Dit was toch wel een erg mooi cadeautje op de zondagmorgen. De knop zat er al een tijdje en meestal duurt het bij de eerste erg lang, maar deze floepte zomaar open. Het is ook de enige voorlopig want ik zie nog weinig knoppen, het is een laatbloeier. Hij knapt helemaal op dit jaar, een grotere pot en ook nieuwe grond zullen daar wel aan toe bijdragen. En hij is natuurlijk de Pauwlonia Tomentosa!
Mooie wolkjes vanmorgen en nog lekker rustig.
Ik wandelde op het nieuwe asfalt van de Korteweg, met een enorm hoogteverschil naar de berm. 'Hier moet je nu ook geen tegenligger tegenkomen" zei ik tegen de anders zo stille man die een beetje aan het schoffelen was. Hij begon terug te praten, ik schrok er gewoon een beetje van. En niet zomaar een woord of twee, nee hoor, gewoon een paar zinnen, we hadden een soort van gewoon gesprekje. Grappig.
Dit lag op het bankje bij de Schapenweg. Er lag ook een hoop plastic dat ik niet zomaar kon laten liggen dus ik raapte het op en zou wel zien waar ik het kon dumpen, het spelletje liet ik liggen. Gelukkig stapte bij de volgende boerderij net de heer des huizes naar buiten en ik vroeg of ik mijn gevonden rommel bij hem in de afvalbak mocht doen en dat mocht. Ze hebben kinderen dus ik vroeg ook of ze misschien het spelletje vergeten waren, maar nee, hij herkende het niet uit mijn beschrijving.
Ik had ook beter moeten weten want er staat Schapenweg op, het komt vast ook daar vandaan, dat lijkt me logischer. Geen boter kaas en eieren maar wat dan? Ik ken deze versie niet.
Vanmiddag nog een keer hetzelfde rondje, ik had niet zoveel puf vandaag, waarbij ik een paar oude bekenden ontmoette, gezellig aan het fietsen op hun tachtigste, wel met hulpmotor maar toch! We maakten een praatje.
Joop zijn laatste puzzel was klaar dus die fietste naar Zierikzee voor een nieuwe en ik deed eens een rondje met mijn nieuwe wandelhondje. Het was wel even wennen hoor en echt zin had hij ook niet hij was al uit geweest en nu weer al, ook dat is wennen.
Maar zijn vrouwtje was blij dat ik kwam, dus daar gingen we en het eerste stukje moet ik echt trekken, eenmaal van de dijk af ging het al wat beter. Ik was ook zijn naam vergeten, maar we kwamen iemand tegen die hem herkende, dus toen wist ik het weer. Pouwle of Pauwle zo spreek je het uit tenminste.
Het is wel een stevig hondje, iets groter dan een Jack Russel denk ik en hij heeft een onderbeet wat een beetje vreemd gezicht is. Hij is wel lief geloof ik, we hadden tenminste al wel contact.
We deden best een aardig rondje en hier gaan we op huis aan, dat weet hij natuurlijk.
Fijn dat het goed ging in elk geval.
Vanmiddag fietsten Joop en ik eens samen naar Brouwershaven, er is nieuwe haring en daar hadden we zin in. We aten ze thuis op en omdat vis nu eenmaal moet zwemmen liepen we snel naar de Smisse voor een biertje. Heel gezellig zitten kletsen met Bolus en zijn vrouw. Bolus blogde vroeger ook en zo hebben we elkaar leren kennen.
Als klap op de vuurpijl werd een tijdje later de wekelijkse pizza thuisbezorgd.
Dat was al met al toch wel een erg leuke dag! Zonnetje erbij. Ik heb genoten!
We waren al vroeg op vanmorgen. Joop omdat hij een paar doosjes bijen die al een paar dagen in de garge stonden te zoemen weg moest brengen, ergens in Brabant en ik omdat ik geen oog dicht had gedaan. Ziek van het draaien en keren en pijnlijke schouders, ik wist niet meer hoe ik liggen moest.
