De tablet als Tom Tom gebruiken gaat uitstekend!
we vonden in één keer onze bestemming, waarvan ik eerst wel wat schrok, want dit wat vervallen gebouw staat aan de weg en dient nu als kantoor, daarachter ligt het nieuwere verhuurgedeelte. Netjes en verzorgd, we hadden een eigen douche, wat ook heel fijn was en heerlijk ontbijtjes.
Na aankomst eerst een glaasje wijn, waarvan er nog vele zouden volgen.
Daarna deden we een rondje in de omgeving, eerst de stookplaats, waar we 's avonds een kampvuur zouden maken.
Routes in de omgeving, wij deden de groene dennenboompjes, het was al laat.
een mooi natuurpark blijkbaar, waarvan we een klein stukje zagen
Er waren al volop paddenstoelen
heel herfstig
ook al willen we dat nog niet.
Na de door Michael zelfgemaakte tomatensoep en Hausmacher en andere heerlijkheden werd het kampvuur aangemaakt.
Lekker warm, want het werd best fris
Erg laat werd het voor ons niet, we waren er moe van en zochten de rust op.
Volgende dag het mooie feest, waarover ik gisteren vertelde.
Zondag bijtijds weer op en snel op huis aan, breien in de Spit gaat, dan schiet de tijd lekker op.
Al met al een onvergetelijke ervaring, fijn dat we erbij mochten zijn en bedankt voor de goede zorgen Michael en Daniela.
Het was een mooi feest en wij wensen jullie een lang en gelukkig huwelijk toe.
Wij waren een paar daagjes weg. Vrijdag vertrokken wij richting Duitsland, met de Spitfire en hoewel ik er als een berg tegenop zag, is het me toch wel meegevallen achteraf, maar nu ben ik weer erg blij om thuis bij mijn hondje te zijn. Die kon niet mee, dus ze moest alleen thuisblijven, met de nodige oppassen en afleiding, maar ze had ons toch blijkbaar erg gemist.
Wij gingen naar de bruiloft van ons neefje, de zoon van Ina en haar ex man, die een Duitse vriendin vrouw heeft. Ze waren eerder al in Nederland voor de wet getrouwd, maar de kerkelijke inzegening vond plaats in haar geboortedorp Feuerbach vor der Höhe een stadsdeel van Butzbach.
Wij sliepen in Jugendgästehaus Hubertus Freizeit-und Bildungsstätte des Wetteraukreises en werden daar heel luxe vrijdagavond al verwend met lekkers en stokkten we een kampvuur.
Zaterdag was het huwelijk we werden gehaald en gebracht, eten en drinken in overvloed en 's avonds nog een dansje, wat wil een mens nog meer.
Vandaag kwamen we weer terug, na weer een rit van zo'n zes uur, koffie en plaspauze meegerekend.
Het was erg gezellig en natuurlijk maakte ik foto's en filmpjes, niet zo heel veel maar toch alles bij elkaar ruim 8 minuten van de huwelijksdag alleen. Schrik niet als ineens het orgel begint te spelen.
Het meest kleurrijke seizoen van het jaar komt er weer aan.
dat is aan alles te zien
de bomen beginnen ook al...
maar vooral eerst de besjes natuurlijk.
Prachtig vind ik ze! En ik heb er nu zelfs twee, ook al bloeit die andere nog niet.
Hij hangt een beetje scheef en met maaien moet ik oppassen.
Dat doe ik dan ook natuurlijk.
Ik heb meer orchideeën dan deze.
Het was al een beetje laat geworden door andere bezigheden en veel regen, maar halfverwege de middag besloot ik toch nog maar een rondje te gaan doen.
En omdat het zo koud was geweest had ik lekker een trui aan en een lange broek, de wolken trokken inmiddels steeds verder weg.
En als de zon erdoor kwam, wat ook steeds vaker gebeurde, was het gewoon erg warm.
Ik liep dus al gauw behoorlijk te puffen in mijn warme trui en lange broek... het wordt weer een periode van wat zal ik eens aantrekken met overdag-, ochtend- en avondkleren.
