De natuur gaat gewoon door met langzaamaan ontwaken, een bloemetje hier en een bloemetje daar... was het maar zo vreedzaam als het eruit ziet.
Ik moest er weer even van bijkomen vandaag. Joop had alweer een vergadering vanmorgen, het wordt tijd dat die duiven weer eens gaan vliegen.
Er was zelfs al een fluitekruid in bloei.
Vanmiddag hoorde ik dat we morgen een sneeuwmaan hebben. Het is wat met die maan tegenwoordig, vroeger was het gewoon volle maan, maar nu krijg hij ook nog eens allerlei namen.
We waren op reis vandaag.
Morgen (maandag) is Joop zijn broer jarig en daar wilden we even op proosten. Hij woont in Oostende, dus dat is een flinke rit. Oh, België denk je dan, vlakbij, maar nee...
Vroeg op want Didi zou op het huis passen, samen met Heleen die haar 's middags uit zou laten, dus we deden eerst nog een rondje Korteweg voordat we vertrokken.
We lieten haar thuis vanwege dit mormel, ik ben even haar naam vergeten, vijf maanden oud nu.
Is het geen plaatje! Erg fotogeniek en elk kleedje staat haar prachtig!.
Jullie begrijpen dat ik best een beetje verliefd ben natuurlijk en werd tot en met besnuffeld toen we weer thuiskwamen.
We dronken wat en we wandelden een rondje, zo'n dag is zo voorbij vooral omdat we toch weer bijtijds thuis wilden zijn.
De terugreis was vreselijk druk, alle Belgen waren onderweg leek het wel en de routedinges deed zijn werk niet goed en Joop zat te mopperen op alles, niks an dus. Voorlopig blijf ik weer even thuis.
Oh ja en het hondje is een Yorkshire terrier, wordt nog wel iets groter en krijgt geen strikjes in haar haar.
We waren bij de hondentrainingsclub, terwijl we daar een soepje aten keken we naar de trainende honden, erg leuk!
Er was wel wat sluierbewolking, niet zo strakblauw als gisteren, maar wel net zo lekker natuurlijk.
Ik heb vandaag mijn tuintje geveegd en geschuurd, een beetje opgeruimd, hier eens wat en daar eens wat gedaan en dan ben je gewoon heel de dag zoet, voorzover je niet aan het wandelen bent, want dat moet toch ook.
Het Klein Hoefblad is gesignaleerd, daar ga ik zo de P. eens blij mee maken, deze is het echt.
Nu nog wachten op het speenkruid, dat zag ik in tuinen al wel bloeien, tenminste ik dacht dat dat het was.
Bijna thuis zat deze torenvalk op een maaltijd te wachten.
Ik zit er van te gloeien, straks weer lekker vroeg naar bed en vroeg weer op, dat is het fijnst vind ik tegenwoordig.
Wat een prachtige dag alweer!
Een leuke dag ook. Ze had me gevonden op fb en een vrienschapsvezoek verstuurd en ik vroeg me af wie het was want als ik iemand niet ken voeg ik die niet toe. Toen bleek dat onze vaders vroeger collega's waren en vroeg ik haar eens op de koffie. Erg gezellig gekletst.
Daarna even wat boodschappen want de kaas was op, even bij Mir binnengewipt waar mijn vlag ook vrolijk in de zon hing te wapperen.
En vanmiddag een iets korter wandelingetje dan gisteren, de schapen op de dijk liepen gezellig te blaten en eentje knuffelde zelfs met Didi, neusjes op een centimeter na tegen elkaar.
Best bijzonder want eigenlijk vindt ze schapen eng en gaat helemaal aan de andere kant van de weg lopen als ze ze ziet.
Als klap op de vuurpijl ook nog een cake gebakken dus laat het weekend maar beginnen.
Eerst natuurlijk even dit, want het is welbijzonder dat ik bloemen krijg. Ik dacht eerst bij de pomp gekregen, maar nee hoor hij had ze echt zelf gekocht. Ach ja, het maakt mij ook allemaal niets uit, al die drukte.
