Al weken niet in mijn goeie doen, veel pijn aan mijn rechterschouder en de rest is ook geen overvlieger. Even rustig aan. Ik zocht mijn blog er eens op na en het gezeur over mijn schouders komt regelmatig terug. Een paar jaar geleden was ik al eens bang dat ik nooit meer zou kunnen breien, maar ondertussen heb ik toch alweer een paar truien gedaan. Ups en downs, slijtage, vooral niet overbelasten en af en toe een paracetamolletje, dan wordt het vanzelf weer minder ook als het wat warmer wordt en nee ik wil niet overwinteren in Spanje.
Slecht slapen doet er dan ook geen goed aan. Mijn nieuwe dekbed is heerlijk, alleen moet ik wennen aan het formaat vooral als ik lig te draaien is er de neiging te controleren of ik wel een beetje in het midden lig en niet het halve dekbed buiten bed hangt. Tja dat zijn van die zorgen zo halfverwege de nacht.
Maar één rondje gelopen vandaag, Joop heeft ook niet gefietst, het is best koud, alhoewel het vanmiddag goed te doen was in de zon. Verder wat boodschappen en een tekening klaar gemaakt.
Joop moest vanmorgen na de vorige maandagochtendperikelen op controle bij de dokter, dat deed hij. Geen problemen meer maar ze verzekerde nog eens er niet te licht over te gaan denken, want maagklachten en hartklachten zijn ook voor hun zonder het benodigde filmpje bijna niet te onderscheiden, dus geen risico's.
We zijn begonnen met het aanvragen van wat offertes. We willen van het gas af, als dat tenminste een beetje te betalen is. Om te beginnen nog maar wat zonnecollectoren erbij, dat gebeurt donderdag al! Er zei iemand af en wij konden daarvoor in de plaats. Heel fijn. Dat is één.
De volgende stap wordt de warmtepomp, nog steeds een lelijk ding, maar als je binnen zit zie je daar niets van. Eerst maar eens de prijs afwachten. De leiding om elektrisch te koken is er, dat hadden we eigenlijk beter gelijk kunnen doen toen we hier kwamen wonen, maar ja je kunt niet alles van tevoren bekijken.
Verder veel binnen, wel onze rondjes gedaan, maar het was een frisse boel buiten en aan die temperatuur kan gelukkig nog niets geregeld worden. Bij kou gewoon een jas aan en een muts op, maar binnen op de bank staat dat wel een beetje raar.
Een leuke poes onderweg, nog nergens een lammetje te bekennen.
Zo koud was het vandaag, bij een graad of drie en windkracht vier of zo. Een ochtendrondje en een middagrondje, dat wel, maar verder bleef ik binnen. Oh nee de was moest aan de lijn want niet meer gebruikte dekbedhoezen moeten weer schoon in de kast en dat doen ze nu. Joop fietste ook, dus we deden onze dagelijkse dingen wel.
Voor zijn operatie vorig jaar had Joop het altijd koud. Koude benen en voeten, dat vooral, maar verder ook gewoon koud. Het kon niet warm genoeg zijn in huis en dan nog zat hij met een dekentje over zijn knieen.
Inmiddels is dat omgeslagen naar warm, nog net niet dat de kachel niet meer aan hoeft, maar vooral 's nachts is het dekbed vooral de schuldige. We besloten nu ieder een apart dekbed te nemen. Volgens mij heb ik dat in de tijd van de nieuwe matrassen al een keer voorgesteld, maar toen moest het nog niet, veel te ongezellig.
Maar nu is het er toch van gekomen, dat was nog even puzzelen, want blijkbaar was ons logeerdekbed prima, zoiets moest het zijn.
Geen dons meer voor ons maar 100% gerecycelde materialen, voordelig, heerlijk zacht en licht. Die van mij iets warmer en ik deed er gelijk een nieuw kussen bij.
Het dekbed is gemaakt van 100% veerkrachtige, gerecyclede plastic PET flessen. Dankzij de holle synthetische vezel ontstaat een uiterst goede vocht- en warmteregulatie. PET (polyethyleentereftalaat) is een bijzonder sterk en duurzaam plastic, het wordt vooral gebruikt bij flessen voor frisdrank. Een groot deel van ingezamelde PET-flessen kan worden gerecycled tot nieuwe flessen.
rPET gaat nóg een stapje verder. De volledige naam is gerecycled polyethyleentereftalaat (gerecycled PET). Dit materiaal is 100% recyclebaar. rPET is een van de meest duurzame, milieuvriendelijke materialen die er is.
