Ik nam de foto's eigenlijk voor de vogels, want we vroegen ons af wat voor vogels het waren. Groter dan spreeuwen maar wat. Nu denk ik een meeuwensoort, kleine meeuwtjes. De foto's zijn aanklikbaar, wel twee keer en worden dan een stuk groter, misschien dat iemand het weet.
Achteraf zijn de luchten ook best het bekijken waard, schilderijen op zich.
Verder fantaseerden we er weer vrolijk op los tussen de bedrijven door.
Joop en ik hebben een rijke fantasie komen we steeds meer achter, best leuk eigenlijk. Misschien hoort dat ook wel bij het ouder worden en denken anderen dan dat je raar gaat doen, maar dat is niet zo hoor, het is gewoon een manier om het leven van alledag wat lolliger te maken.
Indrukwekkende buienluchten vandaag, maar met behulp van buienradar en een beetje naar de lucht kijken, toch een bijna droog rondje kunnen doen.
Verder zaten we lekker binnen en ik deed de was, die hangt nu onder het afdakje.
Ik begon met het tasje van de krimpwol die geen krimpwol blijkt te zijn, die is er niet meer, tenminste Ans heeft het niet meer. Het wordt dus een gewoon gebreid tasje, ook leuk.
Eind van de middag wilde ik nog even een stukje met Didi de Bermweg in en bij het dichttrekken van de deur schoot de riem uit mijn handen, het buurhondje kwam net om de hoek. Ze hadden al eerder mot samen. Niet leuk natuurlijk. Gelukkig had ik ze snel uit elkaar, maar goedkomen tussen die twee doet het denk ik niet meer.
Gisteren heb ik vetbolletjes opgehangen en vanmiddag zag ik dat er volop belangstelling voor was, musjes! Die hadden we op Scharendijke niet.
Hier zijn ze volop. Ik vind ze leuk.
Het was onstuimig vandaag. Ik miste een handwerkje en ging daarom even bij Ans langs. Ik kocht krimpwol om nog een tas te maken waarvan ik toch al een patroon had dacht ik. Maar het patroonboekje is weg, kwiet, opgeruimd, zoals zoveel. Ik ben best veel kwijt en heb toch misschien teveel opgeruimd achteraf.
Maar ja, daar is niets meer aan te doen.
De kamerplanten doen het best goed gelukkig.
Deze kocht ik een maand geleden of zo, hij stond ergens te verpieteren voor de helft van de prijs. Thuisgekomen zocht ik hem op en zag dat hij best van een donker vochtig hoekje hield. Dat heb ik hem gegeven, in elk geval donker, zonder zon, met de bloemengieter eronder voor een beetje extra vocht.
Daar hadden ze net de boel gestofzuigd en met een nagelschaartje de randjes geknipt.
Even buiten Schuddebeurs deze vieze slonzige paddenstoel in de berm. Het was inmiddels ook gaan regenen, maar ik had windje mee, vandaar dat ik eerst een stukje met de bus deed.
'Hop' zei Joop, we nemen een hor, beestjes horen buiten.
Maar dat was even een beetje te eenvoudig gedacht. Het bestelde hor kwam, Joop raapte moed en toen het eenmaal zat, liep het niet, de boel was scheef, paste niet. Kortom daar moest een timmerman aan te pas komen en die hebben vakantie en niet erg veel tijd, het was een vulkwarweitje misschien, maar een week of twee geleden is het gebeurd, de latjes zaten maar ja toen moest Joop weer op zoek naar nieuwe moed...
en vanmorgen opeens was het er.
Toen moest ik eerst weer even met plamuur en verf aan de gang, maar het lukte hoor... wel niet dat je zegt hupsekee, nee het touwtje schoot terug en nog een paar dingen maar met hulp van de horrenhulplijn kwam het allemaal voor elkaar.
Eigenlijk zie je er niets van, want horren zijn als het goed is onzichtbaar, maar die stang bovenin daar zit het aan vast.
Terwijl Joop met de horrorlijn in de weer was deden Didi en ik gewoon een rondje en bijna thuis was er de groenteboerbel, dat kwam goed uit want ik had geen zin in de spruitjes die ik nog had. De groentewagen stopte bij Jan voor de deur.
Nu had Didi al een keer eerder een varkensoor van hem gehad en nee, dat vergeet ze niet natuurlijk. Hoe recht en hoe netjes kan je zitten.
en dan geeft hij het aan het vrouwtje... netjes in een plastic zakje
Maar het kwam goed hoor, ze mocht af en toe ruiken er verloor het geen moment uit het oog.
We wandelden de spruitenroute vandaag op deze laatste mooie nazomerdag als we de weerberichten moeten geloven. Het was heerlijk!
Ik bakte nog eens een appeltaart, tweede poging, deze keer was hij te licht, hij wilde maar niet bruinen. Te bang als ik was dat hij weer in één keer te bruin zou zijn de oven blijkbaar niet warm genoeg gezet, waardoor de appeltjes gingen lekken en het deeg dus maar bleek bleef.
De smaak is goed we lusten er wel pap van. Appeltjes heb ik ook nog dus drie keer is scheepsrecht zullen we maar denken, eerst deze even opeten.
Eind van de middag kreeg ik peertjes van de achterbuurvrouw, ze knipte de klimop en zo kwamen we aan de praat. Zij is de eigenaresse van De Boom, die in haar prachtige tuintje staat.
We dronken samen een wijntje en kletsten wat af. Heel gezellig.
Trui is klaar en droog. Het is een bipsentrui geworden, lekker warm aan de billen.
De dag begon nat een grijs, maar vanmiddag klaarde het op rond Zonnemaire.
We hadden een warm welkom bij thuiskomst, Didi was blij verrast. Na een poosje elkaar aangestaard te hebben speerde de kat er vandoor, daar had Didi wel graag even achteraan gegaan maar helaas pindakaas.... ze zat aan de riem.
Wij hadden vanavond een heel bijzonder feestje, ik heb er erg van genoten.
We waren in Ouwerkerk bij Joke en Wim en Ineke zong de sterren van de hemel. Niet echt natuurlijk maar ze wist het kleine publiek te boeien, sommigen zelfs tot tranen toe. Ik hield het bij kippenvel, maar ze kan er wel wat van hoor.
Er werd ook nog even gedanst, kortom 't was gezellig!
Nu weer thuis, de problemen bij Photobucket lijken opgelost, dus toch nog maar even een verslagje.
