posts on facebook, I became successful on my first try for a Government Engineer job. I got a place as Irrigation Engineer of Government of Nepal. I know you are happy now as all of us here are. And I am very grateful for your help and gratitude all this way.
The journey has been something special, hasn't it? Hope I did you proud.
See you soon
Een bericht van Rabin vanmorgen.
Uitverkoren uit heel veel voor iets wat hij graag wil en dat is mooi! Daar worden we allemaal blij van!
Zijn laatste zin ontroert me, het was zeker 'something special'.
Zijn zus Rita wacht nog steeds tot ze examen mag doen, dat wordt maar uitgesteld vanwege corona. Wat ze daarna gaat doen weten we nog niet. Maar met Rita komt het ook wel goed.
Dan het andere nieuws.
Joop was gisteren in het ziekenhuis voor het onderzoek naar zijn halsslagader met contrastvloeistof en vandaag zou hij daar telefonisch de uitslag van krijgen.
Nu kun je zo'n uitslag van twee kanten bekijken natuurlijk, maar wij zijn er in elk geval best blij mee. Ik zei het hier al. De ader zit op die plek voor 70% dicht en nu wordt er gelijk vaart gemaakt
Morgen al een voorgesprek voor de operatie want dat gaat gebeuren binnen niet al te lange tijd. Schoonmaken of een nieuw stukje ader, dat weten we nog niet, maar dat horen we morgen denk ik. Het kan ons in elk geval niet snel genoeg gaan.
Ik kreeg gisteren een grote bos bloemen en niet alles pastte eigenlijk in de vaas, dus ik maakte ook een klein boeketje en dat vind ik nu eigenlijk zo lief in dat kleine potje.
De bestelde schelp was gisteren klaar. Ik vind hem erg mooi geworden en ze liggen nu gezamelijk in de vensterbank. Wel zo gezellig.
Vanmorgen fietste ik naar Scharendijke voor wat lekkers bij de koffie, er zou (expositie) bezoek komen en nog wat andere visite, dus ja dan moet er wel wat lekkers zijn.
Op de terugweg maakte ik een omweggetje om weer voorbij de bloemen van gisteren te komen de zon scheen, al was het nog niet van harte.
Eenmaal weer thuis ging ik weer vlug naar bed om een tukje te doen, dat was er afgelopen nacht niet van gekomen, ik was gebroken. Gelukkig lukte dat een uurtje en dat maakte mij een ander mens.
Daarna waren Janny en Ivo er al gauw en een paar uurtjes later een al jarenlange vriendin van Janny met haar dochter, dat was een blij weerzien en zodoende een erg gezellige paar uurtjes.
Natuurlijk werden de tekeningen bekeken en de complimenten waren niet van de lucht. Fijn!
In het weekend nog wel een wandeling gemaakt, ook wel zonder pijn, maar ik voel dat het toch nog niet helemaal lekker zit, daarom vandaag alleen maar gefietst. Ook lekker en het was goed weer.
Wel een stevige wind maar dat zijn we als hollandse jongens en meiden toch wel gewend.
Vanmorgen naar Brouw en vanmiddag naar de vleesboerderij. Onderweg daar naar toe bloeien de akkerranden nog prachtig en vanwege de noordenwind keken de bloemen me allemaal aan. Zon was er niet.
Verder was het gewoon maandag. Weinig te doen en lekker zitten kleuren.
Ik doe het filmpje over de akkerranden er nog maar een keer bij, vast niet iedereen heeft het gezien vorige keer.
Geen foto's gemaakt vandaag, dus ik keek eens bij tien jaar geleden.
Ik reed een stuk met Joop mee, wandelde terug en keek eens bij de plek waar zijn neef zou gaan bouwen, een prachtige plek aan de rand van Plan Tureluur.
Er was een verwilderde vijver en de foto hierboven zou hun uitzicht worden.
Ik vertelde daar toen niets over, misschien omdat het nog pril was, maar er stond al wel een bord, misschien wilde ik het ook gewoon niet over familie hebben, geen idee.
Ik vroeg me af of de vijver er nog was, dus ik zocht eens en kijk eens wat het geworden is. We zijn er al wel geweest hoor en op de grond is het ook erg mooi, maar vanuit de lucht had ik het nog niet gezien, mèt vijver!
's Ochtends lopen durf ik nog niet aan, eerst moet dat lijf maar een beetje warmdraaien en dat gaat nu nog het beste op de fiets, dat is ook lekker, misschien hou ik het er wel in.
Als iemand zeven jaar geleden nog tegen me gezegd had 'jij rijdt zomer 2021 's morgens in de vroegte op je fiets door de polder van Zonnemaire', dan had ik hem voor gek verklaard en keihard uitgelachen! Ik had al veertig jaar geen fiets meer aangeraakt en die polder... dat zou altijd wel een droom blijven.
Zo zie je maar, zeg nooit nooit.
Ik heb een aparte pagina aangemaakt voor detekeningende nieuwste zal ik er steeds bijplaatsen, oudere zijn er ook nog gewoon maar daarvoor moet je dan even langskomen. Het is gèèn onlinewinkel.
