Het verschil met gisteren was groot. Liep ik gisteren nog heerlijk in de zon, vandaag was dat wel anders. Vandaar dat ik ook maar weinig liep, veel gekleurd heb en boodschappen gedaan, we kunnen er weer een paar dagen tegen.
Overvolle sloten overal.
Morgen eindelijk februari!
Het gaat ook lekker vriezen, ik vind het prima, als het maar niet waait.
Ik wil voorlopig geen wind!
Stiekum was ik best een beetje verliefd. Ik was pas twaalf, zat net op de middelbare school, en om tussen de middag niet al te alleen te zijn at ik in het begin mijn boterhammetjes op aan de Julianastraat bij de ouders van Freek die toen al verkering met Janny (mijn zus) had. Piet de broer van Freek was daar dan ook vaak en hij plaagde me vooral, tot ik natuurlijk zo rood als een kroot werd. Hij was zeker al een jaar of achttien dus een stuk ouder.
Later at ik mijn boterhammen gewoon op straat op of we haalden patat en gaven het brood aan de vogels. Ik zag hem bijna nooit meer. Tot op de bruiloft van Janny en Freek. Er was een wisseldans, we dansten een stukje en moesten zelfs zoenen (op de wang natuurlijk). Ik kon er niet van slapen en droomde dat er van een bruiloft nog een bruiloft kwam.
Daarna zag ik hem nooit meer. Tot twee jaar geleden op de verjaardag van Freek en vorig jaar weer. Bij het afscheid nemen vertelde Janny het aan hem, ik had het haar wel eens verteld. "Had het maar gezegd." zei hij met een brede grijns en we zeiden gedag met een zoen (op de wang natuurlijk).
Dat was de laatste keer dat ik hem zag. Afgelopen weekend overleed hij.
Het is raar, je denkt of hoopt met z'n allen heel oud te worden, maar dat is niet vanzelfsprekend, het kan zomaar in het geval van Piet in een paar weken gebeurd zijn.
Veel sterkte voor alle nabestaanden.
Het was een beetje rare dag vandaag. Joop moest om twaalf uur in het ziekenhuis zijn in Goes en Didi en ik gingen gezellig even mee.
Het was al een tijdje geleden dat ik er was en er is nogal wat veranderd. Allereerst de nieuwe toegangsweg, heel fijn, je hoeft nu niet heel Goes nog door. Dan de rotondes, daar moet ik erg aan wennen, die hebben hobbeltjes tegenwoordig. Als je op de verkeerde baan zit per ongeluk, kan je er niet meer af, dat doe ik geheid verkeerd de eerstvolgende keer als ik alleen moet natuurlijk, een rondje extra gaat dan ook niet, je komt er gewoon niet meer af.... hahaha.
Je moet zeker een uur eerder weg want plaats is er niet op de parkeerplaats en dan moet je ook nog betalen. Maar goed, ook dat zal wel weer wennen, na een paar keer oefenen is dat ook weer gewoon, dat moet ik wel blijven doen natuurlijk.
We hadden een fijn gesprek met een aardige Limburger. Bij het afscheid zei hij dat hij ons nooit meer hoopte te zien, dat vond ik wel positief.
'Het gaat zoals het gaat', zegt hij zelf altijd en als het dan gaat zoals het gaat en je hoeft je daarover niet al teveel zorgen te maken, dan moet je dat ook maar niet meer doen. Gebreken krijgen we nu eenmaal allemaal, sprak zij die ook nogal eens loopt te tobben vrolijk.
Snel een foto gemaakt want zoveel bloemetjes zie je nog niet, ik heb er ook maar eentje want we hadden een beetje haast, Feyenoord was aan het spelen, dus ja. Ik denk dat dit speenkruid is? Dat is toch wel erg vroeg.
Het was een heerlijke zondag, waarop we lekker gewandeld hebben. Vanmiddag liep Heleen gezellig mee en dronken we bij haar een lekker kopje thee (dat rijmt).
