We staan behoorlijk in het nieuws vandaag met de windhoos die over ons eiland trok en in Zierikzee de meeste schade aanrichtte. Mensen zijn dakloos, een dode, gewonden, vreselijk. In het nieuws zijn steeds de huizen die hun dak kwijt zijn te zien, maar in de binnenstad is ook erg veel schade. Je zal het maar weer treffen dat het net jou overkomt.
Hier ging het ook even flink tekeer, grote hagelstenen die een hoop kabaal maakten op de Velux ramen, de zonnecollectoren en de koekoek, wat een herrie, maar alles bleef heel gelukkig.
Joop was aan het fietsen en kon schuilen, eerst in een hokje met wat andere fietsers later nog eens in een schuur.
Ik was gelukkig nog niet onderweg, al scheelde dat niet veel, maar zo kon ik nog wel de cactus in volle bloei even voor de hagelstenen behoeden.
Ik heb maar even een filmpje van you tube geplukt voor degenen die het nog niet gezien hebben.
'Kijk naar Cees' zeiden veel mensen toen Didi pas dood was, met andere woorden 'neem maar gewoon weer een hond'. Cees wordt bijna eenennegentig en loopt en fietst nog elke dag met zijn hondje, maar dat is wel uitzonderlijk en hoewel de mensen steeds ouder worden heb ik niet de indruk dat de honden dat ook doen, raar eigenlijk.
Ik wandelde naar de Spar, het was heerlijk, niet al te warm en toen ik net thuis was kwam Miriam aanrijden op haar nieuwe fiets. Helemaal happy! Ze fietste al steeds naar de kapsalon op haar gewone fiets, maar toen Joop op vakantie was mocht ze die van hem gebruiken en daarna wilde ze er ook wel een. Een mooie stoere fiets! Dat scheelt een hoop benzine.
Een dampende polder na alle regen van afgelopen nacht, want er viel toch behoorlijk wat naar mijn idee en de boeren waren er ook vast weer blij mee.
Het voelde wat benauwder vandaag ondanks dat de zon niet altijd scheen, het lekkere windje van gisteren was weg. Ik heb, op de boodschappen na, niets gedaan. Ik moest echt een beetje van mijn uitsloverij van gisteren bekomen.
Er zijn van die bomen die je elke dag ziet en soms vallen ze ineens op door iets, dat je denkt 'even een foto'.
Op Instagram kwam hij in het overzicht boven de boom van de tekening, dat vind ik dan wel grappig om te zien.
Natuurlijk is het niet dezelfde, ik heb hem ook niet nagetekend, maar een overeenkomst is er wel, ook door het gras
En dit was hem vanavond, toen ik nog een rondje deed.
Vanmorgenvroeg eerst naar de oogarts, Joop zag een raster en steeds minder met zijn rechteroog waar de MD in zit. Het zicht is wel achteruit gegaan maar het raster zijn eiwitten die vormen stippen en daartussenin komen dan draadjes. Het viel dus allemaal wel mee want zijn andere oog is uitstekend.
Zijn gehoor wordt er ook niet beter op en gehoorapparaten blijken ook geen wondermiddel, mijn zus heeft daar ook last van. Vaak laat je dan maar aan je voorbij gaan wat er gezegd wordt en als het dan weer ter sprake komt volgt er 'dat zei ik (of hij of zij) toch gisteren', maar ja dat is dan niet goed doorgekomen.
Als horen en zien niet meer goed werken komt daar zwijgen van.
Na de koffie begon ik het huis te wassen en de ramen en de stoep onkruidvrij te maken en te schuren, het was warm maar ik wist niet van ophouden, heerlijk! Daar ben ik dus de rest van de dag zoet mee geweest. Lekker met water spelen!
En ik ben nog niet klaar want achter was het echt te warm, daar heb ik alleen geveegd, dat wel. Morgen de ramen.
Vandaag maakte ik weer een tekening af, het was een heel ei... uh boom.
Op deze manier kleur ik het vel wel ongeveer drie keer, het lijkt sneller te gaan omdat ik 'maar raak kleur', minder pieker 'hoe nu verder'. Ik zie het maar als een oefening en hij is best leuk vind ik. Echt eentje waarvan ik de hele tijd dacht 'deze wordt mooi!' en dan valt het toch een beetje tegen , maar dat kan oo nog bijdraaien hoor, dat hij in de loop van de week (in mijn ogen dan) toch steeds beter wordt.
Een drukke huishoudelijke dag vandaag, gelukkig ben ik niet meer aan de buitenkant van het huis begonnen, daar moet ik ook weer even met de ragebol langs.
Deze foto is nog van gisteren, ik vind hem bijzonder vanwege de 'ingepakte' wolk door de tarwe. Zulke dingen kan je niet van tevoren bekijken, ik niet tenminste, bij zo'n gehurkte foto is het meer mikwerk. Maar vandaar dat hij nu hier staat.
Ik hoor weer her en der van Coronagevallen, de buurvrouw twee huizen verder heeft het en iemand anders die ik ken, het is er weer hoor en buurvrouw lijkt behoorlijk brak met een lelijk kuchje.
Lekker scharrelweer vandaag. Beetje geplant, verplant en gestekt, het is allemaal maar laat vind ik, bij mij tenminste, maar ik heb ook niets nieuws gekocht en dingen overhouden ben ik niet zo goed in.
Deze bloeit vandaag voor het eerst, ik zie wel tien knoppen geloof ik, nog nooit gebeurd, verder ziet hij er ook niet uit maar bloeien zal hij en wel op de eerste zomerdag! De langste dag alweer.
Het is prachtig overal, wollige bermen, wollige bomen, wollig land in erg veel verschillende kleuren groen, alles staat er prachtig bij, verder heb ik er geen verstand van, maar de bevestiging kwam van een gepensioneerde boer. De grond in de polders van Zonnemaire is 'luchter' daarom staat alles er beter bij dan in de zware klei een stukje verderop.
Heerlijk gekleurd en gefietst en gelopen, het is er weer voor en de dag is nog steeds lekker lang!
Dit is Bard een labradorreu, hij is nog maar elf maanden en woont bij de overbuurtjes.
Bard en ik zijn al vanaf het begin dikke vriendjes, we komen elkaar 's morgens vaak tegen en hij ziet me dan al van verre, zoals wel meer honden, maar Bard had tot vandaag nog nooit een koekje van me gekregen omdat hij aan de overkant van de weg woont en als we elkaar dan begroet hadden was het goed en kon hij weer verder.
De baasjes van Bard gaan uit elkaar en er veranderen zodoende ritmes ook wat uitlaten betreft en nu mag ik op woensdag 'invallen'.
Erg leuk nu Paule plots weg is en dan weer zo'n leuk grote zwarte goedzak, al moet hij nog leren dat hij dat is. Dat is nog wel even wennen. We hebben geoefend vandaag. Hij vloog van links naar rechts en andersom, maar als hij netjes naast me liep was hij erg braaf en dat zei ik dan ook eerst een keer of tien voordat hij het bij 'braaf' horende koekje kreeg, daarna was het dan weer even over, dat brave.
Ik wilde ook een foto van ons samen maken maar dat lukte nog niet zo, veels te gezellig zo'n laag bij de grondse Ria, maar kijk ik was er wel.
Een grote sproeimachine vonden we allebei best eng want geen idee wat hij (Bard) ging doen en best smal daar, maar hij bleef echt heel braaf zitten, brave hond!
En daarna bracht ik hem weer bij het baasje
Oh en dan nog even dit... de baasjes zoeken allebei woonruimte te huur, hun huis komt te koop. Mocht iemand iets weten.
