Het is niet echt licht geweest vandaag. Deze foto is van een uur of twee, dan zou het toch licht moeten zijn.
Na de wandeling toch nog even naar de winkel want de bananen waren op en zonder kunnen we niet. Alles bij elkaar had ik toch weer een flinke tas met boodschappen met vooral gezonde dingen.
Nog even doorbijten, ik ben de lichtjes zat.
Morgen maandag, op naar vrijdag, nog vijf nachtjes tot de cathederisatie. Die spray heeft hij al een paar keer gebruikt waarna de pijn toch wel weer zakt, het blijft een vervelende en ook spannende toestand.
We waren dus even in Nijkerk vandaag, om te proosten en even gezellig bij elkaar te zijn.
Mir had ook een vrije dag genomen en we reden met zijn drietjes heen en weer. Gelukkig was het goed weer en niet al te druk op de weg.
Er was nog iets met bloemen, we hebben erg gelachen, maar dat komt toch nooit zo leuk over als je het navertelt.
Kleinkinderen ook weer eens gezien, al was het allemaal maar kort. Kinderen hebben tegenwoordig geen verkering meer maar gelijk een relatie als ik het goed begrepen heb. Kortom, ze worden volwassen!
Heleen zorgde voor Didi, waarvoor ik haar erg dankbaar ben. Die lange auroritten is niets meer voor zo'n oud beest, maar ja een rondje met Heleen door de polder is ook niet alledaags.
Morgen weer gewoon zondag. Ik ben er versleten van. Foto's heb ik niet veel gemaakt, deze maakte Levi en ik moet erbij zeggen dat we er niet op zijn florissantst uitzagen, maar ja, wie wel met deze dagen.
Morgen, of vandaag, net wanneer je dit leest, wordt Sil 50, onze jongste.
Dat wil wat zeggen hè. Ten eerste over ons, dat we ook een dagje ouder worden en ook over haar zus die toch ruim vijftien maanden eerder het levenslicht zag, allebei hier in Zonnemaire. Toen wandelde ik met de kinderwagen rondjes door de polder in plaats van met Didi. Silvia lag en sliep en Miriam zat omgekeerd aan het voeteneind met haar slapende zus tussen haar benen.
Ik wil wel eens even van de gelegenheid gebruik maken om te zeggen dat ik ontzettend trots op ze ben.
Altijd wel, maar er zijn nu eenmaal periodes in mensenlevens dat je denkt, het zal wel, of moet dat nou en ik vertel eigenlijk nooit iets ook omdat ze dat zelf eigenlijk niet willen... daarom dus.
De afgelopen jaren ging niet alles vanzelf, bij allebei niet, maar het zijn wel knokkers allebei! Als ouder sta je dan aan de zijlijn en kijkt toe, ze zijn tenslotte geen tien meer.
En ook dat gaat niet van de één op de andere dag.
Trots, maar bovenal is er het houden van in voor en tegenspoed.
Ik wens vooral mijn/onze meiden een voorspoedig nieuw (levens) jaar.
Een nieuwe studie als kraamzorgster voor Sil en Mir als ZZPer met een trouwe vaste klantenkring (haar site werkt nu ook even niet als gevolg van de storing bij Photobucket).
Gisteren heerlijk gegeten met z'n drietjes en vandaag met z'n tweetjes. Het vlees van de vleesboerderij was heerlijk, al had ik me wel op de hoeveelheid verkeken, we kunnen nog wel twee dagen oosterse kalkoenfilet eten, al vindt Joop dat absoluut geen straf.
Een tekening afgemaakt, trui in elkaar genaaid, nu het boordje nog. Die trui is een soort bevalling, dat patroon brei ik nooit meer.
Bij Photobucket draaien de machines volop zeggen ze en volgens mij vieren ze zelf ook kerst, dat vind ik ook geen ramp, bij mij is er geen geld mee gebaat, maar je winkeltje zal er maar op staan.
Verder waren het gewone dagen gelukkig. Lekker gewandeld, het was droog en grijs, maar nu giet het weer.
Morgen vrijdag.
Ons speciale stukje vlees is in huis, voor Joop zit daar ook hert bij, voor Mir lamskoteletjes en mezelf trakteer ik op een biefstukje. Ik heb er toch ongeveer een kwartier voor in de rij gestaan denk ik, wat een drukte.
Verder kwam Freek gezellig even mijn laarzen met nieuwe hakken brengen en kon hij de wol voor zijn trui weer meenemen. Janny was druk in de weer met appels. Appelcake, appeltaart, appelmoes, stoofpeertjes ook nog, dat krijg je als je vier kinderen met de nodige aanhang hebt. Negentien man sterk geloof ik, maar dit keer niet meer bij haar.