Joop stapte in de auto en ik in de polder, de stille polder. Het was heerlijk!
Bloemen, beesten, bijen en de zon.
Ik knapte er zowaar een beetje van op en thuisgekomen had ik weer een toestel vol foto's bij de koffie, ook fijn!
De bijen die Joop naar Brabant bracht worden vevoerd naar Ameland. In de boxen zitten darren die bevrucht moeten worden en om dan een raszuivere moer te krijgen moeten ze naar Ameland. Als ze dan terugkomen hebben de bijtjes een nieuwe koningin.
Een ochtendrondje voor mij en Joop ging op jaarlijkse controle in het ziekenhuis in Goes. Alles goed meneer, u kunt weer een jaar vooruit en dan bedoelen ze zijn meetapparatuur voor het meten van de bloedwaardes.
Vanmiddag gingen we eens op de koffie bij de mevrouw die de scootmobiel van Joop kocht, ze woont vlakbij en had het bij de koop al gezegd dat we eens op de koffie moesten komen.
Vorige week belde ze. We hebben gezellig zitten kletsen over vanalles en nog wat en nu blijkt dat Joop haar huis vijfendertig jaar geleden, samen met zijn toenmalige vriend heeft verbouwd. Hij weet nog wel van de verbouwing, maar toen hij de keuken en badkamer zag, die hij toch geïnstalleerd heeft zei het hem niets.
Ze kocht de scootmobiel omdat ze slecht ter been is en ze heeft een hondje, er kwam een meisje om hem uit te laten en nu heb ik gezegd dat ik dat ook weleens wil doen, dus ja... hihi.
Dit is niet dezelfde maar zo groeit de asperge dus en dan wordt het zo'n wilde bos als ernaast. Ik heb een stukje geproefd, gewoon zo'n omhoog wijzend steeltje, het smaakte lekker! Volgend jaar maar eens op aspergejacht, want er zijn zo te zien meer mensen die dat doen.
Al jaren tel ik de blokken van het dekbed, zeven in de breedte en acht in de lengte. Dat blijkt nu andersom te moeten, dan past het gewoon beter, is de instopstrook wat groter, de zijkanten gevuld. Wat raar hè, dat ik dat nooit eerder geprobeerd heb.
Vanmiddag ben ik nog eens even bij de bloem/plant aan de dijke wezen kijken en mijn vermoeden groeit met de dag, het is 'gewoon' een wilde asperge. De knop gaat zich vertakken en wordt een grote plant net zoals die er naast staat, al is dat op de foto niet zo goed te zien, als je hem uitvergroot iets beter. Je zou ze dus kunnen eten denk ik, al is dat nu te laat.
Zo zie je maar, even googelen en je bent gelijk een stuk wijzer. Google rules...
Zo las ik ook een stukje over de speciale urinegeur die ontstaat nadat je ze gegeten heb, ik heb/ruik dat ook, soms al gelijk na het eten Ik vind het juist lekker ruiken, maar dat is misschien net het zelfde als dat je je eigen winden lekker vind ruiken, om maar eens een vergelijk te maken.
Vandaag hebben ze de onderste meter van de dijk gemaaid en ook sommige bermen moesten eraan geloven. Jammer weer, maar het bovenste stuk van de dijk staat nog.
Ik heb geen foto, ik was laat want deed eerst weer de (bijna twee) wekelijkse boodschappen. Het was rustig. Bij de Lidl moet je nu zelf je karretje schoonmaken met hun W3 glassex. Ik had niet veel nodig en geen hinder van anderen. We hebben nu zelf een flesje ontsmettingspul in de auto en dat doe ik dan ook na elke winkel. Dan voel ik me weer fris.
En dan speciaal voor Irene mijn nieuwe vriendjes aan de dijk. Ik nam 1x een paar worteltjes mee omdat we die aten, maar ik vind ze erg groot, ze zijn wel erg vriendelijk, maar die met die zwarte manen wilde gelijk alle worteltjes, of was het nu die bruine ik weet het niet meer, ik heb ze maar neergegooid richting het kleintje...