Deze dagen wordt het Watersnoodpad gelopen. Je kunt elke dag meelopen of maar een stukje en onderweg kan je je melden bij de verslaggevers van Omroep Zeeland als je iets wilt vertellen. Wij deden dat onderweg aan elkaar, bijzonder ook om tot de conclusie te komen dat onze vaders wellicht samen op Beldert hebben gestaan om te constateren dat het niet goed ging komen met het water die nacht. We woonden toen misschien een paar honderd meter van elkaar vandaan.
We deden voor half twee al twee rondjes Korteweg, want de rest van de dag moesten we naar Tholen voor het jaarlijkse duivenuitje. Best gezellig voor ons, maar niet voor Didi. Gelukkig hebben we Heleen, al kan ze dat wat wandelen betreft nog niet erg waarderen. Wel had ze dit keer haar brokjes opgegeten, dus er is vooruitgang.
Er is taart, eten en drinken en de dames knutselen als de heren iets anders doen.
Dit keer maakten we een soort lentetaart, met bloembolletjes, witte druifjes geloof ik, best leuk! En ik kreeg een vogelvoerhuisje, omdat Joop en ik het nog steeds goed konden vinden, je moet toch iets verzinnen om iemand wat te geven. En bij het naar huis gaan nog een bos bloemen en een doos appels, dus we gingen niet voor niets.
De tekening waar ik eergisteren aan begon is ook weer af, hij is een beetje groen geworden Irene 
Vanmiddag mijn ingelijste tekening opgehaald bij Zwart. Ik ben er echt heel blij mee, hij vond het zelf ook erg leuk natuurlijk. Zwart passe partout en een aluminium lijst. De maat is nu 50x70.
Nu nog twee bijpassende uitzoeken, volgens hem maakt de kleur niet zoveel uit omdat de techniek en de lijst hetzelfde zijn, zo leer je nog eens wat. Eind volgende week kan ik ze brengen, hij doet ze er dan weer netjes in. Ik kan ze wel zelf makkelijk omwisselen, het zijn wissellijsten.
Gewoon weer fijn gekleurd vandaag.
En stof gezogen. Wij hebben een automatisch ventilatiesysteem dat de hele dag aan staat. Ik vind altijd dat ik veel stof heb, vooral in de wc en de badkamer, daar zitten de dinges, in de keuken ook trouwens. Nu heb ik de laatste tijd de gewoonte veel te vegen met zo'n stok met lap waar het aan blijft hangen dus niet gaat waaien, dan veeg je toch veel bij elkaar in een veegbeurt, maar ik ben bang dat de stofzuiger daar toch meer werk van maakt, dus vandaag zoog ik vooral en ben ik van plan dat weer vaker te doen. Ik ben benieuwd.
En dan heb je ineens een internetstoring van een paar uur, het moest niet mogen! En als dan eindelijk het spul weer werkt doet alles het behalve mijn laptop natuurlijk.
Verder ging het wel vandaag hoor, koud was het! Gewandeld en rommel opgeraapt, Heleen is een goed voorbeeld, zij loopt haast elke dag te rapen en vindt soms zelfs volle blikken bier.
Morgen verder ik vind het welletjes.
Er zijn nog steeds mensen die denken dat ik een voorbedrukt papier heb of zoiets, maar dat is echt niet zo hoor. Er ontstaat iets waar ik bij zit. Ik heb nu dit maar heb nog geen idee hoe het verder gaat, het zou nog zomaar een eend kunnen worden of een auto, oh wacht...
De dagen zijn eigenlijk zo voorbij. Als de torenklok acht uur slaat, denk ik vaak, 'nog even'.... maar dan plots is het bijna negen uur en dat vind ik veel te laat. Want dan doe ik een rondje en eer ik dan terug ben is het tien uur geweest. Afijn zo gaat dat de dag door eigenlijk, steeds later dan je dacht en snel om, dat is dan wel weer fijn.
Het was warm een nieuw record, flink lopen zweten onder het wandelen, waarom ze daar dan opeens de ijsmeesters er weer bij moeten halen...
Na het wandelen nog even naar Bolle voor brokjes waar ik een oud buurmeisje tegenkwam, we hebben gezellig een tijdje staan kletsen bij de kamerplanten.
