Zo langzamerhand raken we een beetje thuis. Hier vol en Scharendijke leeg, op wat rommel na.
Didi leert zo langzamerhand de buurtbeesten ook een beetje kennen.
De Spit is er...
De scooter.
De lamellen hangen al, al had dat nog behoorlijk wat voeten in de aarde zo op de vroege morgen.
We voelen ons al aardig thuis hier.
Janny en Freek kwamen vandaag eens in onze nieuwe woning kijken en daarna wandelden we een rondje door de polders van Zonnemaire en Noordgouwe.
Freek woonde in oorlogstijd nog 'in de timmerwinkel' een huisje aan de ring van Noordgouwe. Zo kom je nog eens wat te weten.
We keken binnen bij Kwekerij Zuidbos en wandelden weer vrolijk verder.
Ze waren goed en wel vertrokken toen de jaloezieën voor de kamer werden bezorgd, dan heeft Joop toch weer wat te doen morgen. Spannend! Ze zien er mooi uit!
Van slapen is afgelopen nacht nog niet veel gekomen. We hebben nog geen gordijnen of iets anders voor de ramen en er staan behoorlijk wat lantaarns, waarvan deze wel erg in de slaapkamer schijnt, Nu dienen de verhuisdozen van Truus, waarin we zowat ons hele hebben en houden verhuisd hebben, als verduisteringskarton, eens kijken of dat helpt.
Het ruikt ook nog naar het nieuwe zeil en het is warm. Wat wel heel gezellig was, was toen het begon te regenen, het getik op het Velux raam.
De stratenmakers van de gemeente zijn geweest en hebben de straat netjes aangesloten aan onze stoep.
De kerstboom staat al klaar, eens kijken of ik er nog lampjes in kan hangen met de kerst.
In de pot zat ook een leuk struikje met hollandse margrieten, maar dat steeltje brak toen ik het voor wilde zetten.
Nog wat spullen verhuisd, ons 'kantoor' is nu ook zo goed als ingericht.
We hadden niets te eten vanmorgen en de thee stond ook al hier, vandaar dat we gelijk maar besloten ons bed op te pakken en te gaan, we hadden toch niets anders te doen.
En nu zitten we dus hier, met heel ons hebben en houden, want na het bed kwamen de bank en de stoel en wat er verder nog mee te nemen viel.
We zijn dus verhuisd!
En slapen vannacht nu hier!
We waren er best moe van en besloten een hapje te eten bovenop de dijk. Er kwamen nog bekenden bij ons aan de tafel zitten en we zaten gezellig te kletsen toen de telefoon ging...
En nu blijkt dat ons huis ook nog verkocht is.... nu ja niet officieel natuurlijk, maar wel zo goed als!!!
We hebben dus een klein feestje 
Vanmorgen gelijk begonnen met het inpakken van de keukenspullen, ik was het zat.
Heel het keukenblok is leeg, kruidenrek, pannen, schalen heel de reutemeteut ingepakt en overgebracht en daarna de kar daar opnieuw geladen met karton en plastic en door naar de stort.
Dus vanavond hebben we daar voor het eerst gegeten nadat we elk even naar een ziekenhuis waren geweest. Zulke dingen moet je ook bijhouden. Joop voor zijn hartritmestoornis naar Vlissingen en ik ging met Mir mee naar Goes, om te rijden op de terugweg, zodat zij het ijszakje tegen haar wang kon houden. Wat een ellende toch die rotkiezen.
Tussendoor deed ik nog eens een rondje door de tuin. Gisteren gemaaid. Het staat er allemaal erg fris bij, maar ik zie ook genoeg dingen die zouden moeten gebeuren en ik wil het niet meer, het is al lang al niet meer mijn tuin, ik laat het kleefkruid lekker groeien. Pas gemaaid ziet het er keurig uit, sprookjesachtig zelfs.
Vandaag verhuisden we het witgoed. Een droger en een klein diepvriesje krijg ik nog wel omhoog, maar de wasmachine was me iets teveel van het goede. Gelukkig was er hier wat extra kracht aanwezig en bij het uitladen in Zonnemaire ook, dus de vuile was gaat vanaf nu ook mee richting Zonnemaire.
