paadjes hebben we hier niet.
Vanmiddag kwamen de kinderen, heel leuk om die ook weer eens te zien.
Onze vriendschap duurt inmiddels alweer zo'n veertig jaar na de ontmoeting op het strand in Denemarken.
En die kleinkinderen van tegenwoordig, daar heb je geen kind meer aan, al viel dat even later ook wel weer mee hoor. En groot dat het allemaal wordt...
En nu zijn we weer thuis voor de buis.
Het was een fijn weekend.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2993-3000 van 7987 |
Volgende Pagina »