Ik dacht nog: 'Die zakken worden ook alsmaar zwaarder, je kunt wel merken dat ik niet meer zoveel sjouw. Volgende keer moet Joop maar brokjes halen'. Toen ik de zak in de kofferbak deed zag ik het verschil... 'Tijdelijk 3kg extra!'
Gisteren werd er gebeld door Montis. 7 Februari wordt de bank geleverd en even later belde ook Walhout, een paar dagen later komen de stoelen. Leuk!
Ik verheug me er erg op dat nu eindelijk de oude spullen de deur uit gaan en dat alles wat huizen betreft ook achter de rug zal zijn. nog ruim vier weken, langzamerhand gaan we aftellen.
Als de bank weg is kan ik eindelijk ook eens iets kleurigs van mezelf aan de muur hangen, van die grote tenminste. Het huis hangt al vol met de kleinere, maar dat A2 formaat kon niet in de kamer, dat werd te druk met zo'n kleurige bank. Alleen wist ik nog niet goed hoe, dus daarom ging ik vanmiddag eens naar Zwart voor advies en dat kreeg ik! Leuk! Zo iemand komt dan toch met iets waar je zelf niet zo gauw aan denkt, ik had het tenminste nooit zo verzonnen.
Natuurlijk vertel ik nog niets en ik doe er ook nog maar eerst eentje om te proberen, dus even geduld nog, dat hebben wij nu ook al zolang.
Eentje klaar weer, een beetje somber net als ik, maar dat is over een paar weken voorbij.
Geboren 22-1-1914 vandaag zou hij 104 geworden zijn, dat is best oud en zover is het niet gekomen, hij overleed 15-09-2000 en werd dus 86, we hadden het er laatst ook al over. Nu vergeet ik het nooit meer natuurlijk... hoop ik. Ik heb geen idee hoe oud hij op de foto is, achttien, of twintig zoiets.
Het was goed te doen zonder muts vandaag. Ik wandelde, kleurde en deed huishoudelijks. Genoeg beweging gehad zodoende, nu weer even zitten.
Mijn vader ging op zijn zestigste met pensioen en deed daarna niet veel meer. Ik heb hem zelden zien lopen of fietsen. Zitten, wat tegenwoordig het nieuwe roken is, en roken, hij deed het allebei en 's avonds een Vieuxtje of twee. De krant, de puzzle, het cryptogram en de tv waren zijn voornaamste bezigheden.
Joop had gisteravond weer een duivenbijeenkomst ergens bij de Belgische grens en meestal komt hij na zo'n feestje met een bosje bloemen thuis. Dit keer waren dat wat vleesjes en een sliert 'verse woste'. Heerlijk! Ze hebben het wel bij de vleesboerderij, maar ik koop het haast nooit, te vet denk ik dan, ongezond... maar ja een gekregen varken kijk je niet in de bek (uh darm) natuurlijk dus vanmorgen na mijn wandelingetje bakte ik de sliert, die komt wel op! Binnenkort mag ik ook weer een avondje mee. Ik ben benieuwd wat we weer gaan knutselen met de dames dit keer.
Gisteren had ik mijn dag niet. De verkoudheid is dan wel over, maar ik ben nog niet de oude, het suddert nog wat na om maar in vleestermen te blijven.
Kijk er zit wel een oog en ze ziet er af en toe goed mee, ik vnd de laatste dagen dat het meer naar voren komt het lijkt ook wel of die deuk minder wordt, maar dat zal ik wel dromen.
Een paar dagen geleden was ik al jaloers, het was zondag geloof ik en heerlijk zonnig. Ik hoorde in de omgeving iemand schuren en eigenlijk wilde ik dat ook.. Mijn stoep was ook groen en glad dat laatste merkte ik vanmorgen pas goed toen ik met een sopje in de weer was om de ramen te doen, dat was ook al langer nodig maar nu na de storm zeker.
Ik deed het met de ragebol en een sopje en gooide het af met een soeplepel en regenwater, streeploos schoon en gauw gebeurd. Daarna om boodschappen en gelijk even om een bezem. Ik had enkel een zacht geval waar ik al twee jaar alles mee deed. Tijd voor eentje die ook schuurt en daarbij ook dat geluid maakt, sttssssssjjjj, sttssssjjjjjsttsssjjj!! En dat dan het groen lekker loskomt. Het zal heus nog wel niet allemaal weg zijn, maar glad is het in elk geval ook niet meer.
