Voor de omgezaagde boom komen twee nieuwe in de plaats is me gisteravond beloofd. Ik dacht dat ik nog een herfstfoto er van had maar die kan ik even niet vinden.
Verder een saaie dag, maar we sloten hem wel gezellig af bij Salud, dat was lang geleden! Lekker gegeten en ze hebben een nieuwe Joop, dat is fijn natuurlijk.
Morgen maar weer eens kokkerellen.
Je zal maar voor hondertwintig man eten moeten koken! Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, maar Marlène flikt het gewoon, wel met wat hulp van vrijwilligers. En lekker dat het was!
Er was nieuwjaarsreceptie van de Dorpsraad. Erg gezellig!
De nieuwe dorpsraad heette iedereen bij binnenkomst welkom en later stelde Joop iedereen nog eens voor in een korte toespraak. Dingen moeten groeien, het was ook voor het eerst dat ik (wij) er waren.
Er waren natuurlijk veel oude bekenden, maar ook mensen waarvan je de gezichten herkent maar niet kunt plaatsen of mensen die je aanspreken omdat ze je zien wandelen.
Erg gelachen en veel informatie van die oude garde. Wie is dat met dat geruite bloesje, mensen herkennen jou omdat je in de polder loopt te zwaaien, maar ik herken ze dan echt niet in hun geruite bloesje. Erg leuke gesprekjes gehad ook.
Toevallig was er vandaag weer iemand die het aan me vroeg in de winkel op Scharendijke:
"Heb je het 'nog steeds' naar je zin daar?"
Foto's zijn van gisteren toen het weer nog eens wat verassingen voor ons in petto had, vandaag was het een grijze boel. En als je dan de regenboog wilt fotograferen is er best kans dat je toestel de mug veel belangrijker vindt.
Vandaag grijs zei ik al en alweer vrijdag, want met de dagen heb ik nog wat moeite.
Ik doe niet zoveel, wandel een rondje af en toe, doe eens een boodschap en tussendoor is er koffie en Wordfeud. Joop verdiept zich in de Dorpsraad, een nieuw clubje mensen dat elkaar ook nog moet leren kennen.
Vanavond de kleurtjes maar weer eens uitpakken en kleuren terwijl the Voice aan staat.
Het was een heel raar gezicht vanmorgen, het vliegtuig leek loodrecht vanachter de wolken te komen.
Volgens mij was dat ook gewoon zo, om even later weer achter een andere wolk te verdwijnen.
Ik was omgedraaid omdat het begon te regenen, zodoende kwamen we toch Guus nog even tegen, Didi en hij zijn de beste maatjes, en altijd weer leuk om te zien hoe ze elkaar tegemoet gaan.
Vanmiddag een wat langer rondje gelukkig, het bleef droog maar het was wel een frisse boel, waterkoud.
En dan tot slot mijn vestje. Het is een fijn licht (qua gewicht) vestje, de kleur is donkerbruin en ik dook mijn knopendoosje in voor een paar knoopjes. Dat knopendoosje bevat de inhoud van drie samengevoegde doosjes, dat van mijn moeder, schoonmoeder en mijzelf. Altijd weer leuk om er in te grabbelen en gelukkig vond ik zeven passende bruintintknoopjes.
En oja kijk... kleine tekeningetjes zijn ook leuk! Die daar hangen zijn uit 2013. Dat mapje klopt niet daar staan ook oudere in, maar echt met een leuk lijstje van de rommelmarkt (een passe partout is niet nodig), heb je toch iets leuks voor op de slaapkamer.
Al een paar dagen geen enkele foto gemaakt, weinig te zien blijkbaar, of ik zie het gewoon niet, of ik moet gewoon even bijkomen. Dat zal het zijn.
Alles zit weer in de zak, opgeborgen op zolder tot de volgende kerst, dat duurt nog heel lang en wie weet ben ik dan wel in een kerststemming, dat zou zomaar kunnen hoor, een mens is veranderlijk.
De 'kerstboom' is afgetuigd en is nu weer gewoon 'boom in plantenbak'.
Het was weer een heerlijke gewone dag, hoe gewoon kan een dag zijn, nou zo!
Lekker klungelen en doen waar je zin in hebt of juist niet, ik zit namelijk nog gewoon in mijn 'uitbedkomkleren' geen zin in andere kleren vandaag en douchen kan morgen ook weer. Dat doe ik anders ook weleens hoor, maar nu is het gewoon extra lekker stinken vandaag. Natuurlijk wandelde ik wel gewoon, maar daar ruikt niemand iets van.
Als laatste het mapje tekeningen dan maar.
Ze zijn nog steeds te koop. Geen extra btw, geen verzendkosten, alles voor Rita.
Ze zien er veel mooier uit in het echt en staan heel vrolijk in wat voor kamertje dan ook (zelfs het kleinste).
Zo, het zit er op, we kunnen weer gewoon gaan doen, want wat een toestand toch elk jaar weer.
We keken naar het laatste stukje van de top 2000. Miriam kwam even langs maar die was om elf uur alweer weg. Didi lag zoals altijd op tijd in haar mand, we schonken zoals altijd geen aandacht aan het vuurwerk, gaan ook niet extra bij haar kijken tijdens het geknal, het is gewoon die rare avond van het jaar waarop het nogal rumoerig is.
Na twaalven ging Joop nog even naar het café en ik bleef lekker thuis voor de buis.
Mijn vestje kreeg ik niet meer op tijd af, maar dat heb ik vanmorgen gedaan, geen tekening meer onderhanden, alles is af, blanco, wat zal ik nu weer eens gaan doen.... eerst maar de lampjes in de zak, de engeltjes zitten er al in.
2018 is geveld, net als deze boom, klaar voor kachelhout terwijl hij afgelopen voorjaar nog zo uitbundig bloeide.
Gelukkig hebben we de foto's nog.
Vandaag als laatste mapje Zonnemaire. Natuurlijk zijn er nog meer, zoals de polder met al zijn uitgestrektheid, ik kan er nooit genoeg van krijgen. Heel de photobucket site is openbaar vanaf 2003 tot nu, iedereen is vrij daar doorheen te bladeren, alleen weet ik niet hoeveel reclame je daarvoor moet slikken. Vanaf 2013 maak ik pas jaarmapjes.
Heerlijk gewandeld vanmorgen toen het nog lekker zacht was, naarmate de dag vorderde werd het steeds waterkouderder tot het ging miezeren.
Joop en ik deden samen boodschappen bij de Plus vanmiddag, we namen gebak mee, het was tenslotte onze trouwdag.
Morgen oudjaar, nog even doorbijten, het is dan wel gewoon maandag eigenlijk. We hoeven alleen nog oliebollen te halen en misschien zeggen we ook wel "laat die oliebollen maar zitten" als het aan mij ligt wel, maar Joop kennende moeten er oliebollen bij en appelflappen, net als bij kerst dat uitgebreide eten dat hoeft voor mij ook niet.
Geven en nemen noemen ze dat, we doen maar wat, al tweeenvijftig jaar.
Familie en Huisentuin slaan we over, vandaag mapje Natuur.
Best een groot mapje, dus daar laat ik het even bij. Want het is ook wel leuk om te vertellen dat onze kerstvogel er spontaan een vriendje bij kreeg. Erg gezellig.
En nog een tekening, de laatste dit jaar.
.
