Joop zijn nieuwe bril was klaar, die stapte al vroeg op de fiets en na mijn ochtendrondje en koffie verblijdde ik de PLUS met een bezoek, het was nog lekker rustig.
Gek genoeg (of juist niet) zit in mijn achterhoofd toch altijd nog dat besmettingsgevaar, hoewel gisteren in het ziekenhuis geen mondkapjes meer nodig waren en de besmettingen ook weer teruglopen. We zijn zo langzamerhand weer terug bij normaal lijkt het.
Was er vanmorgen nog volop zon, vanmiddag was het toch heel ander weer en zeker geen vijfentwintig graden. Ik heb lekker zitten kleuren, niet gelopen want even rustig aan met de knie en ook eigenlijk gewoon geen zin. Foto's uit de tuin, er bloeit nog genoeg.
Het was best een heftige week waarin veel dingen aan de hand waren, maar ook leuke filmpjes!
We waren vanmiddag weer eens bij de oogarts. De reden was dat Joop vond dat zijn zicht toch wel snel achteruit ging en ze zeggen altijd dat als de droge vorm van MD overgaat naar de natte vorm (dat kan) dan moet je er snel bij zijn want dan kan met injecties misschien de achterutigang stilgezet (bijna nooit) of vertraagd worden...
Goed, we weten het nu zeker, Joop heeft de DROGE VORM (zoals de meesten) en daar is niets aan te doen.
Dit zijn de scans zoals hij je aankijkt, links heeft hij dat matte glas, die deuk veroorzaakt de vervorming. Rechts is ook wel wat vervormd maar dat kan nog jaren duren, voorlopig nog zicht voldoende met dat ene oog, al valt een wijntje inschenken soms niet mee ook al heb je nog niets op, want wanneer zit ik nu recht boven het glas.
Natuurlijk zijn er veel erger dingen, hier valt goed mee te leven al is het even wennen. Morgen is de nieuwe bril klaar.
Niet veel gewandeld zodoende, dat had wel gekund maar ik zat ook lekker te kleuren en een mens kan nu eenmaal maar een ding tegelijk, alhoewel....
Zie het maar als vuurwerk horend bij de testpost hieronder waar in de reacties ook de reden staat.
Natuurlijk maakte ik me wel een beetje zorgen, maar eigenlijk wist ik wel dat het weer goed zou komen, Bob is echt geweldig!
De tekening is een snelle, ik had er zin in om maar een beetje raak te kleuren daardoor is het niet zo netjes zoals ik eigenlijk gewend ben.
Vanmiddag een laatste rondje met Bard, ik zei het laatst al, hij is nu te sterk voor me. Af en toe, uit speelsheid neemt hij opeens een run, met mij erachteraan, hoewel ik toch contstant berekend ben op zo'n actie kan ik niet voorkomen dat het pijn doet en mijn schouders en/of knieen een oplawaai krijgen. Het is gewoon niet goed voor mijn lijf. Hij heeft extra veel koekjes gehad en we hebben nog even geknuffeld al is hij daar ook niet voorzichtig in.
Op het moment een herrie van jewelste buiten, onweer, bliksem en kletterende regen.
Verder doet een overlijdensbericht vlak voor je gaat slapen ook geen goed, ik was er de hele nacht en dag van uit mijn doen. Ik kende haar niet eens zo heel goed, maar jaren geleden toen ik nog met Simba rondjes Ellemeet liep, liepen we samen weleens een stukje op. Toevallig ontmoette ik haar afgelopen zomer twee keer vlak na elkaar en vertelde ze wat er aan de hand was en dat de vooruitzichten niet goed waren. Maar zo snel al...
RIP lieve Paula, zeseenvijftig is zoveel te jong! Sterkte voor de nabestaanden.
De bomen zijn nog aan het bekomen van de grote droogte lijkt het wel. Er valt wel wat blad en hier en daar verkleurt het wel, maar het ziet best nog groen voor eind oktober.
Vanmorgen na de wandeling waren er oliebollen bij de koffie, gebakken door de Harmonie ten gunste van de kas. Met oud jaar wordt dat door anderen gedaan, zodoende. Ze waren heerlijk en omdat er nog over waren (hoorde ik onderweg) haalde Joop nog een zak en kreeg er twee, daar gaat er eentje van de diepvries in.
Het is wel volop genieten hoor. Joop fietse, ik wandelde nog maar eens een rondje en maakte wat selfies onderweg. Het was zo lekker in de wind en de zon, je voelt gewoon dat dat goed voor je is, dat pakken we toch maar mooi even mee.
We hebben sinds een paar dagen een gordijn op de slaapkamer, gemaakt van het restant van die van de kamer. We hebben zelf de rails opgehangen met steunen en ik had nog een doosje met 20 haken, ooit eens gekocht bij de Hema voor 2 gulden, ik had er 17 nodig. Toch niet voor niets bewaard al die tijd.
Nu is het even wennen met wakker worden opstaan, want best donker 's morgens.
Alweer zo'n heerlijke dag. Het is overal prachtig en zo heerlijk rustig, want ook al is het herfstvakantie daar merk je in de polder niets van. Een jas is nog steeds overbodig, behalve 's morgens even.
Eigenlijk hoefde ik Boefje alleen maar vanavond uit te laten omdat de buuv wat later kwam, maar omdat het zo lekker was gingen we vanmiddag ook even de dijk op. Niet dat ze dat op prijs stelde hoor, maar goed, toch even een plas en een poep en vanavond weer.
De egel is sinds een paar weken haar neusje kwijt, dat komt door de uitlooplijn van Boefje. Ze gaat dan na de stoep gelijk rechtsaf en dan blijft de lijn achter de egel haken. Zo zijn ook de eendjes al hun staartjes en snavels verloren, ze hebben daar niets van gemerkt hoor. Het is meer voor het zicht dat daar een hoge stoep is, daarom zet ik er iets op.
Al een paar weken liep ik er aan te denken: 'straks weer Beaujolais, niet vergeten!'
Joop moest in Zierikzee zijn voor zijn bril, dus ik reed mee en liep ondertussen naar Gall&Gall want dat is bij mijn weten nog de enige die ze elk jaar heeft.
'Beaujolais, maar natuurlijk! Welke wilt u?' De Primeur natuurlijk, was mijn antwoord. 'Nou dan moet u nog een maandje wachten hoor'.
Erg hè. Ben ik gewoon een maand te vroeg. Beter te vroeg dan te laat zullen we maar denken en omdat ik toch een glaasje Beaujolais in gedachten had vandaag, heb ik er maar eentje open getrokken, die had ik nog van vorig jaar, want zo komen we bij het volgende gezegde: Wie wat bewaart heeft wat!
Het is prachtig herfst in de tuin met dit windstille weer.