En nu maar wachten tot de bolletjes gaan bloeien, het is wel een kale boel nu maar dat komt straks weer helemaal goed. Ik heb er zin in!
Vanmiddag ook nog een fijne wandeling met Joop. Het was zodoende een heerlijke dag!
En toen kwam de zon er weer door zo rond een uur of twee, het waaide nog wel en het was koud maar we hadden het weer overleefd. Behalve en paar afgebroken takken heb ik eigenlijk geen schade gezien. De bomen op de Veerdijk stonden ook nog rechtovereind voorzover ze dat stonden, je ziet ze links op de onderste foto.
Zonnemaire kan wel een stormpje hebben. Toen we hier na de ramp kwamen wonen zag alles er in mijn ogen vrij ongeschonden uit, ik wist natuurlijk niet hoe het voordien was, maar op Dreischor was het een bende, daar had het water metershoog gestaan en was het verschil met voor de ramp verschrikkelijk. Ik voel me hier erg veilig.
Ik kleur. Ik weet ook niet wat ik anders moet doen, het geeft rust en ik heb mijn laptop bij de hand voor eens even wat anders. De beloofde A3 (A2 natuurlijk) mappen werden netjes geleverd, dus deze kan ook weer opgeborgen worden en wil ik ze aan iemand laten zien dan kan dat makkelijk zonder dat ze vlekkerig worden, of kreuken.
De foto is van vorig jaar, want toen ik vanmiddag dezelfde katjes (van dezelfde boom) probeerde te vangen werd ik gestoord door Guus en zijn baasjes, we maakten gezellig samen het rondje af.
Mijn tekeningen bewaar ik netjes per twee in plastic hoezen, daarvan had ik er vorig jaar eens wat besteld. Die waren nu op, dus ik besloot wat nieuwe te bestellen. Het lukte me niet meer het aantal te wijzigen dus het werden er vijftig, best veel natuurlijk, btw erbij, verzending, ik was ongeveer vijftig euro kwijt.
Vanmiddag werd de doos bezorgd, ik zag het gelijk, te klein... ik had A3 besteld in plaats van A2, erg dom van mij. Zodoende belde ik eens of ze retour konden en ja dat kon, ondanks dat ze speciaal voor mij gemaakt waren, maar die raakte hij wel weer kwijt en bij deze werden de nieuwe besteld A2 die waren wel duurder natuurlijk maar de rekening kon dan achteraf betaald worden.
Ik stelde voor minder te leveren zodat het bedrag ongeveer gelijk zou zijn, ook geen enkel probleem goed plan zelfs, helemaal mee eens. De bestelling was bij deze geplaatst, vijfentwintig stuks en ik vroeg of ze dan de verkeerde gelijk weer mee terug namen.... nou nee dat ging niet... dat moest ik dan wel zelf regelen.
"Weet u wat, houdt u ze maar! Dan hoeft u ook niet zelf te sjouwen. U belt netjes, het is goed zo. Veel plezier ermee".
Dus mocht je iets nodig hebben op kantoorgebied bedrukt of niet ik kan Plastikor van harte aanbevelen. Ze verdienen natuurlijk goud aan een paar van die mapjes.
Nu binnenkort maar een A3 tekenblok aanschaffen, wat moet ik anders met die mapjes..
Het is echt al jaren geleden dat ik het deed, ik koop weleens een paar losse dropjes en die eet ik dan ook achter elkaar op, maar vanmiddag bij de Lidl een hele zak, van die zachte zwarte gemengde want ze hebben daar geen losse, bah! En nu maar afwachten of ik buikpijn krijg want dat is meestal het gevolg.
Het kwam ook eigenlijk door Joop, want de laatste tijd koop ik als ik trek heb altijd een broodje, erg verstandig vind ik zelf, maar ja dat kruimelt weleens een beetje en dan moppert hij weer op de kruimels, vandaar dat ik dacht 'dan maar drop, dat kruimelt niet'... En nu hoopt hij dat ik buikpijn krijg...
