Een slechte nachtrust met als gevolg een slecht humeur vandaag.
Wel beneden ramen gezeemd, dat kan ik gewoon want dat doe ik links en mijn knie heb ik daar ook niet bij nodig, of het moet even zijn om op het tafeltje te klimmen, maar dat ging goed.
Vanmiddag de zakken koffiebonen omgeruild voor pads, van de original hebben we twee pads nodig voor één bakje dat is onvoordelig natuurlijk. Ik heb nu de wat zwaardere, sterkere meegebracht. Er is nog strong en extra strong. We proeven verder, keus genoeg en het apparaat is tenminste bijna geluidloos. Thee is lekkerder nu.
Twee kleine rondjes en morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Wat een timing. Toen de bonen ongeveer op waren kwam de Senseo er al aan. Joop had vanmorgen al pads (en bananen) gehaald, dus hij kon gelijk gebruikt worden. De senseo original had hij meegebracht en op de halve kop stand smaakt dat prima. Ik moet me nog eens verder in de pads verdiepen.
Daar in de verte staat de waterkoker, die moet ik 'op links' hebben anders gaat het niet goed met mijn rechterschouder/arm. Mijn knie sputterde ook behoorlijk tegen vandaag, misschien toch eens naar de dokter. Lopen gaat prima gelukkig, maar hij is wel een beetje dik en ik moet oppassen met .. dat weet ik niet precies, maar soms gaat het fout.
Nog een heel gedoe om alles weer goed neer te zetten. Je zou denken je haalt de oude weg en zet de nieuwe neer, maar zo werkt dat toevallig niet. Er moet een bakje komen voor de pads en een bakje om de gebruikte in de gooien, anders moet je steeds een la opentrekken een deksel optillen enz. dat staat op de foto allemaal rechts uit zicht op de verwarmingstoestand. Er zijn ook twee padhoudertjes, een senseo is rond en zo'n machine is recht, dat vergt optisch weer wat aanpassingen want ik vind het wel handig als de kopjes enzo er allemaal bij staan in verband met rekbewegingen omhoog met mijn arm, maar het moet er dan ook wel een beetje leuk uitzien.
Kopjes, suikerklontjes of zoetjes (voor de visite) en thee in potjes en zakjes, alles binnen handbereik, met gouden oortjes, in aardewerk of glas.
Daarna nog lekker gewandeld. Niet al te ver, toch een beetje voorzichtig. Het was buiig maar ik hield het droog.
De koffiemachine lekt al een tijdje en als ik niet oplet loopt de lekbak over en is alles nat. Verder maakt hij ondertussen wel erg veel herrie. Eerst malen en daarna het 'zetten' van bakje één. Als je allebei een bakje wilt dan twee keer herrie. Komt er visite dan zoveel meer herrie als er visite komt en dat is dan meestal als de visite pas binnen is, want het eerste wat je ongeveer vraagt is 'wil je koffie of thee' en dan daarna kan je even niets zeggen want er is herrie. Thee doe ik ook met dat apparaat, brrrrrrrrrrrrrrrrrr hoor je dan tot het kopje vol is. Al die herrie dat kan minder na ongeveer zeven jaar, ik had hem op Scharendijke al.
Een gewoon koffiezetapparaat wil ik niet dat vind ik onhandig, veel handelingen voor een paar bakjes en zet je meer dan heb je oude koffie, niet lekker. Nu ja een lang verhaal kort, we gaan weer over op Senseo, dat is ook niet meer weg te denken en best lekker. Geen gemaal meer, handige pads, schakelt gelijk uit, altijd vers en minder HERRIE. En een stuk goedkoper dan zo'n dure maalmachine. Ik ben er klaar mee. Hij is al besteld want morgen moet ik een nieuwe zak bonen openmaken en dat doe ik dus niet meer. Die ga ik omruilen voor pads.
Ik heb er gelijk een waterkoker bij besteld voor de thee, dan is dat probleem ook opgelost want daar ga ik dat dure gas natuurlijk niet voor gebruiken.
Zo speelt er zich wat af in een mensenleven, al die keuzes, dingen die voorbij gaan, dingen die blijven maar toch ook weer veranderen en dan is dit alleen nog maar de koffie.
We kregen de bedankkaart van tante Trui in verband met haar begrafenis.
Prachtige foto's met daar tussenin een heel mensenleven....
Deze foto's zijn nog van gisteren en al kwam het weer wat zon betreft aardig overeen, het was een heel stuk kouder en winderiger vandaag.
Best fijn weer om te lopen. Vanmiddag weer eens een rondje met het hondje.
Verder gebeurde er dit in ons zo vredige dorpje, best eng vind ik. Dat je wapens kunt printen wist ik, dat je er ook gewoon mee kan schieten is nieuw, ja ik loop nu eenmaal wat achter. Dacht altijd dat ze ze gebruikten om indruk te maken. Oplsluiten maar. Arme kinders weer. Het zal je pa maar wezen.
Deze wilde ik al zo lang eens laten zien, maar meestal was het licht niet goed, zo'n boom is gauw veel te donker. Maar nu is de zon nog laag en hij stond er mooi in vanmiddag, hij was er klaar voor!
Wat een pracht hè!
'Oe kant zo hroeie' zou Piet Slootemaker zeggen, maar dat is weer een ander verhaal.
Het huis heet 'Zonneweelde' en was het zusterhuis van het tegenover gelegen Zweedse rodekruisziekenhuis dat nu een Kuuroord is. Nog geen boom te bekennen hier.
Hier rond 1920 staat er al wel iets maar of dat hem is... geen idee. Dat doet er ook verder niet toe. Hij is mooi en gezond zo te zien want hij loopt al prachtig uit.... en zo langzamerhand een jaar of honderd.
Er komt weer wat kleur zo langzamerhand. De bomen glanzen en zuigen zich vol, je ziet aan alles dat de lente in aantocht is.
Het begint bij mij ook een beetje te kriebelen en ik begon eens met het zemen van de ramen boven. Vroeger toen we hier nog niet woonden deed ik het hele huis binnen en buiten in een uur, het tempo is wel iets afgenomen, maar ik moet nu met een trapje sjouwen.
Daarna een fijne wandelng. Geen zon vandaag.
Vanavond weer eens pannenkoeken gebakken, lekker (en) makkelijk.
Vanmorgen liep ik een oud-schoolgenoot tegen het lijf uit mijn lagere schooltijd.
Ik begon een praatje want laatst had ik hem ook aangesproken over de Drilhoek, of hij iets wist, hij was daarbij erg behulpzaam geweest, we hadden een mail gekregen met linken, maar over de Drilhoek wist hij niets.
Inmiddels weten we wel dat het vroeger werkelijk zo genoemd werd en dat de naam nu toch doorgaat. Verder benadrukte hij nog eens dat we toch echt op 'Bommenese' grond wonen en dat er niet veel mensen zijn die dat nog weten.
Hij was in zijn tuin bezig en wees me op een stokoude bijna dode vlierboom met de woorden: 'daar heb ik nog in gespeeld vroeger, die mag nog even blijven staan'.
De wind is nog wat aan de frisse kant, maar verder niets te klagen hoor.
Of toch wel iets. Gisteren had ik wat te lang of teveel naar de blauwe lucht richting de zon gekeken denk ik want gisteravond zat er 'zand' in mijn ogen, lasogen. Vandaag was dat al over hoor, maar toch maar niet al te vaak richting zon gekeken.
