Vanmorgen voor de tweede keer geprikt, ik heb nu een coronavaccinatiekaart! Een papier waarop staat wanneer ik ben ingeent en waarmee. Meer niet. Opslaan op je telefoon, zeiden ze zodat je het overal gelijk kunt laten zien, samen met je id-kaart.
Joop had zijn vaccinatieboekje meegenomen omdat dat de laatste keer niet gedaan werd, nu weer wel, dus dat is ook in orde. Wij kunnen gaan feesten, als we dat zouden willen.... over twee weken.
Ik had er weer een slapeloze nacht van, dat was vorige keer ook al zo, gelukkig voelde ik me vandaag niet zo gebroken als toen. Van de vaccinatie ook geen last, zelfs mijn arm doet nog geen zeer.
Daarna deden we een paar boodschappen en vanmiddag wandelde ik een rondje, nog steeds in de kou.
De margrieten bloeien. Een stuk dijk staat er helemaal vol mee.
Op de bovenste foto's het Zeeuws knoopje, ook een prachtig blommetje, vast plantje.
Vanmorgen vertelde iemand mij dat de boeren in elk geval nog steeds blij zijn met de regen, dat is mooi, dan is er tenminste nog iemand blij mee.
Het was wel grotendeels droog hoor vandaag, maar koud en vanmiddag weer steeds meer wind.
Geen weer voor leuke foto's ook, niets nieuws te zien. Ik zocht eens in het archief naar de mei maanden. En dan toch af en toe kom ik 2006 tegen waarvan ik de hele maand mei kwijt ben, dat vind ik best erg vooral in het begin, maar ja, kwijt is kwijt, weg, foetsie! Niets meer aan te doen.
Maar kijk eens begin juni 2006 een hele dijk vol klaprozen en de bomen waren nog niet omgezaagd, wat een feest!
Ik vond het erg leuk om te doen en hoewel ik van de andere opa en oma ook foto's heb ga ik daar toch nog even niet aan beginnen. Nu weer op de fantasietoer, dat hoeft tenminste nergens op te lijken
Opa was werd geboren in Zonnemaire Een gezin van zestien kinderen woonde in de schuur aan de Oprit, 4 tweelingen en 8 enkelingen, veel kinderen stierven vroeg of al bij de geboorte. Toen hij trouwde met mijn oma gingen ze op Serooskerke wonen, waar hij een wagemakerij begon. Ze kregen een zoon die aannemer werd en een dochter, mijn moeder. Wagens werden toen niet meer gemaakt. De zoon zette het bedrijf van mijn opa voort. Opa ging met pensioen en niet veel later overleed hij. Omoe die altijd ziekelijk was en van alles mankeerde werd oud.
Ze werd 28 mei 1886 geboren, overmorgen 135 jaar geleden.
In de zomervakantie logeerden we altijd een week met de hele familie op Serooskerke, dat was een feest voor mijn zus en mij. En nu zie ik dat ik het origineel van die foto niet meer heb, tijd voor een nieuwe.
Dan nog even het weer van vandaag. Weinig regen, veel wolken, wind en koud! Vooral dat laatste.
Wind, regen en wolken zijn lang zo erg niet bij een graad of twintig, om maar eens bescheiden te beginnen.
Er komt geen eind aan al de regen, we hebben nu wel genoeg gehad hoor een mens zou er depressief van raken. Het ging nog wel vanmorgen, het spikkelde een beetje, maar ja, het is tijd voor ZON! Over een week of vier hebben we de langste dag alweer....
Ik begon aan omoe vandaag. Ik was eergisteren al begonnen maar die mislukte. Omoe heeft niet zoveel sprekende dingen als opa, maar deze lukt al wel iets beter, ik maak hem in elk geval af als er niets ernstigs gebeurt.
En toen was het plots half drie. 'Het is droog, de zon schijnt, ik ga lopen. Ga je mee!' riep Joop En dat troffen we toch maar mooi tussen de buien door, er was zon, het werd warm, we deden zelfs onze jas uit!