Het was best lekker vandaag, er was in elk geval zon, veel wind en koud!
Mijn blue monday begon met het anemoontje van de buren. En even later Ramazan die zijn eerste storing al verholpen had en met een brede grijns een vrolijk goede morgen toeterde.
Ik vond dat wel een goed begin. Het was nog droog en ik deed een linksom rondje Korteweg, zoals bijna elke morgen.
Vanmiddag was het inmiddels wat natter en de wind was behoorlijk toegenomen, we gingen dit keer rechtsom. Straks nog een rondje dorp en dan zit het erop voor vandaag wat de rondjes betreft. Alles bij elkaar haal ik dan toch nog de 7km.
Joop was op stap voor de duiven ergens aan de andere kant van het land. Op wat gerochel na zijn we onze verkoudheid nu wel te boven.
Nee, het viel wel mee met die Blue Monday.
Nog even over de foto van gisteren. Geen fotoshop maar een stuk opgegraven buis met nog een pluk gras erop, waar ik op dat moment mooi doorheen kon kijken zonder iets te zien. Want dat maakt het juist bijzonder, dat er geen boom staat of een stuk huis, het is leeg, alleen lucht en een stukje gras.
Weer eentje klaar. Het groeit altijd een beetje. Toen de schoenen, na het hoofd en een deel van het haar er eenmaal waren dacht ik, 'ze rent! Ze holt ergens voor weg' en toen verzon ik dat dat het water wel zou zijn. Tsja je moet er toch wat van maken, het kwam ook door het haar, dat niet voor haar ogen hangt, maar er juist achter, dat niets haar gezicht belemmert, ze is panisch met op de achtergrond de aanrollende golven, zoiets verzin ik er dan al kleurend bij.
Het zal ook wel komen doordat er weer aandacht is voor de ramp, 65 jaar geleden. Ik was vijf en we holden snel weer terug naar huis om op de vliering te overnachten.
Het is toch wel een beetje raar begin van het jaar. Januari al op de helft en we hebben nog geen 'normale' dag gehad. Het gehoest is wel minder bij allebei, maar onze hoofden zitten nog vol en we praten nog wel door onze neus.
Ik wandel wel gewoon, want anders heeft Didi ook geen leven en voor mij is het ook wel goed, al zie ik er soms best tegenop, weer maar die hele verkleedpartij.
Vanmiddag werd het even een beetje lichter en alles ziet er dan plots heel anders uit, dan kan die muts ineens wel af en zou je zomaar een extra rondje doen... maar dan is plotseling het sprookje weer voorbij.
Vandaag was de auto klaar, hij werd netjes thuisgebracht vanmorgen met een een doos tissues erbij, best toepasselijk eigenlijk, je ziet er niets meer van. Daarna eerst maar eens om boodschappen want alles raakte nu toch wel een beetje op. Gisteravond aten we noodgedwongen Op Dn Diek .. heel vervelend natuurlijk... maar ja..
De foto is van januari 2007, ik maakte er geen vandaag en deze heeft altijd wel iets bijzonders vind ik, vandaar dat hij nog een keer mag.
'Vandaag heb ik een snipperdag', zei ik vanmorgen tegen Joop en dat bevalt tot nu toe goed.
Zodoende doe ik alleen maar leuke dingen en vergeet af en toe gewoon de tijd.
Maar kijk een laat blogje aan het eind van een relaxte dag.
De banaantjes waren op dus ik wandelde eens naar Brouw vanmiddag, want zonder banaantjes kunnen we eigenlijk niet en omdat ik toen toch in de winkel was ook gelijk nog maar een paar andere dingen en een appelflap voor bij de thee en voor je het weet weegt je rugzak toch best behoorlijk op de terugweg.
Het was een grijze dag en hoewel ik vanmorgen al wat blauw tussen de grijze massa door zag, is de zon niet te zien geweest. Koud was het helemaal niet, ik deed zelfs het laatste stukje zonder muts.
