Kijk eens hoe heerlijk! Druppels!
Het was mistig vanmorgen. Ik was al heel vroeg buiten, er was lawaai op het dak en ik ging even kijken. Op het dak was niets te zien natuurlijk, maar het was mysterieus buiten, het werd net een beetje licht en het was behoorlijk mistig. Het had ook lekker geregend zag ik. Ik heb er even van genoten en ben toch nog maar even terug naar bed gegaan, half vijf is best vroeg.
Toen we opstonden was het nog steeds dampig en onderweg wemelde het van de webben, zo mooi, echt herfstachtig al.
Verder alle was gedraaid en gdroogd net als vorige week zondag, soms komt dat zo uit en morgen beloven ze nog meer regen, het kan maar gebeurd zijn.
En we hadden Max natuurlijk, wat een feest. Geweldig!
Er was ook een ander feest in Limburg waar we vandaag eigenlijk heen zouden gaan... we gingen niet. Morgenochtend vroeg was er al de afspraak met de Delta voor het uitbreiden van de meterkast en in het donker rijden doen we maar niet meer, zeker niet zover Jammer maar helaas, al vond ik het met deze hitte niet heel erg om thuis te blijven. Limburg is een eind en waarschijnlijk nog wat warmer dan hier.
's Morgens best nog lekker fris maar in de loop van de dag slaat de lamheid toe.
Deuren dicht, gordijnen gesloten, somber word ik ervan. Afgelopen week ging het 's middags even, maar de laatste twee dagen is het weer raak.
Volgens mij zijn (de meeste) mensen niet hittebestndig, er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen die dit nog heerlijk vinden, maar daar kan ik met mijn petje niet bij hoor, dit is niet meer fris en leefbaar.
Joop wandelde mee vanmorgen, ook weleens leuk en omdat hij mijn ochtendrondje te kort vindt liepen we gelijk wat langer. Vanmiddag fietsten we om een ijsje op Brouw. ook gezellig. Voor de rest was er de baby en Max Verstappen.
Ook Beleef Zonnemaire komt er weer aan, dat wordt weer een gezellige dag de 24ste. Als het lekker weer is ga ik buiten zitten met wat tekeningen en als het regent niet. Ik zal voor de gelegenheid mijn (expositie)vlag ophangen en mensen laten weten dat ze welkom zijn om eventueel binnen ook tekeningen te bekijken.
Komen jullie ook?
Op de foto Oom Levi met zijn nieuwe nicht, allebei knapperds!
Afgelopen nacht nog net voor 12 uur werden wij trotse overgrootouders.
Geboren Nora-mae (met streepje en kleine m), 1 september 23.34u, 3070 gram.
Moeder en kind maken het goed en zijn inmiddels alweer thuis.
Wel een beetje te vroeg, Yara lag al een week in het ziekenhuis met hoge bloeddruk. Maar soms gaat het zoals het gaat en het is een prachtige baby. Binnenkort vast een foto, maar nu behelp ik me even met deze aquarel van lang geleden.
Hij hangt bij Silvia in de keuken en zij werd dus vandaag oma.
Nou is dat mooi nieuws of is dat mooi nieuws 
En op de valreep nog een foto ook
Bruin en knopen daar houdt opoe ook van
Ik vind het echt heel bijzonder en kan niet wachten haar te zien.
De trouwdag van onze ouders vandaag (83jr), ik vond deze achter een andere foto in het boek van Janny en ik denk dat ze hier nog niet getrouwd waren, misschien net verloofd. Er viel in elk geval wel iets te vieren denk ik, want 'aangekleed gaat uit' zo te zien. Gemaakt in de ring van Dreischor.
Mijn moeder naaide alles zelf, de prachtigste jurken voor ons, Janny vond dat leuk maar ik was er niet zo blij mee. Gelukkig kon ze ook broeken zo bleek later.
De foto is een beetje wazig, maar ik vind hem zelf wel erg leuk, juist door die broek en de fiets, want van deze weet ik nog dat ik hem kreeg. Hij was te groot, ik kon niet bij de trappers, er moesten nog blokken op, dat werd wel gauw gedaan natuurlijk en ook dat vond ik leuk, want ik had nog nooit blokken gehad.
