Zondag

Het was zondag. 

De vogels floten wel, maar ik zag ze niet.

Hey hey

Als frontman van Boombox was Khlyvnyuk in februari bezig aan een tour door Amerika toen Oekraïne werd binnengevallen. De zanger is toen teruggekeerd naar zijn thuisland om tegen de Russen te vechten.

Een video waarin Khlyvnyuk op een plein in Kyiv het Oekraïense patriottische lied The Red Viburnum zong ging onlangs viral.

Alle opbrengsten van de single gaan naar Oekraïne. "Ik hoop dat het veel steun en publiciteit voortbrengt", laat David Gilmour in een statement weten. "We hopen veel geld in te zamelen voor goede doelen, en morele steun te bieden. Op deze manier willen we onze steun aan Oekraïne betuigen en laten zien dat het grootste deel van de wereld niet accepteert dat een grootmacht een democratisch land binnen kan vallen."

 Inmiddels ruim 5miljoen hits.

En dit is het originele Oekraïnse Red Viburnum.

Ik vind het mooi, indrukwekkend en bijzonder.

UPDATE:

De link van Jan.

Reizen en rijden

Joop deed vandaag een dagje Amsterdam met de bus en de trein, hij moest bij de Nelpalese ambassade zijn voor een visum. Vanmorgen om half negen vertrok hij en vanavond rond etenstijd was hij er weer, alles was goed gegaan. 

Hij dronk een kopje koffie  en liep een stukje  dat was het. Het ging hem voornamelijk om het reizen, hoe dat allemaal ging. Een visum kan je ook op het vliegveld krijgen, maar daar moet je dan vaak wachten, hij doet het liever zo en toen Ina nog leefde maakten ze daar een uitje van. Ik ging ook ooit eens mee.

Nu bleef ik thuis en verdiepte me in het verlengen van mijn rijbewijs, een paar weken geleden kreeg ik de brief van het CBR. Dat is nogal niet niks. Eerst aanvragen bij het CBR dat kost al ruim veertig euro, dan krijg je de formulieren en daarmee moet je dan niet naar je eigen huisarts maar in mijn geval naar een fysiotherapeut in Zierikzee. Afspraak gemaakt, nu moet er nog een pasfoto komen en die verklaring kost dan ook nog eens ruim vijftig euro en dan zal je misschien ook nog wel iets aan de gemeente moeten betalen ... belachelijk! Maar ja, als ik wil blijven rijden moet het toch even gebeuren.

Vanmorgen zag ik het ineens... de boshyacinten bloeien! En niet zomaar eentje maar gewoon een hele dijk vol.

Vanmiddag liep ik naar Brouwershaven om vis. Het meerkoetje wordt niet warm of koud van me en blijft lekker op haar eieren zitten, ik denk dat ze me inmiddels wel kent... daar heb je haar weer met die zwarte jas, die maakt alleen maar even een foto....

Poetsdag

De foto is al van een week geleden, maar het had net zo goed vandaag kunnen zijn. Het is er nog niet veel beter op geworden. Guur, winderig en koud.

Ik heb hard gewerkt vandaag, dat was nodig. Als er een tekening klaar is ruim ik meestal toch even op, maar nu grondig de hele bovenverdieping weer eens en beneden iets minder grondig, maar het kan er weer even mee door.

Twee korte wandelrondjes. Ze zeggen dan wel dat het tien graden is, maar ik voel er niets van.

Rust

 Nadat we thuis zijn gekomen zondag en ik zorgvuldig ons aankomende achterkleinkind bekend had gemaakt, heb ik, op een paar korte wandelingetjes na en af en toe een maaltijd op tafel toveren, alleen nog maar zitten kleuren. Voor een lekkere lange wandeling is het ook helemaal geen weer en om te fietsen ook niet. Joop puzzelt.

Het is lekker rustig in huis. Ik zit boven, Joop beneden en af en toe zien we elkaar bij een kopje koffie.

Vanmiddag was mijn tekening klaar. Ik ben er wel weer blij mee.

Net als Jaap en Betsy met die van hun. 'Nogmaals veel dank voor onze portretten, we kijken er met veel plezier naar! 

Opgelucht

We konden eindelijk weer even naar buiten vandaag, het was in elk geval af en toe even droog en vanmiddag wandelde ik weer met het hondje.

De witte judaspenning bloeit al even, het worden er elk jaar meer daar aan die dijk waar zorgvuldig met bloemen en zaad om wordt gegaan.

Daar in het midden van het land.. zag ik weinig bloeiends, eigenlijk geen enkele bloem in de berm is me opgevallen, nergens. Wel veel groene weides, maar nog geen koe te bekennen, het was vooral leeg.

Op ons zondagochtendrondje ben ik vooral geschrokken van een warmtepomp die stond te draaien. Wat een lawaai, dat had ik me nog helemaal niet gerealiseerd dat die dingen ook vooral veel lawaai maken. Joop hoorde het gelukkig ook. Misschien was het ook wel een airco zei hij, maar dan nog... en thuisgekomen googelde ik eens... er komen zelfs burenruzies van.

