Eerst naar de dokter vanmorgen, de gang van zaken in het ziekenhuis, geen uitslagen krijgen, achteraf telefoontjes, het zat me allemaal niet lekker en ik blijf last houden van maag en buik of gal en als het dan eventueel galstenen zijn dan moet ik toch daarvoor weer naar de dokter.
Alles netjes op een briefje geschreven, wat er was en wat ik wilde vragen. Volgens de dokter geen gal maar de maag en ik geloof dat de maagbeschermers al werken. Voor alle zekerheid wordt er nu nog een echo van de bovenbuik gemaakt, dat kan volgende week al gebeuren, heel fijn!.
Ze heeft me onderzocht en er was niets vergroot, gekrompen of kwijt, dat scheelt en ik voelde me opgelucht, ze kon ook de bloeduitslagen van het ziekenhuis zien, niets op aan te merken!
Opgelucht stapte ik weer naar buiten en nadat ik thuis Joop op de hoogte had gebracht reed ik door naar Zierikzee voor een paar flesjes Beaujolais. Er was maar één soort, dat is makkelijk kiezen! Ik heb al geproefd, heerlijk zacht.
Op naar het onderzoek om dingen uit te sluiten, die maag moet met de beschermers vanzelf weer over gaan.
Het is er weer voor en het ontspant, dat kan ik best even gebruiken
Hoofdzakelijk restjes gebruikt net als bij de twee vorige herfsttaferelen. Ik heb ze eens gesorteerd in Op, Bijna op en Bestnogbruikbaar en ze in aparte doosjes gedaan, te duur om niet allemaal echt OP te maken en als ik het niet zo doe komt er niet van. Ik weet dat er potloodverlengers zijn maar daar durf ik me niet aan te wagen, bang dat ze mijn krachten niet overleven.
Ik ben alweer aan de volgende begonnen.
Eigenlijk wil ik gaan breien of haken maar ik weet niet wat. Een muts misschien, daarvoor zijn er nog resten genoeg maar gebreide en gehaakte mutsen zijn niet erg warm, dan wil ik eerst een passende fleece binnenmuts hebben.
Vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig even buurten, een lichtpuntje in de duisternis want het is behoorlijk somber buiten maar lachen kunnen we gelukkig nog steeds, zeker als we samen zijn.
Voordat ze kwamen deed ik boodschappen op Scharendijke in een fijne bijna lege supermarkt. Niet helemaal natuurlijk, maar het is een grote, bedoeld voor heel veel mensen, waarvan er nu maar een paar waren.
Een rondje rond Keesje gewandeld en onderweg gezellig gekletst met Janny, die mannen hoeven niet altijd alles te horen natuurlijk.
Om één uur even naar het ziekenhuis in Goes voor de geplande ct scan in verband met het vage vlekje op mijn long. Er werd verzocht een kwartier eerder aanwezig te zijn, maar we waren er al een half uur van tevoren. We zaten misschien net vijf minuten toen de verpleegster me al kwam halen. Bij het gaan liggen op het apparaat was ik even bang dat ik door het bed in de diepte zou verdwijnen dat heb ik op mijn eigen bed ook weleens, gelukkig zakte het weg.
Toen het gebeurd was vroeg ik 'en nu weet jij wat het is'? Ja antwoorde ze, maar ik mag niets zeggen en ze knipperde geruststellend met haar ogen, tenminste dat verbeelde ik me. Volgende maandag de uitslag of eerder als het helemaal niet goed is.
Ineens waren we Bas (het is echt Bas) de ezel van Lillo kwijt. Ik weet inmiddels dat hij sinds een paar maanden geemigreerd is naar Duitsland naar een fijne oudedagvoorzienig voor ezeltjes, maar er zijn nog steeds mensen die denken dat hij dood is, of zich afvragen wat er gebeurd is.
Niets gebeurd, hij woont alleen ergens anders en als je graag wilt weten waar dan moet je dat aan Gerrit vragen, zo heb ik vandaag ondervonden
Bas in 2007 op de eerste foto en dit jaar op de laatste, het is raar nu hij niet meer daar loopt.
Geen Sinterklaasgedoe meer hier maar inmiddels ben ik er wel achter dat zijn paard tegenwoordig Oozosnel heet en dat het een hongerig en dorstig paard blijkt te zijn, er verschijnen zelfs kraampjes langs de weg waar hij dan even uit kan blazen en vooral even iets kan nuttigen en dan natuurlijk als dank iets in de gereedstaande schoenen achter laat.