Zo langzamerhand worden we weer een beetje mens al ben ik nu, dat is 's avonds na het eten, gewoon op, moe, versleten en als ik dan straks nog een rondje met Didi heb gedaan ging ik het liefst daarna naar bed, maar meestal probeer ik het nog even uit te zingen tot een uur of tien. Joop komt de deur nog niet uit, maar voelt zich al wel een stuk beter.
Ik vergat gisteren nog te zeggen dat de tekeningen nog steeds te koop zijn voor wat je ervoor wilt geven al moet dat dan wel een beetje redelijk zijn natuurlijk. De opbrengst gaat naar Rita.
Morgen ga ik weer aan een nieuwe beginnen en dan ga ik weer wat meer mijn best doen, al vind ik die van gisteren ook best leuk hoor. Je moet ze eigenlijk in het echt zien en ze zijn allemaal uniek!
Zo ziet verkouden er dus uit, als je van ellende maar gaat zitten kleuren, alleen maar om te kleuren, zonder de motivatie er ook nog iets leuks van te maken. Nu ja hij is af en komt gewoon op de stapel.
De wekker ging vanmorgen, dat is toch altijd zo raar want Joop heeft daarvoor hetzelfde deuntje als mijn ringtone. De auto moest naar Kort en hij zou nog even naar de dokter. De verkoudheid kan wel een week of zes duren was het opbeurende nieuws. Van Kort hebben ze Joop weer thuisgebracht en nu hebben we geen auto, waarschijnlijk vrijdagmiddag klaar, dat hopen we dan maar. Vroeger kregen we dan een autootje te leen maar dat is zeker alleen als het verzekeringswerk is, en de Spit hebben we ook al niet meer voor zulke noodgevallen, het wordt er ook niet beter op.
De maand januari sukkelt rustig voort. Veel lichter wordt het nog niet overdag, zeker niet nu de zon niet schijnt.
De groene bak is geleegd vandaag, dat gebeurt op de even weeknummers op dinsdag en op woensdag het plastic. Op de oneven weken wordt op dinsdag de grijze bak geleegd, die waar we ons restafval in doen en waarvoor we moeten gaan betalen. Mensen gaan nu stiekem hun afval dumpen bij de buren, oh nee dat valt teveel op, minstens toch wel een straatje verderop. Er zijn mensen die hebben al een slot erop.
Slecht plan van de gemeente want zo slingeren de zakken straks weer overal.
Ik heb voornamelijk gekleurd en gewandeld vandaag. Boodschappen zijn er nog niet veel nodig, als ik zorg dat er genoeg brood, groente en fruit is kunnen we nog wel even teren op de aangelegde decembervoorraad.
En voor wie het nog niet wist.... zo knoop je de eindjes aan elkaar!
Ik heb weer lucht, mijn hoofd ziet er nog niet normaal uit maar het voelt al wel beter. Eten smaakt weer, ik ben niet meer heel duizelig, want daardoor was ik ook misselijk, kortom het gaat de goede kant weer op met mij, nu Joop nog. Hij ziet er wel al wat beter uit vind ik, maar zo voelt het niet zegt hij. Toch maar even naar de dokter, maar dat kan woensdag pas, er zijn zeker nog meer mensen ziek.
Heerlijk gekleurd vandaag. Ik zit weer boven en eigenlijk is dat wel fijn, ik denk altijd maar dat 'iedereen' het gezelliger vindt als ik ook beneden ben, maar dat is natuurlijk onzin.
Lekker gewandeld al is het wel erg koud, maar ik pak mezelf goed in. Ik ben ontzettend blij met mijn nieuwe laarzen, ze lopen heerlijk en zijn lekker warm.
De eenden zaten gemoedelijk aan de slootkant er zaten ook van die leuke zwarte met witte beffen, ze waren niet onrustig, dus ja, daar ging ik, wanten uit, ritsjes open, gefrunnik, niet willen, ongeduldig worden... en ja daar vliegen ze dan als je eindelijk je fototoestel te pakken hebt. Telefoon duurt bij mij net zo lang hoor, die zit ook in de tas en dan kan ik weer niet vinden waar de camera staat ...
