Het waaide nog steeds behoorlijk hard vanmorgen en omdat de wind uit het westen kwam liep ik eens andersom, dan zou ik toch grotendeels zijwind of windje mee hebben en dat is best aangenaam als hij zo blaast.
Die rij bomen daar in de verte daar loop ik elke dag zeker één keer keer voorbij. Ze zijn prachtig, fotogeniek ook met de de opkomende zon erachter, of mist, of een kleurrijk gewas op het land, elke dag anders ook en gisteren een zingende lijster. Dus ja, ik was best bang dat ze om zouden waaien, maar ze staan stevig verankerd in de dijk zo blijkt. En er zitten nog geen blaren aan dat scheelt.
Vanmiddag hetzelfde rondje iets uitgebreider met nog steeds veel wind.
Daarna kwam Mir eens op de thee, gezellig! Toen ze weg nog even naar Zierikzee want de thee was zo goed als op en die haal ik bij Joppe, lekker verse kruidenthee voor 's morgens, ik kan niet zonder.
Ze waren even neus aan neus afgelopen week, maar net weer te laat voor een foto.
Didi vindt beesten altijd best spannend, zo wil ze ook altijd bij de hertjes kijken. Ze weet precies waar ze zijn en gaat dan stil staan om te kijken of ze in de buurt zijn. Vanmiddag kwam er eentje naar ons toe gelopen en wij gingen ook naar het hek, dan staan ze allebei stil een beetje naar elkaar te kijken, verder niets. Tot we er genoeg van hebben en verder lopen.
'Doe ons er maar zo eentje in het oranje', zeiden wij vanmorgen in Goes. Nu nog een half jaartje wachten tot hij er is, dat komt goed uit dan kunnen we nog even sparen want er moet wel iets bij.
Bloggen wordt steeds ingewikkelder. Kan ik iets wel of niet vertellen, is het raar, moet iemand het al weten, vroeger stond ik daar helemaal niet bij stil er was toch niemand die het las... en die het wel lazen vonden het allemaal best. Ik denk dat ik dat maar weer in moet voeren, dat ongecontroleerde, veel eenvoudiger.
Morgen straô in Scharendijke. Het zal weer koud zijn op het strand, waar is de tijd gebleven dat ik er bijna alleen stond met nog een handjevol anderen om wat foto's te maken. De straô feesten worden steeds groter.
Zo was het in 2004
Straô 15 jaar geleden
Zoek de paarden!
Er waren er wel een paar, maar die waren even richting Renesse.
De regen viel met bakken uit de hemel afgelopen nacht, we zullen maar denken dat de boeren er blij mee zijn, droog zat was het nog, stond er vorige week in de krant.
Boodschappendag vandaag, niet alles, maar de Scharendijkse boodschappen bij de PLUS en daarna bij de vleesboerderij. Vroeger toen we daar nog woonden liep ik elke dag wel even door de supermarkt op weg naar huis, ik merk nu pas hoeveel dat scheelt.
Ook weer een tekening klaar vandaag.
Ik probeer er tegenwoordig wat meer de tijd voor te nemen, meer op het gemak en tussendoor nadenken over hoe het zou kunnen worden, dat is ook leuker! Niet dat het er voor jullie zoveel anders uit zal zien, maar misschien komt dat nog.
Ik heb gekleurd, het koffiezetapparaat ontkalkt en gewandeld. We aten een pizza, dus om nu te zeggen dat ik een vermoeiende dag had, nee. Gelukkig hoeft dat ook niet. Tekening is bijna kaar daarna kan ik dan weer aan de trui verder voor de afwisseling.
Joop was vanmorgen weer bij de dokter. Na een week elke ochtend en avond bloeddruk en hartslag meten en natuurlijk om dag dag de betablockers is zijn hartslag iets omhoog en dat is fijn. Gewoon zo doorgaan zei de dokter.
Ik zocht een regenachtige foto omdat ik er geen gemaakt had vandaag, het heeft geloof ik maanden niet geregend, dus dan nog maar een ouwetje met rechts de schuur en de Oprit waar wij tegenaan kijken. Ik las pas ergens wie hem ontworpen heeft, dat kan ik nu niet meer vinden natuurlijk, maar dat komt vast nog.
Een frisse wind maar de zon scheen heerlijk! Lekker wandelweer.
Het riet had een gouden gloed in de zon, die niet goed uit de verf komt op de foto.
Een autoloze Kromte dat gebeurt niet zo vaak, een fotomomentje zodoende... en nu maar weer wachten tot er van die heerlijke spekkersen aan de boom daar hangen.
en de schaduwen korten al aardig in zo halfverwege de middag.
Over drie weken zomertijd!
Lekker gekleurd en restjes uit de diepvries opgewarmd. Ik gooi niets meer weg heb ik me voorgenomen, of het moet niet meer te eten zijn.
Negen jaar later op 1 september 1953 vlak na de ramp waarbij Zonnemaire grotendeels droog bleef, zouden we hier komen wonen en zou mijn dagelijkse gang naar de lagere school beginnen.
Dat is het lange gebouw rechtsbovenin, er zijn weinig foto's van volgens mij. Mijn zus die zes jaar ouder is begon haar dagelijkse fietstochten naar de middelbare school in Zierikzee. Zij heeft veel minder herinneringen aan Zonnemaire dan ik, dat is niet zo gek natuurlijk als je de hele dag in Zierikzee zit en 's avonds huiswerk moet maken.
Nu 66 jaar later wonen we op de plek van de schuur linksonder, ik blijf het bijzonder vinden.
Soms komt er ineens een boel oude foto's tevoorschijn waaronder deze, vandaar dat ik ze plaats.
