Best een drukke dag vandaag. Mooi weer dus lekker naar buiten en dingen doen, in de zon gaan zitten lokt overdag niet meer zo.
Ik vulde mijn strook tuin bij met de zwarte grond, nu eens kijkens of ik er nog iets in plant. Verder sjouwde ik met was en fietste naar de kapper. Lekker stuk ervan af weer, laat de lentewind maar waaien! Daarna moest de in de zon gedroogde was weer in de kast en moest er ook weer gegeten worden. Nou noem dat maar niets allemaal.
De paarse anemonen bloeien nu ook!
Vanmorgen na het ochtendrondje en de koffie eerst de rest van de stoep geschuurd. De meeste groene aanslag is nu wel verdwenen. Eigenlijk zouden Janny en Freek komen vandaag, maar nu heeft corona Janny te pakken. Hopelijk is ze er weer snel vanaf. Gelukkig heeft ze een goede conditie.
Vanmiddag een rondje met het hondje, het was heerlijk in de zon. We hadden niet echt tempo, ik werd er een beetje loom van, maar zag wel vanalles. Veel vlinders, gisteren ook al, gele vooral, maar ook een boel andere.
Er fladderde ook iets naar het land en ik trok mijn fototoestel, terwijl ik bleef kijken naar waar het ongeveer moest zitten en dan maar mikken en knippen, ik zag niets.
Kom ik thuis zit deze mooie leeuwerik gewoon midden op de foto!
Het bootje ligt al heel lang verscholen in het riet, maar met de zomer op komst en kinderen in de buurt die er waarschijnlijk groot genoeg voor zijn is het tevoorschijn gehaald.
Wij hadden ook ooit een 'Shit' bootje, een optimistje voor de kinderen. Bij mijn weten zijn daar geen foto's van. Ik was toen nog niet zo van de foto's, dat begon pas in 2003.
Het was een heerlijke dag, daar zijn we het denk ik allemaal wel over eens. Gewandeld en vanmiddag naar de PLUS gefietst. Twee keer tegenwind, hoe is het toch altijd mogelijk.
Toch zowat 25km, zonder motor, das pas fietsen!
Het was een koude dag vandaag, dat merkte ik toen ik mijn ochtendrondje deed maar al te goed, het zou niet veel beter worden en ik bleef dan ook lekker binnen bij mijn potloden.
Met deze was ik gisteren al begonnen, door de wat lichtere manier van kleuren gaat het ook vlugger. Er zit wel een foutje in en ik kan nu gaan zitten rommelen waardoor het misschien beter wordt, maar voor hetzelfde geld pakt het averechts uit Hij is af.
Vanmorgen deed ik er weer twee in een bewaarhoes en voor de aardigheid telde ik ze eens. Vijftig hoezen, dat betekent honderd tekeningen, alleen al op die stapel. Er ligt hier nog een stapeltje afgekeurd... en dan heb ik er nog die ik niet kwijt wil, plus nog een hoop kleinere uit de tijd in Scharendijke, want ik begon hier pas met de grotere.
En toen ging de bel gisteravond. Joop deed open en er stond een meneer op de stoep. Ik was inmiddels ook beneden en de meneer zei, "hallo ik ben 'Diejean', we waren nu zo vlakbij dat ik het niet kon laten om even langs te komen". Ik prakiseerde me suf en dacht, ik ken geen Diejean.
Nou dat heeft even geduurd eer dat kwartje viel hoor, ik zeg nooit Diejean, maar Dhyan (Dhiean), zoals je het schrijft.
Dhyan reageert al jaren, af en toe, hier en daar, maar niemand weet eigenlijk iets van hem, behalve dan datgene wat hij zo af en toe vertelt. Wel krijg je er op een gegeven moment een beeld bij en dat van mij klopte dus voor geen meter.
We hebben maar heel even gepraat, dat is wel jammer, gelukkig dacht ik eraan om Joop een foto te laten maken, nu weten we in elk geval hoe hij eruit ziet.
Ik vond het heel leuk, dat je langskwam Dhyan en mocht je nog in de buurt zijn, kom gerust op de koffie met je vrouw! Je moet al wel de hartelijke groeten van Irene hebben, want die heb ik natuurlijke gelijk onze foto gestuurd.
'Zand schuurt de maag' is de uitdrukking als er ergens nog een beetje grond aan eten zit en je stopt het toch in je mond. Zand schuurt dus, net als sneeuw en vrolijk pakte ik vanmorgen mijn nieuwe bezem om de boel eens lekker te schuren.
Eerst een beetje water op de tegels en daarna schuren maar, het groen vloog eraf, want groen zagen ze , maar daar heb ik natuurlijk geen foto meer van. Van mijn schouder heb ik dan geen last, nu ook nog niet, dat gaat gewoon. Wel als ik de was op hang even later en daarna de hoes om het dekbed doe, dat gaat niet zonder pijn (maar ik zou niet meer zeuren).
De boeren hebben het druk. Het land is inmiddels wel zo goed als opgedroogd, ze kunnen weer aan de slag.
Het was een mooie dag.
Oh de bel gaat...
Het was een mooie dag voor een gotenschoonmaakbeurt, dat was al een tijdje nodig en nu kwam het er ineens van omdat alles onder het saharazand zat.
Nadat de goten rondom leeggeschept waren spoten we ze schoon en ook gelijk de ramen en de zonnepanelen, alles zat eronder. Niet dat het met zo'n spuitbeurt gelijk allemaal weg is, maar toch wel een stuk minder. En het was lekker om buiten bezig te zijn.
Dat ei is dan nu eindelijk gelegd.
Een eerste bloeiende anemoon, de knoppen zijn er wel, maar het duurt even voor ze open zijn.
Prachtig rood!
Verder nog een boel huishoudelijks vanmorgen en twee kleine rondjes.
Het is volle maan.
Vanmorgen zag alles er nog normaal uit. Een klein beetje zon, het was best koud. Zo halfverwege de morgen werd het steeds donkerder, bruinachtig, ik vond er niets goudachtigs aan, aan dat saharastof wat het later bleek te zijn.
We gingen stemmen in het Dorpshuis, waar weer oude bekenden waren en altijd even een gezellig praatje met deze en gene.
Vanmiddag fietste ik naar de vleesboerderij, nog steeds koud en donker en best veel wind. Daarna vond ik het niet nodig ook nog eens te gaan wandelen. Ik keek naar een leeg vel papier en scharrelde wat heen en weer.
Wel nog zakken zwarte aarde gekocht omdat ik daar toch even was, er moet zo hier een daar wat worden aangevuld.