Bij het Koepeltje maakte ik een praatje met een mevrouw in badpak, onze honden speelden even gezellig samen en ik was jaloers op haar fijne koele badpak, terwijl Didi lekker het water in dook.
Niks an, veel wind en af en toe regen. Mijn rode trui schiet zodoende ook goed op en zit ik voordat de winter begint alvast goed in de truien.
Lekker lang en droog gewandeld. dat wel, maar de vloer in huis wordt koud, je zou bijna de (vloer) verwarming iets hoger draaien, dat nog maar niet, eerst sokken!
Omdat we niet meer bijvullen en de vijver steeds leger wordt, ben ik vanmorgen maar eens begonnen met het neerzetten van drie minivijvers in de vorm van twee metselkuipen en een teil. Gevuld met water en planten en vanaf nu af en toe eens even vissen, we hebben geen haast want aan een lelijke vijver zijn we inmiddels wel gewend. Hopelijk kan hij zich volgend jaar weer in volle glorie herstellen.
Wisselvallig, maar tussen de buien door genoeg zon vandaag vanmorgen.
Want eenmaal op stap werd het steeds donkerder
Dat leverde natuurlijk wel mooie wolkenluchten op
en opvliegende meeuwen, maar het werd steeds natter.
Tot ik samen met Conny (het schapenvrouwtje) die toevallig langsfietste, onder de picknicktafel dook.
Daar hebben we gezellig even gezeten, maar het werd er niet droger op. Conny deed toch maar haar regenbroek aan en ik liep met windje mee verder.
naar huis, waar de droge handdoeken wachtten.
Onze ouders op de plek waar wij gisteren ook stonden, aan mij werd zelfs nog niet eens gedacht. Eerst de oorlog maar eens doorkomen het was 1941
Mijn moeder met Janny en haar schoonzusjes, Kee en Marie.
1948 inmiddels. Janny staat voor mijn vader, zij was daar een jaar of zeven en ik op de arm van mijn moeder, één jaar ongeveer. Wie die andere mensen zijn weet ik niet, het zal wel een nicht zijn van moeders kant, die waren er daar nogal.
Mijn vader was na de oorlog bij de politie gegaan, voordien was hij boerenknecht.
Het was erg leuk om samen met Janny eens door Dreischor te lopen, zij weet nog zoveel meer van die tijd dan ik, ook al moet ze wel diep graven soms.
In dit huis aan de Stoofweg woonden opa en omoe vertelde ze, ergens heel ver ging er iets dagen toen ze het zei, maar dat had ik dus nooit meer gezegd. Omoe van Felius heb ik nooit gekend en na haar dood bleef opa daar alleen wonen.
Tot hij na de ramp hier ging wonen. We hebben ook geen idee voor hoe lang. Later woonde hij in huis bij zijn dochters, eerst bij Kee, later bij Marie.
"heeft jullie opa hier ook gewoond?" vroeg ik aan een paar mensen die ook een foto van het huis maakten met één van hun ervoor. Dat was niet het geval maar ze moesten wel lachen en later kwamen we ze steeds tegen, dat heb je dan.
Wij hebben na de ramp en na terugkeer van onze evacuatie in Rotterdam een tijdje hier op de Ring gewoond bij de familie Doeleman tot ons huis weer bewoonbaar was. In ons huis hebben we toen maar even meer gewoond, we weten dat geen van twee meer zo precies, maar ik heb op Dreischor niet meer op de lagere school gezeten, dus zal ik in september toch op Zonnemaire naar school zijn gegaan.
Hier woonden oom Joost en tante Kee na hun trouwen, dat wist ik ook niet meer, we hebben ook geen idee of hij toen al melkboer was, of dat hij dat later pas is geworden.
Je prakiseert wat af op zo'n dag.
En tussendoor aten en dronken we eens wat, liepen wat rondjes rond de kerk en kwamen bekenden tegen. Al viel dat bij Janny wat tegen, die keek vooral naar de wat oudere mannen, "kijk, weer zo'n ouwe Reisenaer, die zou ik toch moeten kennen!" zei ze dan.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4033-4040 van 8230 |
Volgende Pagina »
