Banaan
"Eet jij een lekker banaantje?"
"Ja, een biologisch banaantje".
"Ik zie het, het is klein".
"Het smaakt lekker!"
"Naar banaan zeker".
"Eet jij een lekker banaantje?"
"Ja, een biologisch banaantje".
"Ik zie het, het is klein".
"Het smaakt lekker!"
"Naar banaan zeker".
Natuurlijk wist ik wel dat er hier op het 'eiland' veel populieren staan, maar welke dat nou precies waren, daar had ik eigenlijk nog nooit zo op gelet.
En ook hun bloeiwijze is nieuw voor mij, ach ja je bent nooit te oud om te leren en ineens wemelt het van de populieren overal en ze bloeien allemaal zo mooi rood.
Want natuurlijk zag ik in het voorjaar wel die roodachtig kleurende bomen, maar dan dacht ik dat het jong blad was, want ook voorjaarstinten zijn er net als najaarstinten in allerlei kleuren.
Vanmorgen rooide ik vooral bomen in de tuin, jong opschietend spul, voor je het weet zijn het bomen. Het is nog lekker nat dus ze zijn er zo uit.
Daarna deden we een rondje en omdat er toch ook vandaag weer wat op tafel moest reed ik eens naar Zuidbos op Noordgouwe, want van de groente in de PLUS wordt een mens niet vrolijk. Ik nam o.a een spitskooltje mee, dat is al op. Het was heerlijk mals.
Ik reed over Zonnemaire terug waar de mooie wilgenrijen zijn en ze de toren prachtig hebben opgeknapt.
De bomen in de Weelweg bloeien, letterlijk en figuurlijk, want wat een prachtige rode 'katjes'?
Het zal wel weer erg dom zijn, maar ik heb ze nog nooit gezien en misschien bloeien ze ook niet elk jaar en heb ik ze eerder over het hoofd gezien, maar mooi zijn ze!
Er hangen er ook nog genoeg in de bomen die natuurlijk ........ bomen heten.
Ik vermaakte me uren heerlijk in de tuin vanmorgen. Korte broek en blote armen, want ik vind niets zo erg als witte benen in de zomer. De rest gaat wel vanzelf, maar die benen moet altijd even aan gewerkt worden, dat vel wordt ook alsmaar droger en dikker.
Ik heb de algen uit de vijver gevist en op het moment wordt hij weer bijgevuld, we hebben nog geen zin om alles overhoop te halen.
Daarna nog een rondje door de polder in mijn oranje vest, wat eigenlijk net nog even te fris was en omdat ik vergeten was om aan eten te denken deden we dat bij Salud, we zaten zelfs nog even op het terras. Een fijn einde van een fijne dag.
En als we dan thuiskomen worden we zo verwelkomd, er zat er nu maar eentje maar soms wippen er wel een stuk of vijf over het gras. Zie je hem zitten? Foto's kunnen nog steeds aangeklikt worden hoor (meestal) en daarna staat er rechtsboven aan de foto meestal nog een vergrootglas met een + als je daar met je muis gaat staan. Ze kunnen dus altijd groter dan hier.
Het was herfstig vanmorgen, mist en webben en dat bleef best een tijdje hangen. Ik vermaakte me weer een paar uurtjes in de tuin met randjes af steken en hier en daar een beetje snoeien. Klaar ben je eigenlijk nooit.
Op mijn wandeling liep ik richting Brouwersdam. Ik maakte nog eens een foto van 'het Koepeltje', dat binnenkort vernieuwd wordt heb ik me laten vertellen.
Ik kocht mijn eerste soft ijsje, het was er weer voor.
Op de Brouwersdam liep ik naar de plek waar iemand grootse plannen mee heeft. Ik mag toch hopen dat het zover niet komt, want dat zou toch verschrikkelijk zijn. Ik ben ook nog geen enkele voorstander tegen gekomen.
Dit moet gewoon zo blijven, een uniek gebied.
Op sommige plekken komt het gras al door de blubber heen, ik denk dat Jan K. gelijk krijgt en dat er eind van de zomer niets meer van te zien is. Dat zou mooi zijn.
Het was lekker vandaag. Wel wat in de tuin gescharreld, maar er kwam niet veel uit mijn handen, ik blijf maar een beetje sukkelen met mijn klachtjes die eigenlijk niets te betekenen hebben, tenminste dat hoop ik dan maar.
Ik kijk het nog maar even aan en anders misschien toch eens een dag met zo'n kastje lopen, of misschien werkt die klier toch niet zoals het wezen moet, ik weet het niet. Nu ja, zolang ik niet omval en niet de hand aan mezelf sla, is er hoop.
Wel heerlijk gewandeld hoor, dat gaat prima! Mijn benen mankeren niets.
De zon hield het alweer voor gezien vandaag, dus ik ben maar aan het werk gegaan. Ramen zemen, gras maaien, een beetje in de tuin klooien verder en voor je het weet is het dan ineens laat.
En nadat ik nog even een rondje had gedaan, kwam tegen de avond eindelijk de zon er nog even door.
Het was eigenlijk een gewone dag, niks tweedepaasachtigs an, behalve de drukte dan, maar daar kregen we hier op ons landgoed weinig van mee.
Eindelijk lekker weer, zon in elk geval.
Voor Didi in elk geval warm genoeg om een duik te nemen
Vandaag is het ook precies een jaar geleden dat we met z'n vieren een vreugdedansje maakten in de keuken, het begin naar een nieuw onderkomen was er. Zulke dingen hou ik bij in mijn schaduwdagboek ;)
Eind van de middag zaten we nog even in de zon op het terras bij Zee en Meer.
met een wijntje en wat tapa's. Lekker!
Het vogeltje stapte parmantig langs de slootkant heen en weer
op zoek naar wat smakelijks
het dacht geen moment 'wat is het water nog koud aan mijn poten'
welnee, vogels denken niet.
Soms wou ik dat ik een vogel was.
Of een kikker. 's Winters lekker onderduiken en in het voorjaar weer boven water komen en een kwakje dril neerleggen, gewoon omdat dat bij de jaarlijkse gang van zaken hoort.
En telkens als ik denk 'misschien dit jaar wel geen orchideeën' staan ze ineens weer boven de grond, daar kan ik dan zo blij van worden.