Deze foto nam ik 13-12-2008, ja toen liep ik ook weleens in Zonnemaire.
Een kijkje op de Veerdijk vanuit de Kromte, met de hoge bomen die daar staan in beeld. Ze waren toen al groot vond ik en toen al mooi en gelukkig staan ze er nog steeds.
Vandaag nam ik deze foto, vanaf ongeveer dezelfde plek. Zoveel groeit een boom dus in tien jaar tijd.
Ik zie eerlijk gezegd geen meters verschil, ze zullen iets forser geworden zijn en wel ietsje hoger, maar ik vind het niet schokkend. Er wordt maar raak gerooid heb ik het idee, terwijl wat oudere bomen juist zo mooi zijn, veel steviger ook dan die dunne sprieten die bij het minste geringste afbreken en ook nog lang niet hufterproof zijn.
Zoiets trek je niet zomaar uit baldadigheid omver.
Een beetje scheef zijn ze wel, maar dat worden we zelf ook naarmate we ouder worden.
'Ik ga al jouw kruimels eens uit de auto zuigen' zei Joop vanmorgen. Het was er ook echt weer voor, dus ik dacht 'je doet maar'.
Maar ja mannen... ze kunnen ook niet zo heel veel, ik wil niet zeggen niets, dus na een tijdje moest ik er toch bij komen in verband met de bekleding. Didi heeft een kleed, maar als er eens iemand mee moet rijden voor een vergadering of zo, dan gaat dat eruit en wordt het niet terug gedaan. Ik vind dat degene die het eruit trekt het er ook weer in moet doen en als dat niet gebeurt dan gaat Didi maar op de bekleding zitten... dat vindt ze niet erg.
Het was zeker met het oog op de nieuwe over een maand of zes. Joop kent het boekje al bijna uit zijn hoofd, want ik mocht dan wel de kleur uitzoeken, hij deed de snufjes. Ik heb niets met snufjes, als het maar rijdt en ik een beetje makkelijk in en uit kan stappen. Nu ja, voorlopig nog even in deze onhandige bak die in niets lijkt op mijn oude Golfje.
Vanmiddag geprobeerd een rondje te doen, maar ik kwam alweer niet ver, gelukkig had ik op het laatst toch nog mijn regenjas aangetrokken, zodat ik alleen natte broekspijpen had. Verder lekker kleuren en breien.
En nog maar eens op zoek of ik het gedichtje van Maart uit het boekje van Elfje Krulkuif kon vinden. Het boekje ben ik kwijt, ik zou ze nog weleens willen lezen, zomaar, omdat ik ze zo leuk vond.
Deze thee dus Francien, vooral de linker (maag darm) is erg lekker, de andere heb ik voor het eerst gekocht gisteren. De maag darm kruiden is standaard en daar koop ik dan afwisselend een ander zakje bij. Paardebloem is volgens mij overal goed voor, dat zit bijna overal in. Goedkoop ook natuurlijk dat vult lekker denk ik.
Ik heb het idee dat ik zo toch iets goeds voor mijn lijf doe, plus dat het lekker is, die maag darm, dat is mijn ochtend thee met een banaantje erbij, daarna het ochtendwandelingetje en daarna pas koffie met brood en worst.
Nog steeds veel wind en nu (begin van de avond) ook weer veel regen. Ik wacht nog even met mijn avondrondje, dat vindt Didi ook best denk ik.
Het waaide nog steeds behoorlijk hard vanmorgen en omdat de wind uit het westen kwam liep ik eens andersom, dan zou ik toch grotendeels zijwind of windje mee hebben en dat is best aangenaam als hij zo blaast.
Die rij bomen daar in de verte daar loop ik elke dag zeker één keer keer voorbij. Ze zijn prachtig, fotogeniek ook met de de opkomende zon erachter, of mist, of een kleurrijk gewas op het land, elke dag anders ook en gisteren een zingende lijster. Dus ja, ik was best bang dat ze om zouden waaien, maar ze staan stevig verankerd in de dijk zo blijkt. En er zitten nog geen blaren aan dat scheelt.
Vanmiddag hetzelfde rondje iets uitgebreider met nog steeds veel wind.
Daarna kwam Mir eens op de thee, gezellig! Toen ze weg nog even naar Zierikzee want de thee was zo goed als op en die haal ik bij Joppe, lekker verse kruidenthee voor 's morgens, ik kan niet zonder.
Ze waren even neus aan neus afgelopen week, maar net weer te laat voor een foto.
Didi vindt beesten altijd best spannend, zo wil ze ook altijd bij de hertjes kijken. Ze weet precies waar ze zijn en gaat dan stil staan om te kijken of ze in de buurt zijn. Vanmiddag kwam er eentje naar ons toe gelopen en wij gingen ook naar het hek, dan staan ze allebei stil een beetje naar elkaar te kijken, verder niets. Tot we er genoeg van hebben en verder lopen.
'Doe ons er maar zo eentje in het oranje', zeiden wij vanmorgen in Goes. Nu nog een half jaartje wachten tot hij er is, dat komt goed uit dan kunnen we nog even sparen want er moet wel iets bij.
Bloggen wordt steeds ingewikkelder. Kan ik iets wel of niet vertellen, is het raar, moet iemand het al weten, vroeger stond ik daar helemaal niet bij stil er was toch niemand die het las... en die het wel lazen vonden het allemaal best. Ik denk dat ik dat maar weer in moet voeren, dat ongecontroleerde, veel eenvoudiger.
Morgen straô in Scharendijke. Het zal weer koud zijn op het strand, waar is de tijd gebleven dat ik er bijna alleen stond met nog een handjevol anderen om wat foto's te maken. De straô feesten worden steeds groter.
Zo was het in 2004
Straô 15 jaar geleden
Zoek de paarden!
Er waren er wel een paar, maar die waren even richting Renesse.
De regen viel met bakken uit de hemel afgelopen nacht, we zullen maar denken dat de boeren er blij mee zijn, droog zat was het nog, stond er vorige week in de krant.
Boodschappendag vandaag, niet alles, maar de Scharendijkse boodschappen bij de PLUS en daarna bij de vleesboerderij. Vroeger toen we daar nog woonden liep ik elke dag wel even door de supermarkt op weg naar huis, ik merk nu pas hoeveel dat scheelt.
Ook weer een tekening klaar vandaag.
Ik probeer er tegenwoordig wat meer de tijd voor te nemen, meer op het gemak en tussendoor nadenken over hoe het zou kunnen worden, dat is ook leuker! Niet dat het er voor jullie zoveel anders uit zal zien, maar misschien komt dat nog.