Zulk lekker weer vanmorgen! We appten even en besloten om vanmiddag bij de thee verder te praten. We zaten lekker in de zon met gebak en al!
En daarna deden we een rondje Numansdorp. We keken even in de Hema maar er was niet wat we zochten. Kijk mijn zus neemt ook nog flinke stappen hoor, ook al is ze bijna hoogbejaard
Petra (dochter) aan het werk in de snoepwinkel en we zagen Ivo (zoon) zijn huis in aanbouw.
In Numansdorp verrijzen peperdure woonwijken, niet normaal wat een huizen, waar ze dan met twee man in gaan wonen. Je moet er maar zin in hebben.
Het was weer eens iets anders dan de polder en erg gezellig.
Deze bomen zie ik bijna elke dag wel twee keer. Erg fotogeniek zijn ze niet. Het zijn geen mooie bomen, ze zijn wel erg hoog dus beeldbepalend voor de omgeving. Als je een foto van ze wilt maken zijn er erg veel storende factoren zoals lantaarnpalen, brievenbussen, rolemmers, dus dat doe ik niet zo vaak.
Je loopt er eigenlijk onderlangs omdat ze bovenaan een oprit staan. Bij storm gaan ze dan ook behoorlijk tekeer.
Vanmiddag stonden ze mooi in de zon, de lucht was blauw en ze trokken mijn aandacht, dat gebeurt soms ineens. Ik liep een stukje terug en probeerde ze zo voordelig mogelijk vast te leggen.
Eigenlijk lijken ze wel een beetje op mij. Ik zie er ook niet altijd (altijd niet) op mijn voordeligst uit, daar doe ik ook mijn best niet voor want ze moeten me maar nemen zoals ik ben. Behalve soms dan, als de zon schijnt en ik er zin in heb.
Als ik boos ben ga ik ook tekeer, dan kan ik ook best lawaai maken. Zoals hier, dan roep ik ook maar wat er in me opkomt. Ik ga echt niet eerst zitten verzinnen wat ik eens zal gaan schrijven. Jullie doen het er dan maar mee en als ik dan denk dat God gokverslaafd is geworden omdat hij maar wat raak doet, niet dat ik denk dat hij echt bestaat, maar er zijn mensen die dat wel doen, dan is dat een soort fantasie. Want dat heb ik ook genoeg.
Vandaag was een fijne dag. Joop zette de potten buiten en fietste. Ik deed boodschappen en wandelde, een rondje met het hondje.
's Morgens de krant en hooguit twee keer nieuws, verder wil ik er niets over horen. Al die speculatieve gesprekken, verwoestende beelden, wat heb ik eraan! Ik hoop dat iemand de moed heeft die man dood te schieten, er worden er voor minder vermoord.
Gelukkig was er zon vandaag, niet al te overtuigend maar hij was er wel.
Vanmiddag een rondje met Paule en met het ochtendrondje erbij weer ruim 10km buitenlucht. Dat doet een mens goed. Joop had mijn schoenen opgehaald met de gerepareerde hakken, die lopen toch weer beter dan de oude merk ik wel.
Gewassen en met foto's gerommeld. Veel pijn aan mijn schouder de laatste dagen. Ik weet niet, 's morgens zet ik de potten uit de garage buiten en 's avonds weer binnen, het zijn er maar vier. Tillen is niet fijn merk ik en er zijn wel meer bewegingen die lastig zijn, daar houd ik ook steeds meer rekening meer. Maar goed overdag nog (bijna) geen pijnstillers.
De ganzen en de zwanen in de polder hebben nog nooit van oorlog gehoord, zitten lekker in de zon en zoeken een maaltje bij elkaar.
Corona heeft me nooit zo in haar greep gehad als dit, hoeveel mensenlevens het ook heeft gekost
Maar nu, al die mensen op de vlucht, ik vind het vreselijk en ik denk ook niet dat ik dat zou kunnen, dan maar dood. Maar ja ik ben ook al veel ouder geworden dan vijf toen er ook iets ergs was.
Dat doodgaan houdt me vandaag zodoende ook behoorlijk bezig, ook al door gisteren. Het moet allemaal wel een beetje leuk blijven anders vind ik er ook niks meer aan en ben ik het liever.
Straks misschien ook nog een cyberoorlog als die er al niet is. God mag het weten, maar god weet niet zoveel, die is inmiddels gokverslaafd, je moet tenslotte een beetje met je tijd meegaan en er tenminste wel één verslaving op na houden.