Stukje lopen, stukje fietsen, boodschapje, beetje krabbelen, af en toe wat lekkers.
Zo ziet dat er dan ongeveer uit, dat gekrabbel.....
De rust bij de Plus keert langzaamaan weer. Goed gevulde vakken en minder volk, heel fijn.
Vanmiddag deed ik een rondje door Zierikzee, daar was het nog wel best druk, een heel verschil met een paar jaar geleden toen alles overhoop lag met het renoveren van het havenplein. Een paar jaar achter elkaar steeds maar werkzaamheden, daarna Corona, maar nu lijkt de gezelligheid weergekeerd.
Even een rondje langs een paar winkels, schoenen gepast maar niet gekocht, lippenstiftje gekocht. Dat moet ik eens vaker doen denk ik dan elke keer, best lekker even slenteren.
De foto's die ik kon en wilde scannen uit het album van mijn zus zitten nu netjes in de map "boekjanny'. Het zijn er niet zo heel veel want foto's die vastgeplakt zitten kunnen niet in de scanner.
We gingen na de ramp nog even terug om foto's te maken bij 'ons huis' dat naar later bleek al voor de ramp verkocht was. Het enige huis ongeveer dat ongeschonden lijkt, netjes aangekleed alweer. Wij woonden in bij mensen op de Ring. (Doeleman)
Dat huis had mijn vader vlak voor de oorlog laten bouwen en Janny en ik zijn daar allebei geboren, ik vertel het nog maar eens voor de zoveelste keer. Maar zo leuk dat ik nu wat meer foto's van ons samen heb ook met onze ouders en Janny heeft ze nu ook digitaal.
Op de bovenste foto een vriendin van Janny erbij en opa?
Daarna gingen we zoals bekend naar Zonnemaire en wel op 1 september 1953. Onze ouders deden veel definitiefs op 1 sept. zou later blijken. Ze begonnen om op die datum te trouwen (1939) en later zouden verhuizingen altijd op die datum plaats vinden, of toch de meeste.
Dat deed ik dus vanmorgen en een groot deel van de middag want ze moesten na het scannen nog uitgeknipt en zo. Daarna nog een rondje, het is nog steeds te warm.
De jaarlijkse foto's van de bloemen bij het tuintje op de Veerdijk. Deze maakte ik vanmiddag, mooi maar goed en wel open en ze zijn alweer verlept.
Behoorlijk warm, nog steeds en morgen weer hoor ik net, er komt geen eind aan.
Deze staan daar natuurlijk 'allanka', maar vanmiddag kwam het er eens van om een foto te maken.
'Mokokè' zeggen we dan hier.
Op de foto van mijn pa met de vissen en deze na ben ik nog niet aan het scannen van foto's van Janny toegekomen.
Deze foto is van 1951, ik was vier en Janny tien staat erbij, dat moet dus op de lagere school op Dreischor geweest zijn en ik zat op de kleurschool die zat daaraan vast als ik het me goed herinner, ik weet daar weinig meer van. De ramp was nog ver weg.
Afgelopen week kreeg ik een boekje mee van Freek, hij had het ook weer van iemand te leen en als ik wilde kon ik er eens in kijken. Dat deed ik gisteravond en vanmorgen.
Wat me in dit boekje vooral opvalt is de zorg voor het vee, paarden, koeien, varkens, nu ja alles wat de mensen aan beesten hadden en die ze achter moesten laten toen ze vluchtten en dan later weer terug gingen om het te redden, dat soms inmiddels ook al verdronken was. Vee dat niet weg wilde, angstig was, wat ze voor hun ogen zagen verdrinken, wat een verschrikking als je zo machteloos bent.
Flip de Jonge, een boer uit Scharendijke had een hondje, een Appenzeller, en over het hondje wordt bijna 67 jaar later nog gesproken. Kort geleden stond er zelfs een stukje over hem in de krant, want Bläsz krijgt hoogstwaaschijnlijk een standbeeld vanwege het volgende:
Maar uit het boekje blijkt ook dat er ondanks alle ellende ook veel plezier was in deze ongewone situatie, mensen deden samen wat ze konden en hadden dan ook veel lol samen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1073-1080 van 8201 |
Volgende Pagina »