Ondanks dat de verkoudheid bij ons allebei gewoon voortduurt, zal ik proberen toch niet teveel te mopperen, mijn stemming is nu eenmaal ook niet al te stabiel zal ik maar zeggen.
Wel de nodige frisse lucht gehapt vandaag en samen met Joop vanmiddag lekker even in de zon gelopen, zoals zoveel mensen denk ik, want het lokte echt om naar buiten te gaan al was het behoorlijk koud.
De schapen aan de dijk hebben flinke bolle buiken, dat kan nooit lang meer duren voordat de eerste lammetjes zich aandienen. En kijk, het land wordt ook alweer groen èn ik ben weer lekker aan het kleuren geslagen!
Joechei! Het is nog lang geen mei!
Zo in het natte blubberige gras is er nog niets aan natuurlijk, dan zijn het nog gewoon een beetje schriele verzopen gevalletjes. Maar eenmaal op de pc en een beetje uitvergroot dan kan ik er best al blij van worden. Narcissen zag ik ook al bij Pauwe voor, die zijn elk jaar zo vroeg, maar eigenlijk vind ik madeliefjes en paardenbloemen veel leuker.
We zijn allebei nog een beetje kriegel en kunnen weinig hebben en dan ook nog een nieuw gehoorapparaat... want wat maak ik een herrie zeg! Dat kan toch ook wel een beetje zachtjes! Nee dat kan niet. Ik kan niet zonder lawaai met pannen rommelen, kraakzakjes openmaken, gewoon dingen doen, alles maakt geluid. Ik zit nu eenmaal niet de hele dag op mijn gat.
En hoesten jullie 's nachts met je hand voor je mond? Ik weet niet eens waar mijn hand dan ligt, laat staan dat ik hem er ook nog eens bij moet pakken... zo gaat die verkoudheid nooit over natuurlijk als ik maar bacillen uit blijf hoesten...
Ik had gisteren de lampen verzet, ik zei al dat ik nog een beetje zoekende was vooral in mijn hoofd natuurlijk want met dingen sjouwen en uitproberen is er nu niet bij, dat doe/deed ik ook meestal als Joop er niet is, maar gisteren had ik ze verzet, zomaar ineens hij was even weg en eigenlijk was nu het snoer een beetje te kort, zomaar een paar centimeter voor mooi. Vanmiddag kocht ik een verlengsnoertje gewoon, zonder van die gleuven in de stekker want het hoeft toch geen aarde te zijn dacht ik nog. Wil ik het eraan doen, alleen maar gleuven, wij hebben geen 'gewone' stopcontacten meer, nergens!
Het wordt tijd dat iemand daar eens iets op verzint, dat geklungel met die snoeren dat moet toch anders kunnen.
Het wordt er niet beter op met de verkoudheid, dus ik maak me ervan af met een filmpje van acht jaar geleden. Didi was pup en Simba oud en stram, maar ze zou toch Didi weleens laten zien hoe dat moest met die tonnetjes.
Als ik dat zo zie denk ik, 'ik moet toch weer eens naar het strand', al betwijfel ik of het er nog zo fijn stil kan zijn als toen.
Al tijden was ik op zoek naar goede vervangers voor mijn o zo fijne maar vreselijk versleten grijze laarsjes.
's Ochtends vind ik het fijn om iets instapbaars te hebben, geen gedoe met veters, daar heb ik dan nog geen zin in, dus ik bleef ze maar pakken met alle gevolgen van dien, want nog weinig profiel en dus al een paar keer bijna onderuit gegaan. 's Middags pak ik dan meestal de Teva's die ook heerlijk lopen. Ik denk dat het niet goed is om altijd dezelfde schoenen te dragen en zeker niet om de hele dag dezelfde aan te hebben. Thuis loop ik meestal op mijn sokken, of 's zomers blote voeten.
Maar nu heb ik ze gevonden hoor, daar kan ik de komende tien jaar wel weer mee vooruit. Ik heb gezocht, maar vond niet hoe lang ik de oude al had, ik denk toch minstens een jaar of vijf en heel veel kilometers. Ze passen precies, zooltjes kunnen erin, ik ben er erg blij mee!
