Vandaag stond in het teken van 'de uitslag'. Best spannend.
Half twaalf moest Joop in het ziekenhuis zijn. Er blijkt nu toch een behoorlijke vernauwing in zijn linker halsslagader te zitten. Heel lang geleden heeft hij dat ook eens in zijn rechter gehad, daarvoor heeft hij toen ascal geslikt en dat heeft daarna geen problemen meer gegeven. Er schijnen al meerdere tia's te zijn geweest, zoiets hoef je niet altijd te merken en de op een na laatste op 1 april waarschijnlijk een lichte beroerte. Wat precies het verschil is snap ik nooit.
Komende dinsdag is er een vervolgonderzoek met contrastvloeistof, waarop de dingen beter te zien zijn. Ze bellen dan woensdagmorgen wat de uitslag is. Blijkt nu dat er werkelijk een behoorlijke vernauwing zit van meer dan 50% dan volgt er binnen twee weken een operatie waarbij de ader schoon wordt gemaakt. Een opname van 1 nacht.
Ik vind het wel een opluchting eigenlijk, eindelijk eens iets gevonden, je snapt toch niet dat dat dan nooit eerder boven water komt. En nu ook maar hopen dat er de komende dagen geen rare dingen gebeuren, eigenlijk ben je toch net een tijdbom.
Vanmiddag wandelde ik en fietste Joop nog een rondje, nog steeds heerlijk weer al is het wel frisser dan gisteren.
Straks lekker een pizza van de pizzafabriek.
Geen ochtendrondje, maar op tijd op stap voor een wat langere wandeling, die vrijheid heb ik nu.
Het was natuurlijk al langere tijd dat ze niet echt vlot meer meeliep, zulke dingen vallen nu pas op, je merkt het wel, maar eigenlijk wil je het ook niet zien en het gaat langzaam, dan weer eens wat beter en dan weer eens wat minder. De slechte vacht vooral, het had er achteraf allemaal mee te maken denk ik, maar nogmaals dat wil je niet zien, de vorige werd dertien dus dat wordt deze ook.... hoop je.
Lekker gewandeld en rommel geraapt, een mens moet toch wat. Ik moet mijn gedachten verzetten, ik merk ook dat ik erg ongedurig ben. Het moet nog allemaal een beetje wennen.
Na een boterham en een bakje thee maar weer op de fiets gestapt, dat was voor het eerst dit jaar. Ik kan het nog. Even naar Noordgouwe voor wat groente en fruit.
Daarna heb ik haar kussens in de restbak gepropt, die lagen nog in de garage, ook al in de weg, dat zijn van die dingetjes... al met al viel het niet mee deze dag, maar niemand heeft dat gemerkt hoor, ben je gek.
De scootmobiel is verkocht vanmorgen, we gaan er maar van uit voorlopig niet zo'n ding nodig te hebben en dan staat hij toch maar in de weg.
Vanmiddag kwamen mijn nieuwe tasjes binnen. Het ritsje van mijn fototoestel tasje was stuk en toen ik eens keek eergisteren zag ik dat gewoon dezelfde er nog was, gelijk in mijn mandje gedaan.
Ik winkelde nog even verder want nu ik misschien soms iets verder kan gaan wandelen en dat afgelopen week ook een keertje deed, kreeg ik dorst. In mijn oude tasje kon er geen druppel bij en eigenlijk dacht ik ook meer aan een rugzakje. Ik vond een leukje ook gewoon los over 1 schouder te dragen. Het was even puzzelen, want ik wil dan wel mijn fototoestel aan de voorkant hebben, makkelijk voor het grijpen. Dat is geukt en ik heb al proefgelopen vanmiddag.
Tien kilometer op de teller. Even gezellig bij Heleen op de thee, zonder Didi, dat zijn dingen die moeten wennen. Mensen die stoppen om te vragen waar mijn hond is, want ze zijn nu eenmaal dat beeld van jou met hond gewend, herkenbaar en zonder wordt je dan minder snel herkend.
Joop ging naar Goes voor zijn onderzoeken. Een heel leeg ziekenhuis zei hij, hij hoefde ook bijna nergens te wachten en betalen om te parkeren hoeft ook al niet meer.
Ik ben zo blij dat het zulk heerlijk weer is, dat maakt alles zoveel makkelijker, zoals altijd wel, maar nu vooral.
Vanmorgen gewoon gelijk een rondje Korteweg, dan smaakt de koffie daarna ook zoveel lekkerder, met daarbij een boterham met een kakelvers gebakken eitje van Dieneke.
Na de koffie met grond en potten in de weer. Gekregen bloemzaad (bij bestelde bijenspullen) gezaaid en als je dan eenmaal bezig bent komt van het één het ander.
Wat dingen opnieuw geplant, gestekt en gescheurd, dus als het goed is wordt het weer een kleurrijk geheel. Ik doe het met wat ik heb, want ik loop nu al te gieten zo droog is alles.
Vanmiddag nog een rondje Stoofweg, dat maakt in totaal 7,5 km. Genoeg met die wind. Joop rolde een rondje op de scootmobiel.
Koolzaad in de Oostweg. Zo mooi zo'n berm!
