Na vijf jaar ben ik nog steeds erg blij met de door Joop verzonnen plantenbakken, hij zag zoiets bij het bouwcentrum, we gebruikten dezelfde stenen ook voor de rand van de stoep.
We begonnen er met één en een jaar later volgde de tweede. Ik deed er gelijk stekjes uit Scharendijke in en eigenlijk doe ik er verder nooit veel aan en laat me verassen door wat er op komt en als het te wild wordt naar mijn zin pak ik de snoeischaar of de schep.
En nu groeit het loodkruid door de voegen, prachtig!
Er is niets gemetseld alls staat los, dus als het instort zien we wel verder.
Gekleurd en gefietst vandaag, het was een fijne maandag.
Wij hadden heel erg leuk bezoek vanmiddag. Silvia en Yara kwam een middagje over. Wij brachten met ons drietjes een bezoek aan het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Best indringend altijd en ik hou het er nooit helemaal droog, maar voor Yara interessant om eens te zien hoe het er toen aan toe ging met zo'n ramp.
Rampen zijn er nog vaak genoeg, maar er kan tegenwoordig natuurlijk veel sneller gehandeld worden wat hulp en redding betreft, dat was toen wel anders.
Het museum is ook elke keer anders en elke keer weer erg indrukwekkend. Het verslag van mijn vader heb ik nog nergens kunnen ontdekken, net zo min als een foto waar hij op staat waar ik altijd nog op hoop.
Eenmaal weer thuis dronken we een wijntje en aten er een broodje bij en toen was de middag weer voorbij.
Heel fijn om mijn grote kleindochter weer eens even te kunnen knuffelen.
Joop keek Max en paste op Storm terwijl wij in het museum waren.
Het komt vast door het rustige herfstweer dat ik me zo rustig voel. Alles is lekker aan de kant. Joop fietste, ik kleurde en scharrelde eens wat en deed vanmiddag een rondje met het hondje.
Niet meer en niet minder.
Met de boeren is het wel anders gesteld. Het aardappels rooien is in volle gang en op de foto worden de witlofpennen geoogst.
Zoals in het filmpje gaat het alleen nog in groentetuintjes denk ik, maar je kunt wel goed zien hoe het gaat.
Een klein wereldje vanmorgen met de bijbehorende druppels en webben, altijd mooi!
Een rustig dagje vandaag. Joop wachtte even tot de zon kwam een fietste een rondje Walcheren. Ik probeerde te kleuren maar ben nog steeds niet begonnen, nog steeds een wit vel.
Mijn 'OPEN' papier aan het raam geplakt maar dat leverde weinig klandizie op.
Lekker vroeg gegeten en daarna nog een avondrondje gelopen.
Wat een heerlijke dag was het. Eerst het project met de trui van gisteren afgemaakt, de mouwen tenminste, de rest zie ik nog wel eens of ik dat nog doe.
Daarna ging Joop fietsen en ik aan de slag, dat was nodig! Zelfs de ramen en rondom geveegd, heerlijk! En omdat het nog steeds zo lekker was ook nog een klein rondje . Bij het tuintje van Digna zo ik zo heel veel vlinders op de herfstasters dat ik er even naar toe ben gelopen, prachtig!
Vanavond trakteerde Wim alvast voor zijn verjaardag bij de Portugees in Zierikzee, erg lekker maar ook veel. Wij namen stokvis want dat spreekt aan, dat aten we vroeger op zondag, maar het was best zwaar. Dus nu hoef ik morgen niet te koken want ik kreeg het restant netjes ingepakt mee naar huis. En zodoende kon er ook nog een toetje bij.
Het was gezellig tafelen met z'n zessen achten. Er komt denk ik nog wel een leukere foto.
De zwarte trui is klaar en hangt nu na een tijdje dompelen te drogen. Ik ben gelijk maar aan het volgende project begonnen, van deze zijn de mouwen te wijd en te lang dat is erg onhandig bij alles wat je doet. Een mouw is klaar, ik denk dat ik de wol die ik overhoud nog maar opmaak aan het voor en achterpand, daar zitten ergens ook meerderingen die ik eigenlijk liever niet had gehad, maar dat weet ik nog niet zeker.
Het stormde buiten en wij frobelden binnen, Joop ruimde nog maar eens het een en ander op. Hij heeft niet gefietst vandaag, ik wandelde vanmiddag nog wel een rondje met het hondje, niet dat ik daar zo'n zin in had, maar eenmaal buiten was het toch wel even lekker, al waaide ik wel zowat van de dijk met mijn fiets.
Gisteren aten we de eerste spruitjes, heerlijk vers, net geplukt, slavink erbij en vandaag krootjes met speklapjes. Wij eten nog steeds toch minstens een dag of vijf in de week vlees, vis of kip. Gewoon omdat ik dat makkelijk vind, groente en aardappeltje erbij en klaar is Ria. Of pasta dat kan ook.
De dagen van geen vlees, kip of vis, eten we dan pannenkoeken of iets met eieren, een stokbroodje met kaasjes of een pizza waar ook worst op zit. Wat koken betreft heb ik geen fantasie, ik vind het ook niet leuk. Eten zelf vind ik dan weer wèl leuk, maar ja....
Een wel heel aparte lucht vanmorgen, maar het was droog en dat bleef het ook nog wel even. Daarna een paar uur regen en daarna weer droog zodat ik nog een rondje kon doen.
In de regenperiode breide ik mijn trui klaar en maakte hem ook pasklaar, want ik was best benieuwd, maar het komt goed denk ik, het ziet er hoopvol uit. Nu het halsboordje nog en de mouwen erin. Daarna maar eens even een dag of wat in het water zetten want het ziet er nu niet uit, netjes gebreid is anders, maar als het goed is heb ik er weer een fijne zwarte trui bij, een mens kan niet zonder.
Daarna heb ik nog een paar truien waar wat aan moet gebeuren dus ik ben nog wel even zoet, maar ik krijg ook wel weer zin om te kleuren.
Miriam wordt vandaag (5okt) 53, dat gaat ook gewoon door en Kees van Truus (weetjenogwel die uit Limburg) wordt 79 en komende donderdag wordt Wim, de voeger ook 79. We worden oud.
Een mooie maandagmorgen, met wat gezelligheid onderweg. Een stukje opgelopen met een wat ouder stel die ik wel af en toe tegenkwam, maar nu liepen we dezelfde kant op en we kletsten wat, dan leer je elkaar een beetje kennen. Leuk was dat ze aan het eind van de wandeling even mee naar binnen ging om naar mijn tekeningen te kijken. Mooi natuurlijk en het leek haar ook wel leuk ze eens in de kerk te hangen.
Daarna was het wassen en drogen geblazen want daar was het echt weer voor, dat had ik al gezien toen ik uit bed stapte, dus maar gelijk de lakens opgepakt.
Alles ligt alweer droog en schoon daar waar het hoort.
Vanmiddag nog een fijn rondje door de polder. Mooie luchten, af en toe dreigde het, maar het bleef droog. Daar knapt een mens van op!
Alles lijkt weer zijn normale gang te gaan gaan, maar dat is niet zo, niet in mijn hoofd.