Het is raar weer, het ene moment lijkt het voorjaar en het andere loop je weer in de regen. Gelukkig kon ik nog wel een droog rondje doen vanmiddag.
Nog steeds geen foto's maar in de app op mijn telefoon zie ik toch dingen veranderen, het lukte zelfs al een foto te uploaden al zie ik niet waar hij gebleven is. Verder ook geen foto's gemaakt vandaag, deze zijn van gisteren.
De hertjes waar Didi altijd even bij wil kijken, ze vindt ze erg interessant vooral als ze gaan lopen met hun houterige poten.
Zijn ze niet om op te vreten?
Eet smakelijk!
Vanmiddag een mailtje dat er nog aan de problemen gewerkt wordt en dat het misschien dan toch nog wel goed komt, als antwoord op mijn mail. Nog niet getreurd dus.
Door mijn praatje van gisteravond zet ik ook maar een dikke streep, want ook al zou ik willen, dat kan gewoon niet. We moeten toch eerst nog netjes Rita naar de finish begeleiden!
Soms is een mens gewoon een beetje somber, maar het weer van vandaag deed er alles aan mij op te beuren. Volop zon en heerlijk gewandeld vanmiddag.
Nu Joop nog, want dat drukt ook een stempel natuurlijk. Voet is erg pijnlijk, hij heeft de podotherapeut nog gebeld, maar er is nu ook overal vakantie. Hij kreeg wel zijn collega aan de lijn en die adviseerde zoveel mogelijk rust te houden (hij kan ook niet anders). Waarschijnlijk is de peesplaat ontstoken. Voet ziet ook rood en is opgezet.
De pillen zijn ook binnen, dus het ziet er naar uit dat we de kerst wel overleven en waarschijnlijk ook drie januari nog wel halen. Op het ogenblik roest rust niet, het moet gewoon even.
Ode aan de lezers van dit blog:
lieve lezers van mijn dagelijks geneuzel
ik koester en omarm u, want zonder jullie was het minder leuk
het delen van lief het verwerken van leed
jullie kreten doen me goed en geven me dagelijks de moed om door te gaan
duizenden kwamen om te zien hoe het me vergaat
applaus voor jullie ik hoop dat je me niet verlaat.
14 december 2003 geschreven, na bijna een jaar bloggen.
De eerste paar jaar zijn de reacties kwijt een gevolg van het overzetten van Blogger naar Pivot, dat deed ik later pas handmatig, week voor week.
Nu na een paar dagen nog steeds geen foto's, ik houd nog moed hoor, maar als het echt zo is dat de linken kwijt zijn dan weet ik het nog net niet zo, dan is het misschien wel het moment om eens te stoppen.
Die foto's heb ik, dag voor dag zo voor het oprapen, maar die linken aanpassen is een heidens karwei en zonder vind ik het ook niets.
De reden dat ik begon met bloggen is geen reden meer om nog door te gaan. Mijn zus is er weer en we hebben lol. De kleinkinderen hebben al geen interesse in een levende oma laat staan in een blog, zelfs mijn eigen kinderen lezen zelden geloof ik, geen idee. Dus ja....
'Mijn moeder is een blog', heeft Sil weleens geroepen, toen ik antwoordde met 'heb je mijn blog dan niet gelezen'. Het is van mij ook gemakzucht, dat ik niet alles hoef te herhalen.
De enige reden om wèl door te gaan is omdat ik het leuk vind!
Jullie reacties! Het gemak dingen terug te vinden. Plezier beleef aan het maken van de foto's. Natuurlijk is er ook Instagram, maar ja...
We wachten het af, het blijft spannend.
Natuurlijk wensen wij iedereen het allerbeste en fijne dagen en vooral niets dan goeds voor het komende jaar, net als iedereen. Dus het hoeft ook niet nog eens in de reacties hoor.
Ons uitgebreide kerstmaal hebben we vanavond al op, we liepen de Route Culinair op Zonnemaire (Joop met de auto vanwege zijn pijnlijke voet).
Het was weer erg gezellig en bovendien heel erg lekker. We hadden een heerlijk voorgerecht bij Café Bommenede, een palet van garnaaltjes, stukjes haring, paling, eitje, carpaccio en ik vergeet vast nog iets. Een uiensoepje met stokbrood bij Dorpshuis de Maire. Vurrukkulukke ossehaaspuntjes bij Hofstede Viletta. Sinds een week nieuwe eigenaren en gelijk er maar erin gedoken. Super! Het toetje nuttigden we bij de Ouwe Smisse. Ijs en chocola en nog iets, ook al errug lekker. Wijntjes erbij. Gezellig gezelschap. Ik ben klaar voor het nieuwe jaar!
De knop van het licht kan in elk geval deze nacht alweer om en de foto's zijn alweer vierkantjes.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1865-1872 van 8010 |
Volgende Pagina »
