Het is komende 1 februari zeventig jaar geleden dat de ramp er was.
Naar aanleiding daarvan is er een boek samengesteld, met foto's en verhalen, waarvan de meeste al eerder in de Wereldregio stonden. Dit is mede mogelijk gemaakt door de Stichting Verhage-Wesdorp in Renesse.
Het boek is gratis voor de zeventig plussers van Schouwen Duiveland.
Wij reden vanmiddag na het boodschappen doen even door naar Haamstede waar we het op konden halen.
In het boek staan QR codes die verwijzen naar filmpjes, waar mensen hun verhaal vertellen, dat zouden er 53 moeten zijn. Ik weet niet of het wat is om te laten zien, allemaal ellende natuurlijk en het wordt ook elk jaar weer opgerakeld. Ik vind het wel goed, er komt best veel los nu nog steeds, maar mijn zus wil het niet meer zien, ze kijkt ook niet naar de serie op tv.
Voor mij is het het begin van mijn leven zeg ik altijd, van voor de ramp weet ik erg weinig. Ik weet nog dat ik naar de kleuterschool liep met een buurjongetje heel die lange Boogerdweg af, dat kon toen nog als kinderen van vier.
Toen we terugkwamen na de evacuatie in Rotterdam gingen we naar Zonnemaire, een schoon dorp, waar geen water had gestaan en geen huizen waren ingestort. Een nieuw begin met veel kinderen in de buurt. Het was op 1 september ik was inmiddels zes en kon gelijk naar de lagere school in de Oostweg.
Dat was nogal een verschil met gisteren, wat een heerlijkheid!
Vanmorgenvroeg natuurlijk al en vanmiddag liep ik om tulpen op Schuddebeurs, daar staat een tulpenautomaat. Ik kocht ROOD/GEEL: Jan Seignette €5.50 voor drie bosjes, geen geld en je wordt er vrolijk van.
Dat was een fijne wandeling! Joop fietste een rondje.
Daarnaast was er was, want er was ook zon en daar liep ik dan ook nog een tijdje mee te sjouwen.
We aten weer eens chili con carne ofwel een bruine bonen potje, dat was alweer een tijd geleden. Potten bruine bonen ingeslagen wegens Coronagedoe, dus die moeten ook eens een keer op.
Omdat het nu eenmaal blauwe maandag is typte ik eens blauw in mijn fotomapje, daar kwamen best leuke dingen naar boven zoals Didi in haar eerste mooie blauwe mandje
op het strand ligt altijd genoeg blauw maar deze mooie turquoise mag er ook zijn
En mijn trots, de blauwborst! Toen ik deze foto voor het eerst zag kon ik niet geloven dat het een vogeltje was, het lijkt toch net een bloem.
Vlas mag natuurijk niet ontbreken en dan een mooi simpel bloempje tussen de bruine bolletjes.
Ik kijk uit naar een hoop blauw komend jaar, veel vlas en blauwborsten misschien wel, blauwe luchten tot we dat ook weer zat zijn en we weer snakken naar een buitje....
Uitgeslapen en wel lekker vroeg op pad, het was droog en mooi in de lucht. Ik had nog wel wat moeite overeind te blijven vanwege de wind. Daarna deden we wat boodschappen. Het parkeerterrein bij de Plus was nu wel heel erg leeg, maar er bleek een personeelsuitje te zijn. We reden terug via Brouw, naar de pas vernieuwde Spar, die wel open was.
Vanmiddag nog maar een rondje, het was wel koud, maar er was zelfs zon, en narcissen!
Elk jaar weer feest die eerste bloemen, ook al zijn het wel steeds dezelfde, morgen maar eens tulpen halen.
Tien jaar geleden was het heel anders dan vandaag.
Sneeuw is toch ook wel even leuk, zeker zo'n pak.
Vandaag hadden we vooral regen en regende ik zeiknat. Drie uur zou het droog worden, en om tien voor drie stapte ik de deur uit, regenkleren aan gelukkig, want droog zou het voorlopig niet worden..
Het was droog vanmorgen en niet koud en ik zag ook geen regen aankomen de komende uren, dus ik zette de wasmachine eens aan het werk en het meeste ligt gewoon alweer droog en wel in de kast, na een paar uurtjes wapperen in de wind. Geen regen gehad vandaag, dat trof ik!
Ik maakte de eerste tekening klaar van dit jaar, ik vind hem een beetje te zoet, maar het begin is er weer en er komt vast nog wel iets leukerders.
De achterkantjes kwamen binnen maar nu is het gaatje te klein. Ik bestelde ze on line omdat ze bij de juwelier niet verkrijgbaar zijn en bij de beschrijving leek het of er meerdere maten in het zakje zaten maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Het is staal en het gaatje zal gauw te groot zijn denk ik...
Wat een storm vandaag! Het was even droog om een uur of tien, ik trok mijn stoute schoenen aan en deed een rondje, dat viel niet mee af en toe, maar ik heb het gehaald! Het water van de sloot zag bruin van de modder.
Deze foto maakte ik gisteren dat had te maken met een gesprekje afgelopen zondag, dat ging niet over de boom maar over het rechtse paadje.
Vandaag laat ik hem zien vanwege de boom, die is hoog! En lang en dun! En die ging tekeer! Hij stond nog overeind. We zullen zien morgen, al heeft hij natuurlijk al veel stormen doorstaan.
Vanmorgen liep ik eens een ander rondje van een km langer. Ik word nog fanatiek. Nee hoor, er zouden pakjes komen en Joop moest ook nog weg dus ik wist niet of er vanmiddag iets van zou komen.
Boeren hebben het druk, ploegen, zaaien, we zien straks wel wat ze allemaal in de grond stoppen. Nu wordt er nog steeds volop knolselderij gerooid, dat moet er denk ik uit voordat het land nog natter wordt.
Ik heb wel ontzag voor van die brede jongens zoals op de tweede foto, dan ga ik wel een eindje in de berm.
Joop zijn vlekje is voor de tweede keer verwijderd, nu maar weer afwachten.
