Eerst natuurlijk even dit, want het is welbijzonder dat ik bloemen krijg. Ik dacht eerst bij de pomp gekregen, maar nee hoor hij had ze echt zelf gekocht. Ach ja, het maakt mij ook allemaal niets uit, al die drukte.
Vanmiddag had Heleen eens zin in een rondje Schraphage dus kwam ze met de auto mijn kant op anders is het te ver voor haar. Het was heerlijk!
We genoten van het mooie weer en alles wat we zagen, raapten rommel, maakten foto's en wandelden op het gemak want Didi is tenslotte ook geen twintig meer.
Mooie bloemetjes bloeiden er in de dijk voor jullie voor Valentijn!
Het is er in al de jaren niet beter op geworden met mijn Hallux knobbel.
Tegenwoordig heb ik vooral in de ruststand last, als ik eenmaal op gang ben met lopen gaat het wel, maar 's nachts kan het behoorlijk steken en ook overdag in meer of mindere mate.
Joop sukkelt nog steeds met zijn Morton's neuroom, al is dat wel behoorlijk aan de beterende hand. Morgen moet hij op controle met zijn nieuwe zooltjes die hij al een tijdje heeft, maar nog niet helemaal naar wens zijn.
Op aanraden van de huisarts ging hij eens naar Koole Middelburg vanmorgen omdat zijn oude wandelschoenen na lange tijd van trouw wandelplezier behoorlijk versleten zijn, misschien ligt het daaraan dat ook de nieuwe zooltjes, die in zijn nieuwe (gewone) schoenen wèl goed werken in de wandelschoenen niet het juiste effect geven.
En ik ging eens mee, vanwege mijn hallux, vooral ook omdat daar een podoloog rondloopt en hij had ook even tijd gelukkig. Ik heb ook wel zooltjes maar die zijn al oud en zoals bleek lang niet meer goed natuurlijk. Volgende week zijn ze klaar. Alles afgedrukt, gemeten en bekeken.
'Oefenen is ook goed' zei hij, en ik deed mijn waaiertje nog maar eens. Hij moest er erg om lachen, 'bijna niemand kan dat' zei hij, dat weet ik wel, daarom juist en ik doe het best vaak voor de oefening, maar met mijn linkervoet gaat het dus wel lastiger.
Joop was zo geslaagd, dezelfde Lowa's, hij heeft maar één paar gepast.
Nog steeds heel moe, ik hoor het van meer mensen, het zal wel 'heersen'.
Toch best wel veel gedaan eigenlijk. De was wapperde eindelijk weer eens buiten en werd zo goed als droog. De naaimachine werd weer even tot leven geroepen voor een paar losse naadjes aan de dekbedhoes. Ingespannen en wel stond hij te wachten, de kleur van het garen was goed dus ik kon zo op het pedaal trappen. Zonder probleem deed hij even mijn naadjes.
Vanmiddag een rondje op het gemak op zoek naar bloemetjes maar die kwam ik weinig tegen, ielige dovenetel, een paardenbloem, madeliefjes en....
.... wat crocusjes, samen met de narcissen van vorige week aan de Zuidweg. Het begin is er.
Een zombie voelde ik me vandaag. Ik was lekker vroeg gaan slapen, was moe al weet ik niet van wat, want geen breiwerkje, geen tekening, niets... en daar raak je dus versleten van. (Op de foto trekt in de verte de regen weg.)
Toen heb ik denk ik van half twaalf tot half een geslapen en werd wakker. Joop lag nog niet naast me dat gebeurde even later. En toen heb ik nadien geen oog meer dichtgedaan. Dan denk je om half vier 'het zal toch nog wel een uurtje lukken' en om zes uur 'oh als ik nu nog eens een half uurtje weg zou dommelen' maar niets van dat alles. En maar draaien dan weer zus en dan weer zo, versleten stap je dan uit je bed.
En zo voel je je dan ook de rest van de dag met ogen op steeltjes en een hoofd van watten.
Straks mag ik weer en verheug me er nu al op...
Wel lekker gewandeld hoor, mèt muts en wanten, dat nog wel maar dat kan eind van de week ook zonder!
Vanmiddag wandelden we langs de Zonnehoeve, daar lopen de lammetjes altijd erg snel buiten, maar nee het was nog te vroeg. Wel een heerlijk zonnetje.