Op de foto's denk ik een van de laatste keren dat er bij ons een schoen gezet werd op 2 dec. 2006.
Jammer genoeg vergeten een foto van het kraampe te maken, maar dat blijft nog wel even staan denk ik, want het werkt wel hoorde ik van één van de kinderen vandaag.
Het wordt weer alsmaar stiller in de straten lijkt het wel, nu is het hier toch al nooit druk en het was zaterdagmorgen, maar op af en toe een auto na was het zoo stil en donker en somber, maar ik had toch gewoon zin in een ochtendrondje natuurlijk en ik ging en het leek wel een sprookje in de polder. Zoals op de foto was het, dat is niet speciaal kleurrijk geshopt of zo, dat doe ik nooit, dit deed de zon.
Want kijk, zo was het vanmiddag, ik had totaal geen zin, het was waterkoud, maar ja er lag ergens een hondje te wachten en natuurlijk ga je dan gewoon. Wanten vergeten, gelukkig had het bazinnetje een paar voor me en eenmaal onderweg was het toch heerlijk!
Het licht was niet zo gunstig voor foto's als vanmorgen, maar Paule en ik genoten van het heerlijke rondje.
En het was met het latere middaglicht weer heel anders dan vanmorgen.
Er zat een aalscholver lekker te drogen, maar inzoomen en dan met een hondje aan de lijn dat eigenlijk op dat punt alleen nog maar naar huis wil schiet niet op. Een filmpje ging beter.
Allereerst een bloemetje voor Ina, zij zou vandaag haar 67ste verjaardag hebben gevierd.
Het was eigenlijk best zonnig vandaag maar toen ik ging wandelen was het al behoorlijk aan het betrekken. Er komt regen en omdat de potplanten die nog buiten staan nog steeds behoorlijk nat zijn heb ik die maar even onder het afdakje gezet. Zolang het niet vriest hoeven ze niet naar binnen en als het dan volgende week weer zacht weer is kunnen ze gewoon weer buiten.
Bijzondere luchten vanmiddag maar al snel donker, wat dat betreft is het echt november.
Kijk en dan loop je het dorp binnen en dan loopt er gewoon zoiets te grazen.
Pandemie hier, pandemie daar, het gaat weer nergens anders meer over en we zijn er ook lang nog niet vanaf!
En de ongevaccineerde meute maar lachen, zie je wel, zie je wel, als nú nog niemand 'het' doorheeft! (daar word ik helemaal misselijk van)
Ik denk wel dat er een verschil is tussen de zogenaamde wappies en de echte bangerikken, dat zijn geen wappies.
Inmiddels ben ik er wèl voorstander van dat die ongevaccineerden dan maar nergens meer naar binnen mogen. Jammer als je echt een geldige reden hebt, maar al die bange schijterds die gewoon alleen maar bang zijn. Bang voor de prik, bang omdat ze allergisch zijn (voor wat), bang omdat ze hart- en/of long problemen hebben en vooral bang voor de Chinezen of voor wat dan ook.
Ik weet er alles van want ik was eerst ook best zo'n bange schijterd. Bang voor het 'goedje' dat ze in me gingen spuiten, wat zouden de gevolgen wel niet zijn, ik zou er vast ziek van worden, of op zijn minst vage klachten krijgen....
.... maar ik ging toch, ook al was ik best allergisch voor 'iets'. Ik heb het aan de dokter gevraagd en die zei dat het echt geen kwaad kon en ze keek echt niet of ze zat te liegen, een dokter kan je toch vertrouwen lijkt mij en Joop ging ook gewoon ondanks dat hij hart- en vaatproblemen heeft en wat al niet meer, hij slikt een handje pillen per dag en dan die spuit daar nog bij.
Hopelijk duurt het nog even eer ik aan de beurt ben voor die booster, maar ik doe het wel.
We hebben het toch gezien toen de eerste vaccinaties er waren!, dat de besmettingen snel afnamen, dat we weer het gewone leven konden oppakken?! Dat het helpt!
Het helpt echt, alleen niet lang genoeg!
Dan moeten we maar een keertje extra!
En als 'de rest' dan ook eens gewoon meedoet en ook eens kan toegeven dat het misschien beter is om toch maar die prik te halen in plaats van halsstarrig nee te blijven roepen. (het is zo gebeurd hoor je voelt er bijna niets van)
