Gelukkig zat er nog geen blad aan de bomen en eigenlijk heb ik ook nog geen boom omver zien liggen. De foto is van vanmiddag, al 'mijn' bomen staan nog overeind. Het waaide nog steeds zo'n windkracht acht en ik had best moeite soms om overeind te blijven.
De bomen op de Veerdijk staan al lang niet meer recht, die staan al jaren met hun rug naar de wind, erg verstandig zoals je ziet want ook die hebben weer de orkaan doorstaan. En een lawaai dat het nog was!
We waren vandaag in Oostende op familie bezoek. De broer van Joop was jarig afgelopen week en we hadden hem na zijn thuiskomst uit Spanje nog niet gezien.
Het gaat best goed met hem. Volop aan het revalideren want het is natuurlijk niet mis wat hem is overkomen, maar er zit zeker vooruitgang in.
We hebben gezellig een hapje gegeten met de broers en de kinderen van Ed.
En nu zijn we weer thuis. Het was weer een hele reis en rotweer, vooral op de terugweg.
En zij was er ook, Oakley is de naam en het is een schatje.
Zon vanmorgen! Rond een uur of elf zette ik de aparaten aan. Afwasmachine, wasmachine en ik zoog stof. Nu zal dat verbruik wel hoger zijn geweest dan de panelen opleverden, maar goed, ik denk er tenminste aan tegenwoordig. De was hing zelfs nog lekker even buiten en was toen de regen kwam zo goed als droog.
Want regen kwam er natuurijk ook weer na de zon. Ik wandelde nog net een droog rondje met Paule het hondje.
Inmiddels hebben we er ook weer een stormpje bij, gezellig hoor...
De foto maakte ik een week of twee geleden, maar ik zou hem nu zo weer kunnen maken. Alles staat nog overeind, de boom, de schuttingen, alle pannen liggen nog en de zonnepanelen ook, maar het ging wel behoorlijk te keer ook al zaten we redelijk uit de wind. Geen omgewaaide bomen in de omtrek gezien.
We hebben losse spullen vanmorgen in de garage gezet, er viel hier nog weinig weg- of om te waaien.
Verder lekker zitten kleuren en NPO5 geluisterd, heerlijk al die oude nummers.
Vandaag kwamen Janny en Freek weer eens gezellig buurten. Ivo, hun jongste zoon was er ook bij, zijn huis wordt gebouwd en hij kijkt nu wat rond voor meubels en wat een mens zoal nodig heeft in een huis. Toevallig kreeg zijn nicht vandaag een 'nieuwe' bank en kon hij even helpen sjouwen samen met Joop.
Daarna wandelden we nog een kort rondje door de polder want het waaide toen net even heel hard, maar onze neus was toch behoorlijk opgefrist.
We zijn weer aardig bijgekletst over het ouder worden en alle bijkomstigheden. Janny bracht laatst net als ik ook een nachtje door in het ziekenhuis, zonder dat er eigenlijk achteraf iets ernstigs was.
Dingen gebeuren en die hebben impact, op wat voor manier dan ook. Je denkt erover na en neemt ze mee. Met z'n vieren vijven daarover praten gaat vaak makkelijker met af en toe een grapje, dat lucht soms op.
Wat de tekening betreft wil ik wel het volgende kwijt. Hij ziet er misschien grappig uit, ik heb gewoon iets getekend, naar vormen en kleuren gekeken en dan wordt het dit, ik ga echt niet van tevoren bedenken dat ik dit ga tekenen.
Waar het dan op lijkt mag iedereen voor zich uitmaken. Maar na een aantal jaren gepest te zijn kunnen onderlinge grapjes soms overkomen als pesterijen. Ik weet ook zeker dat dat niet de bedoeling is, maar het voelt wel zo en daar word ik dan vooral nog onzekerder van. En nee ik ben niet zielig, maar het is wel gebeurd.
Gisteren was ik al voobij de plek waar ze altijd het eerst bloeien gelopen maar toen was me nog niets opgevallen. Vanmorgen een herinnering op FB dat het toch echt drie jaar geleden op deze dag bloeide, dus ik deed nog maar eens datzelfde rondje vandaag.
Opeens zag ik een klein geel stipje, ik keek eens beter en ja hoor, Klein Hoefblad!
Terwijl ik foto's zat te maken zag ik er nog meer, ik werd er helemaal blij van en ik had ook al zo lekker geslapen afgelopen nacht.
Het zijn toch echt de kleine dingen die een mens gelukkig maken, zoals ook deze:
Dank weer voor je teken van je schijnbaar onuitputtelijke fantasie!
Een slechte nachtrust met als gevolg een slecht humeur vandaag.
Wel beneden ramen gezeemd, dat kan ik gewoon want dat doe ik links en mijn knie heb ik daar ook niet bij nodig, of het moet even zijn om op het tafeltje te klimmen, maar dat ging goed.
Vanmiddag de zakken koffiebonen omgeruild voor pads, van de original hebben we twee pads nodig voor één bakje dat is onvoordelig natuurlijk. Ik heb nu de wat zwaardere, sterkere meegebracht. Er is nog strong en extra strong. We proeven verder, keus genoeg en het apparaat is tenminste bijna geluidloos. Thee is lekkerder nu.
Twee kleine rondjes en morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Wat een timing. Toen de bonen ongeveer op waren kwam de Senseo er al aan. Joop had vanmorgen al pads (en bananen) gehaald, dus hij kon gelijk gebruikt worden. De senseo original had hij meegebracht en op de halve kop stand smaakt dat prima. Ik moet me nog eens verder in de pads verdiepen.
Daar in de verte staat de waterkoker, die moet ik 'op links' hebben anders gaat het niet goed met mijn rechterschouder/arm. Mijn knie sputterde ook behoorlijk tegen vandaag, misschien toch eens naar de dokter. Lopen gaat prima gelukkig, maar hij is wel een beetje dik en ik moet oppassen met .. dat weet ik niet precies, maar soms gaat het fout.
Nog een heel gedoe om alles weer goed neer te zetten. Je zou denken je haalt de oude weg en zet de nieuwe neer, maar zo werkt dat toevallig niet. Er moet een bakje komen voor de pads en een bakje om de gebruikte in de gooien, anders moet je steeds een la opentrekken een deksel optillen enz. dat staat op de foto allemaal rechts uit zicht op de verwarmingstoestand. Er zijn ook twee padhoudertjes, een senseo is rond en zo'n machine is recht, dat vergt optisch weer wat aanpassingen want ik vind het wel handig als de kopjes enzo er allemaal bij staan in verband met rekbewegingen omhoog met mijn arm, maar het moet er dan ook wel een beetje leuk uitzien.
Kopjes, suikerklontjes of zoetjes (voor de visite) en thee in potjes en zakjes, alles binnen handbereik, met gouden oortjes, in aardewerk of glas.
Daarna nog lekker gewandeld. Niet al te ver, toch een beetje voorzichtig. Het was buiig maar ik hield het droog.
