Het vlas bloeit op verschillende plekken er is best veel ook bij Scharendijke in de buurt, maar om leuke blommetjesfoto's te maken waaide het veel te hard. Gewoon maar een paar keer knippen en kijken of er iets leuks bij zit.
Joop wandelt 's middags lekker mee, het gaat goed! Nu al twee dagen een rondje Schapeweg wat toch ruim vijf kilometer is. Didi houdt het tempo lekker laag want die vindt het alweer behoolijk warm.
Ik deed boodschappen in Scharendijke. Ze zijn het huis aan het schilderen dat was best nodig denk ik. Ik wist al dat het ging gebeuren maar nu ik het zie vind ik het zo leuk!! Heel anders natuurlijk, maar leuk!
Eën geheel weer met de loods die ook een zwarte buitenkant krijgt, dat is nog niet af, het is nog een beetje rommelig maar ik denk dat het erg leuk wordt.
En kijk eens naar de notenboom! Links op de eerste foto naast het raaam.
De jaarlijkse kaart van Adriaan Brillie is weer binnen en natuurlijk vermeld ik dat weer even. Met foto's van mij, hij kan er weer een jaar tegen en ondertussen gluurt hij alweer voor de kaart van volgend jaar.
Zo gaan mijn foto's de hele wereld rond.
Toen Joop mijn computer aan het inrichten was viel het me op dat hij het beeldscherm steeds naar zich toe wilde trekken en dan ook nog helemaal naar voren boog om te kunnen lezen, terwijl ik het nu zo fijn vind dat het wat verder weg staat, kortom hij zag het niet goed, eigenlijk zag hij het heel slecht, dus vanmorgen gemeten en een nieuwe besteld.
Lekker gewandeld verder, aan iets anders kom ik niet toe, dat komt wel weer een keer.
En wie weet wat voor bomen dit zijn mag het zeggen.
Wat een gedonder afgelopen nacht, het ging hier behoorlijk tekeer en dan lig je daar toch een tijdje wakker van, ik tenminste wel. Vanmorgen nog steeds regenachtig, niet erg aantrekkelijk voor een lekker ochtendrondje.
Vanmiddag deed ik samen met Joop weer eens een rondje, het ging goed, nog geen last.
Het bleef droog ondanks de dreigende luchten.
Laatst had ik iemand 'ontvriend' op het grote feestboek, ze vond toch nooit iets leuk van mij en zelf was ze ook niet vaak om leuk te vinden. Toen gebeurde er ook nog iets waarvan ik dacht, nee... dat doe je niet, dus hup weg ermee. Nu blijkt dat je dan ook in het echte dagelijkse leven elkaar niet meer aankijkt en zelfs geen goeiendag meer zegt, dat zegt genoeg...
Het kost natuurlijk weer even wat moeite voordat alles erop staat. Wachtwoorden die het niet doen, ergernis, gedoe, noem het maar op, maar o o o wat ben ik blij dat ik het gedaan heb!
Zo'n mooi beeld zonder geglim, groot, rust aan mijn ogen, zonder rimpel, geweldig!
Het vlas bloeit!
Er was veel wind, dus dan wappert het allemaal nogal, maar toch een paar foto's kunnen maken.
Didi had geen zin vandaag. Ze is ook wat winderig, net als ik en de echte wind, we deden rustig aan.
Een aparte lucht weer vanmiddag, het is nogal eens raak tegenwoordig met die luchten.
En dit is het dan, Acer Aspire C24, niets meer en niets minder, geen grote doos meer ergens naast of onder je bureau, alles zit achter het beeldscherm. Een i5 processor, de laptop was i7 maar dit is sneller of in elk geval net zo. Snelheid heeft toch ook wel met andere zaken te maken.
Gisteravond de knoop doorgehakt dat ik het echt wilde.
Al vanaf het begin, nu drie jaar geleden, toen we hier pas woonden kocht ik hem en erger ik me eraan. Het blinkende scherm, niet goed weten in welke stand het nu eigenlijk moet staan. Ik zie gewoon de handigheid niet van een laptop. Je zit er ook te kort op, ik heb steeds de neiging het weg te schuiven, kortom ik ben er klaar mee.