Ze hebben ook een erg vriendelijke baas met hond en de hond vind mij ook erg aardig, hij kon het ook met Didi al goed vinden.
Soms heb je weleens een lijstje met dingetjes die eigenlijk moeten gebeuren, of niet per se moet maar waarvan je graag wilt dat het gebeurt, dat kan ook.
Dat deed ik vandaag en ik was er eigenlijk heel de dag mee bezig, op een paar wandelingetjes na. Ik vond het vooral belangrijk de tekeningen pagina op te ruimen, er kwam niets meer tevoorschijn zowat en daar kan ik slecht tegen. Die is nu op het laatste jaar na netjes.
Verder heb ik de Zonnemaire pagina weer toegevoegd omdat er een leuke film voorbij kwam gisteren. Toch nog eens op zoek naar wat ik er eventueel verder op wil/kan zetten, al was het maar een paar linken naar deze of gene.
Dan is er ook nog de fotocursus met de architectonische opdracht, gebouwen, lijnen enz. Daar hebben we op Zonnemaire weinig van, dus daar dook ik ook mijn archief maar eens voor in. Ik geloof niet dat ik er nog voor op stap moet, lijnen en gebouwen zat.
IK keek ook nog eens bij de 'bloem' van gisteren en krijg toch het vage vermoeden dat het een asperge is, vooral ook omdat er veel aspergeplanten in de buurt staan.
Heel veel foto's gemaakt ook weer, dat gaat makkelijker zonder Didi. Ik hoef niet op te letten of er auto's aan komen, ook al ging ze op het laatst meestal wel zitten toch was ik altijd bezorgd om haar.
Het is ook anders als ik boven op mijn kamertje zit. Vaak dacht ik als ik een tijdje boven zat dat ik toch wel even naar beneden moest, naar Didi. Even een aai, even bij haar zitten met een kopje koffie, even wat aandacht. Op Scharendijke was dat ook anders, daar lag ze altijd bij me op mijn kamertje.
Dat schiet nu vaak door me heen... oh nee dat hoeft niet meer. Het zijn van die kleine dingen waardoor je er toch de hele dag door nog aan denkt.
Nu is Joop er nog wel maar die is snel tevreden.
"Neem je geen hond meer?"
"nee hoor, het heeft ook zijn voordelen" is nu steevast mijn antwoord, want natuurlijk is dat zo...
Veel foto's, veel bloemen vooral maar deze is leuk, niet echt scherp, maar ze mauwde er lustig op los, 'ik heb beet!"
De wind was gelukkig iets gaan liggen vandaag, heerlijk wandelweer!
Joop ging even op de koffie in Scharendijke en ik deed twee rondjes.
Richting de zeedijk is favoriet de laatste tijd, omdat daar de minste fietsers zijn en als ze er zijn de meeste ruimte. Een rondje van acht kilometer, net genoeg.
Nog niet veel vlinders op de foto gekregen dit jaar, vandaag had ik geluk met dit groot dikkopje.
Hoe dit prachtige blauw heet ben ik ook even vergeten, maar de vondst van vandaag was wel dit:
Ik dacht gelijk aan een orchidee, maar nu werd er ergens ook asperge geroepen, morgen weer kijken want mooi is het wel en leuk ook aan dat bijondere stukje dijk.
Een paar dagen geleden liepen ze er met netjes, ik dacht dat ze vlinders aan het vangen waren, maar het bleek om alle insecten te gaan zo vertelde het meisje, want dit was namelijk een bijzonder stukje dijk. Er wordt maar één keer per jaar gemaaid, ik ben het eigenlijk vergeten hoe en wat, het ging ook ergens van uit, want door dat maaibeleid gebeurde daar vanalles. Wie weet kom ik ze nog eens tegen en dan zal ik beter opletten.
