Het komt vast door het rustige herfstweer dat ik me zo rustig voel. Alles is lekker aan de kant. Joop fietste, ik kleurde en scharrelde eens wat en deed vanmiddag een rondje met het hondje.
Niet meer en niet minder.
Met de boeren is het wel anders gesteld. Het aardappels rooien is in volle gang en op de foto worden de witlofpennen geoogst.
Zoals in het filmpje gaat het alleen nog in groentetuintjes denk ik, maar je kunt wel goed zien hoe het gaat.
Een klein wereldje vanmorgen met de bijbehorende druppels en webben, altijd mooi!
Een rustig dagje vandaag. Joop wachtte even tot de zon kwam een fietste een rondje Walcheren. Ik probeerde te kleuren maar ben nog steeds niet begonnen, nog steeds een wit vel.
Mijn 'OPEN' papier aan het raam geplakt maar dat leverde weinig klandizie op.
Lekker vroeg gegeten en daarna nog een avondrondje gelopen.
Dat was het wel zo'n beetje vandaag.
Wat een heerlijke dag was het. Eerst het project met de trui van gisteren afgemaakt, de mouwen tenminste, de rest zie ik nog wel eens of ik dat nog doe.
Daarna ging Joop fietsen en ik aan de slag, dat was nodig! Zelfs de ramen en rondom geveegd, heerlijk! En omdat het nog steeds zo lekker was ook nog een klein rondje . Bij het tuintje van Digna zo ik zo heel veel vlinders op de herfstasters dat ik er even naar toe ben gelopen, prachtig!
Vanavond trakteerde Wim alvast voor zijn verjaardag bij de Portugees in Zierikzee, erg lekker maar ook veel. Wij namen stokvis want dat spreekt aan, dat aten we vroeger op zondag, maar het was best zwaar. Dus nu hoef ik morgen niet te koken want ik kreeg het restant netjes ingepakt mee naar huis. En zodoende kon er ook nog een toetje bij.
Het was gezellig tafelen met z'n zessen achten. Er komt denk ik nog wel een leukere foto.
De zwarte trui is klaar en hangt nu na een tijdje dompelen te drogen. Ik ben gelijk maar aan het volgende project begonnen, van deze zijn de mouwen te wijd en te lang dat is erg onhandig bij alles wat je doet. Een mouw is klaar, ik denk dat ik de wol die ik overhoud nog maar opmaak aan het voor en achterpand, daar zitten ergens ook meerderingen die ik eigenlijk liever niet had gehad, maar dat weet ik nog niet zeker.
Het stormde buiten en wij frobelden binnen, Joop ruimde nog maar eens het een en ander op. Hij heeft niet gefietst vandaag, ik wandelde vanmiddag nog wel een rondje met het hondje, niet dat ik daar zo'n zin in had, maar eenmaal buiten was het toch wel even lekker, al waaide ik wel zowat van de dijk met mijn fiets.
Gisteren aten we de eerste spruitjes, heerlijk vers, net geplukt, slavink erbij en vandaag krootjes met speklapjes. Wij eten nog steeds toch minstens een dag of vijf in de week vlees, vis of kip. Gewoon omdat ik dat makkelijk vind, groente en aardappeltje erbij en klaar is Ria. Of pasta dat kan ook.
De dagen van geen vlees, kip of vis, eten we dan pannenkoeken of iets met eieren, een stokbroodje met kaasjes of een pizza waar ook worst op zit. Wat koken betreft heb ik geen fantasie, ik vind het ook niet leuk. Eten zelf vind ik dan weer wèl leuk, maar ja....
.
Een wel heel aparte lucht vanmorgen, maar het was droog en dat bleef het ook nog wel even. Daarna een paar uur regen en daarna weer droog zodat ik nog een rondje kon doen.
In de regenperiode breide ik mijn trui klaar en maakte hem ook pasklaar, want ik was best benieuwd, maar het komt goed denk ik, het ziet er hoopvol uit. Nu het halsboordje nog en de mouwen erin. Daarna maar eens even een dag of wat in het water zetten want het ziet er nu niet uit, netjes gebreid is anders, maar als het goed is heb ik er weer een fijne zwarte trui bij, een mens kan niet zonder.