Het wordt erg verwarrend nu. Ik kookte vanavond nog hier, maar ja eigenlijk is alles al daar behalve de pannen en de kruiden. De tegeltjes zijn er nog teeds niet, dat moet nog wel gebeuren, nog een keer cement.
Morgen komt er niet veel van grote stukken, dan hebben we andere dingen te doen en de rommel uit de garage (zonnemaire) moet ook eerst weer eens weg worden gebracht.
Joop maakte het afdakje klaar vandaag, dat was nog een hele klus en ik snap ook eigenlijk niet zo goed waarom dat nu zo snel moest, ik kan goed leven zonder afdakje, maar het is klaar nu. Wat we eronder gaan zetten is nog een verrassing. Ik ben ook helemaal vergeten een foto te maken maar die komt vast nog.
De plaatjes van de polder zijn toch veel leuker. Mijn nieuwe buitentuin bloeit prachtig wit met af en toe wat geel.
Gelijk begonnen met het kastje uit te pakken vanmorgen. Het bovenste deel kan eraf en zo hebben we die naast elkaar op de kar geladen, goed vastgebonden en voorzichting naar de Bermweg gereden.
En nu staat het daar te pronken, of het ervoor gemaakt is, ons kastje past zich aan elke omgeving aan.
Daarna waste ik de voorkant van het huis eens, dat kon nu zonder dat het een slikbende werd. Ik deed het zoals onze moeders dat al deden met de ragebol, daarna goten zij het dan af met een steelpannetje en een emmer water, maar ik heb een slang, de moderne tijd heeft ook zijn voordelen. Niet dat het nu al zo superschoon is maar dat komt vanzelf in de loop der jaren, het schilderwerk lijkt toch ook nog nergens naar.
Daarna moesten we naar huis (Scharendijke) want Max moest rijden. Max is erg belangrijk ineens, veel belangrijker dan Douwe, al vind ik van niet. Maar goed, Max wint wèl.
Tijdens de rit wandelden Didi en ik weer terug naar Zonnemaire, een wandeling met tussenstops en gezellige praatjes. Eenmaal thuis, in Zonnemaire, bekeek ik de kastruimtes nog eens en waar wat zou moeten komen een mens is daar zomaar niet uit hoor.
Didi paste daarna voor het eerst op het huis toen wij even een wijntje gingn drinken bij de Smisse. Ze lag heerlijk op haar kussen te slapen toen we thuiskwamen, wat wil je ook na zo'n wandeling en het ruikt al bijna als thuis.
Koken, slapen en tv kijken nu weer hier in Scharendijke. We hebben nog twee messen en vorken en twee wijnglazen, wel heel veel borden nog, daar ga ik morgen maar eens verandering in brengen.
De laatste steen gelegd door Arno van der Schelde, zo rond vijf uur was de klus geklaard. Wij zijn erg tevreden over ons nieuwe straatwerk.
Eindelijk van het laatste stukje zand verlost, dat is heerlijk thuiskomen zo.
Kijk eens hoe netjes!
Voor het aansluitende straat werk staan we al bij de gemeente in de planning, dus dat loopt ook.
Vandaag verhuisden we de eethoek. Ook al leuk, die heeft nu eindelijk de ruimte, alleen had ik een paar weken geleden vast nieuwe schuiivertjes onder de poten gedaan maar dat glijdt niet op die stenen, zonder ook niet, dus als iemand een oplossing heeft?
Eigenlijk willen we alleen nog maar daar zijn. Morgen gaan we het belangrijkste kastje verhuizen, daarvoor moet eerst het glaswerk worden ingepakt en het kastje uit elkaar waar nog ouderwetse ruitjes in de stopverf in zitten, dat moet echt heel voorzichtig, maar dat moet kunnen op zondag de vijftiende met Pinksteren.
En deze bloeien in Zonnemaire ergens.