Joop heeft sinds vandaag een nieuw gehoorapparaat, één dus voor zijn slechtste oor. Er zit een appje bij, ja ja het is leukkk, hij kan er zelfs de telefoon mee opnemen. Ik krijg wel commentaar dat ik niet zoveel lawaai moet maken maar ja, dat hoort erbij. Ik hoop dat dit beter bevalt ook in drukke zaaltjes enz. We zullen het beleven.
Nu op naar de nieuwe meubels. Ik kan niet wachten eigenlijk, de stoelen zullen toch binnenkort wel komen, week 1 of 2 werd er gezegd, de bank wordt iets later, maar juist die stoeltjes zullen toch een hele verbetering zijn, denk ik. Met de lampen ben ik ook nog een beetje aan het sukkelen, het is nog niet echt naar mijn zin maar dat komt wel goed hoor
We zijn een beetje ziek en doen af en toe wie er het hardst kan hoesten.
Echt niet leuk. Joop is er al sinds oudjaar behoorlijk slecht aan toe en bij mij begon het gisteravond. Geen koorts maar hoesten en een loopneus en je ellendig voelen. Eerst vanmorgen maar Strepsils en van die lekkere Antiflu snoepjes gehaald.
Maar ja Didi moet ook plassen en poepen en het bed was vies, dan wil ik ook wel weer lekkere schone lakens, dus met mij valt het nog wel mee, want iemand moet het toch doen en het gaat nog.
Vanmorgen kon ik het nog niet opbrengen maar vanmiddag deden we toch een rondje Korteweg, waarbij we af en toe best moeite hadden om niet in de berm te waaien en ik telkens schrok omdat ik dacht dat er plotseling een auto aankwam, wat dan alleen maar het geluid van de wind bleek te zijn.
Voordeel van die wind is wel dat het plastic makkelijk oprraapbaar in het prikkeldraad waait, morgen of overmorgen maar weer een zak mee.
Wind kan je niet goed vastleggen, kale dikke bomen bewegen ook nauwelijks, herrie maken ze wel, maar ook dat hoor je op het filmpje niet goed.
We hadden afgesproken, dus ik wist dat ze eraan kwam en ja hoor daar verscheen wat om de bocht.
"Gea mâ kieke" zeg ik dan, "wie komtdea!" want Didi verstaat geen Hollands natuurlijk. Dan strekt ze haar nek, oren omhoog, blik in de verte en ja hoor haar staart zou er bijna afzwiepen.
Heleen had op het kleine stukje dat ze gelopen had alweer behoorlijk wat rommel verzameld.
Even later kwamen we Guus ook nog tegen, het was zodoende een feestelijke wandeling met af en toe een koekje uit het zakje waar telkens weer een knoopje op gaat en dat er dus ook telkens weer uitgehaald moet worden, dat maakt het extra spannend want voor hetzelfde geld lukt het niet met dat knoopje en zit je voor joker een beetje braaf te zitten.
De kerst is alweer ingepakt, stoep aangeveegd, voortuin gedaan, op naar de lente!
De maan scheen en de kerktoren gaf aan dat het 2018 was. Dat vond ik eigenlijk mooi zat, maar natuurlijk was er ook vuurwerk en niet te weinig, volgens mij veel meer dan vorig jaar, maar dat kan ik ook mis hebben natuurlijk.
Silvia was er ook. Vrijdag gekomen en bij ons geslapen, daarna naar Mir om oud en nieuw te vieren.
Gisteravond keken we samen naar een laatste stukje top 2000 en Youp, we konden er wel om lachen al kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die niet gecharmeerd zijn van zijn gevloek, maar die vinden zijn humor waarschijnlijk ook niet leuk... Toen ze weg waren hebben we samen nog even voor de tv gezeten, maar hielden we het al snel voor gezien. Joop is vreselijk verkouden.
Ik dacht vandaag, acht graden, dan hoef ik geen muts op, maar het was toch erg frisjes, waterkoud!
Maarrrr..... hier werd ik dan wel weer warm van, het eerste sneeuwklokje! Voor mij tenminste. Een goed begin.