Daarna heb ik nog een paar truien waar wat aan moet gebeuren dus ik ben nog wel even zoet, maar ik krijg ook wel weer zin om te kleuren.
Miriam wordt vandaag (5okt) 53, dat gaat ook gewoon door en Kees van Truus (weetjenogwel die uit Limburg) wordt 79 en komende donderdag wordt Wim, de voeger ook 79. We worden oud.
Een mooie maandagmorgen, met wat gezelligheid onderweg. Een stukje opgelopen met een wat ouder stel die ik wel af en toe tegenkwam, maar nu liepen we dezelfde kant op en we kletsten wat, dan leer je elkaar een beetje kennen. Leuk was dat ze aan het eind van de wandeling even mee naar binnen ging om naar mijn tekeningen te kijken. Mooi natuurlijk en het leek haar ook wel leuk ze eens in de kerk te hangen.
Daarna was het wassen en drogen geblazen want daar was het echt weer voor, dat had ik al gezien toen ik uit bed stapte, dus maar gelijk de lakens opgepakt.
Alles ligt alweer droog en schoon daar waar het hoort.
Vanmiddag nog een fijn rondje door de polder. Mooie luchten, af en toe dreigde het, maar het bleef droog. Daar knapt een mens van op!
Alles lijkt weer zijn normale gang te gaan gaan, maar dat is niet zo, niet in mijn hoofd.
Ik stond vandaag voor de derde keer in twee weken tijd zonder portemonnee met een kar vol boodschappen. Gelukkig had ik nu een bankapp die al meer deed dan de laatste keer, maar nog steeds niets betaalde. Ik was er behoorlijk van uit mijn doen.
Terwijl ik stond te bedenken hoe nu verder want Mir was niet op de zaak en ik zou dan toch terug naar huis moeten, kwam er een dorpsgenoot de winkel binnen, samen met zijn vrouw en ik sprak ze maar aan, of ze misschien even zestig euro voor me hadden en dat hadden ze! Ik kon betalen! En het geld gelijk weer op hun rekening storten, want dat kon wel.
Inmiddels was ik er wel achter hoe het kwam dat mijn portemonnee niet op het vertrouwde plekje in mijn tas zat. Naar de begrafenis van Ina had ik mijn camouflage tasje verruild voor een zwart tasje. De grote dingen had ik eruit gehaald en het tasje met portemonnee en al weer opgeborgen. Zodoende.
Gelukkig waren het andere cassieres dan de vorige keren, deze kenden me nog niet.
Kijk, mijn morgenstond heeft roodkoper in de mond zo rond deze tijd, ik vind het prachtig als ik beneden kom. Dat brengt me meteen bij het volgende, de gordijnen.
Gistermorgen werd er opgemeten en een uurtje voordat we zouden gaan rijden kwam de offerte binnen. Het was wat ik ongeveer hoopte, dus lang werd er niet getwijfeld en gelijk maar besteld. Vanaf het plafond tot aan de grond voor de deuren en als ze open zijn daar waar de tekening hangt. Ik denk dat het heel veel scheelt in kou en tocht, ook omgekeerd wat warmte betreft in de zomer.
De kleuren houd ik nog even geheim, maar ook daar was ik heel snel klaar mee, ik heb geloof ik maar een stuk of vier stalen gezien, want ik ken mezelf hoe meer je er ziet hoe meer je gaat twijfelen en hoe moeilijker de keus wordt, de verkoper had blijkbaar snel door wat ik wilde.
Problematisch werden pas de plooien. Wat erg! Golvende plooien, platte plooien, dubbele plooien, plooien met een stikseltje, ik wilde gewoon gewone plooien, net als vroeger, gelukkig waren die er ook nog.
En gelukkig waren er ook nog gewone rails. Gewone mensen hebben gewoon het liefst gewone dingen.
Heel fijn dat alles op maat wordt gemaakt en ook nog opgehangen wordt, Joop ziet zulke dingen niet meer zitten en ik ook niet eigenlijk.