Wandelen maakt hongerig en als de dag dan eigenlijk een beetje te lang duurt voordat het avondeten er is, gaat ze eerst een tijdje naar me liggen kijken met een blik van 'zie je niet dat ik honger heb, het is tijd hoor'.
Alsof ze het in wil seinen... HONGER! Ik doe natuurlijk net of ik niets zie want het is nog veel te vroeg hoewel haar maag blijbaar iets anders aangeeft.
En als ze het echt niet meer houdt gaat ze voor me staan met een indringende blik voor zover dat kan met één oog... 'er moet nu echt iets gebeuren anders ga ik dood hoor, ik moet nu ETEN'.
Had ik eigenlijk al verteld dat laatst mijn tablet gevallen was?
Nou bij deze dan. HIj viel uit zijn hoesje, het lag niet eens aan mij Zo'n dingetje met drukkers tegelijk gekocht omdat het erbij hoorde. Precies op de punt met barsten als gevolg, een lelijk gezicht.
Ik informeerde eens wat een eventuele reparatie zou kosten, 'dat is een dure' zei hij gelijk. Het bijkt één van de eersten te zijn waarbij het glas en de achtergrond één geheel is, dus alleen het ruitje valt niet te repareren. Kosten €250.
Hij adviseerde eens bij de verzekering te informeren, wellicht kreeg ik iets vergoed, dus dat deden wij.
E.e.a. valt onder de inboedel en jawel hoor €145 kreeg ik vergoed. Het ruitje heb ik nu geplakt, zodat er geen snippers glas uit kunnen vallen, hij doet het nog gewoon en zo vaak gebruik ik hem niet en ik kijk eens of ik werkelijk nog wel een nieuwe wil, misschien een iets grotere telefoon ooit. Ik ben nu dus aan het sparen, het begin heb ik al.
Vanmiddag een rondje door de storm gewandeld met mijn nieuwe muts, hij zit heerlijk en is niet te warm, want koud is het niet. Ik ben niet opgepakt maar waaide wel bijna van de dijk, de mensen keken ook niet raar naar me dus het zal wel meevallen.
Mijn winterse mohair muts, met fleece gevoerd werd een beetje warm.
Het is vandaag 10 (TIEN) graden en windkracht zeven (7).
Gisteren was ik bij de kapper, want het werd nu toch wel heel doods aan de onderkant, daar kan die lieve kapster niets aan doen hoor, dat is gewoon eigenwijzigheid van mij. Ik kon al een doddetje, het stond wel leuk vond ik maar met het risico dat dat dan niet meer kon moest er toch een stukje af vonden wij.
Het kan nog wel net, iets strakker en minder speels, maar dan moet er geen windkracht tien staan, oh nee 7, maar dat maakt dan niets meer uit.
Om mijn haar nu wat in bedwang te houden (dat heb je met die wilde haren) bedacht ik dat ik maar een wat lenteachtiger mutsje moest haken, zodat AL dat haar niet steeds in mijn ogen waait. Ik zocht wat restjes wol en had nog leuke paarse, dat kleurt mooi bij de vlag en mijn horloge en vast ook nog wel ergens anders bij.
Linksboven was gisteravond zover was ik toen gekomen en rechtsboven, fris en wel (welnee uren wakker gelegen) deed ik vanmorgen de rest. Hij was klaar voor een wandeling, zat lekker stevig maar ik miste iets...
Mijn winterse mutsje heeft een strikje bovenop. Ik vind dat toch iets extra's geven een beetje vrolijk ook en dat heeft een mens soms nodig en zodoende heb ik er nog een 'stokje' bovenop gehaakt. Volgens Joop word ik opgepakt als ik zo naar buiten ga, maar ik denk zelf dat dat wel meevalt. Wat denken jullie?
De vlag hangt uit, wind genoeg om te wapperen vandaag. Hij is mooi, iets zwaardere kwaliteit met zoompjes.
Ik wil er nog wel meer bestellen maar dan moeten er wel meerdere zijn, de drie die ik bestelde zijn op.
Weer een tekening, zonder verder commentaar.
Reden genoeg ook om te vlaggen dacht ik zo, de narcissen bloeien!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2097-2104 van 7929 |
Volgende Pagina »
