Afgelopen nacht was het moeilijk in slaap komen, maar rond een uur of vier moet het gelukt zijn. Vreselijk! En maar draaien en keren, ik was er vanmorgen toen ik opstond draaierig van en eigenlijk de hele dag niet in mijn goede doen.
Ondat ik geen boodschappen meer on line besteld had moest dat toch nog een keer gebeuren natuurlijk, dus dat deden we vanmorgen gelijk maar. Joop reed vanwege mijn draaierige toestand en het was gelukkig nog niet druk, brood en verse dingen genoeg. We komen de Paasdagen wel weer door.
Didi eet slecht, vanmorgen nog wel haar bak leeg maar vanavond weer niets, misschien straks nog. Onder het wandelen moet ze af en toe kuchen en daarbij verliest ze soms haar evenwicht, ze kijkt dan naar me alsof ze wil zeggen 'wat overkomt me nu' en krabbelt dan gelijk weer overeind.
Verder ligt Ina alweer dagen in het ziekenhuis en mag voorlopig ook nog niet naar huis, dat is een tegenvaller, bijwerkingen van de chemo. Normaal wil je al niet in het ziekenhuis liggen maar nu al helemaal niet natuurlijk, al is ze daar altijd beter onder de pannen dan alleen thuis. Het is niet anders.
Al met al best dingen om wakker van te liggen, het zal heus niet alleen de supermaan zijn geweest.
Wel weer heerlijk weer vandaag. Vanmiddag weer even naar de molen gelopen om te rollen en even in het gras te liggen. Joop fietste eens naar Sirjansland, in één keer zonder te stoppen.
UPDATE:
Ina heeft geen bijwerkingen van de chemo, maar een illius, een darmafsluiting die veroorzaakt wordt doordat de tumor groeit en de dunne darm dichtdrukt.
We kwamen niet zover vandaag. Het wordt alweer te warm en Didi is ook niet lekker. Eigenlijk gaat het gewoon bergafwaarts met haar. Vanmiddag hebben we lekker even op het gras in de schaduw achter de molen gelegen. Ze bleef staan alsof ze wilde zeggen hier wil ik even zijn, lekker op het gras! We zien wel hoe het gaat misschien knapt ze ook weer wat op, maar ja bijna elf is best oud.
Er bloeien tulpen bij de molen, mooi gezicht weer.
Vanmiddag ben ik lekker in de 'tuin' bezig geweest, wat dingen verpot en de stokrozen aan de buurvrouw gegeven, ik zag mezelf alweer de hele zomer met de gieter in de weer, vooral bij de stokrozen en ik heb nog genoeg ander spul over hoor.
Joop haalde de piep uit de scootmobiel, die nog steeds te koop is, want we kunnen hem natuurlijk wel ergens neerzetten maar daar wordt zo'n ding ook niet beter van en mocht er ooit weer eentje nodig zijn, waar we maar niet van uitgaan, dan zijn er weer genoeg te koop.
Eindelijk was ik zover, boodschappen online bestellen en thuis laten bezorgen, ik verheugde me er al op en had een hele kar vol geladen bij de PLUS. Kom ik bij het punt van afleveren, wanneer de wens eventueel was, was de eerstvolgende mogelijke datum ergens volgende week. Nou dan gaat het maar weer over. Jammer. Tegenvaller. PLUS? Ik vind het meer MIN.
Maandag wasdag is de kreet en dat was het.
Geen bericht goed bericht, dat wordt ook gezegd, maar dat blijkt niet altijd waar.
Mooi of niet het is er weer eentje, een erg gedachtenloos exemplaar, zoals iedereen weleens zit te krassen op een boodschappenbriefje of zo.
We wandelden vanmorgen met zijn drietjes een rondje Korteweg, toen de zon nog lekker scheen.
Vanmiddag verdween de zon achter de wolken. Joop fietste nog een lekker rondje en ik deed het kalm aan met Didi die niet erg in orde is. Het zijn ook rare temperaturen ineens weer, vorige week vroor het nog.