De aangevraagde offertes hadden lang geduurd, we hadden er al twee en de derde was maandagmorgen klaar. We zouden deze week besluiten wie, maar we hadden het er eerst nog eens over. Veel lang gespaarde centen zijn ermee gemoeid, de prijzen vielen best tegen en we waren geschrokken.

Het heeft gewoon zo moeten zijn. We zien ervan af. We hebben nu al veel voordeel van de nieuwe zonnecollectoren. Als de zon schijnt is ons huis zo warm en we weten nu wat we hebben. Even de ketel aan en de boel is lekker warm. Ik ben blij! (en Joop ook)

Regendag

Wij waren dus een nachtje weg, dat gebeurt (gelukkig) niet zo vaak en zodoende was er geen blog op zaterdag. Dat is niet vanzelfsprekend want soms doe ik dat dan ook gewoon, maar de aankondiging van ons achterkleinkind wilde ik toch wel op het gemak thuis doen.

Natuurlijk heb ik wel aan jullie gedacht. We waren in Veessen daar begint het al. Mack woont in Vaassen een stukje verderop, dus ja Mack was erbij en ik zag de schoonheid van zijn omgeving, want mooi is het er zeker! Waar wij logeerden de prachtigste boerderijen de een nog groter dan de ander, rieten daken, luxe nieuwbouw, bij elk huis/boerderij een 'bijhuis' logeerhuis, geen idee maar er was er zowat geeneen zonder.

Bij aankomst op ons logeeradres trof ik dit aan, daar was Sjoerd. Een trafohuisje ben ik niet tegengekomen.

Op onze zondagochtendwandeling kwamen we dit tegen en daar was JanK. ofwel Afanja. Alles over het riet vind je bij hem en nog heel veel meer.

Renesmurf was op het nieuws vanwege een aardbeving in Groningen. Iets typisch Johns heb ik niet gezien of het moet de gekandelaberde boom zijn, want ons Zeeuwen bin zuunig op onze boamen.

Vandaag regende het heel de dag, ik ben niet meer buiten geweest dan drie keer heen en weer naar de garage. We namen een beslissing en verder lekker zitten kleuren.

Op stap

Nou, ik mag het nu vertellen hoor, want waar tover ik anders over een tijdje ineens een baby vandaan, dat is toch lastig.

Joop en ik worden overgrootvader en overgrootmoeder, het woord alleen al! Dat ben je niet zomaar..

Voor Sil en Cor ook een stap verder, zij worden oma en opa en Yara trotse BAM moeder. Voor iedereen even wennen zodoende, ik wilde toen gewoon te snel.

Wij waren gisteren op de gender reveal party, daar hadden wij nog nooit van gehoord, in onze familie is het nu eenmaal niet zo druk met de baby's. Nu weten we daar alles van.

Jammer dat het zo koud was, er was een tent opgezet en er waren kachels, als je kleinbehuisd bent is dat een goede oplossing, alleen de lente wilde nog niet erg meewerken.

En het werd... een meisje!

Toen het feestje ten einde liep togen wij naar Veessen waar we zouden overnachten bij een AirB&B. Het zag er mooi uit op de foto's, klein maar we hadden niet veel nodig en we hadden hapjes en wijn meegenomen zodat we niet meer de deur uit hoefden. De meneer heette ons welkom en er brandde een kacheltje, dus het zou wel meevallen. We waren nog wel steeds koud van het feestje en eenmaal binnen werd het ook niet veel warmer. Alles was natuurlijk door en door koud, de bedden en de vloer, alles gewoon.

Al met al werd het een koude nacht. Het was goed hoor, lekker bed en dekbed ook goed en er waren extra dekens, wij hadden zelf Nepalese dekentjes meegenomen. Maar toch werd het niet echt behaaglijk. Joop sliep snel, ik om half vier nog niet. Daarna nog even wel, ineens was het licht. Fijn!

Om elf uur zouden we bij Jaap en Betsy zijn, maar als je vroeg op bent is dat best laat, dus we wandelden een rondje om wat op te warmen en in Deventer dronken we koffie op een terras in de zon, dat was heerlijk!

Daarna bij Jaap en Betsy op de koffie. Erg gezellig en we zouden na het bezoek terugrijden naar Hattum, waar de tentoonstelling van Jaap is, maar eenmaal terug bij de auto zagen we het niet meer zitten, weer 32km de andere kant op en weer 32km terug richting huis, met een museumbezoek daar tussenin terwijl ik weet dat dat Joop niet zoveel zegt. Natuurlijk vindt hij ze mooi maar na een stuk of wat heeft hij het wel gezien met zijn slechte ogen. We besloten de 200km richting huis te rijden, we hadden genoeg kou gehad.

Jammer, maar wij hebben de kunstenaar zelf ontmoet! Veel leuker! En hij heeft zijn boek vol met zijn stillevens  gesigneerd! Ik kan ze elke dag bekijken!  

 Ik had Betsy en Jaap getekend als dank voor hun steun en support, want als ik een tekening klaar heb mail ik die. Soms komt er een bewonderende reactie, jaloezie op mijn fantasie, vaak ook niets, maar dat hoeft ook niet. Ik weet dat ze ze allebei waarderen, dat is fijn, dat doet een mens goed.

En nu zijn we alweer een paar uur thuis, Mir is al langs geweest, straks lekker vroeg naar bed.