De mevrouw van de uitlaatservice heeft corona, dus er zaten een paar baasjes omhoog, ook die van Bard en aan mij de vraag voor een tussendemiddagrondje en natuurlijk deed ik dat graag. Morgen weer en nog wel een paar keer meer denk ik zo. Heen en weer naar de haven is 5km, net ver genoeg en tussen de middag nog niet zo heel warm
Bard krijgt al een beetje door hoe ik het hebben wil, aandacht vooral, van beide kanten dan gaat het heel goed.
Op de heenweg hadden we een stukje hout gevonden, dat blijft tenminste drijven en hij ging het netjes ophalen voor de volgende worp, jammer dat ik niet zover kan gooien maar dat vond hij geen enkel probleem.
Op de terugweg hebben we bramen gegeten, dat was even doorbijten maar toen hij zag hoe lekker ik ze vond moesten ze dat zeker zijn en vond hij dat ook, zo gaat dat.
Vanmiddag gingen ook de hechtingen uit Joop zijn vinger, daarvoor moest hij even heen en weer naar Goes maar het is goed genezen.
Heb ik gewoon al vanaf vorig jaar een potje antipollenpillen in mijn laatje te liggen. Gelijk eentje ingeslikt en de hoofdpijn verdween binnen een paar uur.
Ik haalde een paar zakken zwarte aarde op Schuddebeurs om de plantenbak op de stoep bij te vullen en bracht gelijk nog twee plantjes mee, die waren gered van de hitte zodoende.
Op de foto wilgenroosjes die nu volop bloeien, ik vind ze leuk, net als het boerenwormkruid dat nu ook weer begint te bloeien, zie ook de foto's van gisteren.
Het was best warm en ik besloot een rondje te fietsen in plaats van te lopen, niet ver want daar had ik ook geen zin in. Ik kocht kersen op Dreischor en maakte er een rondje door de polder van Dreischor van, mijn geboortedorp en kwam zodoende ook nog langs mijn geboortehuis. Er wonen alweer andere mensen, maar het huis blijft altijd hetzelfde.
In de tuin is het goed toeven onder de parasol (foto 1), wel af en toe even schuiven met de stoelen om in de schaduw te blijven.
Heerlijk geslapen gelukkig. Ik ben er inmiddels wel achter dat ik af en toe behoorlijk last van hooikoorts heb, met alles wat daarbij hoort, misschien ook wel slapeloosheid dat heb ik nog niet opgezocht.
Het was zondag.
Mooi weer.
Een heerlijk ochtendrondje
En net zo'n fijn middagrondje en tussendoor genoeg andere leuke dingen/
Alweer zo'n slechte nacht tot half vijf, waarna het nog even lukte wat te slapen. Je zou er moedeloos van worden en bang zijn om naar bed te gaan, toch moet het ooit weer een keer lukken.
Ik wandelde extra ver vanmiddag, het was heerlijk in de wind en niet te warm. Het wemelde wel van de fietsers, die waarschijnlijk allemaal even naar de jaarlijkse Brouwse dag gingen waar je altijd over de koppen kunt lopen.
Onderweg kwam ik nog een bekende tegen, 'ga je feesten?' vroeg ik, 'neee ik ga niet feesten en ik hou ook afstand, je zal wel snappen waarom'... was zijn antwoord. Hij had Corona en na het praatje fietste hij al hoestend verder. Dat is een kwalijk hoestje dat ik hoor bij coronapatienten.
Hoewel ze anders voorspeld hadden, bleef het de hele dag buiig. Vanmorgen regende ik nat, maar dat voelde heerlijk, een soort frisse zomerse buitendouche. Het deed me aan Scharendijke denken waar ik ook weleens in de regen onder de buitendouche stond, heerlijk! Alleen nu was ik vergeten mijn kleren uit te doen... het had best gekund want ik kwam niemand tegen. (het is wel heel raar om te zien dat ik datzelfde bankje van de foto nog steeds heb al staat het nu wel op instorten, of zou het toch intussen een andere zijn? Ik heb geen idee, maar 15 jaar is toch wel lang voor zo'n goedkoop stukje hout.)
Ik rommelde wat met het een en het ander een mens kan het best druk hebben met eigenlijk niets en eind van de middag liep ik nog even om een bloemkooltje bij Eveline, die zijn echt zo lekker nu daar. Het is ook al op samen met een kakelverse komkommer. Onderweg kwam zelfs de zon nog even tevoorschijn
Vandaag deed ik voor de tweede keer een rondje met Bard. Hij is jong, vooral nieuwsgierig en erg sterk. Gelukkig ben ik nog net iets sterker, maar het is wel oppassen geblazen. Los bij het haventje ging heel goed, hij ging lekker zwemmen en komt als je roept, dat is altijd fijn.
Verder durfde ik hem onderweg nog niet los te laten al was dat wel verleidelijk want er was verder niemand. Maar eerst moet hij maar eens leren wat beter naast me te lopen, hij doet dat wel, maar plots zet hij het dan weer op een rennen. Ik snap erg goed dat het minibazinnetje van twaalf dat nog niet allemaal onder controle heeft, dat is het uitlaten zeker geen pretje.
Jammer dat zo'n schelp zo snel zinkt, al is Bard net een buitenboordmotor zonder boord
Dit deed ik dus zoal de laatste dagen, het ging lekker en dan is het zonde om te stoppen.
Nu weer op naar de volgende.
Ook nog gewandeld want we moeten wel in beweging blijven. Joop zit alweer op de fiets, zijn vinger geneest prima.
Gisteren heeft hij de scootmobiel van Rosemarie opgehaald. Zo kwamen we een paar jaar geleden met haar in contact. Joop had hem te koop gezet en zij kwam hem kopen, Didi was toen net overleden. En zo kwam van het een het ander. Nooit als ik geweest was vergat ze te zeggen, 'doe de groeten aan Joop'. En die scootmobiel had ik volgens haar terugverdiend door mijn wandelingetjes met Paule. En ook de flesjes wijn en de doosjes chocolaatjes, zo vaak heb ik gezegd dat dat niet hoefde, maar ja dat geef je op een gegeven moment ook maar op en lekker was het best.