Ik voel nog niets.
Hebben jullie familie of bekenden die HET hebben? Of HET hebben gehad?
Er was ons een zonnige zondag beloofd en dat werd het ook. Vanmorgen nog wat frisjes maar rond een uur of twaalf heb ik lekker een uurtje heel mijn blote vel van de zon laten genieten, heerlijk altijd! Te lang is niet goed, maar beginnen met een kwartiertje heeft bij dat ouwe taaie vel ook geen zin en een klein beetje kleur is toch altijd wel leuk in de zomer.
Joop stapte op de fiets en ik wandelde een rondje, ik dacht een rustige route te nemen, maar de motoren hadden vrij spel vandaag. Wat een lawaai de hele dag, maar ja zo lang ze op die motor blijven zitten is er niets aan de hand natuurlijk. Dat mag gewoon volgens mij.
Wandelen (en fietsen) viel best tegen er stond een stevige oostelijke bries.
Daarna nog lekker even in de zon met een biertje... omdat het kon.
De pot schafte pasta.
Het was prachtig weer vandaag en als je een tuin hebt was het daarin goed toeven, want verder mochten we niet veel vanwege dat akelige virus. Niet dat ik veel andere dingen zou doen, maar buiten is het nu wel heel erg stil. Vanmorgen wel gewandeld, maar vanmiddag had ik niet veel zin, wel lekker af en toe buiten gezeten, maar dat moet ook niet te snel gaan natuurlijk. Heb nu alweer een behoorlijk rooie kop.
Verder lekker zitten kleuren, het gebeurde van gisteren is nog niet helemaal uit mijn hoofd, eigenlijk denk ik er heel de dag nog aan, hopelijk zakt het snel een beetje naar de achtergrond.
Vanavond wandelden we nog een rondje, het was prachtig in de polder. Ik kwam twee oudere echtparen uit het dorp tegen, meestel zeggen we dan goeiendag en nog iets over het weer of zo, 'wat een wind hè, of natte boel vandaag!' Tegenwoordig gaan die gesprekjes veel anders, dan wordt er gevraagd van 'hoe is het met jullie? Alles goed?' 'Ja hoor, met jullie ook?' Zulke dingen. En dan hoe raar het is, hoe stil en blauw het is...
Nou kijk, ik ben in dit geval A en ik kom uit Zierikzee en ben op weg naar huis. Ik ben bijna door de lange bocht in Schuddeberus heen als B voor me de weg opdraait. Ik rij op een voorangsweg, het kon nog wel net, maar ik moest wel wat afremmen, ze blijven sukkelen dus ik besluit er voorbij te gaan, er knipperde geen richtingaanwijzer, dus ze redeen gewoon te tutten. Ik was al aan het inhalen toen ik net op het laatst dacht te zien dat de richtingaanwijzer aan ging, 'het zal toch niet' dacht ik nog, maar ja hoor daar knalden ze al tegen me aan. Ik heb altijd geleerd eerst alle kanten op te kijken dan richting aangeven, vaart minderen en dan pas af te slaan en niet op het moment dat je afslaat pas riching aan gaan geven.
Nou en daar stonden we toen, het waren ook nog eens Polen maar wel vriendelijk, ze spraken wat engels en het kwam goed zeiden ze, maar ik deed toch eerst maar een deuntje en belde Joop om het heugelijke nieuws mee te delen. Hij was aan het fietsen en belde de politie, die eerst wel kon komen, maar later weer niet. Ik heb daar geloof ik wel twee uur gestaan. Inmiddels gelukkig wel een schadeformulier gevonden, maar ja daar hadden ze mijn hulp bij nodig en van anderhalve meter coronus afstand hadden ze blijkbaar nog nooit gehoord.. dus ik deed mijn best ze een beetje op afstand te houden.