We aten spitskool, het was goed gelukt. Twee oude flessen open getrokken maar daar zat niets lekkers bij, morgen weer proberen. Zo raken we er toch een keer doorheen.
Het zijn rare tijden. Gisteren had Joop weer net zo'n gevalletje 'aan de hand' als op 1 april. Het duurde maar een paar minuten, hij maakte zich verder geen zorgen en vanmorgen belde hij de huisarts om het te melden en die belde rond de middag terug. Er wordt toch actie ondernomen en komende woensdag al moet hij naar de neuroloog en wordt hij op diverse dingen onderzocht, zoals halsslagader, hersenscan en nog iets, vrijdag is er dan al de uitslag.
Op den duur zou je er een beetje laconiek onder worden, ze zullen wel weer niets vinden, het zal allemaal wel goed zijn, zeggen we dan. Maar ja ik lig er zoals afgelopen nacht behoorlijk wakker van. Dan heb je zitten lezen op het www en daar wordt een mens echt niet vrolijk van.
Vanmiddag een rondje zeedijk gewandeld, er stond behoorlijk veel wind en voor Joop was het dus niets om te fietsen en wandelen is ook geen goed idee nu zijn voet weer opspeelt, dus hij pakte nadat hij onze weer keurig opgelapte auto opgehaald had de scootmobiel voor een rondje door de polder. Ook lekker, misschien toch nog maar even niet verkopen..
Prachtige vergezichten, leeg! Ik kan daar geen genoeg van krijgen ook al is het niet erg fotogeniek misschien volgens velen.
De campings zijn leeg en stil, niet zoals het hoort maar ik vind het niet erg.
Af en toe sta ik even stil om achter me te kijken... 'kom!' roep ik dan en klap een paar keer in mijn handen. en dan zie ik haar aan komen rennen, zoals ze vroeger deed.
Vandaag wordt Levi 18. Eindelijk mag hij roken! En autorijden natuurlijk!
Als hij achttien werd zou hij gelijk zijn rijbewijs hebben riep hij altijd, dat is nog niet gelukt maar dat zal niet lang duren denk ik zomaar. En dan moet er een auto komen natuurlijk en benzine, dus dan heb je vanzelf geen geld meer om te roken, bah!
Gelukkig heb ik ook een wat minder stoere foto 
Natuurlijk hebben we beeldgebeld, dat is altijd even gedoe, maar het ging.
Geen feest, wel bbq geloof ik, we horen het nog wel.
Verder prutste ik wat met de fotoopdracht, druppels, opspattend liefst, ga er maar aanstaan.
Gelukkig scheen de zon en heb ik al wat gelukte.
Geen mooi weer vandaag, integendeel, het was koud en het regende zelfs een tijdje behoorlijk. De boeren zullen er blij mee zijn, maar natuurlijk was het lang niet genoeg.
Het was voor het eerst dat ik dacht, 'nu hoef ik niet per se naar buiten', dat was best fijn, maar een paar uur later toen het droog was deed ik toch nog een lekker rondje door de vochtige polder.
De meidoorn bloeit, ik hoorde de koekoek en de zwaluwen zijn er ook al, die hebben geen weet van corona.
Ik keek oude filmpjes en zette er een paar op de pagina's van Simba en Didi . Lang niet alles staat er nog en ik vraag me af of ik er misschien niet één film van moet maken, daar denk ik nog even over na, want die korte stukjes zijn ook leuk.
Voor het eerst asperges gegeten dit jaar, dat werd een keer tijd. Joop kreeg een pizza en omdat er nog best veel van die oude wijnflessen liggen trok ik er eens een paar open. De eerste twee konden zo door de gootsteen maar de derde mocht er zijn, tenminste dat vonden wij, we zijn ook niet zulke kenners, maar de St. Emilion grand cru uit 2006 smaakte prima! Zelfs Joop nam een glaasje. Totaal geen combinatie met asperges allicht, maar daar til ik in dit geval niet zo zwaar aan hoor.
Het is bij het opstaan dat ik toch eerst de deur naar waar Didi lag opendoe. Vanmiddag deden we boodschappen en als ze niet meeging en we kwamen thuis dan riepen we 'daar zijn we weer!' en kwam ze al kwispelend aanlopen.
In drie winkels waren we, Joop ging mee vanwege de ontzettend grote bak die we hebben, ik kom bijna niet boven het dashboard uit. Maandag kunnen we de Polo weer ophalen.
Ik kreeg bloemen (2x) en mensen vragen waar m'n hond is, we maken een praatje en ze wensen me sterkte, dat doet een mens best goed. Het is ook niet zo dat ik hele dagen loop te huilen, ik heb genoeg te doen geukkig en ik probeer zoveel mogelijk het dagelijkse ritme aan te houden, alleen kunnen de wandelingen nu ook op andere tijden. Het ritme is wel wat verstoord.
De fotocursus bijvoorbeeld, die is er ook nog steeds en gebeurt sinds de laatste twee weken on line, niet prettig vind ik, maar ja het is nu eenmaal op alle fronten behelpen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1665-1672 van 7928 |
Volgende Pagina »
