Weer lekker vroeg uit de veren vanmorgen, de auto moest voor een kleine beurt.
Buiig maar we hielden het op een paar druppels na droog. Joop wandelde terug uit Brouwershaven waar de auto heen moest.
Daarna monteerde hij (wij) het nieuwe rolgordijn voor het Velux raam dat al een tijdje klaar lag. De vorige was verkeerd besteld, dat luistert nogal nauw bij Velux. Ik had een verkeerde besteld waar we pas achter kwamen bij het monteren en dan kan hij natuurlijk niet meer terug.
Het was Joop gelukt hem passend te maken, maar het wordt toch nooit zoals het zijn moet en ging stuk. Een nieuwe besteld, niet van het originele Velux merk, maar wel met dezelfde maatvoering en de helft goedkoper, verduisterend dit keer. Als dat maar goed zou gaan, het lag er niet voor niets al weken...
Maar ja hoor, niets aan, het past psies en veel eenvoudiger te monteren zonder moeilijke koordjes. Dan denk je dat je goed doet door het originele merk te bestellen...
Nieuwe waterpomp voor de auto en nog de vraag of er een nieuw duur kastje nodig is voor handsfree bellen... 'kost wir aolles'. (of zouden daar ook 'niet originele' voor zijn?)
Heel veel sneeuwklokjes al bij Delst onder de grote boom, waar ik ze de laatste paar jaar altijd als eerste zie.
Het was druilerig. Joop was alweer vroeg op weg naar Papendal voor de duiven. Ik ruimde eens een kastje op waar nog wat dingen op voorraad stonden die inmiddels allemaal over de datum waren, dat was makkelijk, weg ermee! De tijd vliegt.
Vanmiddag nog een rondje maar dan andersom, het was wat lichter, ik maakte nog een paar foto's van de sneeuwklokjes en een filmpje van de draaiende molen
Terwijl ik dat deed tsjilpten achter me de mussen, wat een heerlijk geluid is dat toch!
'Moeder en kind, dat zie je zo. Wat ze roepen is me niet helemaal duidelijk. Ze roepen niet om hulp, want daarvoor kijken ze te vrolijk'.
Zo reageerde Heleen op Instagram. Dat had ze goed gezien want dat was het enige dat ik bewust deed, ze kregen geen pupillen en een nietszeggende mond. Ze zien en zeggen niets.
Verder is het vrij er op los te fantaseren al valt er verder weinig te fantaseren, een beetje opvulling is het, leeg, net als al mijn mapjes en misschien net als ik me voel.
Chaos in december en nu afwachtend. Gisteren met Janny geproost, dat we dit jaar maar weer tot een goed eind mogen brengen. Ik heb gisteren ook mijn poep weer ter observatie ingestuurd, het is altijd een heel gedoe vind ik, vier keer prikken, ik was blij met een droog puntje dus dan maakt het niet zoveel uit of je nu één of vier keer prikt. Voor de kerst was de test er al, dus ik wilde hem echt de deur uit, even spannend weer.
Ik zag in Numansdorp ook de eerste sneeuwklokjes ergens in een tuin en Heleen stuurde me een appje dat ze in de Veerhoek ook al bloeien dus het wordt tijd voor een foto!
Vroeg op vanmorgen. Joop zou de dorpskerstboom opruimen met nog iemand van de dorpsraad. Zodoende liep ik ook al vroeg in de polder, waar een prachtige lucht de horizon kleurde.
Vanmiddag waren we in Numansdorp, we hadden elkaar nog niet gezien dit jaar, wat zeg ik, al sinds november niet, dus dat werd weer even tijd voor een knuffel, een wijntje en een wandelingetje. Even bijpraten!
Tot we bijna weer bij huis waren en Freek en Joop de verkeerde afslag namen volgens Janny. Ik zag het aan Didi want die houdt de mannen, die meestal een stuk vooruit lopen constant in de gaten en jawel hoor na wat inzoomen bleek toch dat ze het echt waren.
'Nu ga ik toch echt aan Freek twijfelen hoor' zei ze nog, maar er viel iets te laten zien bleek later.
Na een pizza thuis is Joop alweer onderweg naar de volgende vergadering in Kruiningen, het wordt tijd voor wat rustiger vaarwater.
Toen we uit eten gingen en met de nieuwjaarsreceptie had ik mijn Teletubbietrui weer eens aan. Ik heb hem al heel lang de foto is wel van vijf jaar geleden maar het was toen ook dat ik dacht 'nu kan hij wel weer een keer'.
Speciaal voor de gelegenheid had ik een horloge besteld dat er heel mooi bij zou passen, helaas was dat te laat binnen, maar bij mijn nieuwe trui staat hij ook heel mooi.
Ja ik kan er ook niets aan doen hoor een ander koopt nieuwe schoenen of een tas. Schoenen zitten altijd onder de tafel niemand die het ziet en een tas hang je ergens die ziet ook niemand, maar een horloge piept uit je mouwen als je zit te eten, of wat dan ook, hij past ook prachtig bij mijn nieuwe trui! Kleuren komen op de foto niet zo uit de verf.
Lekker gewandeld met Heleen en Anita, die tijdelijk rolstoelgebonden is, dan is het fijn als er iemand is die je even een eindje door de polder wil duwen.
Vandaag in de Bosweg waar ook schapen liepen, maar ook nieuwe bomen zijn aangeplant. We mopperen wel als ze omgezaagd worden (hier is trouwens voorzover ik weet niets omgezaagd) maar het moet natuurlijk ook wel gemeld worden als er nieuw aangeplant wordt en dat zijn er best veel hier.
Ik had zo'n geel labeltje gevonden een week of twee geleden en opgezocht wat het was en dat weet ik nu natuurlijk niet meer . Ik geloof een soort iep, columella, als ik zo naar de afbeeldingen kijk die ik toen ook zag.
Kaarsrechte smalle bomen.
Veel wind vandaag, deze weg had ik tegen, maar terug liep ik lekker achter de dijk. Die kale bomen houden niet veel tegen.
We moeten het maar nemen zoals het komt en dat was grijs en koud vandaag.
Didi had geen zin vanmorgen, ze bleef steeds stokstijf staan, gelijk aan het begin van de dijk al dus we kwamen niet ver. Achteraf best goed, want nu kwamen we Wim tegen om even nieuwjaar te wensen, hij ging weer op karwei en het gaat goed met hem! Natuurlijk valt het niet mee, maar er is weinig keus.
Zo had ik afgelopen maand ook nogal eens wat momentjes, vooral met de top2000, maar dat zijn dan ook weer momenten waar je vaak met een glimlach aan terugdenkt. Muziek doet veel met een mens.
Vanmiddag een rondje Schapeweg, dat ging beter. De schapen waren thuis en keken toe. Pas als ze wegrennen wordt het spannend maar als ze zo staan te kijken als op de bovenste foto gaat Didi er zo ver mogelijk vandaan.