En dit is het geworden. Ach ja, het is maar blik en als ik er geen virus bij opgelopen heb is het allemaal te overzien.
De bananen zijn weer binnen, ik voel me niet happy bij het boodschappen doen hoor, de mensen doen ook raar en al die doekjes en flesjes...
Bij de dierenwinkel lagen allemaal wattenstokjes bij de pinautomaat en ik vroeg waar dat voor was, dat is om te pinnen zei ze, maar ja toen had ik dat net gedaan, dus ik zei dat moet je dat er wel bij zeggen. Het zag er ook rommelig uit, niet een bakje voor de 'schone' en de 'vuile' bv . Het blijft behelpen met dat virus.
En dan hadden we na de woensdag van gisteren vandaag weer 'gewoon' donderdag.
Joop mailde eens een mail, wachtte op de telefonische afspraak met de chirurg over hoe het ging na de operatie, kreeg tussendoor andere telefoontjes, dus dat was allemaal een beetje rommelig en zodoende lang wachten.
Vanmiddag haalde hij zijn schoenen weer op in Goes en liet gelijk de andere waar ook nog een plaat in zit achter. Dat loopt ineens toch weer anders natuurlijk, maar dat moet kunnen zeggen ze, nu krijgt hij alleen maar last met die plaat erin omdat zijn voet niet goed kan afwikkelen.
Het is natuurlijk niet zo dat wanneer je geopereerd bent dat dan alles gelijk weer bij het oude is.
Ik heb goed boodschappen gedaan vorige week, alleen de bananen zijn nog maar op, morgen weer een pizza van de Smisse, dus dan hoef ik weer niet te koken. Nog niet in de winkel geweest van de week.
Al met al zijn we toch een beetje onstabiel Ik was het al, ik ben nu eenmaal snel uit mijn evenwicht en aan Joop merk ik het ook. Hij wandelt nog even een rondje om zijn schoenen te proberen en de corona uit zijn hoofd te laten waaien. We keken net samen naar het nieuws en het gaat echt nergens anders over. Beddentekort, oplopende cijfers, verplegend personeel tekort, rampzalig allemaal, daar worden mensen toch depressief van ook al wandel je je een ongeluk.
Het was bijna een perfecte dag. Schitterend weer, windstil, heerlijk gewandeld en Joop helemaal naar Scharendijke gefietst, dus allemaal super goed.
Tot een uur of drie. Joop kreeg een telefoontje en daarna wilde hij net onder de douche gaan, toen de telefoon weer ging, die lag nog beneden en was inmiddels gestopt. Toen hij terug wilde bellen deed zijn (rechter) hand raar, hij kon zijn bril niet goed pakken, en kreeg toen ook het knopje van de telefoon niet ingedrukt, dat is raar.
Het was voor hem herkenbaar als een tia omdat hij dat al eerder had, jaren geleden, toen viel zijn vork uit zijn handen. Verder was er nu niets merkbaars aan de hand. Hij douchte en omdat je je toch zenuwachtig maakt belde hij de dokter.
We mochten gelijk komen, ik moest rijden en mocht niet mee naar binnen (gelukkig). Het duurde best lang en ik maakte me zorgen, maar een tijdje later kwam hij opgelucht weer naar buiten, er was niets (meer) te vinden. Er was met de internist gebeld en er viel verder niets te ondernemen of aan pillen toe te voegen.
Wel vroeg de dokter of er stress was, dat is natuurlijk nooit goed en zeker niet in dit soort omstandigheden. Nu hebben wij geen stress in de huiselijke kring, maar bij de duiven rommelt het nogal eens.
Meerdere keren had hij al het voornemen met een gedeelte te stoppen, maar dan werd het weer bijgelegd of hij werd weer over gehaald, dat moet nu maar eens afgelopen zijn.
Dat was het nieuws van vandaag, we hebben er hoofdpijn van, het is toch al zo'n rare tijd.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1681-1688 van 7928 |
Volgende Pagina »