Hier zitten de reigers aan de overkant van de plas, daar zitten ze vaak, maar eigenlijk te ver weg voor een mooie foto
Ik scharrelde eens wat in 'de tuin' vandaag. De gezaaide klaprozen konden nu wel ergens een plekje krijgen, ik heb er veel te veel, want ik zaaide gelijk het hele zakje, erg stom natuurlijk, niet bij nagedacht.
Net als het gemengde zaad, de oostindische kers en de malva, veel teveel van alles.
Daarna nog een rondje door de polder van Noordgouwe.
De Lammetjes kwamen vrolijk naar me toe gelopen, we hebben gezellig even staan blaten.
Een sappig regentje, zo zag het eruit vanmorgen, het spetterde nog wel wat maar toch stapte ik de deur uit in mijn pas gewassen (voor de 2e keer) softshell jas. Ik zeg dat er allemaal bij omdat ik benieuwd was hoe het met de waterdichtheid gesteld was. Na één wasbeurt vorig jaar was er nog weinig aan de hand en kon hij best nog een buitje hebben.
Afijn het sappige regentje ging halfverwege over in een flinke stortbui, ik had windje mee, dat scheelde, maar na een tijdje voelde ik toch dat het op mijn heupen wat vochtig werd, aan de voorkant was er nog niets aan de hand.
Softshelljassen zijn ideaal, deze heeft nu na vier jaar zijn beste tijd wel gehad, maar komend najaar koop ik weer zo'n goede. Ze zijn lekker warm, waterdicht en zitten heerlijk. Deze was ook wat dikker dan dat je normaal ziet. Het zal er wel weer op neerkomen dat ik nergens meer zoiets kan vinden. Net als mijn schoenen daarvan wil ik ook weer dezelfde....
Vanmiddag werd het droog en wandelde ik met Paule. Joop wandelde ook want er stond nog best veel wind. Wandelen gaat bij hem ook weer steeds beter.
De meidoorn is prachtig en vanmiddag was er heel even zon.
Het oog had ik al gedaan, toen mijn oog op zijn foto viel die achter mij hangt en ik besloot om de rest op hem te laten lijken. En toen hij klaar was dacht ik nog dat als je de foto kent dat het dan misschien niet moeilijk is en ik zette er daarom niets bij toen ik hem plaatste op facebook (en als je mijn opa niet gekend hebt, dan zie je het dus ook niet).
Grappig om te doen was het zeker en hij lijkt best. Opa en omoe staan samen op die foto en nu weet ik niet of ik omoe ook nog doe. Dit pakte goed uit, maar voor hetzelfde geld lijkt omoe nergens naar.
Wat een storm vandaag, gewoon niet leuk meer. De polder was één stofbende en ik wandelde maar een klein rondje. Verder deed ik ook niet zoveel eigenlijk.
Een geluksmomentje vanmorgen met deze vlinder. Ze was nat en zag er ook al een beetje versleten uit. Toen ze in het gras zat kon ik haar op mijn vinger laten lopen en zo heb ik haar even een tijdje in de zon gehouden en even later op een paaltje gezet zodat ze verder kon drogen.
Het wemelt echt van de vogeltjes zo 's morgens vroeg en het mooiste is als je eerst een foto kunt maken en daarna nog een geluidsopname met het appje, dan moeten ze wel blijven zitten natuurlijk. Deze deed dat niet maar ik denk dat het de grasmus is. Wie het beter weet mag het zeggen.
Mijn ochtendwandeling duurt zodoende behoorlijk langer maar zoals vanmorgen met het prachtige weer vind ik dat geen enkel probleem. De wasmachine draaide al en eenmaal weer thuis kon ik die dan gelijk ophangen en de volgende in de machine.
Ik trof het vandaag, het bleef droog en de zon scheen tot een uur of twaalf.
Wat hier voor een rare homp in de boom zat begreep ik niet goed, dus daar bleef ik ook maar weer even staan.
Er zaten er twee, die zitten daar anders nooit, meestal aan de andere kant van de plas.
maar het zijn reigers denk ik er zitten ook lepelaars daar.
Vanmiddag fietste ik in de buurt om een paar boodschappen, de zon was weg en ik deed mijn knalrode jasje aan. Prima jasje!
