Ruim viereneenhalf jaar geleden is het alweer dat Miriam na drie maanden blokhut naar het boerderijtje verhuisde.
Tochtig en vochtig, oud en muf en dat bleef het. Ze zag erg op tegen nog een lange winter daar, maar nu eindelijk kreeg ze bericht, op haar verjaardag, dat ze een huisje kreeg toegewezen in Haamstede. Dat is wel een stukje verderop maar die afstanden stellen hier ook niet zoveel voor. De kapsalon blijft gewoon waar die nu zit natuurlijk.
Dat wondertje van gisteren was zij ook natuurlijk, honderd meter hier vandaan geboren gisteren achtenveertig jaar geleden.
De rest blijft nog een raadsel en dat zal ook nog wel even duren.
Het was heerlijk vandaag, lekker fris wandelweer. Daarna een heerlijke pan pompoensoep gemaakt, Ina kwam ook weer eens langs voor een wijntje en vanavond nog even naar Zierikzee want de stokjes waren op en een beetje hond kan nu eenmaal niet zonder stokjes.
'Kijk' zei Joop vanmorgen ' toen hij de achterdeur van het slot draaide 'de kaboutertjes hebben vannacht alle helicoptertjes opgeruimd', echt ze waren allemaal weg en gisteren lagen ze er nog. Dat gebeurt hier allemaal gewoon in Zonnemaire.
Achtenveertig jaar geleden gebeurde er hier ook iets zo'n honderd meter verderop, een klein wondertje na een heel zwaar jaar, ik mag het er verder niet over hebben dus dat doe ik dan ook maar niet.
Het is het jaar van de veranderingen en dat gaat gewoon door, ook daarover binnenkort misschien meer.
Tja, waar het hart van overloopt daar wil je het gewoon over hebben natuurlijk.
We aten er maar een hapje op vanavond en nemen hier nog maar een extra wijntje.
Wordt vervolgd.
'Dierendag zeg je? Dat is het hier elke dag hoor.
we wandelen elke dag, soms iets verder, soms iets korter, het vrouwtje weet meestal precies waar ik zin in heb.
Vandaag liepen we naar Brouwershaven, de rijst was op en die stond op het menu voor vanavond begreep ik. Dan moet ik even wachten voor de winkel, geen probleem dan kan ik even uitrusten. Want je denkt misschien Brouwershaven dat is maar een k*t eindje, maar even heen en weer komen we toch ruim aan de 8km.
Bijna weer thuis wilde die leukerd van Zeelanderij wel even met me spelen.
We moesten best even wennen in het begin, maar toen het vrouwtje eenmaal een paar keer pruimen had gekocht daar en maar bleef praten met haar bazin konden wij intussen een beetje aan elkaar wennen, want ook honden moeten dat.
En nu kunnen we het best vinden. Die andere was er niet bij, die ken ik nog niet zo goed.
Zodoende heb ik hier ook al vriendjes en vriendinnetjes.
Leuk hè, ik heb het hier best naar mijn zin.
Gisteren kreeg ik al zo'n lekker oor van de vleesboerderij, want zoals ik al zei, dierendag.... dat hebben we hier elke dag. Het vrouwtje at kip vanavond rook ik, dat vinden ze lekker, morgen misschien geen vlees dat gebeurt ook weleens dat ruik ik gelijk.'
Nieuw breiwerkje op de pennen van heel oude wol die ik al jaren bewaar, ik ga het nu maar eens opmaken. Ik ben benieuwd hoever ik kom, want ik zie nu al dat er niet genoeg is voor een hele trui. Misschien iets zonder mouwen.
Ik zag laatst een duitse mevrouw lopen (dat zag ik aan haar nummerbord...) en die had een spencer aan, of slipover, hoe je het noemen wilt, meer een mannending eigenlijk maar ik vond het leuk en het stond haar goed, het zag er behaaglijk uit. Zoiets zal het dus wel worden waarschijnlijk. Wordt vervolgd.
Lekker gewandeld vanmiddag, het bleef droog en ik vond een rondje van op de kop af 9 km. Echt dat je zegt, het is mooi weer ik ga een stukje verder. Op mijn nieuwe schoenen natuurlijk, geen centje pijn.
Onderweg kwam ik deze knappe koeien tegen.
Ik ben nog steeds niet gewend aan mijn gekantelde laptopscherm wat de foto's betreft, een fractie grotere of kleinere hoek en je foto ziet er alweer heel anders uit, nu ja we tobben vrolijk verder, het komt wel goed.
We hadden van alles wat vandaag, veel buien, maar tussendoor gewoon de zon.