Een stuk of twaalf zijn er netjes ingelijst in verschillende lijsten met verschillende passepartouts. Die hangen in de kamer/keuken en iedereen is welkom om zonder verplichting te komen kijken want in het echt zijn ze echt veel mooier. Koffie en thee staan klaar en als Joop de koekjes nog niet opgegeten heeft zijn die er ook.
Ik ga niet meer op de stoep zitten, maar we hebben wel een hele gezellige bel tegenwoordig.
Het is even wennen, voor mij als je zoiets nog nooit gedaan hebt en hoe het het beste kan, maar ik denk dat ik het nu gevonden heb op deze manier, die het beste bij me past.
Vanmorgen eerst weer even op de fiets naar Brouw, even naar de SPAR, voor mij de dichtstbijzijnde supermarkt (3,5km) waar ik de tussendoorboodschappen haal en meestal ga ik dan één keer in de week met de auto naar een wat grotere voor meer. Zonnemaire heeft geen winkels.
Onderweg naar de visboer zag ik een onbekende vlag wapperen, dus ik vroeg eens aan hem wat er op stond. Dat is de vlag gemaakt door Arie Roon vertelde hij, Vadertje Cats staat erop met opgeheven vinger. Hij stamt uit de tijd dat Brouwershaven nog een beetje in het verdomhoekje zat als Schouwse stad, dat is intussen gelukkig wel veranderd.
Daarna ging ik de vlag eens wat beter bekijken en ik klom op de muziektent om een foto te maken.
'Ik hou van Brouw' staat erop, 'de mooiste stad aan de Grevelingen'.
En vanmiddag wandelde ik een rondje Korteweg en dat ging prima. Zonder mankeren het hele rondje. Ik voel nog wel iets, maar de pijn is weg. Eens kijken hoe het er morgen voor staat.
In plaats van een ochtendwandeling weer een rondje op de fiets.
Na de koffie besloot ik gelijk nog maar een rondje te doen, ik moest ook nog een spitskooltje ophalen bij de groenteboer, dat stond gisteren nog op het land.
Ik stak het eiland over waar het op z'n smalst is en keek daar eens aan de andere kant van de dijk. Dat was niet erg spectaculair want de wind blies in mijn rug dus het water ook de andere kant op. De Grevelingen zag er gisteren wilder uit.
De mossels voor vanavond werden ge- wat eigenlijk. Rapen wordt wel gedaan maar dan voor eigen gebruik, dat deden onze kinderen vroeger ook toen we nog op de Grevelingen voeren, lang gelee. De mosselschippers 'halen ze binnen' denk ik. Alles wordt gekweekt, hangcultuur en bodemcultuur, het verschil bij de link!
Even dit voor Sjoerd
Een hardnekkige fabel die al jaren de ronde doet en inmiddels al lang is achterhaald, is die van de ‘r’ in de maand. Vroeger waren mosselen alleen verkrijgbaar in de maanden met een ‘r’ in de naam. Dit had alles met het transport te maken. Maar sinds er gekoeld vervoer beschikbaar is, zijn mosselen van juli tot april verkrijgbaar. Een gesloten koelketen van de verwerking tot aan de winkel garandeert een vers product met optimale smaak. Zo blijven er -negen maanden per jaar- altijd mooie Zeeuwse mosselen.
En ik keerde weer huiswaarts, langs het bloeiende zeekraal dat vuurrood wordt rond deze tijd, maar het weer was te donker denk ik.
Zeekraal wordt tegenwoordig ook al volop gekweekt, al lopen er ook nog genoeg mannetjes wild te snijden (wat eigenlijk niet mag) als het de tijd ervoor is.
Nou het was een hele trap die terugweg, met tegenwind, maar ook dat vindt mijn knie niet erg. Ik kreeg nog wel een flinke bui op mijn nek, maar gelukkig ben ik een stoere Zeeuwse en niet bang voor een buitje...
Het was een heerlijke rit alles bij elkaar bijna 28km en daarna smaakt zo'n vers spitskooltje dubbel zo lekker!
Vanmorgen besloot ik om maar eens een paar dagen niet te lopen, eer ik thuis ben doet het pijn, dat is niet goed. Met fietsen heb ik geen last en ik kom lekker even in de polder, daar is het me toch ook om te doen, even lekker die ochtendgeur opsnuiven en die ruik je pas echt goed in de polder.
Het was bijna windstil en toen ik thuiskwam zette ik mijn bord buiten en ging 'open', dat was voor het eerst deze week.
Wat gezelllige praatjes en beloftes om wat beter te komen kijken, we zullen zien.
Vanmiddag fietste ik naar de groenteboer, het begon alweer aardig door te waaien en na een tijdje op de stoep besloot ik nog maar een rondje te gaan fietsen. We waren vandaag allebei behoorlijk gaar na een slechte nacht en van fietsen knap je best even op.
Een inmiddels onstuimige Grevelingen met veel zeilers en andere boten, best druk.