Een paar dagen geleden zette ik hem al te koop, maar ja zoals altijd als wij iets willen verkopen lijken eventuele kopers hard weg te lopen en zich ergens te verschuilen. Toch kwam er een bod, veel te laag natuurlijk, want 'van een oud vrouwtje, altijd binnen gestaan, weinig gebruikt', wie wil die nu niet hebben.
Nou goed eentje dan, niet zo heel ver uit de buurt dus ik stelde voor elk tot de helft te rijden.
Bijzondere luchten onderweg.
Ik haalde alles eraf, Joop maakte hem leeg en nu is hij weg en zit ik achter Joop zijn ding.
De nieuwe is besteld, die komt morgen al, vakantiecentjes weer goed besteed denk ik zo.
En nu krijg ik toch een groot beeld! En alles in één, wij wisten nog niet eens dat die er waren.
Wat de schoenen van Joop betreft is het nog even wennen, maar als ik hem zo zie lopen denk ik dat het wel mee gaat vallen, nu maar hopen dat ook de pijn verdwijnt.
Of dit een 'levenslange' oplossing is of of er ook nog zicht is op 'bewegende' schoenen wist hij niet, dat had hij niet gevraagd. De tijd zal het leren. Het is wel zo dat de rechter voorvoet nog wel iets kan buigen. Dit alles mèt schoenen aan hè, zonder schoenen buigen ze nog allebei behoorlijk. (Ik merk weleens dat ik de dingen half zeg, omdat ik denk dat iedereen het dan wel zal begrijpen, wat niet zo is, of men leest niet goed, dat ook.)
We begonnen met een paar honderd meter door een regenbui vanmorgen, ik had mezelf helemaal ingepakt want leuk vond ik anders, Didi ook. We waren weer snel thuis.
Het is raar weer, koud, vochtig, noordenwind, zeewind, vestje aan, vestje uit, je weet ook niet wat je aan moet doen. In de zon, als die er soms even is is het wel lekker, we aten zelfs buiten een stokbroodje makreel enzo. Goed te doen.
Joop timmerde vandaag zijn gisteren opgehaalde TBH bijenkast in elkaar.
Het is weer iets heel anders dan we eerder hadden, met ramen in de kasten. In deze zitten alleen houtjes waaraan de bijen zelf gaan bouwen, het is een wat natuurlijkere methode.
Deze foto kostte me een paar natte schoenen gisteravond. In de orchidee op de camping zit een knop en daar wilde ik even een foto van maken. Fototoestel gepakt en fotograferen maar. Het tasje lag even op de schuine vijverrand en jawel het begon te glijden zo de vijver in, waarom het uit mijn tas was snap ik nog niet want dat doe ik anders nooit. Maar ja, ritsjes open, het liep al vol water, dus ik stapte erachteraan. Het was gelukkig niet diep hooguit een centimeter of twintig, maar ja dan zijn wel je schoenen nat en vol.
Gelukkig had ik het zo te pakken en konden we op blote voeten naar huis, ook leuk!
Joop haalde vanmorgen zijn verbouwde schoenen op, dat is weer even wennen natuurlijk. Vanmiddag ging hij pad naar Nijkerk met de tafel, dus ik weet nog niet hoe het verder gaat.
Didi is uit haar doen vandaag. Vanmorgen al geen zin, vanmiddag ook niet, ze begon gelijk gras te eten en trapte daarna op de rem. We kwamen niet verder dan de molen.
Ik ga het zo nog eens proberen en kijken of ik dan een stukje verder kom. Al hoeft dat nu van mij ook niet meer zo. Heel de dag hard gewerkt, soppen poetsen boenen (lichtelijk overdreven) maar ik was wel heel de dag druk in de weer, dat moet af en toe even.
Nu mijn breiwerkje klaar is wil ik eigenlijk wel weer eens kleuren, misschien morgen.
Ik maakte net een flesje wijn open en ik keek eens op de kast, ik wist het! 1994, die maak ik maar niet meer open, die bewaar ik... voor later.