Ik deed een wandelingetje in mijn regenpak met kaplaarzen aan, het zag er toen nog niet naar uit dat het nog wat ging worden vandaag.
Maar zie, eind van de middag was het alweer zo.
Joop kijkt Max en voetbal, ik leef mee en brei ondertussen een beetje.
Didi heeft het druk, er valt veel te zien hier. Voorbijgangers, poezen bij de trap op de dijk, poezen onder auto's, poezen die over de schutting lopen, erg spannend allemaal. Gelukkig blaft ze niet naar dat alles maar piept alleen een beetje van opwinding.
We waren vanmiddag even op de receptie van Thuredriht uit naam van de duivenvereniging. Meestal gaat Joop alleen naar zulke dingen maar de vrouw van degene waarmee hij zou gaan ging ook mee, dus ja, toen ging ik ook maar mee.
Stichting Vakantiehuis Thuredriht heeft 3 prachtige vakantiehuizen in eigen beheer, die 7 maanden per jaar kosteloos ter beschikking worden gesteld aan kankerpatiëntjes en hun gezin.
In de 5 “stille” maanden staan de vakantiehuizen ter beschikken van MS-patiënten en hun gezinnen.
Daarvoor is geld nodig natuurlijk en samen met vele anderen schenkt ook de duivenvereniging jaarlijks een bedrag.
Ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan zijn de badkamers gerenoveerd.
Konden de giften eerdere jaren nog op 1 rol, dit jaar waren er wel twee nodig.
Dus mocht je ergens nog een potje zonder bestemming hebben, ik denk dat ze er erg blij mee zijn.
Als het pas gezaaid is en gaat groeien is het vaak lelijk met kale plekken langs de sloot en de dam, daar groeit het dan gewoon niet goed.
Maar als het dan eenmaal een volgroeide mooie lap is die gemaaid wordt, dan kan het er toch ineens weleens leuk uit zien, vooral als de lucht ook een beetje meedoet.
Koeienvoer, maar als ze nog een beetje klein zijn ook best lekker onder het wandelen.
Ik deed voor het eerst mijn wandelschoenen weer eens aan. Te groot gekocht en ze kraakten en piepten nu ook al, dat wandelt niet fijn. Ik heb er al een keer nieuwe hakken onder laten zetten, die zijn versleten en ik vond het eigenlijk tijd voor wat nieuws. En om de fout van te groot of te klein, te breed of te smal te voorkomen ging ik naar de winkel. Eerst zocht ik sokken uit want die had ik toch nodig... waar die dingen toch blijven.... en toen begonnen we aan de schoenen. Ik was geen makkelijke klant.
Maar niets was teveel, ik werd prima geholpen. Geen zware leren dingen, maar gewoon lekker lichte schoenen.
Nu de rest van de maand maar weer zuinig aan. Onze tweede serieuze koper heeft ook weer afgehaakt, de gemeente werkt ook niet erg mee, regeltjes, regeltjes, regeltjes. Een designer heeft nu eenmaal geen grote schuur nodig, dus dan ga je hem ook niet bouwen.
Er zijn nog wel wat belangstellenden maar die hebben dan ook weer een huis te verkopen of ze willen de veel te dure buurloods erbij, dat schiet niet op. Een bordje 'te koop' aan je hek hangen en een idiote prijs vragen is geen kunst, dan wil je gewoon niet verkopen.
Ons huis is dus nog gewoon te koop.
Een fijn huis, een ruim huis, alles gelijkvloers, dat mis ik wel een beetje. Niet veel kamers, maar ook het huis kan worden uitgebreid.
Een grote tuin met voldoende ruimte voor de benodigde extra bedrijfsruimte...
Mogelijkheden zat op een fantastische plek!
De Trachelospermum jasminoides is geplant. De klimhortensia staat er ook nog, die krijgt ook nog een kans.
Silvia en Storm zijn naar huis, Didi en ik deden weer samen een rondje.
De trui waar ik mee bezig was is af, ik heb hem gelijk maar weggegeven, een lekkere warme woontrui. Een bijbehorende das staat inmiddels op de pennen, er was nog genoeg wol over.
... drie maanden... dat is toch niets en dan hebben we weer een vol oud en een leeg nieuw jaar met misschien wel veel betere mooiere kansen en tot die tijd is het leuk rond snuffelen... toch?
Er is zoveel moois en vaak is de voorpret het leukst,
‘Het bezit van de saeck is ’t eind van het vermaeck’.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3017-3024 van 7987 |
Volgende Pagina »
