Net nu het zo mooi bloeit regent alles weer plat. Als je goed schud komt het wel weer overeind, maar toch haalde ik ook maar een bosje naar binnen.
Verder nam ik de laurier eens behoordlijk onder handen, die werd te hoog. Elk jaar een centimeter erbij en voor je het weet sta je op een trapje te snoeien en daar heb ik geen zin in. Het was best lekker in de regen.... alleen je wordt er zo nat van.
Vanmiddag nog even naar Zierikzee, ik kreeg steeds commentaar op mijn bobbelige borsten, terwijl ik dacht dat eigenlijk niemand daar nog naar keek. Bewerkte bh's zijn ook niet mooi onder een glad t-shirt, dus ik vond dat ik daar maar even iets aan moest doen en op maandag is het nergens druk.
Inmiddels regent het alweer, maar net toen we wandelden in de polder van Zonnemaire was het heerlijk weer.
Geen vlas met wolkjes want dat was daar niet, maar koeien met wolkjes.
Hier zwommen we vroeger, toen de Grevelingen nog geen meer was maar open water en er eb en vloed was. In 'de geule' was het ook met laag water diep en in de haven en het spui mocht je pas als je het kon.
Het was even een verademing, na al die regen, al waaide het nog wel hard.
Daarna dronken we nog iets op het terras van 'd Ouwe Smisse.
De Oostindische kers bloeit sinds vandaag, lekker en vrolijk.
Tussen de buien door gemaaid vandaag, ik dacht kom ik maak er eens een film bij voor de verandering. Vanmorgen had ik eerst nog de steentjes aangevuld daar waar de meeste plassen bleven staan, dat is nu wel goed zichtbaar als er zo'n plensbui valt, dus die hoop is ook weer weg.
Mijn toestel heeft een 'touch screen' daarbij krijg je soms de meest onverwachte foto's...
en op deze lijk ik heel erg op mijn vader vind ik... erg hè.
Je rekent er met dit rotweer natuurlijk totaal niet op en het is van een afstandje ook nog erg onopvallend, maar het vlas bloeit!
Dus toen ben ik maar even door de knieën gegaan in de blubber.
Dat was nog niet eenvoudig met deze wind, om ze er goed op te krijgen, want dat zwiept maar heen en weer en dan net op het moment tussen twee vlagen in, klik.
Ik word wel blij van die kleine blauwe bloemetjes en er komen vast ook nog foto's met een blauwe lucht en misschien wel wolkjes en later de zaadbolletjes, want ik ben natuurlijk niet voor niets in het vlasdorp geboren.
Van het bezoek van het koningspaar heb ik op wat foto's en filmpjes na weinig meegekregen, het weer was mij te slecht om erop uit te trekken.
Kijk, ik had nog een stammetje dat zomaar stond te staan. Het was ooit een kerstboom met kluit, maar het werd een boom van niets, een lange dunne piel dus die heb ik omgezaagd en als ik bomen omzaag laat ik altijd een metertje of anderhalf staan zo blijkt nu. Ik was van plan er een vogelhuisje op te zetten, maar toen kwam ik een tijdje geleden deze uil tegen, ook leuk! Hij viel alleen niet zo op, maar nu met de electriciteitsdraadjes ineens wel, het staat hem goed.
En nu heb ik nog zo'n paaltje, dat kwam gisteren tevoorschijn toen ik de dennenboom snoeide. Kijk maar achter het lampje en links naast de roze bloem zie je nog net de uil zijn hoofd boven de liguster uit.
De orchideeen bloeien inmiddels volop, het is een mooie roze rand rond de vijver.
Ik knipte weer een tijdje vandaag en morgen denk ik weer, nog twee stukken die aangepakt moeten worden.
Zierikzee is inmiddels klaar voor het bezoek van het koningspaar, ik kan me tenminste niet voorstellen dat iemand er dagelijks zo bij loopt. Jammer dat de foto wat onscherp is, maar ik denk wel dat jullie begijpen wie ik bedoel.
Mijn boodschapjes zijn binnen, mij zullen ze niet zien.
Het viel wel mee met de voorspelde hitte hier, niks geen warmterecord, maar gewoon een graad of 24. Dus ik knipte en snoeide eerst weer wat, oh nee ik zaagde vooral, de dode vlinderstruik en de onderkant van de steeds maar breder wordende kerstboom. Ik kan er nu onderdoor lopen, erg handig en zie ineens weer andere dingen, ojee ojee. Joop roept steeds maar "stopternoemarrusmee", maar hielp toch even fijn mee met het inladen van de grote takken, waarbij het ons vooral opviel dat hij niet hijgde, dat was een tijdje geleden nog wel anders.
Daarna deden we een rondje. De zwanen hebben jongen.
Vier stuks, al stonden ze niet echt te popelen om te poseren.
Het was heerlijk om te wandelen, we hoorden van allerlei vogeltjes waaronder een peepieper, net toen ik een foto wilde maken was hij verdwenen.
We deden hetzelfde rondje als een paar dagen geleden en ik stond helemaal paf toen ik zag dat de gele dinges gemaaid was, wèg, gewoon onthoofd, het moest toch niet mogen.
Nu ja misschien krijgen we er tien gele dingesen voor terug, want maaien is zaaien zeggen ze, maar er zat volgens mij nog weinig zaad in.
Vandaag knipte ik weer een stukje, het was er weer voor, heerlijk!
Ik kan er natuurlijk wel met de electrische heggeschaar langsrauzen, maar dan moet het over een paar weken weer. Dit is allemaal handwerk met de gewone heggeschaar en soms de snoeischaar, zo ben ik er een paar maanden vanaf.
Helemaal netjes. Morgen het voorste stuk. Ik doe dat maar een paar uurtjes hoor en daarna rust ik uit, hoewel dit best een eind is eigenlijk, maar je hebt wel eer van je werk.
Joop was vandaag voor controle in het ziekenhuis, alles was goed en hij mag ALLES en hoeft NERGENS rekening mee te houden. Ze zouden kijken of de medicatie nog iets minder kon omdat sommige waardes wat aan de lage kant waren.... ofzo, maar dat gaat dan weer in overleg met de hartspecialist waar hij in juli heen moet.
Vanmorgen toevallig een kaartje in de bus, dat er heus wel aan ons gedacht wordt en dat Joop vooral in beweging moet blijven... anders wordt hij net als de man op de foto een man van steen.
Insiders snappen wel van wie dat kaartje kwam, de man op de foto doet me trouwens ook aan iemand denken... (LOL)
De verf is ook binnen. Ik hoef me voorlopig nog niet te vervelen.
Toen ik weer vrolijk aan het knippen was vanmorgen wist ik het opeens...
Eindelijk had ik een bestemming voor mijn bol, twee jaar geleden van Joke gekregen voor mijn verjaardag.
Daar begon ik na het knippen mee en ben daar de rest van de middag zoet mee geweest
De reden was een omgezaagd boompje, ook zo'n twee jaar geleden denk ik, waarvan ik een stuk stam liet staan met de gedachte dat hij misschien nog uit zou lopen. Niet dus.
En nu is hij ingezwachteld, samen met wat hulphout om het geheel wat meer volume te geven, niet dat het nu opvalt hoor, je moet er echt naar toelopen om het goed te zien.
Maar het staat er wel en ik rijd er langs als ik maai en heb er een stoeltje bij gezet, dan kan ik er even bij gaan zitten....