Vanmiddag had Heleen eens zin in een rondje Schraphage dus kwam ze met de auto mijn kant op anders is het te ver voor haar. Het was heerlijk!
We genoten van het mooie weer en alles wat we zagen, raapten rommel, maakten foto's en wandelden op het gemak want Didi is tenslotte ook geen twintig meer.
Mooie bloemetjes bloeiden er in de dijk voor jullie voor Valentijn!
Het is er in al de jaren niet beter op geworden met mijn Hallux knobbel.
Tegenwoordig heb ik vooral in de ruststand last, als ik eenmaal op gang ben met lopen gaat het wel, maar 's nachts kan het behoorlijk steken en ook overdag in meer of mindere mate.
Joop sukkelt nog steeds met zijn Morton's neuroom, al is dat wel behoorlijk aan de beterende hand. Morgen moet hij op controle met zijn nieuwe zooltjes die hij al een tijdje heeft, maar nog niet helemaal naar wens zijn.
Op aanraden van de huisarts ging hij eens naar Koole Middelburg vanmorgen omdat zijn oude wandelschoenen na lange tijd van trouw wandelplezier behoorlijk versleten zijn, misschien ligt het daaraan dat ook de nieuwe zooltjes, die in zijn nieuwe (gewone) schoenen wèl goed werken in de wandelschoenen niet het juiste effect geven.
En ik ging eens mee, vanwege mijn hallux, vooral ook omdat daar een podoloog rondloopt en hij had ook even tijd gelukkig. Ik heb ook wel zooltjes maar die zijn al oud en zoals bleek lang niet meer goed natuurlijk. Volgende week zijn ze klaar. Alles afgedrukt, gemeten en bekeken.
'Oefenen is ook goed' zei hij, en ik deed mijn waaiertje nog maar eens. Hij moest er erg om lachen, 'bijna niemand kan dat' zei hij, dat weet ik wel, daarom juist en ik doe het best vaak voor de oefening, maar met mijn linkervoet gaat het dus wel lastiger.
Joop was zo geslaagd, dezelfde Lowa's, hij heeft maar één paar gepast.
Nog steeds heel moe, ik hoor het van meer mensen, het zal wel 'heersen'.
Toch best wel veel gedaan eigenlijk. De was wapperde eindelijk weer eens buiten en werd zo goed als droog. De naaimachine werd weer even tot leven geroepen voor een paar losse naadjes aan de dekbedhoes. Ingespannen en wel stond hij te wachten, de kleur van het garen was goed dus ik kon zo op het pedaal trappen. Zonder probleem deed hij even mijn naadjes.
Vanmiddag een rondje op het gemak op zoek naar bloemetjes maar die kwam ik weinig tegen, ielige dovenetel, een paardenbloem, madeliefjes en....
.... wat crocusjes, samen met de narcissen van vorige week aan de Zuidweg. Het begin is er.
Een zombie voelde ik me vandaag. Ik was lekker vroeg gaan slapen, was moe al weet ik niet van wat, want geen breiwerkje, geen tekening, niets... en daar raak je dus versleten van. (Op de foto trekt in de verte de regen weg.)
Toen heb ik denk ik van half twaalf tot half een geslapen en werd wakker. Joop lag nog niet naast me dat gebeurde even later. En toen heb ik nadien geen oog meer dichtgedaan. Dan denk je om half vier 'het zal toch nog wel een uurtje lukken' en om zes uur 'oh als ik nu nog eens een half uurtje weg zou dommelen' maar niets van dat alles. En maar draaien dan weer zus en dan weer zo, versleten stap je dan uit je bed.
En zo voel je je dan ook de rest van de dag met ogen op steeltjes en een hoofd van watten.
Straks mag ik weer en verheug me er nu al op...
Wel lekker gewandeld hoor, mèt muts en wanten, dat nog wel maar dat kan eind van de week ook zonder!
Vanmiddag wandelden we langs de Zonnehoeve, daar lopen de lammetjes altijd erg snel buiten, maar nee het was nog te vroeg. Wel een heerlijk zonnetje.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2145-2152 van 7981 |
Volgende Pagina »
